คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #80 : สงครามจอกศักดิ์สิทธิ์ครั้งที่ 5 (8)
เอมิยะำลันอนสลบบนที่นอนอนเอโยมีเบอร์่อยเ็ัวให้
ร่าายอเาร้อนเป็นอย่ามานสามารถมอเห็นไอพลัเวทที่ไหลออมาาร่าไ้
ำพูออาเอร์ลอยเ้ามาในหัวอราาอัศวิน แู่บเอ มันิรนี่แหละ
เา้อาระสื่ออะไรันแน่ถึบอเธอ
“ เเบอร์เหรอ ”
“ ิโร่ ไ้โปรนอนพั่อนเถอะ่ะ ”
“ อ่า อโทนะ
อนนั้นเหมือนร่าายยับไปเอ ”
“ ไม่้อล่าวอะไรอีแล้ว นอนพัเถอะ่ะ
”
“ ถ้าั้น่วยุมมือนว่าหลับไ้ไหมเเบอร์
”
“ ่ะ ถ้านั้นเป็นวามปรารถนาอมาสเอร์
”
มืออเเบอร์ทีุ่มมืออเอมิยะ
มันให่มา อย่าน้อย็ให่ว่ามืออเธอที่ับาบเพื่อสัหารศัรู มาอิอยู่เธอเอ็่านไปมามาย
เพื่ออาาัรอนเอ้อทำลายไปมาเท่าไร เอมิยะนอนหลับไปเาำลัยืนอยู่รหน้าภูเา
โลใบนี่มันเ็มไป้วยาบมามาย
“ มาุย้วยัน่อนสิ เอมิยะ ”
“ อาเอร์ ”
ายหนุ่มผมแส้มปลายาว
ำลัมอไปยัเอมิยะ เาิว่านรหน้าหายไปแล้วาาร่อสู้ับเบอร์เิร์เอร์ออิลิยา
แ่ับมาปราัวที่มิิแห่นี่ พริบาเียวโลรหน้า็เปลี่ยนไป
เามาอยู่รหน้าสนามรบที่นำโยราาอัศวินอาเธอร์เลีย เธอยืนแนวหน้าเสมอ
“ นาย้อารอะไรันแน่อาเอร์ ”
“ พามาูภาระอสาวน้อยนนั้นไ ”
าร่อสู้ที่เป็นสรามสุท้าย
ู่่อสู้ออาเธอร์เลีย ือ มอร์เร็ เอมิยะมอภาพรหน้าน้ำามันไหลออมาอีรั้หนึ่
อาเอร์มอสิ่รหน้า่อนที่ภาพสุท้ายะแสออมา
อาเธอร์เลียที่ไ้รับบาเ็บสาหัสาารโมีสุท้ายอมอร์เร็
เ็สาวที่มีใบหน้าเ่นอาเธอร์เลีย
อี้านหนึ่ร่าอเเบอร์ไ้โนเอมิยะระาเ้าไปอ
ผลำลัอเาเพิ่มึ้นาเิมมา
ราาอัศวินไม่อาัืน่อารระทำอมาสเอร์ัวเอไ้
พลัเวทที่ไหลเวียนเ้ามาผ่านราสัลัษ์เรย์ู
มันทำเอาเธอร้อนไปหมแถมหัวใเอ็เ้นแรมาอี้วย
“ ิโร่ ”
อี้านหนึ่เอมิยะำลัมออาเอร์ที่นั่สบายอารม์โยไม่ยอมบอสิ่ใออมา
เาถอนหายใออมา่อนะทำารึาบ้าายออมา
ภาพอารลมือสัหารปราออมาวามทรำและอารม์อนลมือไหลเ้ามา
นเอมิยะ้อปล่อยมือนเอาาบ
“ เอาละ เอมิยะ เ้าแ่้อรอเท่านั้นอ
่ายๆ ”
“ รออะไรันอาเอร์ ”
“ เ้าะเป็นึ่เอร์แวนท์ ”
