วรฤทธิ์ ฤทธิเจริญรัตน์ ชื่อเล่น เล็ก อาเฮียของน้องแฝด นิสัย ปากหมา ด่าเด็ก เอาแต่ใจ บ้าอำนาจ เผด็จการ
ศุภณัฐ นฤนาถอิทธิพล ชื่อเล่น เอส นิสัย ดี มีวินัย มีเหตุผล ไม่บูลลี่ใคร ตรงไปตรงมา
ศักดิ์ชัย ศิริชัยเกษมศักดิ์ ชื่อเล่น ม่อน นิสัย ขี้เล่น คุยเก่ง ชอบพาแม่ไปวัด รักครอบครัว
วิบูลย์ บริบูรณ์สุข ชื่อเล่น บาส นิสัย ลูกคุณหนู จิตใจดี มีแต่ความอ่อนโยน
+++++++++++++
"งอนอะไรนักหนา เดี๋ยวดีเดี๋ยวบ้า เอาใจไม่ถูก" วรฤทธิ์ต่อว่าคนที่นั่งหน้าบูดหน้าบึ้ง
"ก็เล็ก..."
"ไม่เล็กๆ พูดให้มันดีๆ หน่อย"
ชลิตาส่งค้อนให้เขา ก่อนจะหันหน้าหนีไปอีกด้าน ปฏิกิริยานั้นทำเอาวรฤทธิ์ส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจกับคนเจ้าแง่แสนงอน
"เชอรี่อยากไปเที่ยวกับวาสกับไมร่า"
"ก็ไปดิ"
"จริงนะ" ถามย้ำพร้อมกับยิ้มร่า นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้ไปแฮงก์เอาต์ชิลล์ๆ กับเพื่อน
"อืม...ไปแล้วก็ไปอยู่กับสองคนนั้น ไม่ต้องกลับมานี่" เสียงที่เคยมีแววทะเล้นตลอดเคร่งขรึมขึ้น ใครได้ยินก็เข้าใจได้ว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น
"ทำไมตัวเองพูดแบบนี้ล่ะ"
"ถ้าการที่เราคบกันมันทำให้เธออึดอัด ไม่ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ เราก็เลิกกันเถอะ"
++++++++
ฝากนิยายเรื่องที่ 12 ของเค้าด้วยนะค้า ภาคต่อของอวบอยู่ไหนจ๊ะ ใครคิดถึงอวบกับพี่คิง ทั้งคู่จะกลับมาแจมกับแก๊งสี่หนุ่มแน่นอนค่า อิอิ ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้กันเสมอมานะคะ คิดถึงนักอ่านทุกคนเลยค่า
- Honey Orapim -
ติดตามกันที่เพจได้นะคะ https://web.facebook.com/HoneyOrapim/
---------------------------
งี่เง่าเอาแต่รัก มีอีบุ๊กแล้วนะคะ รูปเล่มกำลังดำเนินการจ้า
น้องข้าวหอมกับพี่หินมีอีบุ๊กแล้วนะค้า รูปเล่มพิมพ์แล้วค่า มีเหลืออยู่ 4 เล่มสุดท้ายจ้า
