LET'S RIDE #MINWOON

O W E N TM.

INTRO

“ สวัสดีค่ะคุณยองมิน คุณแดเนียลรออยู่แล้วนะคะ ”

                เสียงพนักงานต้อนรับของผับชื่อดังย่านฮงแดกล่าวต้อนรับลูกค้าประจำที่จะมาใช้บริการเกือบทุกคืนวันศุกร์แบบนี้ ชายร่างสูง เรือนผมสีแดงหยิก ในชุดสูทสีดำที่ซ้อนทับเสื้อเชิ้ตสีขาวบาง คอเสื้อเว้าลงมาจนเผยให้เห็นแผ่นอกขาวที่ดูน่าเกรงขาม ถึงเจ้าของร่างจะดูสูงผอมหากแต่กล้ามเนื้อทุกส่วนในร่างกายกลับขึ้นเด่นชัดแสดงให้เห็นถึงความเป็นชายได้อย่างชัดเจน

            ร่างสูงเดินตามทางที่คุ้นเคยตรงไปยังโซฟาที่อยู่ในมุมลึกสุดของร้าน ระหว่างทางเดินสายตาของหญิงสาวทั่วทั้งร้านต่างพากันจ้องมองร่างสูงที่เดินผ่านตัวเองไป บ้างก็หันไปซุบซิบกับเพื่อน บ้างก็ทำเป็นจะเดินเข้ามาใกล้ ร่างสูงได้แต่ยิ้มรับความคลั่งไคล้ของผู้คนรอบข้างเพียงเท่านั้น

“ แหม สุดหล่อ มาช้าจังนะมึง ” เสียงของคังแดเนียลหรือเพื่อนรักของผมส่งเสียงทักทาย

“ เสือก ”และนั่นคือสิ่งที่ผมตอบกลับไป

“ ปากดี  รีบมานั่งดิ กูมีเรื่องจะเล่า ”

            ผมได้แต่แสยะยิ้มให้กับความผีบ้าผีบอของไอ้เพื่อนรัก ใครจะรู้มองจากภายนอกก็นึกว่าลูกคนรวยธรรมดาทั่วไป แต่ที่ไหนได้แท้จริงแล้วมันคือว่าที่เจ้าของบริษัทน้ำมันที่ใหญ่ที่สุดในเกาหลีใต้ ธุรกิจของครอบครัวมันรวยจนติดอันดับ 1 ใน 5 ของประเทศ ผมตัดสินใจนั่งลงตรงโซฟาเก้าอี้เดี่ยวทางด้านซ้ายมือของแดเนียล

“ วันนี้ผู้จัดการร้านบอกว่ามีเด็กใหม่ ”

“ แล้วไง ”

“ มึงไม่ตื่นเต้นหน่อยหรอวะ ”

“ เรื่อง? ”

“ อ้าว ก็มีเด็กใหม่มาทั้งที กูก็ได้รับน้องไง ”

“ บอกกูทำไม ”

“ ก็แค่อยากบอก ”

“ ... ”

“ โห่ไรวะ ไม่แย่งกูหน่อยหรอ ไม่สนุกเลย .. แต่ก็ดี เอาเป็นว่าเด็กใหม่วันนี้ .. ”

“ ... ”

“ กูจอง ”

            ด้านหลังร้านตอนนี้มีพนักงานวุ่นวายกับการเตรียมการแสดงสำหรับคืนนี้ ทั้งนักดนตรี นักร้อง นักเต้นต่างพากันเตรียมตัวเพื่อขึ้นไปโชว์บนเวที ถึงแม้งานนี้จะไม่ใช่งานแรกแต่ก็ถือได้ว่านี่เป็นงานแรกของร้านนี้ของจองเซอุน ร่างบางในชุดเสื้อมันบางสีขาวและมีผ้าพันคอสีแดงคล้องคอไว้ยาวลงมาถึงช่วงเอว ผมถูกจัดทรงให้มีลักษณะเปียกชุ่มเหมือนโดนน้ำตลอดเวลา เซอุนค่อนข้างกังวลอยู่มากเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ต้องขึ้นแสดงเพลงบุลจังนันและใช้กีตาร์ไฟฟ้าที่ตัวเองไม่ค่อยถนัดมากนักเมื่อเทียบกับกีตาร์โปร่ง ตอนนี้ร่างบางทำได้เพียงแค่วอร์มมือวอร์มเสียงก่อนจะต้องขึ้นโชว์การแสดงจริงเพียงเท่านั้น

“ น้องเซอุนครับ เดี๋ยวจบเพลงนี้ เราขึ้นเพลงต่อไปเลยนะ ”

“ โอเคครับพี่ดงฮัน ”

           สู้เค้านะจองเซอุน นายทำได้อยู่แล้ว!

