รวบรวมตำนาน,นิทานพื้นบ้านค่ะ ^^

ลำดับตอนที่ #21 : ท้าวสลุนกุ้น

ท้าวสะลุ่นกุ้น วรรณกรรมพื้นบ้านของอำเภอบ้านผือ จังหวัดอุดรธานี

ท้าวสะลุ่นกุ้น เป็นบุตรของท้าวพันและนางบัวซึ่งมีอาชีพทำไร่ไถนา เนื่องจากร่างกายไม่สมประกอบ แขนขาไม่มีตั้งแต่กำเนิด พ่อแม่จึงตั้งชื่อให้ว่า “สะลุ่นกุ้น” สะลุ่นกุ้นส่อแววให้เห็นว่าเป็นคนฉลาดมาตั้งแต่เด็ก อยู่มาวันหนึ่งขณะที่ท้าวพันกำลังทำนาอยู่นั้น พญาแถนได้ ขี่ม้ามณีกาบแก้ววนอยู่กลางอากาศบนหัวของท้าวพัน พญาแถนได้ตรัสถามท้าวพันว่า “เจ้าไถนาได้กี่แถวกี่แนวกันแล้ว เจ้าได้ทำเครื่องหมายจดจำเอาไว้หรือไม่” ท้าวพันก็ตอบว่าไม่ได้จดไม่ได้นับไว้เลย วันรุ่งขึ้นพญาแถนได้เสด็จลงมายังโลกมนุษย์แล้วตรัสถามท้าวพันประโยคเดิมอีก ท้าวพันก็ตอบไม่ได้เช่นเคย พญาแถนจึงตรัสแก่ท้าวพันว่าอีกสามวันพระองค์จะเสด็จลงมาใหม่ หากหาคำตอบไม่ได้จะตัดศีรษะท้าวพันเสีย เมื่อได้ยินเช่นนั้นท้าวพันก็ตกใจกลัวและนำเรื่องไปปรับทุกข์กับนางบัวว่าจะทำอย่างไรดี ท้าวสะลุ่นกุ้นเมื่อได้ทราบเรื่องราวจากพ่อแม่ จึงขออาสาแก้ปัญหานี้เอง ครั้นวันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันครบกำหนดที่พญาแถนนัดไว้ พอได้เวลาอันเหมาะสม ก็ได้ทรงม้าเสด็จลงมายังโลกมนุษย์แล้วตรัสถามท้าวพันเช่นเดิม ท้าวสะลุ่นจึงได้ตอบสวนทันควันออกไปว่า “แล้วพระองค์ท่านขี่ม้าวันละกี่รอบ อ้อมภูอ้อมดอยมากี่รอบแล้วได้จดได้จำบ้างหรือไม่” พญาแถนได้ยินเช่นนั้นก็รู้สึกพอพระทัยเห็นว่าเป็นคนเฉลียวฉลาด จึงรับเอาท้าวสะลุ่นกุ้นขึ้นหลังม้าแล้วเสด็จกลับสู่สรวงสวรรค์ และแปลงร่างให้มีร่างกายที่สมบูรณ์เหมือนคนทั่วไป โดยได้รับเมตตาให้เปลี่ยนแปลงร่างเป็นพิมพ์เดียวกับพญาแถน และได้อยู่บนสรวงสวรรค์อย่างมีความสุข แต่แทนที่จะสำนึกในบุญคุณของพญาแถน กลับลืมตัวและได้ก่อเหตุขึ้นบนสรวงสวรรค์ คือ แอบหลงรัก นางสุชาดาซึ่งเป็นชายาของพระยาแถน และได้สวมรอยทำเป็นพญาแถนลักลอบเข้าไปหานางสุชาดา เมื่อความทราบถึงพระยาแถนพระองค์ทรงพิโรธและผิดหวังในตัวสะลุ่นกุ้นมาก จึงทำโทษโดยสาปให้ลงไปเกิดในโลกมนุษย์ที่เมืองพานมีนามว่าพญากงพานและเป็นเจ้าเมืองพาน ส่วนนางสุชาดาให้จุติลงไปเกิดในดอกบัวที่สระข้างอาศรมของฤษีจันทามีนามว่านางอุสา สำหรับพญาแถนได้จุติลงไปเกิดเป็นราชโอรสของท้าวมาลัยและพระมเหสีคำเขื่อนแก้วผู้ครองเมืองปะโค ทรงพระนามว่าท้าวบารส เพื่อตามไปแก้แค้นท้าวสะลุ่มกุ้นในเมืองมนุษย์ต่อไป

credit : http://province.m-culture.go.th