วิธี อ่านใจมนุษย์ เเบบง่ายๆ
เราเกิดมา เเน่นอน เราต้องอยู่ร่วมกับเปรต เทพ พรหม บุคคลทุกปรเภทจริงมั้ย ???? ทําอย่างไรใจเราจะเป็นสุข ????
ผู้เข้าชมรวม
781
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
781
หมวด : ความรู้เพื่อดำเนินชีวิต
อัปเดตล่าสุด : 22 ก.ค. 56 / 09:53 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
ลงขื่อผู้เขียนเเป๋ว
Usanee Junyasri
อุษณีย์ จรรยาศรี
|
นรกสวรรค์ ๓ ประเภท |
|
พุทธศาสนาสอนว่า นรกสวรรค์นั้นมีอยู่จริง และได้แบ่งแยกนรกสวรรค์ไว้เป็น ๓ ประเภท คือ
เมื่อเราถูกรังเเกจากมนุษย์ด้วยกัน ทั้งทางกาย วาจา เเละ ใจ เมื่อเราโกรธเเละเกลียดใครมากๆ เเต่ไม่สามารถทําอะไรเขาทั้งหลายได้ ( ก็ลองทําสิ ตํารวจจะมาจับเจ้าคุกหัวโต ฮาๆๆ )
เราลองขึ้นไปอยู่ตึกเอาเเค่ชั้นที่ 7 เเล้วมองลงมาดูคน สัตว์ สิ่งของที่อยู่พื้นดิน เราจะเห็นมนุษย์ ตัวเล็กมากๆถึงเล็กมากที่สุดจนมองไม่เห็นถ้าเราอยู่ในสถาณที่สูงสูงกว่านี้ เเล้วหลับตาข้างหนึ่งมองไปที่นิ้วหัวเเม่มือเเล้วเล็งไปที่ผู้คนเเละรถจํานวนมากที่กําลังขับ เคลื่อนไปมาบนท้องถนน นําเอาความโกรธเเค้นของคุณทั้งหมดมารวมกันไว้ที่หัวเเม่มือข้างที่คุณถนัดที่สุดเเล้วใช้ห้วเเม่ มือกดบดขยี้ผู้คนเเละรถ ทําให้ผู้คนที่คุณเกลียดเเละคนที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ต้องตายไปด้วยเเละรถเสียหายเป็นจํานวนมากโดยใช้เวลาเพียงไม่ถึงเสี้ยวของวินาที นี้คือความนึกคิด ว่าคนเองก็ยิ่งใหญ่กว่ามนุษย์คนอื่นๆ
เเต่ในทางกลับกันคุณอาจรู้สึกเมตตาสงสารมนุษย์ตัวน้อยๆ ที่ไม่มีทางสู้ เเต่กลับคิดว่าตัวเองยิ่งใหญ่นักหนา ช่างน่าสงสารเเละเวทนาเพื่อนมนุษย์ของคุณอย่างจับใจ เขาทั้งหลายต้องเกิด เเก่ เจ็บเเละตาย นับชาติไม่ถ้วนได้รับทุกขเวทนายิ่งนัก คุณรู้สึกโทษของการเกิด จิตเริ่มเบื่อ เบื่ออีก เบื่อมากๆอีก จนถึงกับเบื่อที่สุด จนกระทั่งจิตทั่งจิตมันยอมปล่อยวางทุกสิ่งออกจากใจ จากกิเลสขั้นหยาบจนถึงกิเลสขั้นกลาง เเละกิเลสขั้นละเอียด ละกิเลสโดยปราณีตเเละสิ้นเชิง เเละไม่ต้องการสิ่งใดๆในโลก บังเกิดให้จิตของคุณได้รับปิติสุขในขณะนั้นเป็นอย่างมากที่สุด นั่นคือ ทางเข้าพระนิพพาน คุณต้องทําบ่อยๆจนจิตคุณเกิดความชํานาญ เเละปล่อยวางได้จริงๆในที่สุด
เมื่อคุณลงมาข้างล่าง คุณกลับต้องการสิ่งอํานวยความสะดวก ต้องการเงิน ต้องการความรัก เเละความอยากอื่นๆก็ปะเดประดังเข้ามา
ใช่เเล้วคุณกลับถูกกิเลส ตัณหา ราคะ น้อยใหญ่ครอบงําจิตคุณเสียเอง เหมือนกันกับมนุษย์คนอื่นๆเช่นกัน 555
กิเลส หมายถึงธรรมชาติที่เป็นเครื่องให้เศร้าหมองหรือเร่าร้อน เพราะฉนั้นการอ่านจิตมนุษย์ จึงง่ายนิดเดียว
เปรียบง่ายๆเมื่อคุณยืนอยู่ชั้น 7 คุณก็จะเห็นการกระทําทุกอย่างของคนที่อยู่ชั้น 1 ถึงชั้น 6 เเต่คุณจะไม่สามารถเห็นการกระทําของคนที่อยู่ชั้น 8 9 10
