ตอนที่ 21 : บทที่ 9 - ไฮเฟล... ( 100% )
รบกวนทุกคนช่วยเข้าไปกดไลค์แฟนเพจเพื่อนแพงด้วยนะคะ ลิ้งค์บล็อกแฟนเพจอยู่ในหน้าแรกของนิยายค่ะ
แต่ถ้าใครขี้เกียจย้อนกลับไปกดไลค์ที่หน้าแรกของนิยาย วันนี้เพื่อนแพงมีลิ้งค์มาฝากค่ะ
เข้าไปกดถูกใจกันเยอะๆ นะคะ FC ทุกท่าน จะได้ติดตามผลงานนิยายกันต่อไปเนอะ
ถ้าเกิดว่ามีคนกดถูกใจถึงเป้าที่ตั้งไว้ในขั้นแรก 50 คน
เพื่อนแพงจะตอบแทนด้วยการอัพนิยายเรื่องใหม่ให้ทันทีเลยค่ะ 1 เรื่อง !!!
รีบๆ ไปกดไลค์กันเต๊อะ ^^ อิอิ
https://www.facebook.com/DekDHayase/
บทที่ 9
ไฮเฟล… ( 100% )
ผมแทบอยากจะบ้าเมื่อรู้ว่าผู้มาเยือนเป็นใคร ไอ้ไฮเฟล ! มันจะมาทำไมกัน
“ นายทำอะไรอยู่ เปิดประตูให้ฉันหน่อย “
มันเร่งเร้าผมอีกครั้งเมื่อเห็นผมเงียบเสียง
“ ช่วยดะ อื้อ ! “
เสียงหวานกำลังจะแหกปากร้องขอความช่วยเหลือ มือหนาของผมรีบเลื่อนขึ้นไปปิดปากอวบอิ่มเอาไว้ได้ทัน ผมกัดฟันดังกรอดขณะที่จ้องหน้าไอรีน ร่างกายของเธอสั่นเทาราวกับลูกแมวตัวน้อยที่หนีภัยคุกคาม
“ เงียบ ! “ ผมกดเสียงต่ำในลำคอ ก่อนจะเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักข้างเตียงนอน แล้วหยิบเอาเนกไทสีน้ำเงินเข้มมาสองเส้น เส้นหนึ่งจัดการปิดเสียงของคนใต้ร่าง ส่วนอีกหนึ่งเส้นก็เอามาพันธนาการข้อมือเล็กทั้งสองข้าง
ผมมัดปมอย่างแน่นหนา…
“ อื้อ ! “ หญิงสาวยังพยายามที่จะส่งเสียง
“ ถ้าเธอไม่หยุดร้อง ฉันจะเรียกไอ้สามคนนั้นมารุมโทรมเธอ ! “
คำขู่ที่ผมเองก็ไม่ได้ชอบใจนัก แต่ว่ามันจำเป็นสำหรับสถานการณ์เช่นนี้ ไอรีนคงกลัวไอ้สามคนนั้นมาก เพราะทันทีที่เธอได้ยินแบบนั้น แววตากลมโตก็ตื่นตระหนกทันที
“ เฮ้ ซีโร่ !? นายทำอะไรอยู่ ฉันรอนานแล้วนะ “ เสียงจากคนด้านนอกดังแทรกเข้ามา
เวรเอ๊ย ! มันจะมาทำไมตอนนี้วะ
“ เออๆ ขอใส่เสื้อผ้าแปบเดี๋ยวออกไป นายลงไปรอฉันข้างล่างก่อน “ ผมตะโกนบอกพลางกับลุกขึ้นจากเตียง ปล่อยร่างเล็กให้เป็นอิสระ
“ โอเค รีบลงมาล่ะ “
ผมเอี่ยวหูฟังจนมั่นใจแล้วว่าไฮเฟลได้เดินลงบันไดไปแล้ว ก่อนจะหันหน้ามาจ้องร่างบางที่เอาแต่ดิ้นกระเสือกกระสนอยู่บนเตียงนอน
“ อยู่เฉยๆ อย่าสร้างความเดือดร้อน ไม่อย่างนั้น… ฉันไม่รับรองความปลอดภัยของเธอ “ ผมชี้นิ้วใส่ใบหน้าหวาน สายตาของเธอมองผมอย่างเคียดแค้น แต่ก็ช่าง ! ใครจะสน ?
