คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #150 : ปะทะเล็กน้อย
ร่าอวีรนที่โนอัเิออมาาภายในัวอเอมิยะ
เป็นารั่วราวร่าที่หลบ้อนัวภายในวันสีเทาอาลเีย
เสียออิทาร์ที่ล่าวออมาอย่าอารม์เสีย
เนื่อมาาเธอำลัะเรียมัวลันเี้ยน เพิ่มวามแ็แร่อนเอ นัยน์าสีแอเธอ
“ อ่า เ้าหรือเปล่าริน ”
เสียที่เ็มไป้วยวามโศเศร้าเสียใัออมา
ราวับร่าายและววิาะแสลายไปไ้ลอเวลา
ลุ่มวันหายไปแทนที่้วยร่าอายหนุ่มผมาวสั้น
วาสีเทา้อมอไปยัอิทาร์้วยสายาแบบพิเศษ นหิสาวยัอที่ะสั่นไหวไม่ไ้
ายรหน้าเหมือนับอาเอร์แมา
“ โทาะ ”
เสียอเาที่ัออมาอีรั้
พร้อมับเินเ้าไปหาอิทาร์ มือาวที่เอื้อมออไปหมายะับใบหน้าอหิสาว็โนหยุล้วย
ฝีมือออาเธอร์ เพนรา้อนร่าผู้ายภายในาลเียที่ยิ้มออมาเสมอ เป็นวัใอเหล่าสาวๆร่วมถึเอร์แวนท์บาน้วยเ่นัน
“ แ บั อามาัวา้าหรือ!! ”
น้ำเสียที่เ็มไป้วยวามโรธัออมา
่อนะทำารึเอาหนัสืออมเวทออมาามิิ อาเธอร์ที่สัมผัสไ้ถึวามอันรายาายรหน้า
ิอาเธอร์ทำารึเอาาบเอ็าลิเบอร์ออมาั้รับารโมีาายหนุ่มรหน้า
มีผ้าพันแผลามร่าาย แ่ที่พิเศษว่า ือ
รที่เาะสวมเราะเอาไว้้วย
ายหนุ่มผมาวทำารเปิหน้าหนัสืออมเวทออมา
่อนะทำารึเอาาบเทพอัีออมาาหนัสือเวทมน์ เอมิยะ ิโร่
มันเียนเอาไว้รหน้าหนัสือแถมยัเป็นภาษาเ่าแ่อโลอี้วย ร่าายที่ร่วโรยอายหนุ่มที่แสออมา
“ แ ไม่มีทาเอานะ้าไ้ ”
เสียอายหนุ่มผมาวที่ล่าวออมา
่อนะทำารเสริมวามแ็แร่ทั่วร่าายนเอ พร้อมับฟาาบเทพอัีลไปที่ร่าอิอาเธอร์
าบสีแเพลิที่แสถึวามร้อนมามายหลายพัน หลายหมื่นอศา
วามร้อนอมันแม้แ่เทพสรามยั้ออาย
มาบทะลุผ่านาบเอ็าลิเบอร์ เป้าหมาย
ือ ร่าอิอาเธอร์รหน้า
ทุนมอภาพรหน้า้วยวามะลึ่อนะมีนเ้ามา่วยิอาเธอร์
ออมาาระยะโมีอายหนุ่มผมาว เปลวเพลิระายไปทั่วทุที่
แน่นอนว่าลาสแสเอร์อเา มันไม่ไ้หมายวามะไม่โห
“ มีนมา่วยเหรอ ่าเถอะ แ่่าพวมันไป้วย็บแล้ว
”
“ โทาะ ริน ”
เสียอายหนุ่มผมาวที่ล่าวออมาราวับนเสียสิ
อาะเป็นอย่านั้น็เป็นไปไ้ เาอาะลายเป็นบ้า็ริ
แ่ารไ้มอเห็นสิ่สำัอีรั้หนึ่
