ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ 3 ให้กำลังใจ
เช้าวันต่อมา
ห้องนอนของโชเอะ
"ห~~~"โชเอะกำลังนอนฝันดีอยู่นั้นเอง
"ฟูบ~~~"
ทันใดนั้นก็มีพี่สาวของเธอฟุยุมิเข้ามาในห้องและตรงไปปลุกเธอนั้นเอง
"ตื่นได้แล้วโชเอะวันนี้มีสอบโควต้าไม่ใช่หรือไง!!"ฟุยุมิได้ใช้มือเขย่าตัวของโชเอะ
"อืม~~"โชเอะค่อยๆลืมตาขึ้นมาก่อนจะค่อยลุกขึ้นมานั่งบนเตียงและใช้มือซ้ายขยี้ตาของเธอเอง"หาว~~~อรุณสวัสดีค่ะพี่~~"
"รีบอาบน้ำแต่งตัวเถอะเดี๋ยวก็ไปสอบสายนะ"ฟุยุมิพูดด้วยความหวังดีก่อนเธอจะลงไปเตรียมอาหารเช้าให้"เดี๋ยวพี่ไปเตรียมกับข้าวให้...อาบน้ำเเต่งตัวเสร็จแล้วรีบลงมาทานด้วยละ"
ฟุยุมิพูดเสร็จก่อนจะลงไปเตรียมอาหารเช้าให้โชเอะ
"ค่ะ~~"โชเอะขานรับก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ
'อยากนอนเพิ่มจังเลย~'
10นาทีผ่านไป
โชเอะได้เข้าห้องทานอาหารมาแล้ว
"หือ!!ตื่นช้าเลยนะโชเอะ!"เอ็นจิที่น้องรอที่โต๊ะกินข้าวอยู่พร้อมกับฟุยุมิได้โมโหมากที่โชเอะมาช้ามาก
"....."โชเอะไม่พูดอะไรก่อนจะมานั่งโต๊ะกินข้าวก่อนจะทานอาหารเช้า
'เมื่อไหร่จะตายซะทีวะไอแก่!!!'
"ถ้าแกไปสายวันนี้จบไม่สวยแน่!!จำใส่สมองไว้เลย!!"เอ็นจิพูดขู่โชเอะ
"......"โชเอะเย็นชาเหมือนเดิมก่อนจะกินข้าวเสร็จก่อนจะลุกออกจากโต๊ะ"อิ่มแล้วค่ะ..."
'ไปดีกว่ารำคาญ'
ก่อนโชเอะจะออกเธอได้เหลือบตาไปมองข่าวหน้าหนึ่งที่มีรูปของอควาเรี่ยนแปะอยู่นั้นเอง
'สงสัยคงเเค้นเรื่องเมื่อวานที่ฉัน โซโกะคุง และนานาจัง ขับอควาเรี่ยนหนีแน่เลย..แต่ยังไงก็สมน้ำหน้าไอแก่นั้นอยู่ดี'
โชเอะได้ถือกระเป๋าเปิดประตูออกจากห้องไป
"ฟึบ~~~ฟูบ~~~"
โชเอะได้เดินออกจากห้องก่อนจะเดินออกจากบ้านไปสอบโควต้านักเรียนของเธอ
15นาทีผ่านไป
โรงเรียนUA
โชเอะได้เดินทางมาถึงที่สอบแล้วนั้นเอง
"เห้อ~"โชเอะได้ถอนหายใจก่อนจะหยิบบัตรสมาชิกของ Red-Deava ขึ้นมาดู
'ไม่สอบเลยจะดีไหมนะ~~จะได้หนีไอแก่นั้นไปเลย~'
โชเอะคิดอยู่นานซักพักก่อนจะมีคนมาทักทายเธอ
"ไง!!เธอคงเป็นลูกสาวของฮีโร่อันดับ2สินะ!!ฉัน โยอารูชิ อินาสะ ยินดีมี่ได้รู้จักนะ!!"อินาสะก็โผล่เข้ามาทักทายเธอเหมือนอยากจะเป็นเพื่อนกับเอามากๆ
"ยินดีที่ได้รู้จัก...และขอให้โชคดีในการสอบแล้วกัน"โชเอะหันไปตอบอินาสะก่อนจะเดินเข้าไปข้างใน
'ทำไมเราถึงพูดคุยกับเขาละ...หรืออาจจะเป็นเพราะหลังที่ฉันได้พบกับโซโกะคุงแน่ๆเลย'
"ฮ่าๆๆ เธอก็เช่นกันนะ!!"อินาสะยกนิ้วโป้งขวาให้ก่อนจะตามเข้าไป
และยูก็พึ่งมาถึงที่สอบพร้อมกับโซโกะนั้นเอง
"ขอให้สอบติดโควต้านักเรียนนะ ยู"โซโกะให้กำลังใจยู
"ขอบคุณนะ โซโกะ นายเป็นเพื่อนที่ดีสำหรับฉันเลยละ"ยูรับคำชมโซโกะก่อนจะเข้าหาห้องสอบไป"ขอให้นายได้งานดีๆทำนะ!"