อาเอร์ล่าวออมา่อนะหายไป่อหน้าเอมิยะ
ทิ้เาเอาไว้ในโลที่เ็มไป้วยมาบมามาย ศารารหน้ามีมาเสียเหลือเิน
นอานี่ภาพที่ไหลเ้ามานั้นอี เอมิยะัสินในั่สมาธิทำวามเ้าใร่าายอนเอ
พบมันเป็นวาริที่อนนี่นเออาะไม่ใ่มนุษย์แล้ว
“
เส้นทาอผู้ผุวามยุิธรรมเป็นแบบนี่เหรอ ”
เอมิยะล่าวออมา
ืนเียววามร้อนในร่าาย็หายไป
เาื่นึ้นมา็พบับเเบอร์ที่นอเอาไว้เหมือนหมอน้า
เสียลมหายใที่เาไ้ยิน ทำเอาใเ้นไปหมสสัยะอบไปแล้วสินะ พลัที่ไ้รับมาเพื่อไม่ให้นเอเป็นภาระอเเบอร์แน่นอน
เอมิยะยิ้มออมา
่อนะลูบใบหน้าออีฝ่าย
เธอยับร่าายเพียเล็น้อย ่อนที่เาะเินออมา เอมิยะเินรไปยัห้อเ็บอ
พร้อมับทำารเทราบออมาสอเล่ม พร้อมับบัับให้มันหายไป พวเราลันที่ะบุรัอแสเอร์เนื่อาอนนี่เอมิยะไม่่าาวีรนอีน
แ่อยู่ในสถานะอมาสเอร์อเเบอร์เท่านั้นเอ
เเบอร์ที่ไ้รับพลัเวทมาาเมื่อืนทำให้เธอสามารถใ้านเอ็าลิเบอร์
ไ้อีหลายรั้พอสมวร แ่เมื่อืนเธอโนเอมิยะทำลวนลามร่าายแบบนั้น็แย่มา
แ่ทำไมถึรู้สึมีวามสุันแน่ เป็นวามรู้สึที่ไม่เยสัมผัสมา่อน
เอมิยะเอ็ไ้เริ่มแผนาร
รหน้าวัริวโมีร่าอนัรบแอสาินำลัรออยู่
เามอไปยัเเบอร์่อนะบอว่านะเ้าไปัารแสเอร์เอ
เอมิยะทะยานร่าายผ่านอีฝ่ายไป่อนเเบอร์เอ็เ้าปะทะับอีฝ่าย เอมิยะไม่ำเป็น้อัเวลเท่าไร
รหน้าเป็นุโอิิโร่
“ เธอมาเร็วมาเลยนะ ิโร่ ”
“ อ่า มันเป็นหน้าที่อผม ”
เอมิยะ
ล่าวออมา่อนะเรียเอาุเราะออมาสวมพร้อมับเทราบออมาสอเล่ม
รินเอ็ำลัเฝ้าระวัอยู่ที่บ้านเนื่อาอามีเหุาร์ที่ไม่าิมา่อน
มันะเิึ้นแน่นอนเมื่อเอมิยะโนับามอโนหิสาวุเราะสีทอ
ที่ำลัยิ้มหวานออมา
“ อ่า ลิ่นอายแบบนี่อาเอร์แน่นอน ”
“ อิ อิ เ้าหนี้าไม่ไ้แน่นอน ”
“ รั้นี้ ”
เอมิยะ
ทะยานร่าายเ้าปะทะับแสเอร์ที่เมือใ้วัริวโ เา้อพยายามหลบารโมี้วยเวทมน์ออีฝ่าย
ร่าายไ้ทำารระุน้วยสิ่รอบ้า สายา้อมอไปยัอีฝ่าย
เมื่อเวทโนยิออมาะ้อมี่วเวลาที่หยุไปอาะเพีย 2-3
วินาที แ่นั้น็เพียพอ
“ แ เป็นมนุษย์ริหรือ ”
“ อ่า ”
“ เป็นไปไม่ไ้ พลัเวทนั้น
