Pic xs ความทรงอันจำเลวร้ายเมื่ออยู่ใต้เตียง

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

Pic นี้แต่งมาเพื่อให้ผู้อ่านได้รับชมอย่างสยดสยองกันเต็มที่(?)
   มีรูปให้สูบด้วยนะคร่า....
อ่านแล้วกรุณาโพสความเห็นด้วย
               จะขอบคุณเป็นอย่างมากกก....เด้อ
เด็กไทยงดใช้ภาษาวิบัติด้วย

เนื้อเรื่อง

กลางสายหมอกของวันๆหนึ่งมีรถสีดำคันงามวิ่งผ่านป่า+สายหมอกเข้ามาอย่างยากเย็น เพื่อจะมาพบกับบุคลที่ไม่อยากจะพบซักเท่าไหร่
  สุดท้ายเจ้าตัวก็มาถึงหน้าปราสาท......
"ขอโทษค่ะ"เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น
แอ้ดดด~
"อะไรยะ? หล่อนมีอะไรกับที่นี่ไม่ทราบเค้าห้ามให้คนนอกเข้านะยะ!"เสียงของลุซซูเรียบ่น
"เอ่อ...คือว่า ดิฉันมาที่นี่เพราะเรื่องงานน่ะค่ะ"หญิงสาวยังคงพูดต่อไป
"แล้วมีอะไรล่ะ ฉันต้องรีบไปทำอาหารนะเดี๋ยวบอสก็โกรธเอาหรอก"
"ฉันมาที่นี่เพราะมาทำงาน ต่อไปนี้ฉันจะมีหน้าที่ควบคุมรายรับ-รายจ่ายของที่นี่ เพราะพวกคุณใช้เงินกันฟุ่มเฟือยเหลือเกิน"เธอยังคงเสวนาต่อไป
"เอ้ะ! ตอนไหนยะ! บอสไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้ฟังเลยนะ เธออย่ามามั่วดีกว่าฉันรู้ว่าเธอเป็นพวกต้มตุ๋น"ลุซซูเรียตั้งคำถาม
"ไม่ได้มั่วค่ะ งั้นขออนุญาต"พูดจบคุณเธอก็เดินเข้ามาโดยไม่สนใจสิ่งที่ลุซซี่(ลุซซูเรีย)กำลังพูดอยู่เลยซักนิด
แล้วเธอก็เดินมุ่งหน้าไปยังห้องของ ซันซัส อย่างไม่ลังเล
    สุดท้ายก็ไม่รู้อยู่ดีว่าห้องของซันซัสอยู่ไหน(โง่ที่ไม่ถาม)
"เฮ้ยยย เธอเป็นใครกัน"เสียงของพี่ฉลามหัวเงินดังขึ้น
"ฉันเป็นคนดูแลเงินของที่นี่อ่ะค่ะ จะมาพบท่านซันซัสหน่อย"
"ไม่อนุญาต โว้ยยย ไอ้คุณบอสมันนอนอยู่ ฉันไม่อยากกวน-///-"
"พูดแค่นี้ทำไมต้องหน้าแดงด้วยล่ะคะ?"เธอถามด้วยความสงสัย
