คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #149 : การ์ดอัญเชิญ
เอมิยะ มอไปยัอาารย์รหน้าที่ำลัพูล่าวถึหลัารามวิทยาศาสร์ออมาอย่า่อเนื่อ
สำหรับายหนุ่มแล้วมันเป็นเรื่อเล็น้อย ผลมาาประสบาร์อหลายโลที่เาเินทาไปลอ
ะมีาบเล่มหนึ่ที่เ็บ้อมูลำนวนมหาศาลเอาไว้ภายใน ไม่่าาาบอิลาเม
ลิ้!!
เสียอสัาที่บ่บอว่าหมเวลาเรียนยามเ้า
ายหนุ่มผมแส้มปลายาวทำารบิี้เียเล็น้อย ่อนะมอไปยัหิสาวที่้าน้าอนเอ
ฝาแฝผู้สืบสายเลืออนมาถึปัุบัน ไม่อยาะเื่อเท่าไร
แ่อาวุธอเาอบสนอ่อพวเธอ อีอย่าเป็นใบหน้าละมั้
เอมิยะมอไปยัเอล่าที่ำลัล้มัวลไปนอนบนโ๊ะ้วยท่าทาเียร้านเป็นอย่ามา
่าาทาเนียที่ำลัเ็บสมุอนเออย่าเรียบ่าย แน่นอนว่าเาะพาสอสาวเินูรอบโรเรียน
เริ่มา้านฟ้าอโลเรีย ที่ไม่่อยมีนไปเท่าไร เนื่อมาามันอันรายเล็น้อย
รินับลูเวียเอ็มา้วย
เนื่อมาาเอมิยะเิมาอบเวทมน์แบบพิเศษอนเอ สี่สาวที่เินามหลัายหนุ่มผมแส้มปลายาว
พวเธอนับว่าเป็นาวอโรเรียนถึเอล่าับทาเนีย ะพึ่ย้ายมา็ามแ่้วยวามามอพวเธอ็โนใายหลายน
แ่ะยาในารีบ
“ เอาละ มาสิ ”
เสียอเอมิยะที่ล่าวออมา
่อนะับมืออเอล่าับทาเนีย พร้อมับปลปล่อยพลัเวทออมาาร่าาย
แน่นอนว่านธรรมาะมอเห็นเส้นวรเวท แ่สำหรับอมเวท้วยันะมอเห็นถึวามแ่า
พลัมานาอเอมิยะที่ไหลเ้าไปในร่าายอสอสาว
“ อึ!! ท…..ท่าน ทำสิ่ใันแน่ ” ทาเนีย
“ ปลุสายเลือ ”
เอมิยะ ล่าวออมาอย่าเยา่อนะเร่วรเวทภายในร่าายอนเอ
สายฟ้าสีทอที่วิ่ไปามเส้นวรเวททั่วร่าายอายหนุ่ม มันมีนาให่และหนามาว่าปิถึ
3
เือบ 4 เท่า พววแหวนอมป่วนะแอบมาปรับปรุเสมอ
เนื่อมาายิ่วรให่เท่าไร
พวเธอ็ยิ่สามารถฝึฝนนเอที่ลายเป็นวแหวนอเอมิยะไ้มาเท่านั้น
แ่เรื่ออนิสัยนั้นมันะแ่าันออไป ะว่าไปเ้ามัรเียวเาเอ็ยัไม่ั้ื่อให้นาเลย
เสียร้ออเอล่าัออมาแน่นอนว่าสายเลืออเอมิยะมันาลมา
นเรียว่าเือบะหายไปแล้ว
เลือไหลออมาาปาอสอสาว
เลือเสสียที่โนับออมาาร่าายอสอสาวฝาแฝ ่อนที่ปลายเส้นผมอพวเธอะเปล่แสสีทออ่อนๆออมา
่อนะหายไปในพริบาเียว
เอมิยะถอนหายใออมาเมื่อรู่เล่นเอาหมพลัไปเยอะพอสมวร
สอสาวยัมึนับเหุาร์เมื่อรู่
“ เอา เ็ราบเลือ่อน
เียวะพามโรเรียนแบบพิเศษ ”
เสียอเอมิยะ ที่ล่าวออมา้วยรอยยิ้ม
เาไม่่าาเิมเท่าไร สอสาวรับเอาผ้าเ็หน้ารหน้ามา่อนะไล่ เ็ราบเลือที่มุมปาอนเอ
พวเธอสัมผัสไ้ถึพลัในร่าายราวับเส้นวรเวทไ้รับารเปิอออีรั้หนึ่
วามแ็แร่ที่ยอเยี่ยม มันเินว่าที่พวเธอะทำวามเ้าใไ้
“ เอาละ มาสิเวทมน์อผมนะ ”
เป๊ะ!!
