คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #35 : 31st CHAOS - Face to Face
31st CHAOS - Face to Face
เสียงมิสเมตตาบอกเลิกเรียนดังขึ้นพร้อม ๆ กับโทรศัพท์ผมที่สั่นอยู่บนโต๊ะพอดิบพอดี นับว่าเป็นบุญยิ่งนักที่ในห้องเรียนเสียงดังอยู่แล้ว มิสเลยไม่ได้ยินว่าไอโฟนผมกำลังถูตัวกับโต๊ะเรียนอย่างหนัก
ผมหยิบมือถือขึ้นมาดูแล้วก็คิดว่าเชี่ยกอล์ฟแม่งกะเวลาแม่นจริง ๆ "อยู่ไหนแล้ววะมึง"
"ใกล้ถึงแล้ว ออกมารับเลย" เฮ้ยไอ้นี่! มึงทำตัวเหมือนตัวเองไม่ใช่ศิษย์เก่า
"ตลกละ มึงไปเจอกูใต้ตึกฟ. ห้องชมรม กูต้องเตรียมงานคัดวง จะรออยู่ที่นั่น เค้?"
"ไม่โอเคโว้ย กูเสียสละเวลาหลีสาวมาเพื่อมึง ดังนั้นต้องออกมารับกู จะถึงแล้ว เจอกัน!" ไอ้ห่านี่ก็คิดเองเออเองไม่ฟังผมพูดอีกคน (อะไรของชีวิตโน่นักหนาเนี่ย เคยบงการใครเขาได้บ้างมั้ย!) มันว่าก่อนจะตัดสัญญาณโทรศัพท์ไป ทิ้งให้ผมต้องยอมจำนนเก็บมือถือเข้ากระเป๋าแล้วเตรียมตัวออกไปรับมันอย่างสมยอม
"โอมกูฝากเตรียมห้องก่อนนะ เดี๋ยวรีบไป"
ซึ่งแน่นอนว่าไอ้ห่านี่ต้องบ่น "ไรของมึง จะไปไหนอีก เดี๋ยวคัดวงแล้วนะมึง!"
"เออ แป๊บเดียว กูออกไปรับไอ้กอล์ฟ มันจะมา"
อ้างชื่อนี้ไอ้โอมเลยพลอยตื่นเต้นขึ้นมาบ้าง "จริงปะ! เออ รีบไปแล้วลากมันมาให้กูเตะเลย วันก่อนแม่งชงเหล้าน้ำปลาให้กูที่สวนลุมฯ เค็มฉิบหาย มันต้องโดนมิใช่น้อยยย" ฮ่า ๆๆ เรื่องนี้มึงก็เคลียร์กันเองแล้วกันนะเพื่อน!
ผมเดินกึ่งวิ่งผ่านรูปปั้นออกไปหน้าประตูโรงเรียนด้วยความรีบร้อน เพราะหน้าปัดนาฬิกาบอกเวลาใกล้กำหนดการคัดวงเข้าไปทุกที แต่ยังมองไม่เห็นไอ้กอล์ฟแม้เงา "สัดแม่ง ไหนบอกใกล้ถึงแล้วไงวะ" ผมบ่นกับตัวเองเซ็ง ๆ
แต่ระหว่างรออยู่นั้นเอง ร่างขาว ๆ ในชุดนักเรียนคอนแวนต์สะดุดตาก็ดึงความสนใจผมไปเสียก่อน ใครวะ? มองไกล ๆ ยังรู้ว่าสวยฉิบหาย ถ้าลองได้เห็นใกล้ ๆ นี่ โอ๊ย...ไม่อยากจินตนาการ ผมเพ่งมองร่างขาว ๆ นั้นที่ค่อย ๆ เดินใกล้เข้ามาด้วยความตื่นเต้นตามประสาเด็กผู้ชายทั่วไป
แต่...
เชี่ยเอ๊ย ทำไมกูไม่เอะใจเลยวะ ผมมองเอมที่ยุรยาตรมาจนถึงหน้ารั้วโรงเรียนผม แล้วก็ต้องทำเป็นเมินไม่เห็นเสีย เพราะไม่มีอะไรจะคุยกัน รู้สึกได้ว่าเธอมองมาอยู่เช่นกัน
แต่แน่นอนว่าตรงนี้นอกจากผม พี่ยาม มาสเตอร์สุชาติและนักเรียนที่ค่อย ๆ เดินออกมาหลังเลิกเรียนแล้ว ผมก็ไม่เห็นมีไอ้หน้าหล่อคนไหนที่ดูคล้าย ๆ ปุณณ์สักคน เหอะ ๆๆ นั่นหมายความว่าทั้งผมและเอมยังต้องรอคนที่นัดอยู่ต่อไป แต่ผมไม่อยากสนใจเธอนักหรอก เลิกทำตัวเป็นคนดีมีมารยาทไปแล้วด้วย ในเมื่อเหตุการณ์ที่ผ่านมาทั้งหมด ทำผมเสียความรู้สึกกับผู้หญิงคนนี้ไปจนสิ้น
ผมยืนผิวปากพิงรั้วโรงเรียนอย่างสบายอารมณ์โดยไม่ทักเอมสักแอะหวังจะยั่วโมโห ซึ่งเท่าที่แอบมองดูก็เห็นเอมหงุดหงิดจริง ๆ หึ...ผมมองใบหน้าหวานที่งอง้ำนั้นด้วยรู้ทันว่า ที่เอมอุตส่าห์ถ่อมาหาปุณณ์ถึงนี่น่ะ ก็เพราะคิดจะมาคอยเฝ้าปุณณ์ไม่ให้เข้าใกล้ผมเพราะกลัวโดนฟ้องแหง ๆ
