คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #79 : สงครามจอกศักดิ์สิทธิ์ครั้งที่ 5 (7)
เอมิยะ ื่นมาอนเ้าออีฝ่ายไม่สิ
เายัไม่ื่นเสียหน่อยแ่เาำลันอนหลับฝันถึภาพเหุาร์รหน้า
ร่าออาเธอร์เลียที่เ้า่อสู้ในสนามรบพร้อมหออน
าร่อสู้ับอัศวินผู้ทรยศออาาัร เามอภาพรหน้าแ่วามเ็บปวที่ไหลออมา
มัน ือ อะไรันแน่
ทำไมน้ำาอถึไหลออมา
“ อ๊ะ……..ฝันเหรอ ”
“ ื่นแล้วเหรอ่ะ ิโร่ ”
“ อ่า เเบอร์ ”
เอมิยะล่าวออมา
่อนโนเเบอร์ปาน้ำาอนออ
เาอายเล็น้อยารที่เ็ผู้หิอมาเห็นเาร้อไห้แบบนี่
เพียไม่นาน็ลุออมาาฟุนอน ที่ใ้ผ้าห่มมีร่าอเ็สาวผมเินอายุแปวบ
ำลันอนัวอยู่ เอมิยะใเล็น้อยเนื่อามานอน้วยันอนไหน
“ ิโร่่ะ ”
“ ป..เปล่านะ
อิลิยามานอนเอ่าหา ”
“ ้าไม่สนอธิบานมาเลย่ะ ”
“ ะให้ทำอย่าไรละ ”
“ อ…อืม
หนวหูริเลย ะนอน หาววววว ”
่อนะล้มัวไปนอน่อ เอมิยะ
มอภาพรหน้า่อนะลุออมาพร้อมับัท่านอนให้อิลิยาใหม่่อน
ะเินมาเ้าห้อรัวพร้อมับเรียมอาหารเ้า ภาพวามทรำยัิอยู่ในวิอเา
เเบอร์มา้วยแ่อารม์ไม่ทีเท่าไร สสัยโนอนแน่นอน
“ อรุสวัสิ์ หาววว ”
“ อ่า อรุสวัสิ์ริน ”
“ เ่นัน่ะ ริน ”
เอมิยะ
ล่าวออมา่อนะลมือทำอาหารอย่ารวเร็วแถมยัเพิ่มวามหอมมาไปอี
้าวเอ็ใส่อพิเศษลไปเพื่อเพิ่มวามหอมและวามอร่อยแถมยั่วยระุนวามหิว
เอมิยะทำอาหาร้วยวามสุเพียแ่ลิ่นอมัน็ลาสามารถลาเอาผู้หิวโหยออมาไ้แล้วละ
“ อร่อยว่าทุรั้อี ”
เอมิยะยิ้มออมาเนื่อารไ้รับำมเป็นสิ่ที่เา้อาร
่อนะมอไปยัราาอัศววินที่นั่นยิ้มออมา แ่็เพียพอแล้วละ เามอไปยัฝ่ามืออนเอ่อนะเร่พลัเวท
เส้นวรแสออมามันแปลประหลามา
เาสัมผัสไ้ถึพลัเวทที่ไหลเวียนในร่าายอนับเเบอร์
“ นั้นมัน เอมิยะุ นายทำไ้อย่าไร ”
“ ไม่รู้เหมือนัน ”
“
ยัไ็ามพวเรามาประุมเรื่ออแสเอร์่อน ”
เธอล่าวออมา่อนะเล่ารายละเอียอแผนาระเริ่มืนนี้
เอมิยะเินามเเบอร์เ้ามาโรฝึอบ้าน
แ่รั้นี่แปลไปเินรไปยัาบสอเล่มรหน้า
วามรู้สึที่สัมผัสไ้มันแปลเสียริ
เเบอร์เอ็แสสีหน้าเป็นห่วออมาอย่าัเน เนื่อาาบธรรมายัไม่รอเลย
“ ะไหวหรือ่ะ ิโร่ ”
“ อ่า ”
เาล่าวออมาแบบนั้น ่อนะั้ท่าอน
เเบอร์บุเ้าโมีเอมิยะแ่เาเอาาบมือวาอนรับเอาไว้่อนะสวนลับไป้วยาบในมือ้าย
เเบอร์ระโถอยห่าามาสเอร์อเธอ
เอมิยะเอ็มอัวเอเามีประสบาร์่อสู้แ่เหมือนร่าายยับไปเอ
มันแปลประหลามา
เาั้ท่าโมีถึมันะมี่อโหว่มา แ่สัาาอเธอำลัร้อเือนว่าอีฝ่ายเป็นารเปิ่อทาารโมีให้มาว่า
เอมิยะยิ้มออมา่อนะทะยานร่าายเ้าประิอีฝ่าย
เเบอร์เอาาบในมืออนึ้นมาป้อันารโมีอย่า่อเนื่อ
“ แฮ่!!