"ขอบคุณนะยู!!"โซโกะตะโกนขอบคุณก่อนจะเดินกลับบ้านไป
'ทำไมที่นี้เราสัมผัสถึงคุณโชเอะได้นะ?'
ด้านในห้องประชุม
โชเอะกำลังนั่งฟังบรรยายอยู่นั้นเอง
"นี่ๆเธอ.."ได้มีผู้หญิงคนหนึ่งมาสกิดไหล่ของโชเอะ
"มีอะไรหรอค่ะ"โชเอะได้หันไปมองผู้หญิงคนนั้น
"เธอชื่ออะไรหรอ?"ผู้หญิงตรงหน้าได้ถามชื่อเพราะความอยากรู้
"โทโดโรกิ โชเอะ ค่ะ..."โชเอะได้บอกชื่อของเธอไปด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง
"เป็นชื่อที่ดีนิ..ส่วนฉันชื่อ อาซาริ ฮานะ หรือจะเรียกฉันว่า ฮานะ ก็ได้นะเพราะต่อไปนี้พวกเรามาเป็นเพื่อนด้วยกันดีกว่านะ"ฮานะได้แสดงท่าทางที่อยากจะเป็นเพื่อนกับโชเอะออกมา
"ตามสบายเลยค่ะ.."โชเอะได้ทำหน้านิ่งก่อนจะหันไปฟังบรรยายเหมือนเดิม
'ไม่น่าตอบด้วยหน้าตาแบบนี้กับเธอไปเลย!!'
"งั้นพวกเราเป็นเพื่อนกันแล้วนะ!!!"ฮานะได้ยิ้มดีใจขึ้นมา
ก่อนการชี้แจงจะจบลงนั้นเอง
5นาทีผ่านไป
ห้องสอบข้อทฤษฎี
ห้องสอบA
ตอนนี้โชเอะกำลังทำข้อสอบอยู่นั้นเอง
โชเอะได้ยิ้มให้กับข้อสอบที่เธอทำอยู่
'ง่ายกว่าที่ติวกับพี่ฟุยุมิมาเยอะเลย'
ด้านห้องสอบF
ยูตอนนี้ตอบด้วยความมั่นใจสุดๆ
'ง่ายๆข้อนี้ก็ง่ายอะะไรก็ง่ายไปหมดเลยข้อสอบชุดนี้นะ'
จนพวกเขาทำกันจนเวลาผ่านไปจนทำข้อสอบเสร็จกันหมดเเล้ว
ตอนบ่าย
สนามทดสอบ
สนามA
ตอนนี้โชเอะได้เปลี่ยนเสื้อวอมมาอยู่จุดปล่อยตัวเเล้วก่อนเธอจะยืดเส้นยืดสายนั้นเอง
"ไง!!!โชเอะจังได้อยู่สนามเดียวกับเธอนี่มันดีจังเลยนะ!"ฮานะดีใจที่มีโชเอะมาอยู่สนามเดียวกับเธอ
"......"โชเอะมองฮานะเเต่ไม่พูดกับเธอก่อนจะมองข้างหน้าเหมือนเดิม
'เอาจริงดิ!!ไม่กลัวฉันหรือไง!!'
ก่อนโชเอะจะสังเกตุอะไรบางอย่างได้
'ไม่มีสัญญาณนับถอยหลังงั้นหรอ!?หรือว่า!!!...'
โชเอะได้เข้าใจอะไรบางอย่างออกก่อนจะวิ่งออกตัวก่อนใครเพื่อนทันที
"ออกก่อนเลยงั้นหรอ!!!"ฮานะตกใจคนอื่ก็เช่นกัน
"ยัยนั้นทำอะไรนะ!!"
"เดี๋ยวก่อนโดนตัดสิทธ์หรอก!!"
ผู้เข้าสอบคนอื่นพากันพูดมากมายก่อนจะมีเสียงจากลำโพงดังขึ้นมา
"เฮ้ย!!!พวกเธอชีวิตจริงไม่มีใครมานั่งจับเวลาให้!!ไปได้แล้วไป!!!"
เสียงจากลำโพงพูดเสร็จก่อนพวกผู้เข้าสอบที่เหลือจะวิ่งออกไปล่าแต้มกัน
"ฟริ้ง~~~~!!"
โชเอะได้แช่เเข็งพวกหุ่นยนต์ไปหลายตัวก่อนน้ำแข็งจะยืดเข้ามาเเทงหุ่นยนต์ทุกตัวนั้นเอง
"ตู้ม!!!!!"
"ง่ายกว่าที่คิดไว้เยอะเลย"โชเอะได้ปัดฝุ่นที่เกาะเเขนเสื้อไหล่ขวาของเธอ
ก่อนจะมีผีเสื้อไฟมาบินเหนือหัวของโชเอะ
"!!!!!!"โชเอะตกใจกับผีเสื้อไฟนั้นเอง
"ผีเสื้อไฟ..หรือว่าจะเป็นอัตลักษณ์ของใครงั้นหรอ!"
"อ่าว~~โชเอะจัง..ผีเสื้อไฟตัวนั้นเป็นอัตลักษณ์ของฉันเองค่ะ"ฮานะได้เดินมาข้างหลังโชเอะก่อนจะพูดขึ้นมา
"มันเป็นอัตลักษณ์ของเธองั้นหรอ!!?"โชเอะก็ตกใจบ้างแตาไม่ค่อยแสดงออกและหันไปมองฮานะ
"งั้นฉันขอจัดการบ้างนะคะ!"ฮานะพูดเสร็จก่อนจะสั่งผีเสื้อไฟบินไปพ่นละอองไปใส่พวกหุ่นยนต์
"ฟริ้ง~~~~!!"
"ตู้ม!!!!!!!!!!"
พวกหุ่นยนต์ระเบิดไปหลายเครื่องก่อนผีเสื้อจะมายืนเกาะที่แขนขวาของฮานะ
"ฮิๆ!"ฮานะยิ้มให้โชเอะ
"เห้อ~~"โชเอะถอนหายใจก่อนจะทิ้งฮานะและไปล่าคะเเนนต่อนั้นเอง
'ปวดหัวชะมัดเลย!'
"รอด้วยสิ!!"ฮานะรีบตามโชเอะไปเพราะเธอเหงาไม่มีคนคุย
ด้านสนามC
ตอนนี้ยูได้ยืนเสกดาบจากคลังมิติออกมายิงใส่พวกหุ่นยนต์นั้นเอง
"ฟู่มๆๆๆๆๆๆ!!!"
"ปักๆๆๆๆๆๆๆ!!!!"
"ตู้มๆๆๆๆๆๆๆ!!!!"
"ง่ายชะมัดเลย!!"ยูน่าจะเป็นคนที่สบายสุดเเล้วมั่งทันใดนั้นเอง
"ว้าย!!"ได้มีผู้หญิงผมสีดำกระเด็นมาหายู
"หือ!"ยูที่เห็นเธอลอยมาจึงวิ่งโดดไปรีบเธอในท่าเจ้าสาวไว้ได้ทัน
"ตูบ!!"
"เธอเป็นอะไร...."ยูได้ถึงพื้นก่อนจะถามเธอแต่เขาก็ชะงักเมื่คนที่เขาไปรับนั้นคือ ยาโอโรสุ โมโมะ เพื่อนสมัยเด็กของเขาอีกคนนั้นเอง
"อือ...."โมโมะลืมตาขึ้นมามองคนที่ช่วยเธอไว้ก่อนเธอจะหน้าเเดง"ย ย ยูคุง.."
"ไงโมโมะจังไม่ได้เจอกันตั้งหลายปีเลยนะ"ยูได้ยิ้มทักทายเธอ
"ยูละก็!!ทำให้ฉันเป็นห่วงแทบแย่เลย!!!!"โมโมะได้ยืดตัวมากอดยูจนยูล้มกับพื้น
"ตูบ!!!"
"โอ้ย!!ใตเย็นก่อนสิโมโมะจังเข้าใจว่าคิดถึงนะแต่...."ยูพยายามกล่อมให้โมโมะปล่อยเขาก่อนแต่ว่า
"ไม่ยอมปล่อยยูคุงไปไหนแน่นอน!!"โมโมะได้กอดยูที่นอนพื้นอย่างแน่
"ไม่!!!"ยูแทบจะร้องลั่นทันที
ด้านโชเอะ
"ตู้ม!!!!!!"
