คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #337 : แดนสวรรค์พิรุณ
เมื่อ้ออทนรอารเปิอแนสวรร์พิรุ
เมื่อ่อนแนสวรร์ไม่ไ้แยันแบบปัุบัน
แ่้วยเหุาร์บ้าอย่าทำให้แนสวรร์ล่มสลายลไป
ัรพรริเทพเอ็หายัวไป้วยเ่นัน ปัุบันายหนุ่มนั่้อมอหิมะที่ลมาลอเวลา
มุมปาอเามีหยโลหิสีทอหลั่ไหลออมา
ผลมาาวามเ็บปวที่สวรร์้อารเล่นานเานั้นเอ
‘ เียน อยู่เพื่อสนอิเลสัวเอ
สุท้ายแล้ว็มหายไปภายในิเลสัวเอเ่นัน ’
ท้อฟ้าปุมไป้วยลุ่มเมหนาที่ปลปล่อยลิ่นอายน่าหวาลัวออมา
อนเาบรรลุสร้าแนลมปราสีม่ว ทั์สวรร์็ลมาทับเา เหมือนับอนบรรลุวิาแรำเนิ
สร้าววิาหลัทำให้ทั์สวรร์ปราออมาอี ทุารบรรลุอเอมิยะะทำให้สวรร์พิโรธอย่าแท้ริ
หวัหลินเียนน้อยเินเีย้ามาที่โล่
“ ศิษย์พี่ือ ท่านะ่อ้านสวรร์หรือ ”
“ แนวทาอเ้า็แน่ัอยู่แล้วนิศิษย์น้อหวั
ารฝึฝนเป็นเียน ือ ารท้าทายสวรร์ ฝืนลิิแห่สวรร์ บรรลุลายเป็นเียน ”
ายหนุ่มล่าวออมา้วยรอยยิ้ม่อนะ้อมอไปยับรราุ๊าัวแทนอภรรยา
หัวใอเามันเ็บปวเหลือเินถ้าหาเา้อาระบรรลุระับเียนแปลวิา
็ำเป็น้อเรียมใทนรับวามเ็บปวอววิา อาารบาเ็บทาายรัษาหายไ้
แ่ ารบาเ็บทาวิาและใยาะรัษาให้หายไร้รอำหนิ ยาเินไป ยาเิน..
เมื่อหวัหลิน้อมอไปยัทั์สวรร์ที่ลมา
เป็นอัสนีบารสายหนึ่เท่านั้นเอ
มันไม่ไ้รุนแรอะไรเลยถ้าหาเทียบับทั์สวรร์อัรพรริเทพสัอ์ ถ้าหาวแหวนเาวิวัน์เสร็
เาะบรรลุัวิาระับปลายสูสุ เรียมัวสำหรับารบรรลุระับ่อไปอารฝึฝน
อัสนีบารผ่าลมายัุที่เอมิยะอยู่ พวมัน้อารสัหารเา
หวัหลิน เอ็ะไ้รับประสบาร์่อ้านสวรร์ที่แท้ริ
ทุรั้เาะไ้ยินเสียอภรรยาัภายในหูอน ปั่นป่วนหลัเียนภายในร่าายอายหนุ่ม
ทำให้เา้อระอัเลือสีทอ!! ทั์สวรร์มายาเป็นริ
มันิามเาไปทุที่ ทุเวลา เพื่อสัหารเา้วยวามะนึหาถึใรสันที่ไม่มีวันปราภายในโลแห่เนี่ย
ัรวาลเนี่ย
วเนรอเาปลปล่อยลิ่นอายทำลายสวรร์ออมา
้วยเนรอเาทั์ที่ไร้เำนะลายเป็นอเาโยสมบูร์ เาเป็นผู้บัาสูสุอพวมัน
ิสิ้นทุอย่า้วยวาม้อารอนเอ อัสนีบารไหลเวียนภายในร่าายอเอมิยะ
พันาราานที่หนาแน่นอนไปอีระับหนึ่ เอมิยะสัมผัสไ้ว่านาบาสิ่ไป
าอะไรัน
ปั!!
