Minho X Newt :Promise คำสัญญาของสองเรา - Minho X Newt :Promise คำสัญญาของสองเรา นิยาย Minho X Newt :Promise คำสัญญาของสองเรา : Dek-D.com - Writer

    Minho X Newt :Promise คำสัญญาของสองเรา

    โดย -Eltina El-

    ความมโนส่วนตัวจ่ะ

    ผู้เข้าชมรวม

    447

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    447

    ความคิดเห็น


    4

    คนติดตาม


    4
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  9 ต.ค. 57 / 00:00 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
    เรื่องนี้ เป็นความมโนส่วนตัวล้วนๆ

    ความย่ำแย่ในการบรรยาย+ไร้ประสบการณ์+ยังไม่ได้อ่านนิยายมา
    อาจทำให้ไม่สนุกนะคะ เสียอารมณ์ยังไง ก็.....ตามแต่ท่านเลย

    ยังไงนี่ก็ครั้งแรกกับการแต่งอะไรแบบนี้ ช่วยติด้วยนะคะ//โค้ง


    //มินนี่ย์ผู้ตั้งมั่นว่าจะขายล็อตเตอร์รี่----
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      ----------------------------------------------------------------------------------

          ...นอนไม่หลับ… ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่ายังไงซะ พรุ่งนี้ตอนเช้า ต้องเข้าไปในวงกตนรกนั่น ควรจะเตรียมแรงเอาไว้ แต่ดวงตามันไม่ยอมปิด


          กลางคืนอันเงียบสงบ มินโฮที่ไม่อาจข่มตาลงได้ เนื่องจากเรื่องราวมากมายที่ได้พบมา และเสียงขอโศกาที่ยังดังก้องในหู มันอาจมากเกินไปสำหรับคนๆนึ่ง ที่ไม่ได้พิเศษ หรือมีอะไรนอกจากการเป็น นักวิ่ง


          “นอนไม่หลับหรอ...มินโฮ” เสียงหวานนุ่มจากปากอันเรียวงามได้รูป ผมสีทรายและดวงตราสีอ่อนจ้องมองมายังหน้าของผมที่ยังนอนตาค้างอยู่บนเปล

         

      “ไปเดินเล่นกันมั้ยล่ะ”

      “ก็ดีนะ ดีกว่านอนตาค้างแบบนี้น่ะ”

      “นั่นสินะ” เสียงหัวเราะในลำคอของนิวท์มันทำให้เขาดูน่ารักขึ้นแปลๆแหะ


      ...หรือว่าตัวเรากันนะที่แปลก…


          .

          .

          .

          .


          เราทั้งสองต่างก็นั่งลงบนหอคอยที่ได้สร้างขึ้นโดยฝีมือชาวทุ่งอย่างเราๆ ตรงนี้เป็นจุดที่มองเห็นได้ทั่วทั้งทุ่ง มันช่างเป็นอะไรที่สงบสุขดีเสียจริง แต่ความสงบแบบนี้มันจะอยู่ได้ถึงตอนไหนกันนะ


          “นี่..มินโฮ ขอถามอะไรอย่างสิ”

          “ว่ามา..”

          “เวลานายต้องวิ่งอยู่ในวงกต นายเคย กลัว บ้างรึเปล่า”


          นิวท์มองมายังผมแววตาของเขาต้องการคำตอบจากตัวผมจริงๆ ไม่ใช่แค่ถามเล่นๆ เพื่อลองใจ ความเงียบเข้าครอบงำเราชั่วขณะ สายลมที่พัดผ่านมาเหมือนเป็นสัญญาณให้เริ่มพูดได้


          “อา...มันก็ต้องกลัวอยู่แล้วล่ะ”

          “แล้วทำไมนายถึงยังเป็นนักวิ่งล่ะ”

          “ไม่รู้สิ...เพื่อหาทางออก และเพื่อรอยยิ้มของนายละมั้ง” ผมตอบทีเล่นทีจริง ผมแทบจะหลุดขำออกมาเมื่ออีกฝ่าย สดุ้งและหน้าแดงเล็กน้อย จากคำตอบที่ได้ฟัง


          “แต่ถ้านายหายไป ฉันก็คงยิ้มไม่ออกล่ะนะ” “เอาจริงๆคือ ฉันเป็นห่วงนายนะ มินโฮ”

         

          เป็นช่วงเวลาที่ผมพูดไม่ออกและหน้าแดงสุดๆ ตอนนี้ผมคงทำได้แค่หลบหน้าไปทางอื่นชั่วครู่ เพื่อสงบอารมณ์จากคำพูดหวานๆนั่น ให้ตายสิหมอนั่นน่ารักเป็นบ้า


          “เอาเถอะถึงจะรู้ว่ามันก็เป็นไปได้ที่ฉันจะตาย แต่ว่านะนิวท์..” “ฉันขอสัญญาว่าเราจะต้องออกไปจากไอ้วงกตนี่ด้วยกันแน่นอน”


          “สัญญาแล้วนะ...มินโฮ” นิวท์ชูนิ้วก้อยคล้ายจะให้เกี่ยวก้อยสัญญา ให้ตายสิทำตัวเหมือนเด็กเลยนะ

          “อา..สัญญาเลย...ว่าเราน่ะ…

          .

          .

          .

          จะอยู่ด้วยกัน...

          .

          .

          .

          ตลอดไป...”

          --------------------------------------------------------------------

      สั้น....สั้นมากๆๆๆ แถมไม่ฟินอีกด้วย กรั่กๆๆๆ อุว่ะฮ่าๆๆๆ//โดนเจื๋อนทิ้ง อันนี้เรามโนในส่วนของมินโฮนะคะ ถ้าคาแรกเตอร์มันเพี้ยไปมากๆก็ขออภัยมากๆๆๆเลยนะคะ
      แถมๆเป็นการขอโทษ//หรือทำให้แย่กว่าเดิม

      นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×