ตอนนี้ได้มีหุ่นศูนย์คะแนนโผล่ขึ้นมาจากพื้นแล้ว
"หุ่นศูนย์คะเเนนนี้น่า!!!"
"หนีเร็ว!!!"
"สู้มันไปด็ไม่ได้คะเเนนหรอก!!!"
ตอนนี้ผู้เข้าสอบหลายคนเริ่มวิ่งหนีแล้วยกเว้นเเต่โชเอะที่ดินตรงไปหุ่นศูนย์คะแนน
"นี่!!!โชเอะจัง!!นั้นเธอจะทำอะไรนะ!!"ฮานะพยายามจะตะโกนห้ามเธอ
"ถ้าจะหนีเชิญหนีไปคนเดียวเถอะค่ะ!!"โชเอะได้หันมาตอบด้วยเสียงที่เรียบนิ่งเเต่หนักเเน่ก่อนจะเดินตรงไปที่หุ่น0คะเเนน
โชเอะได้มองความสูงของหุ่น0คะเเนนซักพักก่อนจะพูดขึ้นมา
"ถึงขนาดของมันจะสูงประมาณ10เมตรกว่า...แต่มันยังเทียบกับอควาเรี่ยนไม่ได้หรอก!!"โชเอะพูดเสร็จก่อนจะใช้มือขวาสร้างน้ำแข็งใส่พื้น
"เพร้ง~~เพร้ง~~เพร้ง!!!"
น้ำแข็งที่อยู่ตรงพื้นค่อยใหญ่ขึ้นจะวิ่งไปแช่เเข็งใส่หุ่นศูนย์คะแนนจะเเข็งทั้งตัวก่อนหุ่นศูนย์คะเเนนจะหยุดทำงาน
"อ่อนแอ.."โชเอะพูดเสร็จก่อนจะหันหลังปัดผมไปด้านหลังข้างหนึ่งและเดินไปประตูทางออก
'ไม่ต้องใช้ด้านซ้ายของตาแก่นั้นหรอก'
"หมดเวลา!!!!!!"
ทันใดนั้นเองสัญญาณหมดเวลาก็ดังขึ้นจนทุกคนต้องหยุดทำลายหุ่นเลยทีเดียว
ด้านยู
"ตู้ม!!!!!"
ยูพึ่งทำลายหุ่นศูนย์คะแนนเสร็จเหมือนกันก่อนสัญญาณจะหมดเวลา
"หมดเวลา!!!"
"เห้อ~เกือบไม่ทันแล้วเรา!"ยูได้ปาดเหงื่อของตัวเองก่อนโมโมะจะวิ่งมาโดดกอดเขา
"ยูคุง!!!"โมโมะได้กระโดดกอดยูจนล้ม
"ตูบ!!!"
"ใจเย็นก่อนสิโมโมะจัง!!"ยูพยายามห้ามแต่
"ไม่ใจเย็นแล้ว!!"โมโมะได้กอดและเอาหน้าถูอกของยูไปเรื่อยๆ
หลายนาทีผ่านไป
หลังจากนั้นทุกคนก็ได้เปลี่ยนเสื้อผ้ากลับไปเป็นชุดนักเรียนเหมือนเดิมก่อนจะมาดูผลการสอบปรากฎว่ามีคนผ่านไม่กี่คน
คนที่ผ่านแน่ๆมีโชเอะ ยู โมโมะ และ ฮานะ นั้นเอง
"...."โชเอะยิ้มเล็กน้อยก่อนจะสะพายกระเป๋ากลับบ้านไป
'น่าจะขอเบอร์โซโกะคุงมาคุยด้วยนะเนี่ย!'
โชเอะคิดถึงแต่เรื่องโซโกะระหว่างทางทันใดนั้นเอง
"นั้นคุณโชเอะใช่ไหมครับ!?"เสียงของโซโกะดังขึ้นมาจนทำให้โชเอะต้องหันไปมอง
"โซโกะคุง!!"โชเอะตกใจและดีใจในเวลาเดียวกัน
"คือว่าคุณโชเอะขอเเสดงความยินดีด้วยนะครับ"โซโกะได้ยืนแผ่นหนังเรื่องหนึ่งให้โชเอะ
"นี่มัน!!"โชเอะตกใจมาเพราะมันเป็นหนังที่มีชื่อเรื่องว่า นภาร่ายรำเเห่งอควาเรี่ยน นั้นเอง
'เขาจะให้ฉันจริงๆงั้นหรอ!'