หารู้ไม่ว่าผมไม่ฟ้องหรอก (ไม่ใช่นิสัยผม) ถ้าจะฟ้องคงฟ้องไปตั้งแต่ตอนอยู่หัวหินแล้ว และถ้าผมใจแข็งขนาดนั้นก็คงไม่ต้องโทรลากไอ้กอล์ฟมาช่วยคิดอย่างนี้หรอก แม่ง แล้วเมื่อไหร่มันจะมาวะ
ผมบ่นในใจได้ไม่เท่าไหร่ รถแท็กซี่คันสีม่วงก็แล่นมาจอดเทียบริมฟุตพาท เผยให้เห็นร่างสูงของกอล์ฟที่กำลังงก ๆ เงิ่น ๆ ควักเงินจ่ายคุณลุงคนขับอยู่ มันจัดแจงจ่ายเงินเสร็จแล้วก้าวเท้าลงมาทั้งชุดไปรเวทที่โรงเรียนมันอนุญาตให้ใส่ พร้อมรอยยิ้มกว้างทันที
"โทษว่ะ แม่งรถติดหน้าโอเรียนเต็ลฉิบหาย ไม่รู้เป็นเชี่ยไร" มันรีบแก้ตัวพัลวันเพราะคงกลัวผมเหวี่ยง (ก็กะอยู่) แต่ยังไม่ทันที่กอล์ฟกับผมจะได้เดินเข้าโรงเรียนดี สายตาสองคู่ของเราก็เหลือบไปสะดุดร่างขาว ๆ ของเอมที่ดูตกใจเป็นอย่างหนักเสียก่อน
เออ แน่สิว่าต้องตกใจ ผมเพิ่งนึกออกว่าตอนเอมเจอกอล์ฟเอมไม่รู้นี่หว่าว่ากอล์ฟเป็นศิษย์เก่าที่นี่ หึหึ แบบนี้มีหวังสนุก เหลือแค่คู่กรณีอีกคนเดียวเท่านั้นที่ยังไม่มา
แต่ผมบอกแล้วว่าไอ้ห่านี่มันเลี้ยงลูกกรอก อย่าได้พูดหรือคิดถึงมันเชียว ประเดี๋ยวมันจะโผล่มาพอดี "อ้าวโน่ มาอยู่นี่เอง โอมมันบ่นถึงอยู่แน่ะ" เห็นปะล่ะ ปุณณ์เดลิเวอรี คิดปุ๊บมาปั๊บ พร้อมกับความสนุกมาเยือนแล้ว หึหึ ผมหันไปยิ้มให้ไอ้ปุณณ์ที่เพิ่งวิ่งตามมาสมทบ เห็นมันหอบเหนื่อยมาแต่ไกลสงสัยรีบวิ่งมารับเอม
ปุณณ์พักเหนื่อยชั่วครู่ก่อนจะสังเกตเห็นคนที่ยืนข้างผม "กอล์ฟ! แวะมาดูด้วยเหรอ" นั่นแหละ ตอนนี้ผมคิดว่าหน้าเอมใกล้เคียงนางเอกหนังผีเข้าไปทุกทีแล้ว (ตอนเห็นผีด้วยนะ)
กอล์ฟเองก็ดูสนุกสนานกับเหตุการณ์นี้ดี "เออ พอดีไอ้โน่ชวนเลยแวะมาดูหน่อย แล้วมึงมาตรงนี้ทำไมวะ ไม่เตรียมตัวเหรอ" มันหยอด หึหึ
"อ๋อ ผมมารับเอมน่ะ เอมครับ นี่กอล์ฟ ศิษย์เก่าที่นี่ ซี้โน่เขา รู้จักกับผมเหมือนกัน" ผมว่าถึงตรงนี้ไอ้กอล์ฟต้องคิดเหมือนผมแหง ๆ ว่าเอมจะตอบปุณณ์ว่าอะไร
"ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ" อืม กล้า...
"เอมหน้าคุ้น ๆ นะครับ" แต่ไม่วายโดนกอล์ฟซัดไปหนึ่งดอก ฮ่าฮ่า! ผมแทบจะยกรูปปั้นคุณพ่อมาให้มันเป็นรางวัลด้วยความสะใจ
เอมผงะไป แต่ดูจากแววตาแล้วเธอยังไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ "ปุณณ์เคยพาเอมมาที่นี่น่ะค่ะ อาจจะเคยเห็นกัน" สรุปว่านี่ก็แถได้โล่อีกคน งานนี้ผมคงต้องโคลนรูปปั้นคุณพ่อออกเป็นสองรางวัลซะแล้ว
แต่ยังไม่ทันที่เรื่องราวจะสนุกชุลมุนมากกว่านี้ โทรศัพท์ผมเสือกดังเป็นกระดิ่งห้ามยกเสียก่อน
'อูโว่ อูโว้ะ โอ๊ะ ก็ไม่ได้คิดอะไรทั้งนั้น น่ารัก...ก็เลยเข้าไปทำความรู้จัก'
หน้าจอ LCD ปรากฏรูปนิ้วกลางของไอ้โอมหรา "ไร..." รับสายมันไม่จำเป็นต้องพูดดี ๆ ครับ เปลืองพลังงาน
"มึงจะมาตอนไหนวะ! จะได้เวลาแล้วนะไอ้สัดดด!" แต่อู้หู...มันเล่นตะโกนด่าจนไอ้กอล์ฟยังได้ยินเลยว่ะ แม่งบ้าพลังจริง ผมต้องรีบเออ ๆ ออ ๆ รับปากมันว่าจะรีบไป ขณะที่ไอ้กอล์ฟก็ดันหลังผมเหมือนกัน
"เออรีบเร็ว เป็นประธานชมรมอย่าสายสิวะ"
อ้าวไอ้ห่านี่ "ก็เพราะมึงอ่ะแหละ!"