เสียีนิ้วอายหนุ่มัออมา ภาพอทุมุมาทั่วโรเรียน็ปราออมา
ราวับภาพายาทีวี รินับลูเวียมอภาพรหน้า้วยสายาะลึเป็นอย่ามา
เอมิยะสามารถใ้เวทมน์แบบอื่นไ้้วย แถมยัเรียออมาไ้่ายราวับารหายใ
ายรหน้าเป็นใรันแน่
“ ว้าว พลัอท่านบรรพบุรุษ ” ทาเนีย
“ บรรพบุรุษ ” ริน / ลูเวีย
สอสาวล่าวออมา้วยวามะลึ
่อนะมอไปยัายหนุ่มรหน้า รัแรอสอสาวที่เรียว่านสมบูร์แบบมา เอมิยะไม่ไ้ล่าวอะไรเพิ่มเิม
่อนะแนะนำสถานที่่า ๆทั่วโรเรียนแน่นอนว่าร่วมถึห้อน้ำหิไปทาไหน้วย
เวทมน์ที่ายภาพออมาแบบเอมิยะ อมเวทธรรมาทำไ้ที่ไหนัน
“ เอมิยะุ นายเป็นใรันแน่ ” ริน
“ ถามอะไรแปลๆละริน ผม็้อเป็นผมสิ ”
เอมิยะ
เสียที่ล่าวอบลับมา มันเ็มไป้วยวามอ่อนโยนเป็นอย่ามา
ายหนุ่มผมแถอนหายใออมาเล็น้อย ่อนะมอไปยัสนาม้อมยิธนูอมรม
แสว่าะเ้าานแ่ันแล้วสินะ เอมิยะเอ็อยาะลอลแู่บาแ่ผลที่ออมาะน่าเบื่อมาแน่นอน
ผลที่รู้ว่าะนะนะแน่นอน
“ ท่านบรรพบุรุษเอร์เอมิยะ ” เอล่า
“ ฮ่าฮ่า
ผมไม่รู้ัเื่อแบบนั้นเสียหน่อย ” เอมิยะ
สายาอเาไม่ไ้ล้อเล่นอี่อไป ทำเอาเอล่าที่อยาะแล้ถึับหนาวไปทั่วร่าาย
่อนที่ทาเนียะเินมาหาเอมิยะ สัาาร้อเืนอเล็น้อยให้หลบารโมี
พริบาเียวหมัอทาเนียที่ปล่อยออมา็เือบโนร่าอายหนุ่ม เาระโถอยออมาเล็น้อย
“ อันรายเสียริ ว่า้อารอะไรเหรอ
ทาเนีย ” เอมิยะ
“ ่วยสอนพื้นานวิามัรเมา้วยเถอะ่ะ
” ทาเนีย
“ อืม อร้ออละวิาที่สืบทอ่อันมา
เนื้อหาบาส่วนมันโนทำลายไป ” เอล่า
เอมิยะ แสท่าทาิมาเล็น้อย
เนื่อมาาวิาพื้นานอนอาะหนัเินไปนมีพวทนไม่ไหว
แอบทำลายเนื้อหาทิ้แน่นอน สายาสีทอ้อมอไปยัฝาแฝสาวรหน้า
สายาาที่เ็มไป้วยวาม้อาร ไม่ลัเล่อเป้าหมายออนเอ ่าาเาพอสมวร
“ อ่า ะสอนให้็ไ้ ” เอมิยะ
ายหนุ่มที่ล่าวออมาแบบนั้น
็สร้ารอยยิ้มออมาบนใบหน้าอฝาแฝไ้ไม่ยา เอมิยะหยิบเอาาร์สอใบออมา
มันเป็นาร์เปล่าที่เอาไว้เรียวีรนมายัโลใบนี้
แน่นอนว่าเป้าหมายมีเพียแ่หนึ่เียว แ่ยัไม่ถึเวลาเท่านั้นเอ
เสียอสัาที่ัออมาอีรั้
