ห้องรับรองตัวละคร

ลำดับตอนที่ #14 : K I N G S K Y

:) Shalunla

APPLICATION

รูป :

ลักษณะ : ชายหนุ่มร่างสูงหุ่นนายแบบ ผมสีเทาประกายเงินซอยสั้น ดวงตาข้าวขวาสีม่วงอมชมพู ข้างซ้ายสีเงิน ใบหน้านิ่งๆ

บท : KING NUMBER three

ชื่อ : อันเทย์

อายุ : 184 ปี

เพศ : ชาย

ส่วนสูง/น้ำหนัก : 185 cm. / 66 kg.

เผ่าพันธุ์ : เทพดารา

นิสัย : หน้านิ่งหน้าตายแลดูหงุดหงิดอยู่ตลอดเวลา แต่จริงๆแล้วเป็นคนที่นิสัยเหมือนแมว ขี้เซา หลับลึก รักที่จะเที่ยวไปในทุกๆที่ เกลียดคนที่ชอบแอบอ้างชื่อของคนที่รู้จัก มักจะมีเรื่องชกต่อยอยู่ตลอดเวลาแต่ใบหน้ากลับไม่ค่อยเป็นอะไรเพราะการฟื้นตัวที่เร็วกว่าชาวบ้านเขา แต่ถ้าอยู่กับคนที่ชอบแล้วจะเป็นคนขี้อ้อน น่ารัก ชอบเอาใจ ยิ้มเก่ง แอบเจ้าเล่ห์หน่อยๆ เรียกได้ว่าแปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลยทีเดียว เป็นพวกปากร้ายใจดี ถึงปากจะด่า แต่ก็แอบดูแลอยู่ห่างๆ เวลาอารมน์เสียหรือโกรธ การกระทำจะไปก่อนความคิดเสมอ (หมัดลุ่นๆไปก่อนเสมอ) ฟอร์มจัดและขี้เก๊ก ไม่ชอบเสียฟอร์มง่ายๆ แต่หากแพ้ก็จะยอมรับง่ายๆเลยว่าตนแพ้ เป็นบุคคลที่ง่ายๆ สบายๆ รักสนุก รักอิสระ และรักเดียวใจเดียวอีกด้วย....

สิ่งที่ชอบ : แช่บ่อน้ำร้อน ดูดาว ชมจันทร์ ดื่มชา อากาศอุ่นๆ เย็นๆ

สิ่งที่เกลียด : แสงแดดจ้าๆ อากาศร้อนๆ คนที่ชอบแอบอ้างชื่อของคนที่รู้จัก

สิ่งที่กลัว : คืนเดือนมืด (ตอนเด็กๆเขาเคยลงไปเที่ยวในงานวัดบนโลกมนุษย์กับเพื่อน แต่พลัดหลงกัน เนื่องจากเขายังควบคุมพลังของตนไม่ได้ดีนัก เลยทำให้ตัวเปล่งแสงออกมา พวกพ่อค้าทาสที่ไปเที่ยวดันบังเอิญเห็นเข้าเลยอยากจับไปขาย วันที่เขาโดนล่าเป็นคืนเดือนมืดพอดี อาจเข้านอนเร็วกว่าปกติ)

ประวัติ : -
เพิ่มเติม : ของที่มักพกติดตัวไว้คือแหวนผ่ามิติ เป็นแหวนที่ใช้เก็บของ เหมือนโกดังประจำตัวที่ใส่ของมีค่าไว้ มักจะใส่ไว้ในนิ้วก้อยขวา เวลาโกรธจะเหมือนระเบิดเวลา จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนกว่าจะถึงจุดอิ่มตัว (แล้วก็บรึ้ม...)

            มุมล้วงลับออริ(?)