***
ผมรีบเดินกึ่งวิ่งกลับไปหน้าห้องชมรม เจอไอ้โอมยืนปั้นหน้ายักษ์รออยู่ แต่อย่านึกว่าคนอย่างโน่จะกลัว
"อะไร กุหายไปแป๊บเดียวคิดถึงจนต้องโทรหาเลยเหรอ" ซึ่งแน่นอนว่าการกวนตีนมันในเวลานี้เท่ากับเพิ่มภัยให้ตัวเองเห็น ๆ แต่ผมก็ยังจะทำ เลยได้เป็นกำปั้นทุบลงบนหัวแรง ๆ หนึ่งที
"ไอ้ห่า ยังกล้ากวนตีนอีกนะ ไปตรงโน้นเลย แอมป์มีปัญหา" ชิ! ยอมให้แม่งวันนึงก็ได้ ผมรีบเอาไอ้กอล์ฟไปนั่งรอหลังโต๊ะกรรมการแล้วเดินไปเช็กตู้แอมป์ตัวที่โอมบอกว่าเสีย
เราเตรียมการเพียงไม่นานก็เริ่มคัดวงได้ การคัดรอบนี้เป็นงานปิด เพราะเป็นแค่คัดรอบแรกก่อนขึ้นเวทีจริง ผมจึงให้ทุกวงมารุมคัดกันในห้องชมรมดนตรีแคบ ๆ แห่งนี้ แต่แน่นอนว่ายอดวง 35 วง ถึงจะพอบรรจุคนไว้ในห้องเดียวกันได้ แต่ก็ไม่สามารถอนุญาตให้วงไหนนำเครื่องดนตรีมา (เพราะกินเนื้อที่และเสียเวลาซาวด์เช็กสุด ๆ) จำต้องบังคับให้ใช้เครื่องดนตรีของทางชมรมเท่านั้น แล้วก็น่ากลัวว่าคืนนี้ผมคงได้นอนค้างที่นี่อยู่กับวงสุดท้ายแน่นอน
"แม่ง วงละสองเพลงจริงเหรอวะ เพลงเดียวได้ปะ" ผมเริ่มงอแงอยู่บนโต๊ะกรรมการหลังจากคำนวณเวลาทั้งหมดเสร็จ เลยโดนไอ้โอมด่าเข้าให้หนึ่งดอก "ก็มึงอะแหละบอกว่าสองเพลง! กูบอกแล้วว่าเพลงเดียวพอ เดี๋ยวก็ได้นอนนี่กันพอดี ห่าจิง ๆ" ได้ทีขี่แพะไล่นี่หว่า ก็ตอนนั้นผมคิดว่าจะให้ตัดสินเลยภายในเพลงเดียวมันไม่ยุติธรรมอ่ะ แต่ตอนนี้ชักอยากเปลี่ยนใจทำตัวไม่ยุติธรรมแล้ว Y__Y
...
เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า น่าเพลียมากในความคิดผม เพราะแม้ทุกวงจะฝีมือดี แต่การต้องมานั่งตั้งใจฟังแถมให้คะแนนทุกเพลงนี่แม่งโคตรเหนื่อยฉิบหาย ตอนนี้ผมเริ่มเข้าใจความรู้สึกของพี่โอ๊ค (ประธานปีที่แล้ว) แล้วว่าเป็นยังไง นับว่ายังโชคดีที่ปีนี้ผมไหวตัวทัน รีบปิดรับสมัครแต่เนิ่น ๆ ไม่อย่างนั้นถ้าทะลักทลายมา 50 วงแบบปีที่แล้วของพี่โอ๊คนี่มีหวังกรรมการตายกันพอดี (คัดกันสองวันเลยครับตอนนั้น แทบจะต้องซดกระทิงแดงเอ็กซ์ตร้า)
ผมบิดตัวไล่ความง่วงพลางเหลือบมองไปยังมุมห้องตรงที่วงของไอ้ปุณณ์นั่งอยู่ ตรงนั้นนอกจากมีนักเรียนชายหัวเกรียนนั่งเรียงกันเป็นตับแล้ว ผมยังเห็นสาวคอนแวนต์คนสวยอย่างเอมร่วมแจมอยู่ด้วย เธอเลือกที่นั่งใกล้ประตูเพราะผมสังเกตว่าเอมมักชวนปุณณ์ออกไปข้างนอกตลอด พอกลับมาแต่ละทีก็มีน้ำ ขนม นม เนย อะไรเต็มมือไปหมด จนแอบสงสัยว่าเอมงดไดเอต หรือแค่อยากชวนปุณณ์ออกไปไหนไกล ๆ จะได้ไม่ต้องมานั่งมองหน้าผมกันแน่
เพราะเกือบทุกครั้งที่ผมเหลือบมองไป ก็มักเห็นสายตาไอ้ปุณณ์อ่อนละห้อยมาทางผมราวกับจะง้อ จนกูละปวดหัว คือจะให้บอกอีกกี่ทีวะ! ว่าไม่ได้งอน ไม่ได้โกรธ ไม่ได้หึงหวงอะไรเลย แค่เห็นผู้หญิงคนนี้ที่เขาหลอกมึงนั่งอยู่ตรงนั้นแล้วมันอารมณ์เสียน่ะ รู้บ้างมั้ยยย
เฮ้อ...ไม่รู้จะพูดไง เอาเป็นว่าผมจะพยายามทำตัวให้เป็นปกติที่สุดแล้วกัน
"กูว่าไอ้ปุณณ์นึกว่ามึงโกรธมันแน่เลยว่ะ ที่เอาคนนอกเข้ามาอะ เห็นชอบมองมึงแล้วทำหน้าหงอยบ่อย ๆ" ดูดิ ขนาดไอ้กอล์ฟที่นั่งหลังผมยังสังเกตได้ เหอ ๆ ดีนะมันไม่มีจิตอกุศลแบบไอ้โอม กอล์ฟมองผมที่ส่ายหัวตอบมันแล้วอยู่ดี ๆ ก็ทำท่าเข่นเขี้ยวขึ้นมา "คันปากอยากเดินไปฟ้องไอ้ปุณณ์ตอนนี้เลยว่ะ ทำไงดี"
