ฉีกมิติโลกแห่งฝัน (ONLINE)

แม้นกาลเวลาจะดำเนินไปหลายศตวรรษ  ยุคสมัยรุ่งเรืองจนยกระดับความเป็นมนุษย์ไปได้หลายหลาก  จิตใจที่ไม่มีการเปื้อนของความเหลวแหลก  จิตบริสุทธิ์ที่ผ่านการคัดกรองด้วยเทคโนโลยีระดับสูง  โดยวิธีการคัดกรองผ่านค่าไซโค(มาตรวัดจิตใจ)  ฐานะ  ความสมบูรณ์พร้อมทางร่างกายและจิตใจ

ความเชื่อของมนุษย์ได้เปลี่ยนไปเสียแล้ว  คนที่สมบูรณ์พร้อมเท่านั้นที่จะได้มีชีวิตอยู่ในดินแดนแห่งสุข  ส่วนผู้ที่ไม่ผ่านการคัดกรองหรือถูกเขี่ยออกให้ตกต่ำกลายเป็นมนุษย์ชั้นต่ำ  จะต้องถูกขับออกจากเมืองมนุษย์ชั้นสูง  พวกเขาจะต้องตกอยู่ในสลัม(แดนถูกทิ้ง)

ใช่ว่ามนุษย์ที่ตกต่ำจะไม่มีทางเลื่อนขึ้นมาอยู่ระดับสูงได้  หากมนุษย์ชั้นต่ำมีองค์ประกอบปัจจัยของมนุษย์ระดับสูงเพียบพร้อม  ก็จะสามารถเข้ามายังแดนมนุษย์ชั้นสูงได้  แต่จะผ่านมาด้วยความปลอดภัยหรือไม่  อยู่ที่การตรวจสอบของระบบอันล้ำสมัย ณ บริเวณแดนกั้น  กำแพงสูงระฟ้าที่กั้นขวางไว้ในแต่ละภูมิประเทศ

เมื่อผ่านการตรวจสอบทุกสิ่ง  ทั้งฐานะ  ร่างกาย และจิตใจ  คนผู้นั้นย่อมสามารถผ่านเข้าสู่สังคมชั้นสูงได้ 

ผู้คนที่ตกต่ำต้องการที่จะเข้าไป  พวกเขาต้องการยกระดับชีวิตของตนเพื่อกลายเป็นมนุษย์ชั้นสูง

ผู้ที่ผ่านเข้าไปได้ล้วนแต่ไม่อยากกลับมายังแดนถูกทิ้ง  เว้นแต่พวกเขาถูกบังคับให้ออกมา

บนโลกที่นับวันยิ่งโหดร้ายขึ้น  นี่ไม่ใช่การแบ่งชั้นวรรณะ  แต่เป็นการคัดเลือกโดยมนุษย์อย่างเที่ยงธรรม  สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์จะต้องเป็นสิ่งมี่ชีวิตที่สมบูรณ์ที่สุด

แต่มนุษย์ชั้นสูงยังให้โอกาสมนุษย์ที่ตกต่ำยกระดับตนเองขึ้นได้  และเช่นเดียวกันมนุษย์ชั้นสูงย่อมเบียดเสียดคนที่เป็นพวกจอมปลอมด้วยเช่นกัน  เมื่อไรที่ค่าไซโคของมนุษย์ระดับสูงเปลี่ยนสีเป็นหม่นหมอง  พวกเขาจะบังคับขับไล่ไสส่งให้ผู้นั้นไปอยู่แดนถูกทิ้งทันที  และจนกว่าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมจึงจะได้คืนถิ่นอีกครั้ง

ทว่าทุกอย่างเป็นเรื่องที่ยากเย็นแสนเข็ญ  มีใครที่ไหนที่จิตตกแล้วฟื้นคืนกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ในดินแดนโสมมแห่งนี้  ดินแดนที่รวบรวมผู้คนตกต่ำ

เขาจะมีชีวิตรอดอยู่ได้อย่างปกติสุขเช่นไร…

มาช่วยกันลุ้นดีกว่านะครับ

                                                               

“ไม่…   แกไม่ใช่ลูกของชั้น”หญิงสาวโอดครวญด้วยความโศกเศร้า

“ทำไมกันครับแม่…  ”ชายหนุ่มร้องอ้อนวอนขอความจริง

“ชั้นเก็บแกมาเลี้ยง  แกมันไม่ใช่ลูกในไส้ของชั้น  ไปให้พ้น”

“แม่ครับ…”ชายหนุ่มสะอื้น

“ออกไปซะ  สลัมนี้ไม่ใช่บ้านของแก  ไปให้พ้น…”

“แต่แม่ครับ  แม่จะอยู่กับใคร  แล้วผมเป็นใครกันแน่  แม่…”ชายหนุ่มวิงวอนแม้จะถูกแม่ของเขาตวาดไล่

“คนอย่างชั้นไม่ต้องการคำถามอะไรอีกแล้ว  ชั้นอดทนกับแกมามากพอแล้ว  ไปซะ ไปให้พ้น”

“คุณแม่…”

“เอาของๆแกไปซะด้วย”หญิงสาวใช้น้ำเสียงตัดพ้อ  ขว้างกระปุกออมสินใส่เด็กหนุ่ม

น้ำตาที่เอ่อล้นกับความรู้สึกหมดอาลัยตายอยาก  ผู้เป็นแม่ไม่เหลือความรู้สึกใยดีต่อบุตร  เขายอมที่จะตัดความสัมพันธ์ทุกอย่างเพื่อชีวิตที่ดีกว่าของเธอและเขา

“บ้าที่สุด…”ชายหนุ่มสบถละทิ้งความรู้สึกดีๆ  คว้ากระปุกออมสินแล้ววิ่งหนีจากบ้านหลังนั้น  

                อิงในเกม


                                           




อิส  โชว์  ไทม์

งานเขียนนี้คิดขึ้นมั่วๆ  ไม่รุ้โผล่มาในหัวได้ไง  ไรเตอร์ยังวิงเวียนศีรษะเลย  งงว่าคิดขึ้นมาได้ไง  แต่ก็เถอะพิมพ์แล้วก็พิมพ์

 C.d.d.o (Cyber  dream  dimension  online)ไม่มีพล๊อต

 มั่วแหลกนะครับ  



บทนำอย่าไปอ่านเลย    อ่านตอนที่หนึ่่งเลยพะย่ะค่ะ 





เรื่องนี้ที่พิมพ์ขึ้นก็เพราะอยากตอบแทนนักเขียนทุกท่านที่เขียนนิยายให้ผมได้เสพ  คราวนี้ผมเลยเขียนให้คนอื่นเสพบ้าง  =/\=




คอมเม้นบอกคำผิด  เนื้อเรื่องแย่  ไม่ชอบ  ด่า  ติ  เตียน  ได้ครับ  ไรเตอร์ไม่ว่า เพราะจะเอามาปรับปรุงครับ
















ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามครับ