คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : หาเงินทุนด้วยการซื้อหิน RE
ร่าอเ็สาวที่ำลันอนลิ้ไปมาภายใ้ห้าสีเียว
ลิ่นหอมอมันราวับนมสันิหนึ่ ถ้าไม่ิว่าหลหลอยู่้วยเ็สาวะลิ้มลอรสาิอมัน้วยปลายลิ้นอนอย่าแน่นอน
ลู่เหมยำลัิหาวิถีาร่อไปอารสร้าร้านอาหาร แน่นอนว่าท่านพ่อทำามที่อเลยแหละ
ถอราานร้านไปหม
เหลือเอาไว้เพียแ่พื้นที่โล่ๆเท่านั้นเอ
เ็สาวมีเินิัวแ่ 1 หมื่น ำลึทอเท่านั้นเอ
โลอพวเราอาศัยและับเลื่อน้วยำลึทอ นอานี้ยัมีอีื่อหนึ่ที่นิยมเรียใ้านอย่าเหรียิอสูร
เ็สาว้อมอเิน้อนสุท้ายอนเอ้วยวามนใเป็นอย่ามา สำหรับาร้าวเิน้วยัวเอ
อาะเร็วนเินไปสำหรับเ็สาววัย 12
หนาว แ่ว่าถ้านาไม่เริ่ม้นอาะโนเหล่าพี่น้ออนเล่นาน้วยวิามายาหิาม
สาวน้อยที่โนรัแ อะไร็่า นาไม่อยาะวุ่นวายับเรื่ออรอบรัวัวเออแ่เปิร้านอาหารแบบสบายๆ
มีเินทอใ้านไม่าสาย และ ไม่โนับแ่านออไป
“ หลหล ้าะหาเหรียิอสูรมาาไหนัน
”
“ ปรูโอสถาย ”
“ ไม่เอา
มันะวุ่นวายเินไปถ้ามีนรู้ัวริเ้า ”
เสียหวานที่ล่าวออมาเนื่อมาานาอ่านนิยายมาเยอะ
เลยไม่อบเรื่อวุ่นวายเสียเท่าไร ถ้าให้ีลอมอหาเส้นทาอนนี่แหละยอเยี่ยม
ถ้าถึวัย 15 เมื่อไรโนท่านแม่ับแ่านับพวเื้อพระวศ์อย่าแน่นอน
ไม่็้อเป็นพวุายมาไป้วยฝีมือ ไหนะพวหน้าหม้ออบีบหิสาวอีละ
แ่ินทั่วร่าายอเ็สาว็ั้ันไปหมแล้ว!! สุท้ายาารปรึษาับสาวใ้นามผลที่ออมาะเป็นาร ามหาพวแร่หายา
อย่า หย โนะมีแหล่ื้อายภายในเมืออยู่เป็นแบบาาามท้อลาถ้าโีเอับหยเนื้อีรับรอเลยว่าะ้อายไ้หลายแสนเหรียิอสูรอย่าแน่นอน
ไม่แน่ นาอาะมีเินมาพอะ่านแระมาสร้าร้านอาหาราม้วยสาวเอลฟ์มา่วยในารออแบบหน้าร้านให้สวยามามแบบธรรมาิ!! ใบหน้าอเ็สาวเ็มไป้วยวามไม่แน่นอน เนื่อมาานเอมีเินแ่เล็น้อยเท่านั้นเอ
าระามหาหยเนื้อีาอ้อนหินรหน้า ไม่่าาาร มเ็มในมหาสมุทร
‘ อย่าไ้ัวลเ็น้อย
พว้าพร้อมะอวยพรเ้าเสมอ ’
เสียอใรบานที่ัออมาอย่าัเนภายในหูอลู่เหมย
แน่นอนว่ามันนับว่าเป็นารีที่ะมีนอวยพรนเอให้พบเอับโะาที่แสนี!!
เพียไม่นานพวเรา็เินทามาถึร้านัหยแห่เมือหลวสถานที่อเหล่าเ้าอร้าน
เรื่อประับที่เ้ามาเสี่ยวามหาหยเนื้อามไปทำเรื่อประับ!!
ลู่เหมย ้อมอไปยั้อนหินรหน้าภายในหัวใเ็มไป้วยวามเ็บปว
ถ้าเิว่านาเลือาารทำธุริรหน้า ร้านอาหารภายในวามฝันเป็นอย่าบัน!! เ้าอร้านเป็นายอ้วนท่าทาน่ารัเีย รอยยิ้มแบบพ่อ้าที่ปราออมาเนื่อมาา
มันเป็นร้านเียวภายในเมือหลว
ที่ทำารเปิร้านัหยเป็นอนเอ
แถมเป็นเ้าเียวที่ผูาทาลาเลย็ว่าไ้ ลู่เหมยเินไปยัมุมหนึ่อร้านโยไม่สนใพวพ่อ้า
แม่้า เ้าอร้านเรื่อประับอันับหนึ่ สอ สาม หรือสี่
ทุอย่ามันไร้่าในสายาอเ็สาวที่ไม่มีวามเป็นหิในัวแม้แ่นิเียว!!
นาสนแ่อาหารเท่านั้นเอ
“ ใรปล่อยให้เ็เ้ามาเินเล่นไ้ัน ทหารยามอยู่ไหนมาลานาออไป
”
เสียอใรบานที่ล่าวออมา
ใบหน้าเ็มไป้วยวามหยิ่ยโสเป็นอย่ามา ูาอายุแล้วน่าะประมา 17-
18 นับว่าเป็นายหนุ่มในวามฝันอหิสาวหลายน ูาุ
ารแ่าย ผิวที่ราวับไม่เย้อแสอาทิย์มา่อน ยิ่บวับใบหน้าแสนหล่อเหลาอมันอี
ทำเอาลู่เหมยอยาะ อยาะ
่อยหน้ามันสัหมัสอหมั มีอย่าที่ไหนมาหาเรื่อลู้าแบบนา้วยำว่าเป็นเ็
เียว็อัเิท่านพ่อมาัารเสียเลยนิ!! แน่นอนว่าทหารยามเอ็เ้ามาหมายะับเ็สาวออไปาทาร้าน
เ้าอร้านเอ็ไม่ิะเ้ามายุ่วุ่นวายับเรื่อราวรหน้า
นเอหาไ้เือร้อนเสียหน่อยนระทั
ลู่เหมย หยิบเอนแผ่นหยสีเียวที่สลัำว่าหยาอย่าัเน
ใบหน้าอมัน็ลายเป็นีาวราวับระาษแผ่นหนึ่!! รอยยิ้มามที่ปราออมาบนใบหน้าอลู่เหมยยิ่ราวับนาร้ายในทีวีละรหลั่าว
เ้าอร้ายรีบเ้ามาุเ่าราบออภัย่อเ็สาวรหน้า ระูลหยาบอเลยว่าปีศาัๆ
มีเหล่าพ่อ้า แม่้า หลายนที่ิว่าระุลที่สนับสนุนนเอยิ่ให่นไปมีเรื่อับนอระูลหยา
สุท้ายแล้วผลที่ออมาพวมันะ้อาย!! ลู่เหมยหัวเราะออมาเล็น้อยในรูปแบบอนาร้ายเลย!!
เ็สาว้าวเินไปหยิบเอา้อนหินไร้่าในสายาอนอื่นออมาถือเอาไว้พวมัน้อนละ
1 พันเหรียิอสูรเลยนะ
โยภายในมืออเ็สาวมี้อนหินที่ไร้่าในสายาอใรหลายน
เนื่อมาารูปร่าอมันไม่สวยไม่าม ออไปทาน่าเียอัปลัษ์อี่าหา
แน่นอนว่าลู่เหมยเลือพวมันออมาเนื่อมาาออร่าที่นัยน์าอนามอเห็น
มันเ็มไป้วยวามไม่ยินยอมที่นเอ้อมาอยู่ับอยะแบบนั้น
“ …ะัเลยหรือเปล่าอรับ
ุหนู ”
“ อืม ”
เสียหวานอเ็สาวที่ล่าวออมาับเ้าอร้านรหน้าที่ำลัพยายามะูแลนาอย่าี
หลัาที่ทุน่ามอเห็นอำนาอระูลหยาแล้ว
พวเาเอ็อยาะเห็นว่า้อนีธรรมารหน้าะสามารถลายเป็นหยที่แสนล้ำ่าไ้หรือเปล่า
นที่รับหน้าที่ัผ่าหยเป็นนแระท่าทาออา
“ โอ้ ใรเป็นนหยิบพวมันออมาันละ ”
“ แม่นาหยาผู้นี้ ”
เสียอเ้าอร้านที่ล่าวออมา โนใบหน้ายัประับไป้วยรอยยิ้มเหมือนเิม
แ่บนใบหน้าอเายัมีเหื่อไหลออมาเล็น้อย เนื่อมาาวามหวาลัว่ออำนาอระูลหยา
นแระรหน้าหัวเราะออมาเล็น้อย่อนะทำาริ้มลไปบนหินรหน้าอย่ารุนแรนมันแยออเป็นสอท่อน
“ พระเ้า่วย นั้นมันหยมร แถมยับริสุทธิ์มาอี้วย
”
“ ูนั้นหยทอ พระเ้า เิมาพึ่เยเห็นอริ!!! ”
“ นั้นอีหยแโลหิ!!
มันเป็นหนึ่ในหยที่อัแน่นไป้วยปราอัี ”
เสียอผู้นมามายที่ล่าวออมามันเ็มไป้วยวามื่นเ้น!!
เพียไม่นาน็เิเป็นาร่อสู้้านอวาม้อาระรอบรอหยรหน้า้วยารประมูล
โยไม่สนหัวอเ็สาวที่เป็นเ้าอเนื้อหยแสนามรหน้าเลยแม้แ่น้อย
แ่นับว่าเป็นุเริ่ม้นที่ีในารมอหาเหรียิอสูรมารอบรอ
หลหล
สาวใ้นาม็้อมอไปยัสายาอผู้ที่ไม่ประส์ีเสียเท่าไร
ถ้าพวมันเผยหาออมานา็พร้อมะทำารัหัวอมัน ทิ้ร่าายอมันให้ลายเป็นอาหารอพวนอสูร
เพียไม่นานำนวนเหรียิอสูร็ปราออมาอย่าัเน ่ออหยรหน้ามันมีมูล่ามาถึ
30
ล้านเหรียิอสูร
“ แม่หนูน้อย้าสนใะื้อหยทั้หมอเ้าในราา
30
ล้านเหรียิอสูร ”
“ อืม ล ”
เพราะ ารลทุนมันะ้อมีวามเสี่ยเสมอ
เ็สาวหาวออมาเล็น้อย ่อนะทำารรับเอาั๋วรหน้ามาเป็นอนเอ
มันเป็นำนวนเินที่มามายมหาศาลมาสำหรับนาในารลทุนเพียแ่ 1
หมื่นเหรียิอสูร
มันลายเป็นสุยออารินเนื้อแบบแน่นๆเลย็ว่าไ้
“ หลหล ไปหาหยไปฝาท่านแม่ับท่านพี่ัน
”
“ เ้า่ะ ”
ร่าบาอเ็สาวทะยานร่าหายไปอย่ารวเร็ว
สร้าวามะลึแ่ใรหลาย่อหลายนเลย็ว่าไ้
ลู่เหมย้อมอไปยัหินมามายรหน้าที่ภายในเ็มไป้วยเนื้อหยแสนล้ำ่าที่มีมูล่ามามายมหาศาล
เพียไม่นานเ็สาว็ว้าหินที่มีรูปร่าสวยาม มันลมเป็นรูปแบบเียวับลูบอลเลย็ว่าไ้
เมื่อไ้อที่้อารแล้วเ็สาว็วิ่ลับมายัุเิม้วยลูบอลหินอน
มันหนัพอสมวรเลยถ้าเป็นนธรรมา แ่ว่าลู่เหมยเป็นที่รัอสวรร์
ทำให้นาไม่้อัวลเลยว่าอีฝ่ายะหนัมามายนาไหน
นานแระยัแสอาาระลึออมาอย่าัเน ับเรี่ยวแรมหาศาลอลู่เหมยที่แสออมา
“ น่าะลึเสียริสาวน้อย นี่เ้าพมหาวมาหรือยัไ
”
“ มีเทพอวยพรเ้า่ะ ”
เสียหวานอเ็สาวที่ล่าวออมามันเ็มไป้วยวามสุ
แน่นอนว่านแระทำารเอื้อมมืออนไปว้าเอาาบเล่มหนึ่ออมา มันเ็มไป้วยออร่าที่พิเศษเป็นอย่ามา
ทำเอาเ้าอร้าน้อแสสีหน้าะลึออมา
ไม่รอ้าเาทำารผ่าหินรหน้าอย่ารวเร็ว้วยารลาบเพียหนึ่รั้!!
“ หยสีรู้
แถมสีสันสวยแบบนั้น้าไม่เยเห็นมา่อน!! ”
ลายเป็นวามวุ่นวายที่มามายมหาศาล!!
แน่นอนว่านแระเอ็ะลึไม่แ่าันหยรหน้ามันมีมูล่าที่มามายมหาศาลเลย็ว่าไ้
อาะนับเป็นสมบัิอแว้นเลย็ว่าไ้ ลู่เหมย้อมอหยรหน้า่อนะยิ้มออมา
หลหล ทำารเ็บมันเอาไว้ภายในแหวนมิิอนเออย่ารวเร็ว
“ ถึเวลาลับแล้วเ้า่ะ ุหนูลู่เหมย ”
“ ้า ้า เ้าเป็นแม่อ้าหรือยัไัน
”
เสียหวานอเ็สาวที่ล่าวออมามันเ็มไป้วยวามหุหิเล็น้อย
่อนะพาันเินออมาาร้าน สุท้ายแล้วลู่เหมยไ้ทำารุหาสมบัิที่มีมูล่ามามายมหาศาลออไปอย่า่อเนื่อ
สร้าวามไม่พอใ่อใรหลายน
หนึ่ในนั้น้อาระำัเ็สาวให้หายไปาโลลอาล
มันทำารส่สายาไปยัุหนึ่อร้าน
แน่นอนว่าทุนภายในร้านใรที่พอมีเส้นสาย็พาันึออมา
หยสายรุ้นับว่าเป็นสิ่ที่ไม่เยปราัวออมา่อนบนโล ารไ้รอบรอและทำเรื่อประับออมามันะ้อเ็มไป้วยำอวยพรแห่สวรร์อย่าแน่นอน
ร่าเาอยออรัษ์ที่พาันิามเป้าหมายออไป
ลู่เหมยำลันั่ินนมหวานอยู่้าทาโยที่หลหลอัวออไปทำธุระอนสัเล็น้อย
เพียแ่พริบาเียวสายลมแห่วามาย็พัผ่านร่าายอมัน มุมมอทาสายาที่ลไปบนพื้น
มันเิอะไรึ้นันแน่ พวมันไ้แ่สสัยและั้ำถาม
“ นที่หาล้า ิร้าย่อุหนูอ้า
มันะ้อาย ”
เสียที่เ็มไป้วยวามหนาวเหน็บัออมา
่อนะ้าวเินผ่านร่าอยอนัรบที่ผ่านารฝึฝนมาอย่าีไป เหลือทิ้เอาไว้เพียแ่ร่าไร้ววิานอนายอยู่ภายในเา
ความคิดเห็น