บอสขาอย่ามาอ่อย

นักเขียนหน้าใหม่ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ 

วันนี้ขอมาประเดิมเรื่องแรกด้วยนิยายรัก สั้น ๆ 3 ตอนจบค่ะ

อัพทุกวันเวลา 19.00 น. นะคะ

********

เปิดให้อ่านฟรีจนจบ 

แต่เป็นการทยอยเปิดให้อ่านฟรีหลังจากเปิดให้อ่านล่วงหน้านะคะ 

หลังจากนั้นก็จะทยอยกลับมาติดเหรียญเหมือนเดิมค่ะ

สายฟรีอย่าลืมกดติดตามไว้นะคะ

แต่ใครอยากอุดหนุนก็สามารถซื้อเหรียญอุดหนุนกันได้นะคะ

********

โปร E-book 19 บาทถึงวันที่ 30/12/65 นี้เท่านั้นนะคะ

สุดท้ายอ่านแล้วชอบไม่ชอบยังไง คอมเม้นติชมกันได้นะคะ

*********

ตัวอย่าง

“เดี๋ยวคุณจะไปไหน” สายฟ้าดึงมุมผ้าห่มที่ยังอยู่บนตัวของเขาเอาไว้ เมื่อจันทร์เจ้าหอบมันและกำลังเลื่อนตัวลงจากเตียง

              “กลับบ้านสิคะ” จันทร์เจ้าใช้เท้าหยิบเสื้อผ้า อย่างไม่อยากจะก้มลงเก็บ

              “จะกลับทั้งอย่างนี้เลยเหรอ”

              “ก็ไม่ค่ะ ขออาบน้ำหน่อยได้ไหมคะ รู้สึกไม่สบายตัว” เธอเป็นพวกเสพติดการอาบน้ำ ยิ่งเมื่อคืนไปดื่มเหล้าที่ผับมา ทั้งกลิ่นเหล้ากลิ่นบุหรี่คงติดตัวเต็มไปหมด และยิ่งมีเรื่องแบบนั้นด้วย เนื้อตัวก็รู้สึกเหนอะหนะขึ้นมาทันที

              “ผมไม่ได้หมายถึงเรื่องนั้น หมายถึงเรื่องของเรา จะไปทั้งที่ไม่เคลียร์อย่างนี้น่ะเหรอ” สายฟ้าที่นั่งอยู่บนเตียงเงยหน้ามองคนที่ยืนตัวตรง

              “ก็ต่างคนต่างจำอะไรไม่ได้ ก็เอาเป็นว่าต่างคนต่างไป แยกย้าย จบกันแค่ตรงนี้” จันทร์เจ้าสรุปง่าย ๆ ซึ่งเธอที่เป็นผู้หญิงยอมขนาดนี้ เขาที่เป็นผู้ชายก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไร น่าจะชอบใจด้วยซ้ำ

              แต่...

              “ไม่ คุณต้องรับผิดชอบผม”

              “ฮ้า!” จันทร์เจ้าอุทานเสียงหลง “รับผิดชอบ!” เธอทวนคำอย่างไม่อยากจะเชื่อ 

              “ใช่ ผมเสียตัวให้คุณไปแล้ว”

              จันทร์เจ้ายิ่งหน้าเหวอหนักขึ้นไปอีก กะพริบตามองใบหน้าหล่อเหลาของเจ้านายอย่างกับไม่เคยเห็น ทรุดตัวกลับลงไปนั่งที่ขอบเตียง “ตะ...แต่ฉันก็เสียตัวให้บอสเหมือนกันนะคะ”

              “แต่ผมยังซิง คุณต้องรับผิดชอบที่พรากความบริสุทธิ์ของผมไป”

              “ฮ้า!”