[Reborn]Valentine even:Waiting [RD]

ข้อมูลเบื้องต้น

ถึงเป็นแม่ยกAll18..
แต่Dเคะมันก็ดีนะ...



รูปคู่นี้เขาออกจะน่ารักนะเธอ!!

เนื้อเรื่อง

TiTle:Waiting[Valentine even]
Author:RinRin
Pairing:RD
Rate:PG-13
Warning:มันเพ้อ..


วันวาเลนไทน์ วันแห่งความรัก..มอบช็อกโกแลตให้คนที่ตัวเองรักสินะ..เป็นอย่างงั้นใช่ไหม.. ?


................


........


....


.


....


.........


..............


14 กุมภาพันธ์ เวลา 11 :50 นาฬิกา


แสงไฟสลัวของร้านรวงต่างๆ เริ่มค่อยๆ มืดดับลง บ่งบอกว่าวันแห่งความรักนี้กำลังจะจบลง ถึงกระนั้นเด็กชายผมสีทองก็ยังนั่งอยู่เพียงคนเดียวบนม้านั่งสวนสาธารณะที่มืดสนิท ลมเย็นโชยพัดผ่านปอยผมสีทองน้อย ดวงตาสีน้ำตาลอ่อนผลุมลงต่ำ


..รอ..และยังคงเฝ้ารอ...





“รีบอร์น!”


“หือ


“วันอาทิตย์น่ะ ชั้นจะรอนายที่ม้านั่งที่สวนสาธารณะนะ”



“อือ”

ไม่รู้..ว่ารอมานานแค่ไหน..แต่ยังจะคงเฝ้ารอต่อไป..


ห่อของขวัญสีน้ำเงินถูกกอดอยู่ในอ้อมอกของผู้เป็นเจ้าของราวกับเพื่อจะบรรเทาความเหน็บหนาวของค่ำคืนจะกำลังจะผ่านล่วงเลยไป..


เวลา 11:52 นาฬิกา


“นี่..หนู มันเลยเวลาปิดสวนสาธารณะมานานแล้วนะ...”



“แต่..เขาต้องมา ต้องมาแน่ๆ”เสียงเคล้าหวานสั่นเครือมองชายในชุดตำรวจด้วยสายตาอ้อนวอน ร่างที่ถูกมองถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความอ่อนใจ



“ก็ได้ๆ”


“ขอบคุณครับ..”เด็กชายคลี่ยิ้มออกมาอย่างดีใจ ก่อนอีกฝ่ายจะขี่รถจักรยานจากไป


เวลา 11:55 นาฬิกา


รีบอร์น...นายจะมาใช่ไหม...


ยิ่งคิดก็ยิ่งกอดห่อช็อกโกแลตในมือแน่น



“อือ”



นายไม่ได้หลอกให้ชั้นรอใช่ไหม..




การรอคอยที่ทรมานที่สุด...คือการรอคอยคนรัก ในวันแห่งความรักหรือเปล่า..


เวลา 11:57 นาฬิกา


พิรุณสีใสร่วงหล่นจากนัยน์ตาสีน้ำผึ้ง ความเหน็บหนาวของค่ำคืนกลืนกินจิตใจที่เฝ้ารอช้าๆ


...รีบอร์น...นายบอกว่าจะมาใช่ไหม..


...นายต้องมาแน่ๆ ใช่ไหม...


เวลา 11:59 นาฬิกา


หยาดน้ำใสไหลอาบหน้าหวานของเด็กน้อยช้าๆ


อีก 1 นาที..


...นายไม่มาจริงๆ สินะ...




......................


..........


.....


..


.


“มานั่งทำอะไรตรงนี้..”เสียงเล็กๆ ของเด็กทารกดังแว่ว ใบหน้าหวานที่เปรอะเปื้อนน้ำตาค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมอง


“รีบอร์น...”


...นายก็มาจนได้..แม้จะเป็นนาทีสุดท้าย...แต่ก็... “ขอบคุณ” นะ




..


.......


...............


........................


“นายทำเองเหรอ..ช็อกโกแลตเนี่ย”เด็กทารกที่นั่งข้างๆ ร้องถามขณะที่มองช็อกโกแลตรูปร่างบิดเบี้ยวที่มีสีดำเกินดาร์กช็อกโลแลต


“อือ..”เด็กชายพยักหน้าน้อยๆ ใบหน้าหวานขึ้นสีชมพูระเรื่อเล็กน้อย เด็กน้อยในชุดสูทสีดำกัดช็อกโกแลตไหม้ดำปี๋ นัยน์ตาสีน้ำตาลมองใบหน้าของครูสอนพิเศษตาไม่กระพริบ


“เออ..รสชาติเป็นยังไงเหรอ..”คนเป็นอาจาร์ยฟังคำถามก็เหยียดยิ้มเจ้าเล่ห์น้อยๆ



“อือ...รสชาติเหมือนเอสเปรสโซ่เลย”


“!?!!”


-End- 

วิ่งมาแปะตามดึกแล้วจากไป...