"ยุ่ง!"
"ใครมาเหรอสควอโล่"เบล เฟกอลถามด้วยสภาพที่ตัวเองดูยุ่งเหยิง
"แขก"สควอโล่ตอบ
"วันนี้บอสนอนตื่นสาย เมื่อคืนคงมีภารกิจต้องให้ทำจนถึงเช้า ใช่ไหมสควอโล่"เบลหันมามองด้วยรอยยิ้ม
"บ้าเหรอ! เมื่อคืนยังไม่ทำอะไรเลยนะ ไอ้โรคจิตแกคิดลึกจริงๆเลย"สควอโล่ตอบเสียงขัด
"คิๆๆ เชื่อได้เหรอออ"เบลยังคงกวนไม่เลิก
"ฉันฆ่าแกแน่...."พูดจบเบลก็รีบวิ่งหนีสควอโล่ก็ตาม
"หนวกหู"เสียงของซันซัสดังขึ้น
"สวัสดีค่ะท่านซันซัส"คุณเธอโค้งให้หนึ่งทีแล้วเงยหน้ากลับขึ้นมา จนพบว่ามีปืนจ่ออยู่ที่หน้าในระยะ1เซนติเมตร
"เธอเป็นใคร ที่นี่ห้ามคนนอกเข้า"
"คนดูแลบัญชีของวาเรียค่ะ ท่านคงอนุญาต"
"อืม...จะไปไหนก็ไปแต่อย่ามากวนฉันจนกว่าจะตื่น ไม่งั้นพวกแกเดี้ยง!"พูดจบซันซัสก็เดินกลับเข้าไปนอน
"เอาล่ะ งั้นฉันจะเริ่มงานของเที่ยงวันนี้นะคะ ตอนนี้ก็เพิ่งจะเจ็ดโมงเช้าเหลือเวลาอีกเยอะ"เธอก้มมองดูนาฬิกาในมือ
"เอาล่ะถึงเวลากินข้าวแล้วน้า~"เสียงของลุซซูเรียดังขึ้นมาจากข้างล่าง
"มากินด้วยกันไหมล่ะ"เลวี่พูด
"ไม่ดีกว่าค่ะ รบกวนเปล่าๆ"
"อืม จะว่าไปเธอชื่ออะไรล่ะ"เลวี่ถามห้วนๆ
"ชื่อ ลาเต้ค่ะ"
"งั้นเหรอ"
"ค่ะ จะว่าไปฉันขอเช็คบัญชีหน่อยนะคะ"
"ก็เอาสิ"เลวี่พูดจบเขาก็เดินลงไปข้างล่างเพื่อกินข้าวเช้า
"อืม...อยู่ไหนล่ะ ลืมถาม"
พูดจบคุณเธอก็เดินวนไปวนมารอบปราสาทจนมาถึงห้องของคนๆหนึ่ง คุณเธอเดินเข้าไปที่ห้องนอนของใครก็ไม่รุ้
"เอ๋..ห้องใครนะ"เธอถามด้วยความสงสัยกับตัวเองจนพบกรอบรูปบนหัวเตียงนอน
"รูปคุณสควอโล่? กับท่านซันซัส ทำไมกันล่ะ"
ตึก ตึก ตึก
เสียงเท้าของใครก็ไม่รุ้เดินมุ่งหน้ามาทางห้องที่เธออยุ่ เธอจึงรีบหาที่ซ่อนนั่นคือใต้เตียงนั่นเอง
"ฮ่าๆๆๆ นั่นน่ะสิ"เสียงของสควอโล่ดังขึ้นทำให้ลาเต้สะดุ้งขึ้นในทันทีท่าสควอโล่เห็นมีหวังตายแน่