            เหมือนโชว์ต่อไปกำลังจะเริ่มต้นขึ้น พิธีกรประกาศชื่อโชว์ต่อไปพร้อมทั้งไฟบนเวทีก็เริ่มหรี่ลงจนสลัว อิมยองมินไม่ได้สนใจมากนักเพราะที่ต้องมาร้านแบบนี้ทุกวันศุกร์ก็เพราะไอ้แดเนียลบอกให้มาเป็นเพื่อน โดยส่วนตัวแล้วอิมยองมินชอบนั่งจิบไวน์ในคอนโดมากกว่าต้องมาเจอสายตาผู้คนที่คอยจับจ้องเขาแบบนี้

“เนี่ยมึง โชว์นี้แหละเด็กใหม่กู ”

            แดเนียลสะกิดเพื่อนรักให้สนใจเด็กใหม่ของตัวเองที่ยังไม่เคยเห็นหน้าเลยสักครั้งแต่ที่แน่ๆคือเด็กใหม่คนนี้ต้องได้รับการอบรมจากคังแดเนียลก่อนใครก่อนที่จะต้องได้ไปเผชิญโลกกว้างกับแขกท่านอื่น

            การแสดงกำลังจะเริ่มต้นขึ้น มีผู้ชายร่างบางผอมเดินขึ้นไปบนเวทีพร้อมกับเริ่มทำการแสดง ร่างบางเริ่มดีดกีตาร์ไฟฟ้าที่นำมาด้วยตามทำนองเพลงและเริ่มร้องเพลงตามที่ฝึกซ้อมมา ในตอนแรกจากที่เสียงภายในผับแห่งนี้โหวกเหวกโวยวายเสียงดังก็เริ่มเบาลงเหมือนถูกเสียงของคนบนเวทีสะกดให้สนใจเสียงนั้นมากกว่าเรื่องที่กำลังสนทนากันอยู่

            และหนึ่งในคนที่ต้องมนต์สะกดนั้นก็คงหนีไม่พ้นคังแดเนียล แดเนียลจ้องมองไปยังคนบนเวทีไม่วางตา หุ่นบางและไหปลาร้าที่เด่นชัดตอกย้ำให้รู้ถึงสัดส่วนของคนบนเวทีว่าหุ่นดีระดับไหน แต่แปลกที่แก้มนั้นกลับมีเนื้อเยอะเกินกว่าที่ควรจะมี คังแดเนียลใช้สายตาโลมเลียทุกส่วนของคนบนเวทีเก็บทุกรายละเอียดเท่าที่ตนจะทำได้ นอกจากคำว่าน่ารักก็มีแต่คำว่า “น่ากิน” เต็มหัวไปหมด

“ เชี่ยมิน! เด็กใหม่เด็ดมาก มึงดูดิมึงดู! ” แดเนียลสะกิดยองมินรัวแม้สายตายังเอาแต่จับจ้องกับคนบนเวทีแต่คังแดเนียลก็อดอวดว่าที่เด็กใหม่ของตัวเองให้อิมยองมินเพื่อนรักเห็นไม่ได้

“ เออ ” ร่างสูงยกบรั่นดีขึ้นซดด้วยความรำคาญก่อนจะยอมเบนสายตาไปทางเวทีตามที่เพื่อนของตนเร้าหรือ

เพล้ง!

            แก้วบรั่นดีตกลงกระทบพื้นจนแตกละเอียด

“ เหี้ย! เป็นไรของมึงวะไอ้มิน ”

“ แดน ”

“ ... ”

“ คนนี้กูขอ ”

- TALK -

แอร้ย! มันก็จะมีความลั่นหน่อยๆ 

ลองแต่งแบบใช้ภาษาให้ดูดีขึ้นมาบ้างแต่ก็ได้แค่นี้จริงๆค่ะ ฮือ ปกติแต่งสายฮาอะ

ติชมกันได้นะคะ @ywmie_ ที่ทวิตเตอร์นี้เลย

หรือ #ลรมอ ก็ได้นะคะ T/////////T

O W E N TM.