ทั์สวรร์สลายหายไป้วยเำนอเนรเทพเ้าทั้สอวที่โรพลั้นำเนิอพวมันอย่าบ้าลั่!! ลิ่นอายเทพเ้าเผยออมา
สำหรับเียนแล้วำวนอเทพนับว่าน่าหวาลัวอย่าแท้ริ โยเพาะ พววิาเทพที่แสนร้ายาแฝไป้วยเ์แสนร้ายานเียน้อยอมำนนอย่าไร้เื่อนไ
ทาสเทพเ้ายัมีอยู่นถึปัุบัน
“ ศิษย์พี่ือ ท่านร้ายานั
สามารถสยสวรร์ไ้้วยาร้อมอ ”
“ เ้าเอ็สามารถแ็แร่แบบ้าไ้เ่นันในอนา
ศิษย์น้อหวั ”
เียนัวิา ระับ้น อาาเเ๋าีวิและวามาย
เอมิยะไ้ัผ่านสู่ระับใหม่อย่าแท้ริ
วามแ็แร่อเาปัุบันนับว่าเป็นัรพรริในบรราเียนัวิา้วยันไม่ว่าะระับั้นแบบไหน็าม
ร่าอายหนุ่มและหิสาวหายไปาสถานที่เิทั์สวรร์
บรราอสูรโบราและเียนเ่า่าพาันเินทามายัุที่เิหายนะ
พวมัน้อารทราบว่าเป็นสมบัิสวรร์หรือเล็วิา
สุท้าย็ไม่พบอะไรึ้อำใลับไปมือเปล่า
ทา้านเอมิยะและหวัหลิน่า็อาศัยภายในหมู่บ้านรร้า ผลอสรามระายไปทั่ว
เหล่าเียนพาันายสร้าธารเลือสีแปุมแว้นแห่เนี่ย ย้อมหิมะสีาวให้ลายเป็นสีแ
พลัหยินาาศพนาย็ยิ่เยอะ บรรยาาศมันไม่น่าอยู่แบบเมื่อ่อนเาวระออเินทาไ้แล้วละมั้
“ ศิษย์น้อหวั
พวเราเินทาไปหาโลมนุษย์แห่ใหม่ันเถอะ ”
“ เ้า่ะ ศิษย์พี่ือ ้าะามท่านไป ”
ร่าอสอเียนเหาะผ่านนภาสีรามบินรไปยัแว้นใหม่
าวูาุแม้ว่าะเล็
แ่็ยัเ็มไป้วยสรรพสิ่มามายนับไม่ถ้วนที่ิ้นรนเอาีวิรอาวามาย
เอมิยะไม่ไ้สนใสรามอเหล่าเียน เพราะ
มันไม่เี่ยวับเาที่้อฝึฝนัวเอเพื่อบรรลุระับพลัที่สูยิ่ว่าเิม พวเราอาศัยอยู่ภายในหมู่บ้านแห่หนึ่อมนุษย์
ำเนินีวิเรียบ่าย
นระทัเวลาไหลผ่านไป 20
ปี แห่ารเฝ้ารอแนสวรร์พิรุเปิ ายหนุ่มไม่ไ้เร่รีบะออเินทา
อย่าไรเา็รอบรอสมบัินำทาเรียบร้อยแล้ว แ่พวเราส่พลัเ้าภายในพวมัน็ทำารส่ร่าพวเราไปยัแนสวรร์พิรุทันที
ุ๊าภรรยาและลูสาว น่าโศเศร้าเหลือเิน ทุวันเอมิยะะไ้รับบาเ็บทาิใเสมอ
ทั์สวรร์มายา
พลัภายในร่าายปั่นป่วนยาะวบุม
นับว่ายัีที่้าายเามีหวัหลินอยู่เป็นสหาย ลอเวลาแห่ารฝึฝนหนึ่ารหลับาินเวลาหลายเือนว่าะลืมา
เารู้สึว่าัวเอแ่รานแทบะแสลายอีรั้หนึ่
่วเวลา่อนที่อารยาะ่วยเา ส่วิที่เือบพัทลายไปยัโลใบนั้น หลอมรวมเอมิยะสอัวนเา้วยันลายเป็นเาอนนี้