แฮ่!! เหนื่อยริ
เเบอร์เป็นไบา ”
“ ส..สบายมา่ะ
ิโร่ ”
“ อืม ”
มาสเอร์อเธอแ็แร่ึ้นมา่วพริบาเียว
เา็สามารถพันาัวเอนสามารถ่อรับัวเอไ้ แถมยัแ็แร่เล็เพาะุอ่อน
ร่าายเหมือนะรับภาระหนัมา ่อนะเินามเอมิยะไป
แ่เหมือนะไปสะุับพื้นอโรฝึนเือบะล้ม
“ ระหว่า้วยสิ เเบอร์ ”
“ …ิโร่ ”
“ ป…ปล่อย้า่อนไ้ไหมะ
”
“ อ๊ะ อโทนะ เเบอร์ ”
“ …้าแ่ไม่ินเวลามีนมาสัมผัสร่าาย
”
เอมิยะยิ้มออมา่อนะลูบหัวอเเบอร์่อนเินออไป
ทิ้ราาอัศวินสาวให้หน้าแอยู่นเียว สายาอเามอไปยัวัริวโ ไม่นานเินไปพวเรา็เริ่มออเินทาไปสำรวสถานที่อแสเอร์่อน
เพียไม่นาน็มีเ้าบ้านออมา้อนรับพวเาทุน เเบอร์ออมาป้อัน
“ พวเ้าิะทำอะไร
มันอยู่ในสายาอ้าลอเวลา ”
“ ุโอิิโร่ ”
“ อืมิโร่ับริน ”
ายหนุ่มผู้สวมแว่นาสี่เหลี่ยม้อมอไปยันัเรียนอนที่มีารเปลี่ยนแปลมาที่สุเลย
ือ เอมิยะ ิโร่ เส้นผมสีาวปลิวไปามสายลมแถมท่าทายัูแ็แร่มาว่าเิมมา
เาหันไปมอแสเอร์่อนะล่าวเรื่อโหร้ายออมาหน้าาย
ในสายาอเาพวนไม่่าาแมล
“ ่าทิ้ไปีว่า ”
“ นัเรียนสอนนั้นไ้
แ่เอร์แวนท์นั้น ้าอ ”
“ ไ้ ”
ฟิ้ว!! ู้มมมมมมมมม!!
เเบอร์สามารถเอาาบออมาป้อันารโมีอโอิิโร่ไ้
แ่เธอ็โน่อยเ้าไปที่ท้ออนนระเ็นไปไลพอสม
่อนะโยหลบารโมีแบบสายฟ้าออีฝ่าย สายาเ็มไป้วยวามัวลเป็นอย่ามา
่อนะมอไปยัพวมาสเอร์อเธอ แ่่อนะทันไ้ยับร่าาย
็โนโอิิโร่เะเ้าที่ท้อนุ
เาหันไปมอพวเอมิยะับริน ่อนะทะยานร่าเ้าประิเอมิยะ
แ่เาทำารเทราบออมา้วยสัาาอัวเอ ่อนะทำารปัป้อาบรหน้าพร้อมับโมีลับไปนโอิิโร่ไ้รับบาเ็บที่แน
นเลือสีแไหลออมา
“ มาสเอร์ ”
“ ไม่เป็นไร แผลแ่นี่เอ ”
“ บ้านะันโว์ับบาุยะเหรอ ”
ึ!!
ั!! ึ!! ั!!
เสียอหัวใที่เ้นนเอมิยะไ้ยินัเน
เส้นวรายออมาามแนและใบหน้า สายาเ็มไป้วยวามมุมั่นอย่ามา
ารเป็นผู้พิทัษ์วามยุิธรรม พริบาเียวเา็ทำารสวมเราะสีแออาเอร์
แหล่พลัานเียวัน วรเวทเียวันที่ไ้รับารหลอมรวมับร่าาย
“ อ..อาเอร์
”
เร้!!
เอมิยะทำารเ้าประิอีฝ่าย
่อนะทำารโมีอย่า่อเนื่อท่ามลาวามะลึอพวรินและแสเอร์
มาบที่ปาออไปทั้สอู่ โอิิโร่้อเลือว่าะป้อันาารโมี้าน้าหรือาอเอมิยะ
เาเลือะไม่ั้รับารโมีาาบสอเล่มที่บินวนมาน
แ่เลือะป้อารโมีาเอมิยะแทน
สอแนับันโว์และบาุยะอเอมิยะ
แ่ที่้านหลัโนาบสี่เล่มปัอยู่ในสายาอเา เอมิยะ
อันรายเินว่าที่ปล่อยไปอาะทำให้แผนารอแสเอร์้อพัไ้
แ่่อนะทันไ้ทำอะไร เอมิยะปล่อยมือาาบ
สำหรับเาอาวุธหรือโฮุอวีรนไม่าาาบรหน้า
ถ้าใ้านไม่ไ้็แ่สร้ามันึ้นมาเสียสิ
เทร ออน าบสอเล่มปราออมาบนฝ่ามืออเอมิยะ่อนที่เาะวิ่รไปหาโอิิโร่
หมายะสัหารเพื่อทำให้สรามรั้นี่บล แ่่อนะไปถึ็สัมผัสถึพลัเวทที่มุ่รมายัน
่อนที่เาะระโถอยห่าาายรหน้า
“ มาสเอร์ ้าว่าถอนัน่อน ”
“ อืม ”
“ บาแผลอท่าน ร้ายแรเอาาร
้อรีบรัษาเสีย่อน ”
หลัาที่แสเอร์ถอยไปเเบอร์วิ่รมาหน้าเอมิยะ
เายิ้มออมาเล็น้อย่อนะล้มลไป แ่ไ้เเบอร์มารับร่าายที่แบรับภาระอารใ้านพลัไหว
เา้อารรับปรับสภาพเสีย่อน ร่าายอเอมิยะร้อนาพลัเวทที่มานเินไป
ายเนื้ออเาไม่อาลอรับพลัไ้
“ รีบพาเอมิยะุลับัน่อนเเบอร์ ”
“ ่ะ ริน ”
ความคิดเห็น