ไ้ไปปลุวามโหร้ายที่แท้ริอแสเอร์ออมา ายหนุ่มหนุ่มทำารสะบัมือเพียหนึ่รั้็ปราโ่เวทมน์
ำนวนมาออมา
พวมันทำารมุรไปยัเป้าหมายอนเอ
ทำารรึร่าายอิอาเธอร์เอาไว้
แถมยัูับพลัเวทภายในร่าายอิอาเธอร์ออมาอย่า่อเนื่อ นายหนุ่มทำารระามันนาออมาเป็นิ้นเล็
ๆเนื่อมาาวามสามารถอลาส ้านทานเวท A+
“ ยุ่ยาเสียริ วามสามารถอลาสเเบอร์
แ่่าเถอะ แล้ามาัวา้า ะ้อาย ”
มาบเทพวายุโนึออมาอย่าหนัสือเวทมน์
สายลมที่ะระาร่าายอเอร์แวนท์ทุนที่เป็นศัรูับแสเอร์
อาวุธเล่มนี้ไม่่าาเออาอิลาเม สายลมที่ะทำลายสวรร์้วยวามโหร้ายที่ยิ่ว่าาบโบรา
แน่นอนว่าเหล่ามาสเอร์พาันอวาม่วยเหลือ
“ นี่อิทาร์ั ่วยหยุแสเอร์หน่อยสิ
” ุาโะ
“ ทำไม้อเป็น้า้วยละ มาสเอร์ ”
อิทาร์
“ ่วยหน่อยนะ
ถ้าไม่่วยอาะายยาลเีย็ไ้น่า น่า ” ุาโะ
เสียอหิสาวที่ำลัพยายามอ้อน
อิทาร์ เนื่อมาาเธอเป็นนอัเิออมาเลย
พอะสามารถับสัมผัสวามรู้สึอแสเอร์ไ้ เาโศเศร้ายิ่ว่าายทั้เป็น
สอมือู่นั้นไม่อาะปป้อนสำัอนเอาไว้ไ้
มันหนัเินไปสำหรับเาและเธอที่เป็นมาสเอร์
เปรี้ย!!
ี่ ี่
เสียอาบเลื่อน ันบาุ
ที่ำลัฟาฟันบาเรียอแสเอร์ ผลที่ออมามันหน้าแปลมา
เนื่อมาาวีรนที่โนอัเิออมาในลาสอแสเอร์ะัวบามา
แถมยัาย่ายอี้วยเลยะ้อหาัหวะโมี้วยเวทมน์อนเอาบนอาาศหรือุ่มโมีาระยะไล
“ อ้าร่วม้วยสิ แสเอร์ ” เบอร์เิร์เอร์
“ เหอะ แ่้อนเนื้อสวะ ไร้สาระ อย่ามาัวา้า
” แสเอร์
เสียอแสเอร์ที่ล่าวออมาเสียั
แน่นอนว่ามันไม่่าามัรำราม
ร่าายอเบอร์เิร์เอร์เินอาารผิปิเล็น้อย ่อนะโนาบเทพวายุฟันาเป็นสอท่อน
เลือสีแไหลออมานเ็มพื้น แ่เบอร์เิร์เอร์ยัไม่แพ้เสียหน่อย เรียว่าอมะ
เาไม่แพ้
“ ยัไม่ายอีเหรอ เป็นแ่้อนเนื้อในบรราพวเราแท้ๆ
” แสเอร์
“ แ่ไม่ไ้หมายวามว่า้า อ่อนแอ ”
เบอร์เิร์เอร์
“ เออ ” แสเอร์
ทั้สอุยันออมาแบบนั้น แสเอร์ทำารึเอาาบเทพเหมัน์ออมาาหนัสืออมเวท
าบสอเล่มแรที่ึออมา็ำลัลอยอยู่บนอาาศ
่อนที่ทั้สอนะปะทะันนเิรอยแยอมิิ แน่นอนว่าเอมิยะทั้สอน็โไม่่าัน
แถมยัมีวามแ็แร่ที่ีวามสามารถอลาส
หมับ!!