“ ลอีวิอ้าปรารถนาะ่วยเหลือใรสันหนึ่เสมอ
สุท้ายแล้วสอมือ้ออาบไป้วยเหลือ ไร้หนทาในารัืน่อโะา ศิษย์น้อหวั
เ้าเป็นหิที่ี เ้าล้าปลุเมล็พันธุ์แห่วามรั ปล่อยให้มันเิบโลอ่วเวลาหนึ่วััรั่วอายุน
มันเิบโและามน้าละอายในบาปอน น่าละอาย ”
ายหนุ่มล่าวออมา้วยน้ำเสียแสนเ็บปว
เาละอายในัวเอเหลือเิน โลแห่เียนไม่ำว่าหยุพัผ่อนสัหน่อยแล้ว่อยเินทา่อ
เส้นทาที่อาบไป้วยเลือและวามแ้น่าหา ือ แนแท้อารฝึฝนเพื่อบรรลุเียน
แย่ิทุอย่าาผู้อ่อนแอเสียสิ ทำให้ัวเอลายเป็นัวนที่เหนือินาารเพื่อ่มรัแนอ่อนแอว่าสิ
มันสอนเาแบบนั้น
“ ศิษย์พี่ือ นอาท่านพ่อ ท่านแม่
และผู้มีพระุ ท่านเป็นนที่้าหวัหลินอยาะอยู่้วยั่วีวิเ้า่ะ ”
“ อ่า เ้าเป็นภรรยาที่้าอยู่้วยมาที่สุเ่นัน
”
ภรรยาอเา เอมิยะไ้อาศัยอยู่ับพวนาเท่าไรัน!?
เาเยอยู่ับเส้นผมลายเป็นสีาว้วยวามราหรือ ไม่!! ่วเวลาอเามีแ่ 10 ปี 20
ปี 30 ปี 40 ปี และ 50ปี ไม่มีมาเินไปว่านั้นอีแล้ว ัำสาปร้าย เมื่อเินทามายัโลเียนมันเล่นานเา
ีระาหัวใที่าย้านอเาให้แหลสลาย!! ถ้าอ่อนแอะโนวบุมและทำลายทิ้
“ ศิษย์พี่ือ ้าะอยู่เีย้าท่านในเวลานี้เอ
แทนพวนาที่ท่าน้อำใยอมละทิ้เอาไว้เบี้ยหลั ”
หวัหลินล่าวออมาพร้อมับโอบอเอมิยะา้านหลั
น่าเสียายที่เามิอารับรู้ถึวามอบอุ่นไ้เลยสันิเียว
มีเพียแ่วามเ็บปวที่แสออมาทั์สวรร์ยั้อเล่นานิใอเา่อไป หลั่โลหิแทนหยน้ำา
มันบ่บออะไรหลายอย่าว่าเา้อเ็บปวมาเพียไร ระับพลัภายในร่าาย็ระเบิออมาอย่าบ้าลั่และ่อเนื่อ
ราวับว่าเอมิยะ้อทำารทะลวผ่านเท่านั้น
วเนรอเาปลปล่อยลิ่นอายบรรพาลออมา
เ่าแ่อยู่มายาวนานนหลายสิ่ลายเป็นอี
ายหนุ่มถอนหายใออมาเล็น้อย่อนะ้อมอหน้า่าระบบ มีหมวเลือเพิ่มเิม
เอมิยะทำารลอ้นหาสิ่ที่วเนรทั้สอ้อาร ถ้าหาเาอยาะปลปล่อยพลัที่แท้ริอมัน
[ โลหิเทพบรรพาล 2,000,000,000
แ้ม ]
วินาทีนั้นเอที่หยโลหิสีเินเผยลิ่นอายประหลาออมา
มันรไปภายในหน้าผาอายหนุ่ม่อนะเริ่มหลอมรวมับสายเลือเทพเ้าภายในร่าายอเา
แน่นอนว่าโลหิเทพบรรพาลทำารเปลี่ยนโลหิภายในร่าายอเาใหม่หมเพื่อทำให้เาสามารถปลปล่อยพลัอำนาอเนรเทพบรรพาลทั้สอวออมาไ้อย่าไร้ีำั
เหนือั้น
“ ศิษย์พี่ือ
้าิว่าท่านวระหลอมรวมที่แนสวรร์พิรุ ”
“ อ่า ”
ร่าอหวัหลินและเอมิยะสลายหายไป
พวเาโนนำทา้วยเาหลอมพิรุ สมบัิแห่แนสวรร์พิรุที่ล่มสลายนำทาภายในประูสวรร์
ลิ่นอายแห่สวรร์เป็นประโยน์่อเียนัวิาที่้อารบรรลุอบเ่อไป เาวระอยู่ภายในแนสวรร์พิรุไปอีหลายร้อยปีะีว่า
เพื่อัเลาัวเอและเพื่อเรียมัวรับมือับารเปลี่ยนแปล
“ แนสวรร์พิรุเป็นวาสนา่อเียนรุ่นหลัอย่าพวเรา
ศิษย์พี่ือ้าอัวไปแสวหาโอัวเอ่อนเ้า่ะ ”
“ อืม เอาสิ่นี่ิัวไป้วยถ้ามีอันรายอย่าลัเลที่ะปามัน
”
“ ศาสราวุธเล่มเนี่ยมัน!! ”
“ หอเหนือานับ สมบัิสัหารเทพ!! ”
เมื่อปาหอออไปมีเพียแ่วามายเท่านั้นที่เฝ้ารอนที่โนหมายหัว!!
่อให้เป็นเียนทะลายสวรร์็ยาะ้านทานมันไ้ลอเวลา
สุท้ายมันมีเพียแุ่บเียวเสมอ หวัหลินทะยานร่าออไป้นหาสมบัิและวาสนาอัวเอ
นาเป็นผู้สืบทอเทพโบราสายเลือราวศ์ย่อมแ็แร่ไม่พ่ายแพ้นอื่น ส่วนเอมิยะ็มอหาุนเาสัลู่อน
เส้นผมสีแส้มปลายาวเผยให้เห็นถึสีสันอีวิีวา
แ่ว่าวาอเามันไร้ประายแห่ีวิอย่าัเน ราวับว่าเาพร้อมะายเสมอ
ทั์สวรร์มายา่าแสนเ็บปวเหลือเิน ายหนุ่มุมหัวใอนที่เ้นอย่ารุนแร
โลหิหลั่ไหลออมาารูุมนทั่วร่าาย ายหนุ่มนั่สบภายในถ้ำอัวเอ
เามอเห็นเพียแ่ภาพอวามทรำ
พรว!!
แ่ แ่
ารที่เอมิยะ้อารบรรลุเียนเป็นารท้าทายโะาอน
สุท้ายแล้วเา้อบาเ็บสาหัส ถึะเป็นอย่านั้นเหล่าวแหวนภายในววิา็อยู่ับเาเสมอ
ไม่เหา ไม่เหา ไม่เหาเลย เหา สุท้ายแล้วมนุษย์ที่้อเผิหน้าับะารรม็มีเพียแ่ารโนทำลายเท่านั้น
เมื่อ่วเวลาที่โเียวเินทามาถึ เา็นะโนเล่นานิในเอ
‘ ิโร่ ูนาสิมอร์เร็ะลายเป็นรัทายาทหินแรอโล
นาะลายเป็นษัริย์แห่บริเนที่น่าภาภูมิอพวเรา่ะ ’
ภาพวามทรำแสนามที่ไ้อาศัยอยู่ับอาเธอร์เรียเเบอร์เผยออมา
ทำให้ายหนุ่มยิ้มออมาอย่ามีวามสุ ัับว่าเป็นแสสว่าสุท้ายอ่วีวิอเา
‘ ิโร่ ท่านเป็นอัศวินที่ยอเยี่ยม่ะ
แ่ว่าเป็นพ่อที่แย่มา ้าไม่โทษท่าน ท่านมีหน้าที่ แ่ท่านน่าะมีโอาสไ้มอเห็นบุรสาวอเราปรอบริเน
ท…ท่านน่าะอยู่้าาย้านแ่เ่าผมาวไป้วยัน ’
ความคิดเห็น