ลัษะาร่อสู้แบบนั้น เ้าเหมือนับอาเอร์มา ”
“ ไม่แปลนิ ็ทุอย่าอผม มาาเา ”
เอมิยะล่าวออมาแบบนั้น
่อนะปาาบออไปสอู่พร้อมับบัับ พวมันให้ิามเป้าหมายอย่าแสเอร์
เธอทำารบินหลบารามล่าอศารารหน้า พร้อมับพยายามยิเวทมน์เพื่อหวัทำลายอาวุธอเอมิยะ
แ่มันสายเินไปแล้วละ เนื่อาเอมิยะ
ทำารเทเลพอร์ร่ามายั้านหลัอแสเอร์
พร้อมับยิอีฝ่ายน้านหลั้วยาลาโบล์นเธอบาเ็บสาหัส
พร้อมับลไปนอนบนพื้น ู่่อสู้นสุท้ายปราัวออมาโอิิโร่ เินมา้วยร่าายที่เ็มไป้วยบาแผลอเา
่าาเอมิยะที่ผลเล็น้อย
“ เ้ามาสิ ิโร่ ”
“ อ่า
เอมิยะ ทะยานร่าายอนเ้าปะทะอีฝ่าย
ายหนุ่มผมาวทำารบุโมีอย่า่อเนื่อพร้อมับทำาร เทราบธรรมาออมา่อสู้
โอิิโร่ ทำารแบร่าายที่เือบะไม่ไหวอนเอออมา เพื่อแสเอร์เาะ้อทำวามปรารถนาออีฝ่ายให้เป็นริ
ไม่ว่าะ้อเอับอะไร็าม
แสเอร์ทำารมอบพลัเวทอนเอที่เหลือให้ับ
โอิิโร่ นเาสามารถ่อสู้ับเอมิยะไ้อย่าสูสี แ่็แ่นั้นเมื่อเอมิยะทารเทร
ันโว์ับบาุยะออมาโอิิโร่็ไม่อา่อรับเาเอา ร่าายอโอิิโร่โนเอมิยะเะนระเ็นไปหาแสเอร์
เลือสีแไหลออมาาบาแผล
“ มาสเอร์ ”
“ ไม่เป็นไร แ่นี่เอ วามปรารถนาอเธอ
ผมะทำให้เป็นริ ”
“ มาสเอร์่ะ ”
เอมิยะมอภาพรหน้า่อนะยิ้มออมา
ทำารเทรันธนูแห่อาเอร์ออมาพร้อมับสร้าันศรสีทอออมา ่อนะเล็ไปยัโอิิโร่
วามรู้สึผิเหรอ อแบบนั้นมันหายไปนานแล้วละ
เมื่อผู้นที่ะไม่้อเป็นเหยื่ออารสัเวยอเวทนี่อี เาะ้อำัอีฝ่าย
“ มาสเอร์ ”
เปรี้ย!!
แสเอร์เอาร่าายอนเอมาบัารโมีอเอมิยะ
แน่นอนว่าวามปรารถนาอนเป็นริแล้วละ แ่อยาะปป้อมาสเอร์อนนว่าะาย
แ่หน้าเสียายที่ศรอเอมิยะพุ่ทะลุร่าอเธอไปหาโอิิโร่เ่นัน
เาไม่แสสีหน้าออมา ทั้สออัน่อนที่แสเอร์ะหายไป
“ บแล้วลสินะ ”
ึ!! ึ!!
ึ!! ึ!! เร้!!
เสียอโ่สีทอที่ทะยานออมาพันธนาารร่าอเอมิยะ
พริบาเียวนที่แบบนี่ไ้ะ้อเป็นเอร์แวนท์แน่นอน
เาพยายามิ้นให้หลุรอาโ่ที่รัร่าายอน ่อนที่ะมีฝ่ามือเรียวบามาสัมผัสับใบหน้าอน
หิสาวผมทอ นัยน์าสีแ
“ อาเอร์~~~~~~~ ”
ความคิดเห็น