"เฮ้ย ใจเย็นนน" แม่งไม่พูดเปล่ายังทำท่าจะคลานเข้าไปจริง ๆ อีก ไอ้ห่านี่! ผมต้องรีบคว้ามันไว้เพราะรู้ว่ามันน่ะเลือดร้อนไม่มีใครเกิน
หลังจากนั้นไม่นานวงรุ่นน้องม.3 ที่เล่นอยู่ตรงหน้าผมก็แสดงจบลง (เออเก่งดีเหมือนกันนะ) นำให้ผมต้องปล่อยคอเสื้อไอ้กอล์ฟแล้วหันกลับมาขานชื่อวงต่อไป "ต่อไปวงที่ 15 วงพี่เชี่ยครับ ชื่อมึงเชี่ยจริงว่ะเอิ้น" คือวงไอ้เอิ้นนั่นเอง คนอื่น ๆ (โดยเฉพาะน้องม.ต้น) ขำชื่อวงมันกันระนาวเพราะช่างตรงใจ วงมันประกอบด้วยสตาฟฝ่ายเชียร์ของงานบอลทั้งหมดเลยครับ หรือที่น้อง ๆ เรียกกันว่า พี่เชียร์ ลับหลังหน่อยก็เรียก พี่เชี่ย (เพราะแม่งดุเหมือนหมา) อันนี้ไอ้เอิ้นเป็นคนแอบได้ยินเองกับหู แต่มันไม่โกรธหรอก เพราะมันบอกว่าตอนอยู่ม.ต้น มันก็เรียกพี่เชียร์ว่าพี่เชี่ยเหมือนกัน ฮ่า ๆๆ (แถวบ้านกูเรียนกรรมตามสนองนะ)
วงมันเซ็ตเสียงนิดหน่อย (ไม่ต้องปั้นมาก เพราะผมเตรียมไว้ให้หมดแล้ว) ก่อนจะเริ่มเล่นเพลงแรกซึ่งคือเพลง Change ของวง Deftones ที่ผมเคยได้ยินไอ้โอมฟังบ่อย ๆ หึ ป่านนี้ใบคะแนนเอิ้นในมือกรรมการโอมคงท่วมท้นล้นกระฉูดแล้วสิ! อ๋อ ไอ้โอมนี่ดูถูกไม่ได้นะครับ (แม้ผมจะดูถูกมันบ่อย ๆ) เพราะพ่อมันเป็นนักออร์เคสตราใหญ่ ควบตำแหน่งอาจารย์พิเศษคณะเกี่ยวกับดนตรี มหาวิทยาลัยดังเลยทีเดียว ดังนั้นไอ้โอมก็ไม่ใช่ขี้ ๆ ติดแต่จะทำตัวโง่ให้คนอ่านชอบเข้าใจผิดก็เท่านั้น (หรือจริง ๆ แล้วมันโง่จริงผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน) ผมแอบมองใบคะแนนมันแล้วยิ้มขำ ๆ
"มึงขี้โกง"
"มันเล่นดีโว้ย!" ไอ้โอมแก้ตัวเสียงขุ่นพลางปิดใบคะแนนตัวเองใหญ่ ส่วนผมได้แต่หัวเราะหึหึ วงเอิ้นก็เล่นดีจริง ๆ แหละ ตัวเอิ้นที่เป็นนักร้องนำก็ทำหน้าที่ได้ดีมาก เสียแต่เพลงมันโหยหวนไปหน่อย ตอนนี้ผมใกล้จะหลับแล้ววว
ขณะที่ผมกำลังสะลึมสะลือชั่งใจว่าจะหลับดีหรือไม่หลับดีอยู่นั่นเอง เสียงเรียกชื่อผมก็ดังลอดมาจากลำโพงเสียก่อน "โน่อย่าเพิ่งหลับครับ ยังเหลืออีกเพลง" เอ่อ ไอ้เอิ้น...มึงเล่นงี้เลยเหรอ กูอายยย ผมสะดุ้งมาเกาหัวแกรก ๆ มองหน้ามัน ขณะที่คนอื่น ๆ หัวเราะครืน (ฝากไว้ก่อนเหอะมึง) แล้วก็ต้องยกน้ำขึ้นมาดื่มแก้เขิน (และแก้ง่วง)
เอิ้นส่งยิ้มกว้างอวดลักยิ้มให้ผมก่อนจะเริ่มเพลงต่อไป "ตั้งใจฟังเพลงนี้ดี ๆ ละโน่" สงสัยมันกลัวผมแอบงีบอีก
เสียงแฮ็คมือกลองตบไม้ให้จังหวะก่อนทำนองกีตาร์ของเพลงที่สองจะเริ่มบรรเลง
"...ใกล้ไป ไม่อยากให้ใกล้ไป ยังไม่อยากจะเข้าไป อยู่ตรงนี้มันคงไม่เป็นไร
ชัดไป ถ้าหากมันชัดไป มันอาจไม่ซึ้งเท่าไร แค่เท่านี้มันคงไม่มากไป
ขอเข้าไปใกล้เธอทีละน้อย ค่อย ๆ ซึมลงไปในใจจนเจอรักเธอ
อย่าเพิ่งรู้ว่าฉันนั้นคิดอะไรก็แล้วกัน ปล่อยให้ฉันได้ฝันได้เพ้อนาน ๆ อีกสักหน่อย
แค่เท่านี้ก็ดีอยู่แล้วถึงมันจะเลื่อนลอย อาจเป็นเพียงความฝันน้อย ๆ แต่ฉันก็จะคอยต่อไป
ถ้าใกล้กว่านี้ ก็กลัวว่าเธอจะถอยไป ห่างใจฉันไปไกลไม่กลับมา..."