"..จะดีแล้วหรอโซโกะคุงที่ให้หนังเรื่องนี้กับฉันนะ"โชเอะได้เขินถามโซโกะไป
'ฉันยิ่งน้ำตาแตกับหนังเรื่องนี้ด้วยสิ'
"แน่นอนสิครับเพราะคุณโชเอะชอบเรื่องนี้มากไม่ใช่หรือไงครับ..ผมเลยให้สิ่งนี้กับคุณโชเอะเลยนะครับ!"โซโกะยืนยันที่จะให้เธอให้ได้
"งั้นขอรับไว้นะคะ"โชเอะรับแผ่นหนังมากอดไว้ด้วยสีหน้าที่เขินอายและพยายามจะหลบตาโซโกะด้วย"ขอบคุณนะ..."
'ว้าย!!!!ตายกรี๊ด!!!!!แม่ค่ะ!!!!!หนูเจอสามีในอนาคตแล้วค่ะ!!!!หนูจะทำยังไงต่อดี!!!!'
"อืม...งั้นฉันไปก่อนนะ!!''โซโกะจะหันหลังเดินกลับแล้วแต่
"เดี๋ยวก่อน!โซโกะคุง!!"โชเอะได้ดึงเสื้อโซโกะไว้ด้วยมือขวาของเธอแต่มือซ้ายกอดแผ่นไว้ตรงอกอยู่
'ใจกล้าเข้าไว้โชเอะ!!แค่เราสารภาพออกมาก็พอ!ง่ายๆแค่นี้!!'
"มีอะไรงั้นหรอครับ?"โซโกะได้หันมาถามด้วยความสงสัย
'หรือว่าไม่จริง!!'
"ช่วยมาเเลกเบอร์กับฉันหน่อยได้ไหมค่ะ!''โชเอะได้รวมความกล้าขอโซโกะไป
'ว้าย!!!เราทำจนได้ค่ะคุณแม่ค่ะ!!!!'
"ได้สิครับคุณโชเอะ!"โซโกะได้หยิบมือถือขึ้นมาแลกเบอร์กับเธอ
'สำเร็จ!!'
แล้วทั้งสองก็แรกเบอร์กันเสร็จก่อนจะบอกลากลับบ้านกัน
"ลาก่อนนะโซโกะคุง!"โชเอะค่อยโบกมือลาโซโกะด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินกลับบ้าน
'ขอบคุณค่ะ!!!คุณแม่ที่ให้ความกล้ากับหนู!!'
"เช่นกันครับคุณโชเอะ!!"โซโกะยิ้มโบกมือลาก่อนจะเดินทางกลับบ้าน
'เหมือนนางฟ้าในฝันฉันเลย!!เยส!!!!'
ด้านยู
ยูได้แอบมองโซโกะอยู่หลังเสา
"ที่เเท้เพื่อนรักเรากำลังมีความรักอยู่สินะ...ดูจากฝั่งผู้หญิงแล้วน่าจะชอบโซโกะเหมือนกันแต่สารภาพไม่ได้สินะ..งั้นฉันคนนี้แหละจะช่วยให้โซโกะสมปรารถนาในความรักเอง"ยูพูดเสร็จก่อนจะเดินออกมาจากหลังเสาก่อนจะได้ยินเสียงโมโมะ
"ยูคุง!!!"โมโมะได้วิ่งมาหายู
"Oh!! No!!!"ยูรีบวิ่งหนีโมโมะทันที"สับเกียร์หมาหนีแล้วโว้ย!!"
"รอด้วยสิยูคุง!!!"โมโมะรับวิ่งตามยูสุดชีวิต
"ฟูบ~~~ตูบ!!!"
ฮานะได้ลงมาตากต้นไม้ก่อนจะตะโกนว่า
"ทำไมวันนี้มีแต่คนที่มีคู่วะเนี้ย!!!!!!!!!"ฮานะตะโกรออกมาสุดเสียงก่อนจะตั้งสติได้"จริงสิ!!ถ้าริวโตะยังมีชีวิตอยู่ความรักฉัรอาจจะสมหวังก็ได้นิ!!"
ฮานะพูดเสร็จก่อนจะเดินกลับบ้าน
จบตอน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น