จิตของคุณสะอาดเเละใสเหมือนนํ้าที่สะอาดเมื่อเเรกเกิด ความต้องการความยากของกิเลสตัณหาก็เรื่มเข้าสู่จิตของคุณทําให้จิตคุณขุ่นมัวไม่ใสดังเดิม
เปรียบเทียบจิตของคุณก็เหมือนบ่อนํ้าที่สกปรก เมื่อเริ่มชําระล้าง ละกิเลสทางกาย ทางวาจาเเละ ทางใจ จิตของคุณก็เริ่มใสดังเดิม เมื่อนํ้าใสสะอาดคุณก็สามารถเห็นปลาที่เเหวกว่ายในบ่อนํ้า ฉันใดก็ฉันนั้น คุณก็สามารถอ่านใจมนุษย์คนอื่นได้งายๆเช่นกัน เเละสามารถเห็นมิติอื่นๆอีกด้วย เขาเรียกว่ามันเป็นปัจจัตตัง รู้ได้เฉพาะตัว
ยกตัวอย่างมีลูกอ๊อดตัวหนึ่งเป็นเพื่อนกับปลา นานวันเข้าลูดอ๊อดได้พัฒนาเป็นกบ เเละได้กระโดดขึันจากนํ้าเเละขึ้นมาบนบก กบตัวนี้สามารถเห็นคน เเละ รถ เเละอื่นๆบนพื้นดิน ไม่นานกบก็คิดถึงปลา กระโดดลงนํ้าเเละเล่าเรื่องต่างๆ ที่ตัวเองเห็นให้ปลาฟังทั้งหมดที่ไปเห็นมา ถามว่าปลาจะเชื่อมั้ย ??
ปลาไม่เชื่อหรอกเพราะมันไม่สามารถพัฒนาตัวเอง เช่นกบได้ เป็นปลายังไงก็ยังเป็นปลาอยู่่อย่างนั้น เปรียบเหมือนคนที่ไม่เคยล้างกิเลสออกจากใจ
เมื่อปฎิบัติมาถึงขั้นนี้ คุณอาจเหาะเหิน เดินอากาศได้ โดยการถอดจิตไป
ตอนนี้ใครจะเป็นอย่างไรจะดีจะชั่วอย่างไร ก็อย่าไปเที่ยวอ่านใจคนอื่นเขาอีกเลย ให้รีบกลัยมาอ่านใจตัวเองโดยเร็วก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป ตายก่อน ต้องเวียนว่ายตายเกิดอีกไม่รู้จบรู้สิ้น เริ่มปฎิบัติ ศีล สมาธิ ปัญญา อริยสัจ 4 คือ ความจริงอันประเสริฐ 4 ประการ ที่องค์พระพุทธองค์ได้ทรงแสดงไว้ อริยสัจ 4 ประกอบไปด้วย… 1. ทุกข์ : คือความมีอยู่ของทุกข์ เป็นสภาพที่ทนได้ยาก ทั้งเกิด แก่ เจ็บ ตาย ความเศร้าโศกเสียใจ ความโกรธเคือง ความอิจฉาริษยา ความวิตกกังวล ความกลัว ความผิดหวัง ความไม่ได้สมปรารถนา ล้วนเป็นทุกข์ทั้งสิ้น นอกจากนี้การพลัดพรากจากของที่รัก ความเกลียด ความไม่ชอบ ความลุ่มหลง ความอยาก ความยึดมั่นถือมั่น ความยึดติดทั้งปวง ล้วนเป็นทุกข์ทั้งสิ้น 2. สมุทัย : คือต้นเหตุแห่งความทุกข์ ซึ่งเนื่องเพราะอวิชา ผู้คนจึงไม่สามารถมองเห็นและเข้าใจความจริงของชีวิต เขาเหล่านั้นจึงตกอยู่ในเพลิงแห่งตัณหา ความโกรธ ความอิจฉา ความเศร้าโศกทั้งปวง มีความวิตกกังวล ความกลัวและความผิดหวังอยู่ตลอดเวลา 3. นิโรธ : คือความดับทุกข์ คือความเข้าใจความจริงของชีวิต ซึ่งนำไปสู่การดับความเศร้า โศกทั้งปวง อันยังให้เกิดความสงบ ความสุขและความเบิกบาน 4. มรรค : คือหนทางนำไปสู่ความดับทุกข์ ซึ่งได้แก่ มรรค 8 หรืออริยมรรค ซึ่งจะทำให้การดำรงชีวิตของเราเป็นไปอย่างมีสติ ดดยความมีสตินี้จะนำไปสู่สมาธิและปัญญานั่นเอง
อริยมรรค ซึ่งมีองค์ 8 ประกอบไปด้วย…
1. สัมมาทิฏฐิ คือ การมีปัญญาเห็นชอบ ซึ่งหมายถึง การปฏิบัติอย่างเหมาะสมตามความเป็นจริงด้วยปัญญา
พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ เล่มที่ ๑๒ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๔ กำหนดภูมินัยที่ ๘ ด้วยสามารถพระศาสดา [๙] ดูกรภิกษุทั้งหลาย แม้พระตถาคตอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงรู้ธาตุดินโดยความ เป็นธาตุดินจริง ครั้นทรงรู้ธาตุดินโดยความเป็นธาตุดินจริงแล้วย่อมไม่ทรงสำคัญธาตุดิน ย่อมไม่ ทรงสำคัญในธาตุดิน ย่อมไม่ทรงสำคัญโดยความเป็นธาตุดิน ย่อมไม่ทรงสำคัญธาตุดินว่า ของเรา ย่อมไม่ทรงยินดีธาตุดิน ข้อนั้นเพราะเหตุอะไร? เรากล่าวว่า เพราะทรงทราบว่า ความเพลิดเพลิน เป็นมูลแห่งทุกข์ เพราะภพจึงมีชาติ สัตว์ผู้เกิดแล้ว ต้องแก่ ต้องตาย เพราะเหตุนั้นแล ภิกษุ ทั้งหลายเราจึงกล่าวว่า พระตถาคตตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ เพราะสิ้นตัณหา สำรอกตัณหา ดับตัณหา สละตัณหา สละคืนตัณหาเสียได้ โดยประการทั้งปวง ย่อมทรงรู้ยิ่งธาตุน้ำ ... ธาตุไฟ ... ธาตุลม ... สัตว์ ... เทวดา ... มาร ... พรหม ... อาภัสสรพรหม ... สุภกิณหพรหม ... เวหัปผลพรหม ... อสัญญีสัตว์ ... อากาสานัญจายตนพรหม ... วิญญาณัญจายตนพรหม ... อากิญจัญญายตนพรหม ... เนวสัญญานาสัญญายตนพรหม ... รูปที่ตน เห็น ... เสียงที่ตนฟัง ... อารมณ์ที่ตนทราบ ... วิญญาณที่ตนรู้แจ้ง ... ความที่สักกายะเป็นอันเดียว กัน ... ความที่สักกายะต่างกัน ... สักกายะทั้งปวง ... ทรงรู้ยิ่งพระนิพพานโดยความเป็นพระนิพพาน ครั้นทรงรู้พระนิพพานโดยความเป็นพระ นิพพานแล้ว ย่อมไม่ทรงสำคัญพระนิพพาน ย่อมไม่ทรงสำคัญในพระนิพพาน ย่อมไม่ทรงสำคัญ โดยความเป็นพระนิพพาน ย่อมไม่ทรงสำคัญพระนิพพานว่า ของเรา ย่อมไม่ทรงยินดีพระนิพพาน ข้อนั้นเพราะเหตุอะไร? เรากล่าวว่า เพราะทรงทราบว่า ความเพลิดเพลินเป็นมูลแห่งทุกข์ เพราะ ภพจึงมีชาติ สัตว์ผู้เกิดแล้ว ต้องแก่ ต้องตาย เพราะเหตุนั้นแล ภิกษุทั้งหลาย เราจึงกล่าวว่า พระตถาคตตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ เพราะสิ้นตัณหา สำรอกตัณหา ดับตัณหา สละตัณหา สละคืนตัณหาเสียได้ โดยประการทั้งปวง. กำหนดภูมินัยที่ ๘ ด้วยสามารถพระศาสดา. พระผู้มีพระภาคได้ตรัสมูลปริยายนี้จบแล้ว ภิกษุเหล่านั้นมีความพอใจชื่นชมภาษิตของ พระผู้มีพระภาค ฉะนี้แล. จบ มูลปริยายสูตร ที่ ๑ .....................  ................................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
เนื้อเรื่อง 
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมดคุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ? ผลงานอื่นๆ ของ Usanee Junyasri ดูทั้งหมด ผลงานอื่นๆ ของ Usanee Junyasri 
กำลังโหลด...
คำนิยม Topยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้ คำนิยมล่าสุดเขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้ |
ความคิดเห็น