หืมมม...
ผมชอบ Friday ครับ (ฝันอยากจะมีเสียงนุ่ม ๆ ชวนฝันอย่างพี่บอยตรัยมั่ง)
แต่...
ทำไมไอ้เอิ้นมันต้องร้องไปมองหน้าผมไป จนผมกลายเป็นฝ่ายอาย ต้องหลบตามันแทนอย่างนั้นด้วย!
ท่าทางจะไม่ใช่ผมที่คิดไปเองคนเดียวซะด้วย
"เชี่ยเอิ้น! มึงร้องเพลงจีบบอสพวกกูในที่ชุมชน!" นั่นไง...เสียงไอ้เชี่ยโอมโวยวายขึ้นมาทันทีที่เพลงจบ -_-" ไอ้เชี่ยยย กูอายเขา มึงไปโวยกันเบา ๆ หลังไมค์ได้มั้ย กูอายยย
ผมกุมขมับตัวเองพลางเหล่มองไอ้เอิ้นที่ยืนยิ้มเผล่รับคำแซวไอ้โอม เฮ้ย! ไอ้นี่ก็อีกคน มึงช่วยปฏิเสธบ้างไรบ้าง กูจะขอบคุณมาก ไหงเสือกยืนเป็นเป้านิ่งให้ไอ้โอมมันแซวเละอย่างงั้น!
หมาในปากไอ้โอมยิ่งได้ใจ ตอกบัตรโอทีแล้วทำงานต่อไป "แต่เอิ้น มึงพลาดแล้ว ตัวจริงบอสกูแม่งเดินมาโน่น มึงโดนไอ้ปุณณ์อัดแน่คราวนี้" อ้าวสัด! ซัดทอดอีก! แต่ก็เป็นอย่างที่โอมบอกจริง ๆ ครับ ผมเห็นปุณณ์เดินดุ่ม ๆ มาทางด้านหลังเอิ้น แต่เรื่องจริงกว่านั้นคือวงมันเป็นวงที่ 16 เลยต้องออกมาเตรียมเครื่องดนตรีอยู่แล้วต่างหาก ผมมองหน้าไอ้ปุณณ์ที่ยิ้มขำ ๆ ไม่ได้โต้ตอบอะไร แค่เดินผ่านเอิ้นไปแล้วหยิบสายกีตาร์มาเสียบในตำแหน่งมัน
โป๊ก!
"ปากมึงนี่ก็หมาไม่ได้ดูกาลเทศะเลยนะ แหกตาดูมั่งว่าน้องปุณณ์เขาเอาแฟนมาดูด้วย!" เออพี่ ดีมาก ด่ามันเยอะ ๆ ผมหันไปหัวเราะให้พี่ดิวผู้สอยหมาออกมาจากปากไอ้โอม ด้วยอาวุธคือก้นแก้วกาแฟโขกลงกลางกบาลที่ท่าทางจะจุแต่ขี้เลื่อยของมัน ซึ่งแน่นอนว่าไอ้โอมได้แต่คลำหัวตัวเองป้อย ๆ อย่างน่าเวทนา
"เฮ้ยขอโทษ กูลืมมม" ทุกคนฮากันครืนอีกครั้งเมื่อโอมยกมือไหว้ปุณณ์ปลก ๆ จนไอ้เลขาสภาฯ ต้องรีบรับไหว้กลับพลางโบกไม้โบกมือตอบอย่างไม่ถือสา เพียงแต่ตอนนี้มันเลิกมองหน้าผมไปแล้ว
"เชี่ยแม่ง แล้วกูจะตัดสินไงวะ ขืนไม่ให้วงมันผ่านมีหวังไม่โดนไล่ออก ก็ตัดงบประมาณปีหน้าแหง" เหอ ไอ้เชี่ยโอม มึงขอโทษเขาอยู่แหม็บ ๆ แต่เสือกมากระซิบนินทาต่อ แล้วกระซิบของมันเนี่ย ต่อให้ผมยืนอยู่หน้ารั้วโรงเรียนก็ยังได้ยิน เสียงคนอื่น ๆ ในห้องหัวเราะครืนกันอีกครั้ง
คราวนี้ไอ้ฟี่ (ประธานนักเรียนและนักร้องนำ) ที่เปิดไมค์แล้วส่งเสียงโต้ตอบกลับมา "ไม่ให้กูผ่านกูไม่ว่า แต่กวนตีนอีก กูไม่ปล่อยเงินแน่ สองหมื่นบาทของพวกมึง" โหไอ้ชั่ว มันเล่นเอาจุดอ่อนชมรมผมมาขู่ครับ ทำเอาผมผวาเฮือก แต่ไอ้โอมดันหัวเราะสู้อย่างผู้มีชัย
"ไม่กลัวเว้ย ไอ้ปุณณ์มันควักเนื้อให้พวกกูแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า" แล้วเชี่ยนี่บอกเขาทำไม -_-"
"จริงเหรอวะ!" แต่ท่าทางไอ้ฟี่จะยังไม่รู้พฤติกรรมของเลขาฯ มันเองครับ หน้ามันตกใจฉิบหายตอนปุณณ์พยักหน้ารับว่าที่โอมพูดมานั้นเป็นเรื่องจริง
ฟี่พึมพำใส่ไมค์ตัวเองให้เสียงออกลำโพงว่า "เชี่ยปุณณ์ มึงจีบไอ้โน่จริง ๆ ใช่มะ" แล้วไง! สุดท้ายพวกมึงก็ต้องลงที่กูกันอยู่ดี ไอ้สาดดด ช่วยเล่นอะไรให้มันไกล ๆ กูบ้างไรบ้าง! แล้วนั่น...ไอ้พวกน้องม.ต้นกับพี่ม.หก แล้วยังคนอื่นที่ไม่รู้จักกับผม แต่มาร่วมหัวเราะขำกันใหญ่นี่หมายความว่ายังไง Y__Y โธ่...ศักดิ์ศรีไอ้โน่ ป่นปี้เพราะไอ้ห่าพวกนี้หมดแล้ววว
ผมยกนิ้วกลางใส่พวกเวรเรียงตัวอย่างไม่รู้จะด่าว่าอะไร แต่เห็นไอ้ปุณณ์แค่ทำท่าสบาย ๆ ดีดเช็กสายกีตาร์ไปเรื่อยก่อนจะหันบอกมือกลองของมัน (ใครวะ) ว่าพร้อมเล่นแล้ว
ที่แน่ ๆ มันไม่มองหน้าผมเลย
TBC.