"เฮ้ยยย! ทำไมข้าวของๆฉันมันขยับวะเนี่ย!"สควอโล่แหกปากแล้วกวาดสายตามองรอบๆห้องอย่างสงสัย

"สควอโล่....."เสียงของเจ้าของตาสีแดงดังขึ้นจากข้างหลัง

"ซะ..ซันซัส เข้ามาทำอะไร"สควอโล่ตอบอย่างทุลักทุเล

"มาหาแก"ซันซัสตอบ พูดจบซันซัสก็เดินเข้ามาใกล้สควอโล่ สควอโล่ก็เดินถอยหลังอย่างรวดเร็ว จนในที่สุดหลังของเขาก็ติดกำแพง ลมหายใจอุ่นๆของซันซัสรดบนต้นคอของสควอโล่
"ฉันรักแกนะ"นั่นคือคำพูดของซันซัสครั้งสุดท้ายก่อนที่......
ตุ้บ!!! 
แว้กกก ขึ้นมาทำอะไรกันบนเตียงเนี่ยยย!!! ฉันยังอยู่ข้างล่างน้าT^T
"ยะ....อย่าเพิ่ง!"เสียงของสควอโล่ร้องอย่างน่าให้คิด
"ไม่ทันแล้ว หึๆๆ" พูดจบริมฝีปากของซันซัสทาบบนปากของสควอโล่อย่างแผ่วเบา เจ้าตัวก็ไม่สามารถขัดขืนได้เพราะแรงของอีกฝ่ายนั้นมีมากกว่าตน 
"สควอโล่....ฉันยังไม่เคยทำอะไรนอกเหนือกว่าจูบเลยนะ"
"แก จะทำอะไร"สควอโล่ถามเสียงสั่น
"คิดว่าทำอะไรล่ะ หึๆ"ซันซัสหัวเราะอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะ....
แคว้กก!!!!!(เสียงฉีกเสื้อผ้า)
"เฮ้ยย! อย่าเพิ่งฉันยังไม่พร้อมนะ"สควอโล่โวยวาย
"แล้วไง เดี๋ยวแกก็โดนเหมือนเดิมนั่นแหละ"
หมับ!
 พวกเขาทำอะไรกันน่ะ! พวกเขาไม่รู้ใช่ไหมว่าฉันอยู่ใต้เตียง
โครม
"เกินไปแล้ววว!"เสียงของสควอโล่ดังขึ้น
"เป็นไงล่ะสควอโล่ แกจะกล้าเห่อกับฉันอีกไหม!"ซันซัสพูดอย่างผู้ชนะ
"พะ...พอแล้วฉันไม่ไหวแล้ว"สควอโล่ร้อง
 สิ่งสุดท้ายที่ซันซัสทำคือ........กับสควอโล่นั่นแหละ บนร่างกายของสควอโล่มีเพียงแค่ กางเกงในหนึ่งตัว ส่วนซันซัสก็มีแต่เสื้อกล้ามกับกางเกงในเท่านั้น  ลองคิดดูเซ่!!! ว่ามันทุเรศน์แค่ไหน
ก่อนจะ.....
"บอส.....ผมจะบอกวะ....."เบลหยุดนิ่งกับภาพตรงหน้า
"อะไร! เห็นไหมว่ายุ่งอยู่"ซันซัสโวยวาย
"เห็นอยู่ว่ายุ่ง แล้วใครที่บอสทับอยู่เหรอครับ"เบลถามอย่างสงสัย
"สควอโล่....แล้วแกก็ออกไปได้แล้วฉันยังไม่เสร็จธุระ"ซันซัสออกปากไล่
"คิๆๆ ผมต้องบอก ลาเต้ เอ่อคนมาใหม่น่ะครับหายตัวไปไหนก็ไม่รู้ผมหาไม่เจอเลยอ่ะ"เบลพูด
"แย่แล้วน่ะสิ! เดี๋ยวฉันจะรีบตามไป"ซันซัสรีบลุกขึ้น สควอโล่ก็กระโดดลุกขึ้นจากเตียงอย่างทุลักทุเลจากนั้นพวกเขาทั้งสามก็หายตัวไปเหลือไว้เพียงแต่บุคคลใต้เตียง
"T^T อะไรกันเนี่ยที่นีเค้ารุนแรงกันขนาดนั้นเลยเหรอออ ฉันไม่อยู่แล้ว"ลาเต้ผู้น่าสงสารคลานออกมาจากเตียง แล้วรีบวิ่งลงไปข้างล่าง
"เอ้า เจอแล้วลาเต้..."เลวี่ตะโกนทุกคนก็หันมาตามเสียง
"ขะ...ขอโทษค่ะ ขออนุญาตกลับ ชะ..ฉันลาออกค่ะ!!!"ลาเต้พูดจบก็รีบวิ่งไปเปิดประตูแล้วขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว
"อ้าวว อะไรกันอ่ะ ยังไม่ทำงานเลย"เลวี่พูด
"สงสัยเขาไปเจออะไรเด็ดๆมั้ง คิๆ"เบลหัวเราะ
"หึ นั่นน่ะสิ เนาะสควอโล่...."ซันซัสหันมามอง
"ไม่รู้!!!"
 จากนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกเลย.......