ร่าอแสเอร์ที่หยุารโมีล
เบอร์เิร์เอร์ที่เห็นโอาสในารสิอีฝ่ายลับไปยัสถานที่เียวับน ็เรียมะฟาฟันอีฝ่าย้วยันบาุ
แ่่อนะไปถึัว็้อหยุารโมีล
เนื่อมาามีร่าอเ็สาวสอนมาวาทาเอาไว้ เส้นผมสีเินยาวับอีนอมมพูอ่อนหวาน
“ อิลิยา ุโระ ” เบอร์เิร์เอร์
เาล่าวออมา้วยน้ำเสียสั่นๆ่อนะอุ้มเ็สาวสอนึ้นมาบนไหล่อนเอ
่อนะเินาไปราวับไม่มีอะไรเิึ้น ่าาอีนที่ำลัหยุ
น้ำาที่ไหลออมามันไม่ไ้มีสีแบบทั่วไป มันไหลออมาเป็นสายเลือแทน เหล่าเอร์แวนท์ทุนมมอไปยัแสเอร์
“ เ้าแสเอร์สินะ มีเรื่ออะไรบอับ้าไ้
” แลนเอร์
ายหนุ่มผมน้ำเิน นีนเิม
แน่นอนว่าเาเินมาับไหล่อแสเอร์ราวับเ้าใหัวออายรหน้า
เส้นผมที่าวอเาไม่ไ้มาาารฝืนร่าายแบบเอมิยะทั่วไป เาเหมือนับเบอร์เิร์เอร์
ใ่แล้วละเส้นผมสีาวอแสเอร์มันมาาวามเ็บปว
วามเ็บปวาารสูเสียนรั
วามเ็บปวาวามอ่อนแออนเอ
“ อ่า ”
เสียอายหนุ่มผมาวที่ล่าวออมาแบบนั้น
่อนะยมืออนึ้นมา ปาเอาน้ำาเลืออนออไป อิทาร์ ที่เ้ามาอายหนุ่มา้านหลั
เธอสัมผัสไ้ถึวามเ็บปวมามายอเา วามโศเศร้าที่ยัอยามทำร้ายเาเสมอมา
สิ่เียวที่พอะทำไ้เป็น
ารศึษาเวทมน์
อี้านหนึ่
เอมิยะ ำลัเินลับบ้านพร้อมับแบร่าอเ็สาวสอนที่หมสภาพาารฝึับน
ะว่าไปเาิว่าุโระอาะ้อมีารอัพเรเพิ่มเิมเล็น้อย
เนื่อมาาเาลอปลารเาถึ้อมูลวีรนอนแล้ว
แ่เ็สาวยัไม่อาะเ้าใถึแนแท้อาบไ้แม้แ่น้อย
“ ปุ ปุ พี่ิโร่โหเินไปแล้ว
ื้อนมเลี้ยหนูเลย ” ุโระ
“ อ๊ะ ร้านเ้ื่อันิ พี่าย่วยื้อให้พวหนูหน่อยนะ
น่า น่า ” อิลิยา
แน่นอนว่าเอมิยะ มิอาะ้านทานเสียอออ้อนอุโระับอิลิยา
สามารถบัับายหนุ่มผมแส้มปลายาวไ้เสมอ เอมิยะถอนหายใออมาเล็น้อย
่อนะหยิบเอาระเป๋าเินออมา แน่นอนว่าเามีแบ์ 10,000
เยนเอาไว้ื้อนมเล็น้อยให้น้อสาวอน
เป็นพี่ายะ้อมีเินเสมอ
น้ออยาไ้อะไร็้อามใ เนื่อาเิมาเป็นพี่ะ้อเสียสละเพื่อน้อ ถ้าเพื่อรอยยิ้มอเ็สาวสอน
ไม่สิสามนมาว่า เายอมลายเป็นปีศาที่ะทำลายโลใบนี้ เ้มามายรหน้าที่อยู่ภายในู้ระ
มันูหน้าินเป็นอย่ามา
“ ว้าว เิมาพึ่ะเยเ้าร้านแบบนี้แหละ
” อิลิยา
“ ั้นพี่าย พาพวหนูมาทุวันไ้ไหมะ ”
ุโระ
“ อ่า หลัารฝึนะ ”
เสียอายหนุ่มที่ล่าวออมา
่อนะทำารสั่นมเ้มามายาร้านนพวหิสาวที่มาินยั้อะลึ
เนื่อมาาใบหน้าอเาหล่อเหลาเป็นอย่ามา แถมยัรวยอี้วย
อิลิยาับุโระสัมผัสไ้ว่ามีศัรูเพิ่มึ้นาเิมเยอะมา หวัว่าะแ่ิไปเอ
“ ลับบ้านันเถอะ ”
“ ่ะ / ่ะ พี่าย ” อิลิยา ุโระ
ไรท์ะหายไปพร้อมับอาเอร์และเเบอร์ ไปละรับ เปิรับบริาเสมอ ถ้าอยาให้ไรท์มีมาม่าิน
ความคิดเห็น