Postscript : กรี๊ดดดดด เมื่อกี้ลงแล้วรู้สึกว่าตอนแรกก็อ่านได้ดี ๆ แต่คลิกอีกทีมันหายไป งง??? ต้องโพสใหม่ (ดีนะเซฟตอนไว้) แต่ไม่ได้เซฟโพสคริปไว้อะ พิมใหม่ไม่เหมือนเดิมละ 5555+
งั้นเราขอไปปั่นงานต่อนะจ๊ะ เรื่องตอบคอมเม้นเดี๋ยวจะกลับมาตอบให้ ขอเวลาแป๊บจ้า อ่านปุณณ์โน่ไปก่อนนะ ๆๆ
ปล. น้องเอมกันไว้ได้แต่ร่างกาย หัวใจน้องปุณณ์เค้าอยู่ที่น้องโน่แล้ว กร๊าก ๆๆ (ทับถมตัวละครตัวเองทำไมอะเห็ด...)
ปปล. ตอนหน้าจะมาต่อในวันเกิดน้องปุณณ์ค่ะ อิอิ ไม่รับปากนะว่าจะแต่ง SP (เพราะไม่ค่อยว่างอะ) แต่ก็จะมาต่อวันนั้นแน่นอนจ้า~ ขอบคุณมากเน้อที่จำวันเกิดน้องปุณณ์ได้ (ในขณะที่เห็ด ลืมมมมมมมม นิสัยเสียสุด ๆ)
เจอกันวันเกิดน้องปุณณ์จ้ะ! (หวังว่าคราวนี้เด็กดีจะไม่แกล้งเราแล้วนะ)
ทำงานไปแล้วไส้ดินสอหมด (สภาพเหมือนคนพิการเลย ทำงานต่อไม่ได้) งั้นระหว่างรอฝากแม่ซื้อไส้ดินสอเข้ามา เห็ดมาตอบคอมเม้นของตอนที่แล้วฆ่าเวลาดีก่า เหอ ๆๆ
ถึงคุณ คนทรงเจ้าแผ่นดิน
ขอบคุณที่เตือนเรื่องระยองกับหัวหินค่า -*- เบลอหนักอะเห็ด ช่วงนี้เที่ยวระยองบ่อยไปหน่อยเลยชินมือ พิมพ์ระยองซะงั้น!? ฮา ๆๆ ขอบคุณค่า
ปล. ที่บอกว่าสำเนียงการพูดได้ใจนี่หมายความว่ายังงายยยย
ถึงคุณ AngelJS
เออ.. คืออะไรวะ เดี๋ยวต้องถามน้องโอมดูซักที ฮ่า ๆๆ
ถึงคุณ tamjae
หลานชื่อน่ารักเน้อออ ผู้หญิงผู้ชายเนี่ยยยย อยากไปเลี้ยงมั่ง อิอิ
แม่น้องอาจจะงงว่า ปุณณ์โน่ มาจากไหน ฮา...
