ทะเลกับขิงๆ

สวัสดีค่ะผู้อ่านทุกคน นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของเรา ถ้าทุกคนได้อ่าน ฝากแนะนำและติชมด้วยนะคะ 

     

     สวัสดีค่ะ ฉันขิงๆ หรือเรียกสั้นๆว่าขิงก็ได้นะคะ ฉันมีความฝันว่าอยากสร้างร้านกาแฟให้ใกล้เคียงกกับธรรมชาติที่สุด ส่วนตัวฉันเป็นคนชอบธรรมชาติมากค่ะ คิดว่าถ้าได้มันมาอยู่ใกล้ๆก็คงจะดี

          สวัสดีครับ ผมทะเล ผมชอบวาดรูปเป็นชีวิตจิตใจ จริงๆก็ไม่ได้ขนาดนั้นหรอก แค่อยากวาดอะไรเก็บไว้เป็นที่ระลึก พอมาเปิดดูแล้ว มันทำให้นึกถึงเรื่องราวเก่าๆในตอนนั้น ซึ่งพอนานวันเราอาจจะลืมไปแล้วก็ได้

แสงแดดอุ่นๆ และสายลมอ่อนๆ ที่สอดส่องเข้ามาในบริเวณร้านคาเฟ่มูนมูน ซึ่งเป็นคาเฟ่เล็กๆ ที่อยู่ท่ามกลางชนบทแห่งหนึ่ง

“สวัสดีค่ะ ยินดีต้องรับเข้าสู่ร้านคาเฟ่มูนมูนค่ะ”

“สวัสดีครับ”

.

.

.

“ขอบคุณครับ” ชายหนุ่มเดินชมบรรยากาศภายในร้านซัก แล้วก็กลับมานั่งตรงเคาท์เตอร์บาร์ที่เดิม ชายหนุ่มนั่งมองหญิงสาวที่กำลังดริฟกาแฟอย่างตั้งใจ อีกทั้งยังมีแสงแดดอ่อนๆ ที่สาดส่องมาทำหน้าใบหน้าของขิงๆ ผสมกับการแต่งหน้าอ่อนๆ ของเธอยิ่งทำให้ใบหน้าของเธอ ดูเปล่งประกาย ละมุน จนละลายตาไม่ได้เหมือนตกอยู่ในภวังค์ที่เขาสร้างไว้

ปล.บุคคลในภาพเป็นเพียงแค่ตัวละครสมมุติเท่านั้น ไม่ได้เจตนานำไปใช้ในทางที่ไม่ดีหรือเสื่อมเสีย