[Yaoi]NightLight รักก็ได้....

Warning!!!!เรื่องนี้เป็นนิยายชายรักชายนะคะ และที่สำคัญเป็นนิยายที่ไม่ใช่แฟนฟิกเรื่องแรกที่ลงในนามปากนี้นะคะ ยังไงก็ฝากไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ

Night : ถ้าผมคือยามค่ำคืนที่มืดมน น้องชายของผมก็คือแสงสว่างที่สดใส

Light : ผมอยากยิ้มให้พี่ในตอนที่พี่ตื่น และยิ้มให้พี่อีกครั้งในตอนที่พี่จะหลับไป เพราะผมคือรอยยิ้มแรกและรอยยิ้มสุดท้ายในทุกๆวันของพี่


 

Arm : เพื่อนครับ ผมเป็นเพื่อนกับไนท์ตั้งแต่เรียนปีหนึ่งแล้ว เพื่อนกันไม่ว่าอะไรก็ต้องช่วยกันเสมอ ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม

Grin : ชีวิตอิสระนอกบ้านหลังจากที่สอบเข้ามหาลัยได้ อิสระเหรอ? เปล่าหรอกแค่ออกมาตามหา”อะไร”ที่ผมเฝ้ารอมาตลอดเท่านั้นเอง

Bus : อะไรนะ? ผมไม่ได้พูดอะไรแบบนั้นสักครั้ง มันคิดของมันเอง "ของของผม" ยังไงก็คือของของผม

 

**บุคคลในภาพและสถานที่ในเรื่องไม่มีความเกี่ยวข้องกับนิยายเรื่องนี้แต่อย่างใดนะคะ

Intro

Night : แฝดพี่ไข่คนละใบกับไลท์ อะไรหลายๆอย่างของเราเลยไม่ค่อยจะเหมือนกันสักเท่าไร่

            ผมยิ้มยากในขณะที่ไลท์สามารถยิ้มและสร้างรอยยิ้มให้ใครๆได้อย่างง่ายดาย

            “ผมคือความมืดมนยามค่ำคืน แต่ผมก็อยากให้เขาคนนั้นได้มองเห็นแสงสว่างจากผมบ้าง”
 

Light : แฝดน้องไข่คนละใบกับไนท์ แค่ได้อยู่ใกล้ๆคนที่เรารักก็ดีที่สุดแล้ว

            ผมชอบมองดวงตาเรียวคมของพี่มากๆ พี่ไม่ต้องยิ้มแค่มองเฉยๆก็มีสเน่ห์มากพอแล้ว ผมจึงยิ้มชื่นชมในดวงตาคู่คมนั่น

            “ยิ้มของผมคือแสงสว่าง สว่างในใจพี่”

Arm : น้องชายของเอิร์ท เพื่อนสนิทของไนท์ เพื่อนไลท์(เพราะสนิทกับไนท์) เฮดรุ่นปีสามที่น่าเคารพของปีหนึ่ง แต่กลับเป็นคนที่สร้างรอยยิ้มให้ไนท์

บางอย่างทำได้แค่มอง ไม่ใช่!!ผมแค่รอเวลา รอ.......รอโดยไม่รู้ว่าต้องระวังอะไรบ้าง

            “ไม่ได้ย้ำ แต่มันจำเป็น”

 

Grin : ลูกชายคนเล็กของบ้าน เอาแต่ใจไม่ยอมใคร แต่ก็ไม่ได้เคร่งเครียดกับชีวิตมากนัก

            ไม่รู้จะอยู่ได้ถึงพันปีหรือเปล่า? ชาติหน้าก็ไม่รู้มันมีจริงๆไหม? ดังนั้นจะต้องรออะไร

            “ชีวิตไม่ได้ยืนยาว ใช้ซะ”

Bus : ลูกคนเดียว ลูกเสี้ยวจีน-ไทย-สวีเดน แบดบอย ขาโหด เป็นว๊ากเกอร์ตั้งแต่ปีสอง

บางอย่างผมไม่เคยพูดแต่คนก็ชอบคิดกันไปเอง สิ่งที่เขาเห็นกับสิ่งที่ผมทำ สิ่งที่ผมพูดกับความหมายที่เขาเข้าใจ มันไม่เคยตรงกัน

            “เอาเถอะ อยากคิดอะไรก็ตามใจ แต่ที่กูบอก กูรู้สึกจริงๆ”