รักนี้ที่ไม่ต้องการ - นิยาย รักนี้ที่ไม่ต้องการ : Dek-D.com - Writer
×

    รักนี้ที่ไม่ต้องการ

    วันที่แพรวาโดนทิ้ง นอกจากคอนโดที่เมฆาให้เป็นของขวัญวันจากลาเพื่อไปแต่งงานกับผู้หญิงอื่นแล้ว เขายังได้ทิ้งของที่มีค่าที่สุดไว้ให้กับเธอโดยไม่รู้ตัว นั้นก็คือ... "ลูก"

    ผู้เข้าชมรวม

    18,912

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    13

    ผู้เข้าชมรวม


    18.91K

    ความคิดเห็น


    16

    คนติดตาม


    166
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  27 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  9 มี.ค. 66 / 21:37 น.
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    >>> Ebook รักนี้ที่ไม่ต้องการ คลิ๊ก <<<

    พูดคุยก่อนอ่าน

    • เรื่องนี้เคยอัพให้อ่านไปแล้วหนึ่งรอบ (แต่ลงยังไม่จบ) เป็นการแต่งไปอัพไป จึงยังไม่มีการรีไรท์หรือตรวจคำผิดใด ๆ รอบนี้จึงกลับมาอัพใหม่อีกครั้ง
    • เรื่องนี้ลงให้อ่านฟรีจนจบ
    • แต่มีการเปิดให้อ่านล่วงหน้า (ติดเหรียญ) วันล่ะ 3 ตอนย่อย
    • และทยอยเปิดให้อ่านฟรีวันล่ะ 1 ตอนย่อย
    • ทยอยกลับมาติดเหรียญตอนแรก ๆ อีกครั้งหลังจากอัพไปประมาณ 50% (ทยอยติดเหรียญวันล่ะ 1 ตอนย่อย)
    • Ebook สามารถดาวโหลดได้แล้วมีโปร 49 บาทจนถึงวันที่ 21/2/2566 (ราคาปก 99 บาท)
    • ราคารวมแบบขายตอนถูกว่าราคาขายปกติของ Ebook นิดหน่อยค่ะ
    • ใครอ่านฟรีไม่ทันไม่งอแงหรือดราม่านะคะ

    *********

    วันที่แพรวาโดนทิ้ง นอกจากคอนโดที่เมฆาให้เป็นของขวัญวันจากลาเพื่อไปแต่งงานกับผู้หญิงอื่นแล้ว เขายังได้ทิ้งของที่มีค่าที่สุดไว้ให้กับเธอโดยไม่รู้ตัว 
    นั้นก็คือ...
    "ลูก"

    *********

    “เดี๋ยวก่อนสิแพร คุยกับผมก่อน” 
    “เราไม่มีอะไรที่จะต้องคุยกัน กลับไปเถอะค่ะ เราต่างคนต่างอยู่ดีแล้ว อย่ามาเกี่ยวข้องกันดีที่สุด คุณมีครอบครัวแล้วนะคะ” แพรวาพูดโดยไม่คิดจะหันกลับไปมอง อย่างน้อยก็ป้องกันตัวเองด้วย
    “เด็กคนนั้นเป็นลูกของผมใช่ไหม” เมฆาเกาะรั้วถาม
    “เราเลิกกัน...ไม่ใช่สิ เราจบความสัมพันธ์กันมาปีกว่าแล้วนะคะ เด็กคนนี้จะเป็นลูกของคุณได้ยังไง” พูดจบก็เดินหนี แต่เมฆาก็ยังตะโกนถามต่อ “ถ้าไม่ใช่ลูกผมแล้วจะลูกใคร” 
    “ลูกของคนอื่น” 
    “แล้วพ่อเด็กล่ะ” 
    “ไปทำงานยังไม่กลับ” 
    “คุณโกหกผมไม่ได้หรอก คุณยังไม่มีใคร และเด็กคนนี้อายุได้หกเดือน ถ้าไม่ใช่ลูกผมจะลูกใคร และดูหน้าสิว่าเหมือนผมขนาดไหน” เนื่องจากเขาไม่สามารถเอาข้อมูลพวกนี้จากอลิสาได้ เพื่อเป็นการประหยัดเวลาและตัวเขาเองก็งานค่อนข้างยุ่งจึงไม่สามารถมาทำเรื่องนี้เองได้จึงจ้างนักสืบ และข้อมูลที่ได้ก็ทำเอาเขาถึงกับอึ้ง
    เขามีลูกโดยไม่รู้ตัวมาก่อน
    “ไม่เหมือน และคุณจะมาเรียกร้องสิทธิ์อะไร คุณกลับไปดูแลลูกเมียคุณดีกว่าค่ะ อย่ามาวุ่นวายกับเราสองแม่ลูกเลย” คราวนี้แพรวาหันมามอง พูดกับเขาด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างเข้มและดัง ทำให้หนูน้อยในอ้อมแขนถึงกับร้องไห้จ้า “โอ๋ ๆ แม่ขอโทษ เดี๋ยวแม่พาเข้าบ้านไปข้าวกินนม ฉันขอตัวนะคะ” 
    “เดี๋ยวสิแพร” เมฆาพยายามรั้ง 
    “กลับไปเถอะค่ะ เรื่องของเรามันจบแล้ว”

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น