ถึงคุณ mxx
ตึก ก. ก็ตึก.... กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว.. มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งชื่อซินเดอเรลล่า เธอมีแม่เลี้ยงและพี่เลี้ยงใจร้าย อยู่มาวันหนึ่ง.. ฯลฯ (ชื่อเต็ม ๆ คงจะยาวเกินไป ขอจบการอธิบายแต่เพียงเท่านี้)
เอิ๊กก
ถึงคุณ จันทราแห่งสายลม
ถามแล้วเพื่อนมีมั้ย 5555
ถึงคุณ Annaron
สวิงกิ้งลิงโก้.. โจโจ้ซัง... แปลว่าอะไรล่ะนั่น เป็นเวิร์บช่องที่เท่าไหร่ เหอ ๆๆๆ ครีเอทกันดีจริง ๆ คนอ่านเห็ด
ถึงคุณ สาวโรงงาน
ค่ะ เอาใจช่วยให้น้องสาวหาสามีได้ 55555
น้องปุณณ์ป่าวไก่อ่อนน๊า แค่เป็นผู้ชายคิดบวกเฉย ๆ 555
ถึงคุณ _prince_
อ้าว หวัดดีค่ะมิสพัชรี 555555555+ สอนวิชาไรเนี้ย 5555
ถึงคุณ kizz
ก็ตีหนึ่งตีสองมันเป็นช่วงที่กำลังขี้เกียจ(ปั่นงาน)ง่ะ 555
ถึงคุณ cha
ลัทธิเอิ้นกอล์ฟมาอีกคน.... เปิดค่ายมวยเลยดีกว่า ถ้าจะเอาสองคนนี้มาคู่กัน เหอๆๆ
ถึงคุณ ตุ๊หว่ะ
เย้ย... อย่าเอาไปเทียบกะรักแห่งสยามม มิบังอาจค่า
เรื่องรวมเล่มรอดูอีกทีเนอะ ๆๆ
ถึงคุณ akira_ked_sa
อย่าเพิ่งตายจากกันซี่ ๆๆ
ถึงคุณ kiyoharu
ขอบคุณสำหรับความเป็นห่วงค่า ตอนนี้ก็ปั่นงานอยู่ Y___Y
ถึงคุณ **++..กาลครั้งหนึ่ง..++**
ค่า ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่า ^____^
ถึงคุณ ๛B€nz”—•
ทักแบบไหนก็ไม่เบื่อค่ะ 555 เต็มที่ ๆ
เรื่องปุณณ์เริ่มไม่สุภาพแล้ว เป็นเพราะเขาสนิทกันแล้วอะค่ะ ช่วงแรก ๆ ที่พูดจาเพราะ ๆ กับน้องโน่นั่นเป็นเพราะเขาไม่สนิทกัน แต่พอเริ่มสนิทนิสัยเด็กผู้ชายก็ออก เริ่มกวนตีน ใช้คำหยาบ อะไรไปตามเรื่องอะเนอะ ตอนนี้ถ้าน้องปุณณ์พูดเพราะ ๆ น้องโน่อาจจะสงสัยแทนว่ามันเป็นอะไร เหอ ๆๆๆ
ส่วนเรื่องบีบไหล่ก็เหมือนบีบไหล่ขอโทษอะค่ะ (เกรงใจน้องโน่ที่น้องเอมจะมา ประมาณนั้น) ปกติเด็กผู้ชายบีบไหล่ ตบบ่ากัน ก็เรื่องปกตินะ เห็ดว่า?
ปล. รู้รึยังเอ่ยว่าน้องเอมมาทำไม มาคุมเชิงค่า
ถึงคุณ mo-na-me
ไปเสกหนังชะนีเข้าท้องน้องเอม เดี๊ยวว ก็ยิ่งกว่าเดิมหรอก 555
ถึงคุณ Defly
น้องเอิ้นมาแล้นนนนนนน
ถึงคุณ kissbomb
ค่ะ วันหลังจะบอกให้น้องปุณณ์ไม่พูดน่ารัก ๆ แบบนั้นอีก (เพราะคนอ่านเปลืองเสียงกรี๊ด)
ดีมั้ย..... 55555555
ถึงคุณ sweetty
พลพรรคสนับสนุน nc โน่-เอม มาอีกคนแล้ว
อยากพิสูจน์ความเป็นชายของน้องโน่เหรอจ้ะ 55555
ถึงคุณ แคทซ่าส์
เรื่องคำขอร้อง เดี๋ยวจะลองกล่องน้องโน่อีกทีนะ 555
ถึงคุณ OAziz
เออ น้องเอมเขาอาจจะเลือกแป้งโบ๊ะหน้าผิดไปหยิบปูนจริง ๆ ด้วย
ถึงคุณ ochibieiji
น้องโน่กลายเป็นของทุกคนไปแล้ว 5555
ถึงคุณ chiyapa
ขอโทษด้วยค่าที่ชอบมาสั้น ๆ แต่จะพยายามมาถี่ ๆ เนอะ
ถึงคุณ AdLy
นี่คิดจะทำร้ายตัวละครเห็ดทุกตัวเลยเหรอ 555555
ถึงคุณ yesung-_-leeteuk
ยินดีต้อนรับค่า ^_____^
ถึงคุณ Pan2Min
55555 สอบมีความสุขล่ะซี่~~~ อยากเห็นคู่น้องกางเกงน้ำเงินมั่งอ้ะ สงสัยน่ารักน่าดู __,,
ขอให้ผลสอบออกมาเลิศ ๆ นะจ๊า
ถึงคุณ lLucifer…
เลิกดูขาเห๊ออออ 5555
ถึงคุณ ppbeau
ยินดีต้อนรับค่า ^_____^ มีคนอ่านรวดเดียวจบเยอะจัง อึดกันจริง ๆ
ถึงคุณ NBC*TNG
โอม กับ น้องปป..... อืมม ไม่ไหวมั้ง เขาถ่อยกันทั้งคู่ ฮ่า ๆๆ จริง ๆ น้อง ปป. ออกโรงไปหลายฉากแล้วนะ แต่อาจจะยังไม่สะดุดตาพอ อิอิ