            หญิงสาวผมสีแดงในชุดโลลิต้าเดินกลางร่มสีดำสนิทเข้ามาหาอันเทย์อย่างช้าๆ ก่อนเธอจะเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าอันเทย์แล้วฉีกยิ้มกว้าง ภายในดวงตาของเธอฉายความรู้สึกหลากหลายปะปนกันจนแยกไม่ออก ริมฝีปากบางเฉียบถูกแต่งแต้มด้วยลิปสติกสีแดงเอ่ยถามออกมาเบาๆ “สวัสดีกระต่ายน้อย รู้สึกยังไงบ้างตอนนี้?”

            : “กระต่าย?”

            หญิงสาวหัวเราะเบาๆอย่างมีจริตก่อนพับร่มลงไว้ข้างตัว เธอหยิบพัดสีแดงออกมาแล้วพัดให้ลมกระจายไปรอบบริเวณ ไม่นานพายุลูกใหญ่ก็พัดกระหน่ำอย่างรุนแรง สายฝนตกลงไม่ขาดสายหากแต่เนื้อตัวของหญิงสาวผมสีแดงกลับไม่เปียกเลยแม้แต่น้อย “สงสัยหรือเปล่าว่าทำไมถึงมีแต่เธอที่เปียกปอนไปด้วยน้ำฝนเหล่านี้?”

            : “ไม่รู้”

            หญิงสาวไม่สนใจคำตอบที่ได้รับ เธอเอ่ยถามอันเทย์อีกครั้ง “เธอชื่ออะไรหรือกระต่ายน้อย?”

            : “อันเทย์”

            หญิงสาวพยักหน้าในคำตอบ เธอกางร่มแล้วยื่นไปให้อันเทย์“สำหรับเธอในตอนนี้คงต้องการมันมากๆเป็นแน่” หญิงสาวมองไปยังท้องฟ้าสีดำมืด “เธอรู้สึกดีใจหรือเปล่ากับหน้าที่ที่ตนได้รับ พึงพอใจกับสิ่งหรือหน้าที่ที่ตนเองมีอยู่หรือเปล่า? อยากจะเลิกไม่อยากได้มันหรือเปล่า?”

            : “หน้าที่? ...หมายความว่ายังไง?”

            หญิงสาวผมสีแดงมองไปยังอันเทย์แล้วถอนหายใจ เธอเดินไปคว้าร่มของเธอคืนมา เมื่อร่มสีดำอยู่ในมือของเธอ สายฝนที่ตกหนักและเมฆสีดำครึ้มเมื่อครู่ก็พลันหายไปช้าๆ และถูกแทนที่ด้วยแสงสว่างของดวงอาทิตย์ซึ่งทะลุผ่านกลีบเมฆ “ฉันหวังว่าเธอจะยังคงยึดมั่นในคำตอบของตนเองแบบนี้ต่อไปนะ..กระต่ายน้อย” เธอกล่าวก่อนเดินออกไปช้าๆ ร่างของหญิงสาวค่อยๆสลายกลายเป็นฝุ่นละอองจนหายไปในที่สุด

            : “อะไรของเขา...”

            *มุมสัมภาษณ์ผู้ปกครอง*

            สวัสดีค่ะ! ขอบคุณมากเลยนะคะที่มาร่วมสมัครนิยายของเน็น TWT
 

            : จ้า

            รู้สึกยังไงบ้างคะ ใบสมัครจู้จี้ยาวไปหรือเปล่า? บอกเน็นได้นะคะ

            : ไม่เลยๆ

            คิดยังไงกับเนื้อเรื่องคะ? ไร้สาระ ปัญญาอ่อน ใครคิดมาได้(?) หรือยังไงคะ?

            : ก็สนุกดีนะ

            ขอบคุณอีกครั้งนะคะที่มาสมัคร!(ก้มกราบเอาหน้าแนบพรมเช็ดเท้า)

            : เห็นตอนแรกก็ไม่คิดอะไร พอเห็นไตเติ้ลว่าเป็นวายนี่พุ่งเข้ามาแทบไม่ทัน 55555