| อวบอยู่ไหนจ๊ะ | Honey Orapim | www.mebmarket.com | อวบอยู่ไหนจ๊ะข้อความธรรมดาๆ ที่ส่งมาทางไลน์ ทำเอาอาทิตยายิ้มกริ่ม เขินจนตัวแทบบิด ไม่น่าเชื่อว่าแค่คำพูดเรียบง่ายของผู้ชายธรรมดาๆ จะทำให้โลกของเธอสว่างสดใสได้ขนาดนี้เริ่มชอบคำว่าอวบขึ้นมาแล้วสิ อยากให้เขาเรียกแบบนี้ไปเรื่อยๆ แค่เขาคนเดียวก็พอ----------“กว่าจะเสร็จ เหนื่อยชะมัด” ปกติชายหนุ่มไม่ใช่คนขี้บ่นสักเท่าไหร่ แต่ปีนี้ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมญาติพี่น้องและแขกกิตติมศักดิ์มากันเยอะแยะเหลือเกิน ที่จริงเขาก็คนธรรมดาไม่ได้มีหน้ามีตาในสังคมอะไรเลยด้วยซ้ำ แค่บ้านฐานะดีและมีคุณพ่อคุณแม่เป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จก็เท่านั้นเอง“แล้วทำไมไม่พักผ่อนล่ะคะ ไม่ง่วงเหรอ”พอเธอพูดจบเขาก็เหลือบตามามองนิดหนึ่ง ก่อนจะบอกกล่าวในสิ่งที่ทำเอาอาทิตยาใจเต้นแรง“พอส่งแขกเสร็จ เดินไปหยิบกุญแจรถ แม่ถามเลยอะว่าจะไปไหน ปกติไม่เคยถาม”“หรอ...”“อืม ทุกทีต้องนอนบ้านไง นี่แจ้นออกมา เขาเลยงงว่าทำไมไม่นอนบ้าน”“แล้วทำไมไม่นอนบ้านล่ะคะ ดึกขนาดนี้”“ก็มาหานี่ไง ไม่มาแล้วจะได้อยู่ด้วยกันตอนไหน” เขาบอกเสียงเข้มนิดๆ หรี่ตามองหน้าเธออย่างเอาเรื่อง สายตาของเขาเหมือนกำลังด่าเธอว่า ถามอะไรไม่เข้าหู ยังไงยังงั้นเลย“หรือไม่อยากให้มา” “เปล่านะคะ อุ๊บไม่ได้คิดแบบนั้นสักหน่อย” อ้อมแอ้มบอกเขา -----------“ทำไมผอมลง!” เสียงเกรี้ยวกราดของเขา เธอไม่ชินเอาเสียเลย“เคยบอกแล้วใช่มั้ย ว่าไม่ให้ลดน้ำหนัก!” ใบหน้าถมึงทึงที่จ้องมองมาทำเอาสาวอวบน้ำตาคลอ ก็เธออยากดูดีดูผอมเพรียวบ้างนี่ มันผิดตรงไหน!!----------ฝากพี่คิงกับน้องอวบไว้ในอ้อมใจของทุกคนด้วยนะค้า ขอบคุณมากค่า ละมุนอบอุ่น น่ากอดจริงๆ น้า คิกๆขอบคุณทุกคนมากๆ เลยนะคะ | |
|
บ่วงรักเมียเฉิ่ม
| บ่วงรักเมียเฉิ่ม | Honey Orapim | www.mebmarket.com | “อาบน้ำเสร็จแล้วออกมาเปลี่ยนเสื้อผ้าข้างนอกก็ได้นะครับ เปลี่ยนในห้องน้ำอาจจะไม่ถนัดหรือเปล่า” “เอ่อ ค่ะ” หญิงสาวรับคำเขาเบาหวิว ไม่เห็นต้องกลัวเขาขนาดนั้นเลยนี่นา หรือว่าเขาดุไป สหัสวัตคิดอย่างขำๆ เมื่อเห็นเธอยืนมองเขาแบบเก้ๆ กังๆ ก็เลยอดพูดขึ้นมาไม่ได้ “เช็ดผมให้พี่ไหมครับ” สาวน้อยยืนอึ้งไป ก่อนจะค่อยๆ ขยับเข้ามาหาเขาช้าๆ แล้วเอ่ยตะกุกตะกัก“ดะ ได้ เหรอคะ” “ทำได้ หนูอยากทำอะไรให้พี่ก็ทำได้เลยครับ พี่ไม่มีปัญหา” ว่าจบสหัสวัตก็ยื่นผ้าขนหนูผืนเล็กในมือให้ หญิงสาวเอ่ยขออนุญาตเบาๆ พร้อมกับที่มือน้อยยื่นออกไปรับผ้า จากนั้นก็พยายามเช็ดผมให้เขาอย่างเบามือ เขาเป็นผู้ชายที่ตัวสูงมากจริงๆ ขนาดเขานั่งอยู่ที่ขอบเตียง ในขณะที่เธอยืนอยู่ตรงหน้าเช็ดผมให้เขา ใบหน้าเขายังอยู่ระดับอกเธอเลย ธมนไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองตัวเล็กมากขนาดนี้มาก่อนเลยจริงๆ“มนมือหนักไปหรือเปล่าคะ” ถามเขาอย่างเกรงใจ “ไม่ครับ กำลังดี” เขาว่าแค่นั้น ก่อนจะยกแขนขึ้นรวบกอดเอวคอดไว้ แล้วซบหน้าลงมาบนอกนุ่มนิ่มที่อยู่ตรงหน้า รับรู้ได้ว่าคนในอ้อมแขนสะดุ้ง แต่คนตัวเล็กก็ไม่ได้ดิ้นรนหนีหรือขืนตัวออกห่างแต่อย่างใด ฝากพี่ริวกับน้องมนไว้ในอ้อมใจด้วยนะค้า ขอบคุณมากค่า ละมุนอบอุ่นจริงๆ น้า อิอิ | |
|
ดื้อรัก (เด็กดื้อ)
| ดื้อรัก (เด็กดื้อ) | Honey Orapim | www.mebmarket.com | “โอ๋ๆ เจ็บหรอ งั้นทีหลังต้องเป็นเด็กดี ห้ามเถียงรู้มั้ยคะ หืม...” นิรดาสอนเด็กโข่งเสียงอ่อนเสียงหวาน ก่อนจะจับแก้มสากหันไปมาแรงๆ แววตาสะใจสบกับแววตาโกรธแค้นของชายหนุ่มอย่างไม่ยี่หระ-----------------“ก็หนูชอบว่าพี่โรคจิตหื่นกามไม่ใช่เหรอ พี่ก็อยากลองเป็นแบบที่หนูว่าอยู่เหมือนกัน หนูไม่ชอบคนใจดีนี่ ใช่ไหม” เขาย้อนถาม----------------“นุ่มจ๋า...”“อาราย นุ่มง่วงแล้วน้า...” ว่าเสียงยานคาง พร้อมทั้งปัดป่ายมือบางไปมาบนอกแกร่ง“หม่ำๆ ทีสิคะ” “หือ!” นิรดาตาสว่างขึ้นมาทันใด ความงัวเงียหายไปเป็นปลิดทิ้ง“ไม่เอา!”“น่านะ นิดเดียว”“ไม่เอา นุ่มขี้เกียจ” หญิงสาวพลิกกายหนีไปอีกด้านอย่างคนงอแง แม้ในใจกำลังลุ้นระทึกตึกๆ อยู่ก็ตาม“นิดเดียวนะ ให้พี่หม่ำหน่อย”“เดี๋ยวก็เป็นตาแก่บ้ากามจริงๆ หรอก”“บ้าก็บ้าสิ หันมานี่สิคะคนดี” ธารนทีพยายามดึงผ้าห่มหนาที่กลายเป็นที่ซ่อนตัวให้คนตัวเล็กออกไป แต่ก็ไม่เป็นผล เมื่ออีกคนงอแงไม่ยอมท่าเดียว“อย่า ตัวหม่ำไปเยอะแล้ว”“ก็วันนี้ยังไม่ได้หม่ำเลยนี่ น่า นิดเดียว เอ้! หนูนุ่มนี่ อย่าดื้อสิคะ” เขาจับเธอพ้นออกมาจนได้ สายตาตรึงบังคับไม่ให้ขยับหนี แล้วพ่อตัวดีก็ค่อยๆ... | |
|
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น