เห็ดก็เจอน้องมัธยมทีไร มองแต่สีกางเกงทู้กกกที 555 (ถ้าน้ำเงินนี่ถึงไม่หล่อก็กรี๊ด ดูเป็นป้าโรคจิต)
ถึงคุณ MiNMN
เม้นช้ายังดีกว่าไม่เม้นค่า หวังว่าจะมาเม้นอีกเนอะ ๆๆ
ถึงคุณ แกะ
ได้ความโน่เอานิสัยมาจากใครเอ่ย อิอิ
ถึงคุณ ye’zan
ขอเป็นแบงก์จริงไม่ได้เหรอ Y____Y กะลังหิวเงิน ฮ่า ๆ
3p คงไม่ไหวอ้ะ สงสารน้อง ๆ รับบทหนักแย่ อิอิ อิมเมจน้องกอล์ฟที่เข้าใจนั่นถูกแล้วจ้ะ ดีใจ ๆ มีคนเข้าใจน้องกอล์ฟด้วย แต่จะให้ได้กะน้องเอิ้นนี่คง........ (ปะแล่ม ๆ ปะวะ)
ปล. ส่ง EMS น้ำเต้าหู้มาอย่าลืมลงทะเบียนนะ เดี๋ยวบุรุษไปรษณีย์เอาไปกินระหว่างทาง
ถึงคุณ ~*~OrAnGe_jUiCe~*~
ไม่หล่อนะ Y____Y ไม่เอาคำนี้ Y_____Y ไม่อยากคิดถึงฟิกเรื่องนั้นอีก Y____Y กัววว
ถึงคุณ นิว
ตกลงจะเอา nc โน่เอม หรือ โน่ปุณณ์ 5555+
บอกว่าเห็ดเป็นร่มโพธิ์ร่มไทรนี่ดูแก่ขึ้นมาทันที Y___Y
ถึงคุณ ~รักคนอื่นไม่เป็น~
คู่ย่อยรอสักครู่ เดี๋ยวมันจะเผยไต๋ออกมาเอง ฮ่า ๆ
ถึงคุณ ท่านโบว์
สะกดจิตเห็ดเหรอ 555555555
ถึงคุณ ทีม
โอ๋ ๆ อย่าเพิ่งลงแดงตายนะจ๊ะ อยู่อ่านฟิกก่อนเน้อ
ถึงคุณ karaki
แต่ละวิธีที่เสนอมามันช่าง..... 555+
เห็ดป่าวแกล้งคนอ่านน๊า โทษน้องโน่โน้น ๆๆๆ
ถึงคุณ ต้องการเลือดกรุ๊ปY!
ให้น้องโอมไปเป็นนักจิตวิทยา คงต้องให้มันรักษาตัวเองอะค่ะ 5555 (อ้าว.. ไมด่าผมล่ะพี่ –เสียงน้องโอม)
ถึงคุณ chobi
แม่ยกน้องเอิ้นอีกคนแล้ว
จ้า~ ให้กำลังน้องเอิ้นเนอะ ขอให้เจ็บน้อย ๆ หน่อย 5555
ถึงคุณ .::Sweet Latte::.
น้องปุณณ์ต้องตบปากน้องโน่ด้วยปากน้องปุณณ์เท่านั้น อิอิ
ถึงคุณ siritas
น้องเอมต้องไปอย่างไหนถึงจะสะใจคนอ่านล่ะเนี่ย Y____Y
ถึงคุณ ซะงั้นนนน
น้องโน่เค้าแมนน๊า~~~~ แค่เคยเป็นของน้องปุณณ์เอง 5555
ถึงคุณ *MR;MONKEY,,
เม้นยาว ๆ ดีแล้วจ้า ชอบอ่าน ๆๆๆ อิอิ
ถ้าเห็ดมีเพื่อนอย่างโอมกับเก่ง คนต้องเสียน้ำลายด่ามันวันละหลายถัง ฮา ๆๆ
ถึงคุณ suju13_4ever
จิ้นได้ตามสะดวกเลยจ้า อยากให้น้อง ๆ เป็นใครก็เต็มที่เลยเนอะ ๆๆ
ถึงคุณ Pakeenum
เพื่อนที่โรงเรียนก็เห็นหมำเหมือนกันเหรอ 55555555
เสียดายเนอะ ไม่ได้เจอที่งานหนังสือ เห็ดมัวแต่ปั่นงานอะ ขอโทษอีกทีนะจ๊ะ
ถึงคุณ kanonjiejung
ขอบคุณที่จำวันเกิดน้องปุณณ์ได้ค่า (เห็ดลืมอะ นิสัยไม่ดี 555) ส่วนของขวัญวันเกิดที่ขอมาน่ากลัวมาก 555555+ ให้น้องปุณณ์รุนแรงกับน้องโน่ขนาดนั้นจะดีเหรอ Y____Y เดี๋ยวข้อมือขาว ๆ จะเป็นรอยหมด เสียของนะ Y___Y
ถึงคุณ ((-GergoyIE-))
จัดการเรื่องแบนเนอร์ให้แล้วนะคะ ^____^
ถึงคุณ Annaron
จัดการเรื่องแบนเนอร์ให้แล้วเช่นกันค่ะ ^____^
ถึงคุณ minmins
อ่านแล้วอยากเป็นเกย์เลยเหรอ 55555555 (ตายละเห็ด ทำอะไรลงไป)
ขอบคุณมากจ้า ^___^ ดีใจที่ชอบเนอะ ๆๆ
ถึงคุณ -3-
เย้ ๆๆ อ่าน FAQ จบด้วย เก่งจิง ๆๆ
ถึงคุณ +3+
มีคำถามอะไรสงสัยจ้ะ ก็ถามได้นะ FAQ รอบสองนี่ไม่รู้จะเปิดรึเปล่า (เริ่มกลัวคำถาม 555)
หมดแล้วจ้า~ ใครไม่ได้ตอบไม่ต้องงอนเค้านะ อ่านทุกคนรักทุกคนจ้า
ไส้ดินสอมาแล้ว ขอตัวไปปั่นงานต่อก่อน เพื่อนโทรมาบอกว่ารถชนอีก (เป็นไรมากป่าวนั่น!?) เดี๋ยวต้องตามไปช่วยมันที่โรงพัก เหอ ๆๆ ชีวิตเริ่มวุ่นวาย เจอกันใหม่ตอนหน้าวันเกิดน้องปุณณ์ค่า
ปล. คอมเม้นของตอนนี้โอนตอบตอนหน้าพร้อมกันนะจ๊ะ
ความคิดเห็น