จะคิดยังไงถ้าวันนี้ไม่มีเทออีกต่อไป~

เนื้อเรื่อง

ตอนนั้นผมเรียนอยู่ปวช.3 เทอมสุดท้ายแล้วอีก2เดือนก้อจะจบแล้ว
   วันหนึ่ง อยู่ๆก็มีเพื่อนผู้หญิงในห้องคนนึงมาบอกรักผมตอนวันวาเลนไทน์พอดี เทอชื่อเกดคับ เกดเป็นคนน่ารักและนิสัยดีแถมยังตามใจผมทุกอย่าง ขนาดตอนนั้นผมติดเกมมากๆ เทอยังไม่เคยว่าอะไรผมเลย เรื่องมันก็เริ่มจากวันนั้นเทอว่าคุยกับผมและมาขอเบอร์ผมให้คนอื่น 

เกด : อ๊อฟเราขอถามอะไรหน่อยได้มั้ย

ผม : ได้สิ มีอะไรเหรอ

เกด : อ๊อฟมีแฟนยังอ่ะ (>//< เทอหน้าแดงเลย)

ผม : อ่ะ ยังอ่ะคับ เราไม่หล่ออ่ะใครจะมาชอบเรา

เกด : คือมีน้องคนนึงเค้าแอบชอบอ๊อฟอ่ะ อยู่ปวช.1น้องแถว บ้านเราเอง เค้าขอเบอร์อ๊อฟให้มาอ่ะ

ผม : อ่านะ ก้อได้คับ 0XX-XXX-XXXX

เกด : งั้นเราไปก่อนนะ อิอิ

ผม  : คับ

   แล้วผมก็เข้าห้องไปเรียน นายอุ้ยมันก็ถามว่ามีไรวะเห็นเกดมาคุยกัยเมิง ผมก็บอกว่ามีเด็กปี1ให้เค้ามาขอเบอร์กรุส์โว้ย 555+
   พวกมันก็อิจฉาอ่ะคับ ด่าผมกันเละเลยพอตอนเย็นผมกำลังจะไปร้านเกมส์กับพวกนายอุ้ย โทรศัพท์ผมก็ดัง.............................

ผม : ฮัลโหล!! ใครคับ

เกด : อ๊อฟเหรอคะ

ผม : คับใช่คับ แล้วนี่ใครอ่ะคับ

เกด : นี่เราเกดเองนะ วันนี้อ๊อฟว่างมั้ย

ผม : เรากำลังจะไปร้านเกมส์กับเพื่อนอ่ะ

เกด : เหรอ งั้นไม่เป็นไรพรุ่งนี้อ๊อฟมาร.ร.ป่าว

ผม : มาจิคับ วันวาเลนไทน์นะไม่ใช่วันพ่อจะได้หยุด อิอิ

เกตุ : อ่ะจ้า แล้วเจอกันนะ บะบายค่ะ

ผม : คับผม

   แล้วผมก็ไปเล่นเกมกับพวกนายอุ้ย พอเช้าวันต่อมาผม มาถึงที่ร.ร. พอเข้าไปในห้องก็เห็นสาวๆถือของกุหลาบกันเต็มเลย หุหุ ไอ้ผมก็เฉยๆนะเพราะไม่ค่อยใส่ใจ เท่าไหร่ พอตอนเลิกเรียนกำลังจะกลับบ้านเกดก็มาชวนผมไปเดินเล่น ผมก็ไปกับเทอซื้อช๊อคโกแล๊ตกล่องใหญ่มากๆให้ผม แล้วก็บอกว่าเทอแอบชอบผมมานานแล้ว ถ้าผมยังไม่มีใครคบกะเทอได้มั้ย

ผม : ก็ได้คับ เรามาลองคบกัน

เกด : จิงนะๆ จุ๊บ (เทอหอมแก้มผม)

  แล้วผมก็ไปส่งเทอที่ป้ายรถเม
  ผมบอกตามตรงนะนั่นเป็นช่วงเวลาที่ผมมีความสุขมากที่สุดในชีวิต ช่วงหนึ่งเลยก็ว่าได้เราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เทอก็คอยเอาใจผมทุกอย่างจนวันสุดท้ายของการสอบ เทอก็ถามผมว่าจะไปเรียนต่อที่ไหน

เกด : อ๊อฟจะไปเรียนต่อที่ไหนเหรอ แล้วเราจะได้เจอกันอีกมั้ย

ผม : ต้องได้เจอสิเกดจะเรียนที่ไหนอ่ะ  เดี๋ยวอ๊อฟไปเรียนด้วยไม่เห็นยากเลย

เกด : เราก็ต่อปวส.ที่นี่แหล่ะ อ๊อฟว่าไง

ผม : โอเคคับ ที่บ้านอ๊อฟเค้าตามใจอยู่แล้ว

  พอปิดเทอมเราก็โทรหากันทุกวัน บางทีก็นัดเจอกันไปกินข้าวดูหนัง จนเดือนสุดท้ายก่อนจะเปิดเทอมปวส. เทอก็บอกผมว่าจะไปเที่ยวต่างจังหวัด เป็นบ้านคุณปู่เทอผมก็บอกว่าโทรมาหาผมบ้างนะ แต่ปรากฏว่าเทอเงียบไปเลยไม่ได้โทรมาหาผมเลย ผมก็ไม่ได้คิดอะไร เทอคงไม่ว่างจนในที่สุดก็เปิดเทอมปวส. ผมมาที่ร.ร.แต่เช้าเพื่อมาฟังการปฐมนิเทศน์ ผมก็ต้องรับรู้เรื่องที่ผมไม่อยากจะรู้เลย เพื่อนของผมโทรมาบอกผมว่าเกดเสียแล้ว!!!
   ตอนนั้นผมอยู่ชั้น 2 ตรงระเบียง มือถือผมตกลงมาแตกกระจายเลย แต่ผมก็ไม่ได้สนใจในใจผมคิดแต่ว่าทำไมเทอถึงทิ้งผมไป ทั้งๆที่เรารักกันมากผมแทบไม่กินอะไรเลยทั้งวัน ไม่พูดกับใครเลยแม้แต่คนเดียว
  จนเวลาผ่านไปนานเหมือนกานผมถึงทำใจได้และกลับมาเข้มแข็งอีกครั้ง
   ผมมารู้ทีหลังว่าเทอประสบอุบัติเหตุรถคว่ำเสียชีวิตจนถึงทุกวันนี้ถึงแม้ผมจะมีแฟนใหม่แล้ว แต่ผมพูดได้เต็มปากเลยว่าในส่วนลึกของหัวใจผมยังคงมีเทออยู่เสมอ

          "เกด อ๊อฟยังรักเกดเสมอนะ อ๊อฟขอให้เกดไปสู่สุขคติ" 

   ผมเองก็ต้องทนใช้ชีวิตอยู่บนโลกที่โหดร้ายใบนี้ต่อไปแต่ไม่ว่ายังไงผมจะไม่มีวันลืมเกดเด็ดขาดที่ผมเล่ามาทั้งหมดนี้เป็นเรื่องจิงทุกประการ ผมไม่ได้ต้องการให้ใครมาสงสาร แต่อยากให้รู้ว่าผมเองก็มีประสบการณ์ความรักที่เจ็บปวดเหมือนกัน ไม่ได้มีแต่ความสุขเสมอไป แต่คนเราต้องสู้ไม่งั้นก็ไม่มีทางสมหวัง 

            "ขอบคุณที่มาอ่านกันคับ..................................."