“ เอาละ ไปเรียนันเถอะ ”
อี้านหนึ่อมิิ
าลเียร่าอมาสเอร์สาวสวยอย่าุาโะ ที่ำลันอนหมแรบนเียหลัาที่พยายามสุ่มาามาอย่ายาวนาน
ลอเวลาหลายั่วโม เลือที่หิสาวไ้ลิ้มลอมันเป็นรสาิที่เ็มไปยัาิหน้าเลย
ที่้าายมีุ๊าปู่้าที่แสนน่ารัเอาไว้อเล่น
“ ุเอมิยะะมาอีหรือเปล่านะ อยาะไ้เพรอี
”
เสียบ่นอหิสาวที่ล่าวออมา
หลัาที่มอร์เร็ัทำารปลปล่อยพลัที่แท้ริอนออมา ระับ 6
าว วามแ็แร่ที่เินว่าำบรรยาย แน่นอนว่าอ์ราาเอ็มีาวมาถึ
6 าวแ่ยันิสัยเสียแบบเิมเยอะ
แ่ว่าะใีับพวอิลิยาัมาว่าเิม
โยปิท่านราาะรัเลียพวสิ่มีีวิที่โนสร้าึ้นมา
รวมถึอาเอร์แที่อบ็อปลัอาวุธอราาออมาใ้านไ้อย่า่ายาย
ุาโะถอนหายใออมา่อนะมอไปยั 6 เพรที่เหลืออยู่เป็นหาเมล็สุท้ายริ
ๆ้วย หิสาวลุึ้นมาาเียนอน
“ ปู่้า พวเราไปยัห้ออัเิันเถอะ ”
ุาโะ
“ แ่เพรอเ้าะพอหรือ ” ิฮัสัน
หิสาวผมแส้มหาไ้สนใเสียอปู่้า
เินไปยัห้ออัเิอาลเียสถานที่อัเิ เหล่าเอร์แวนท์ออมาแถมไ้่าวลือมา้วยละว่าะมีพวาร์วีรนแบบำัเวลาใ้านอี
หิสาวทำารว่าเพร่อนะอัพลัเวทอนลไป แสสว่าสีทอปราออมา
“ าร์วีรนละ แถมน่าะแ็แร่แบบสุๆไปเลย้วย
”
าร์ที่ปราออมาเป็นเบอร์เิร์เอร์
เพียไม่นานภาพอาร์วีรน็ปราออมา ุาโะหน้าีลเล็น้อยเนื่อ มาาไม่ิว่าะไ้มาเอเาอีรั้
เอมิยะ ิโร่ ลาสเบอร์เิร์เอร์ แถมยัำัเวลาารใ้านอี้วย นี่มันเลือัๆถึะี่อใอเธอเอ็าม
“ ศัรูอ้าอยู่ไหน ยัยหนู ”
เปรี้ย!!
เสียัราวับฟ้าำรามที่ัออมา มาพร้อมับารปราัวอาร์อีใบลาสแสเอร์
แสสว่าสีทอไม่แพ้าร์ใบแรที่ปราออมา แถมยัำัเวลาอีรอบนุาโะุมหัวใอนเอ้วยวามเ็บปว
ถึะี่อใ็ริแ่อแบบลอไปไ้ไหม
“ ูเหมือนะเอัวปัหาแล้วสิ ” ิฮัสัน
เพียไม่นานหิสาวผมำยาว
ที่ลอยัวเ้ามาหามาสเอร์อนเอ เนื่อมาาเธอไ้ยินเสียมาาห้ออัเิ
มันะ้อมีเรื่อหน้าสนใแน่นอน หายนะอาลเียเิมาาาร์สอใบที่หิสาวผมแทำารอัเิออมา
อิทาร์ ลุ่มวันที่ปุม
“ อะไรเนี่ย สปรสุๆไปเลย
เป็นวีรนแบบไหน อยาะเห็นหน้าเสียริ ” อิทาร์
ความคิดเห็น