ผมจัดการล็อคประตูห้องนอนจากด้านใน ก่อนจะพยายามทำร่างกายให้ดูเป็นปกติที่สุดแล้วเดินลงมายังข้างล่างที่มีแขกไม่ได้รับเชิญ นั่งรออยู่บนโซฟาตรงห้องรับแขก
บ้านหลังนี้เป็นของผมแต่เพียงผู้เดียว เป็นบ้านที่ผมออกแบบและตกแต่งเองกับมือ ตั้งแต่ในบ้านหรือแม้แต่สวนหย่อมหน้าบ้าน เฟอร์นิเจอร์ทุกชิ้นผมก็เป็นคนซื้อมาจัดวางด้วยตนเอง เรียกได้ว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นองค์ประกอบของบ้านหลังนี้ ล้วนแล้วมาจากความคิดของผมทั้งสิ้น
“ มีไร ? “ ผมถามเสียงห้วนในขณะที่ทิ้งตัวลงกับโซฟาราคาแพง
“ นายทำอะไรอยู่ ทำไมนานจังกว่าจะลงมา “ ผู้มาเยือนไม่ตอบคำถาม หากเป็นย้อนถามในสิ่งที่สงสัยแทน
ผมพ่นลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด
“ มีอะไรก็รีบๆ พูดมาเหอะน่า ฉันง่วง จะไปนอน “ ผมเริ่มอารมณ์เสีย
เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้ามีท่าทีไม่พอใจ ไฮเฟลเลยหยิบไอแพดขึ้นมายื่นส่งให้กับผู้เป็น น้องชาย
ใช่ ! เขาทั้งสองคนมีความสัมพันธ์ฉันท์พี่น้อง เพียงแต่ว่าต่างมารดากันเท่านั้น
“ อะไร ? “ ผมถาม
“ เปิดดูสิ “
ไฮเฟลไม่ตอบแต่พยักพเยิดให้ผมเปิดดูเอง ผมไหวไหล่แบบที่ชอบทำ ก่อนจะสัมผัสไปที่หน้าจอไอแพดกว้าง ภาพๆ หนึ่งก็เด้งขึ้นสู่สายตาของผมในทันที
ไอรีน !
“ นี่ ? “
“ ผู้หญิงคนนี้ชื่อไอรีน เธอเป็นนักศึกษาอยู่ที่มหาลัยเดียวกันกับนาย แต่ฉันคิดว่าน่าจะเป็นรุ่นน้องนาย เพราะเธอเพิ่งได้รับตำแหน่งดาวมหาลัยไม่กี่เดือนที่ผ่านมา “ ไฮเฟลร่ายยาว
ผมแทบไม่ใส่ใจด้วยซ้ำว่าไฮเฟลจะพูดถึงไอรีนยังไง เพราะสิ่งเดียวที่ผมอยากรู้มากที่สุดในตอนนี้ก็คือ ทำไมไอ้หมอนี่มันจะต้องเอารูปไอรีนมาให้ผมดูด้วย
“ แล้วนายเอามาให้ฉันดูทำไม ? “ ผมถามพลางกับหรี่ตามอง
“ เพราะฉันต้องการจะให้เธอมาเซ็นต์สัญญากับทางเรา “
คำตอบเพียงสั้นๆ ออกมาจากริมฝีปากหนา ท่าทางของไฮเฟลดูจริงจังมากกว่าครั้งไหนๆ
“ ทำไมต้องเป็นเธอ “ ผมถามอีกครั้ง
“ ไม่รู้สิ… แต่ฉันว่าฉัน “ ไฮเฟลเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะพูดในสิ่งที่ทำให้ผมถึงกับกายร้อนไปทั้งตัว ! “ ชอบเธอ “
เจ้าตัวพูดแล้วอมยิ้มเล็กน้อย นั่นยิ่งทำให้อารมณ์ของชายหนุ่มอีกคนต้องเดือดพล่าน !
“ หมายความว่าไงที่บอกว่าชอบ !? “ ผมเสียงดังโดยไม่รู้ตัว
“ ทำไมนายต้องโกรธด้วย ? “ ไฮเฟลถามอย่างงุนงง เมื่อเห็นว่าน้องชายต่างมารดาหน้าแดงก่ำ
“ แล้วนายชอบเธอตรงไหนล่ะ ? “
ผมพยายามลดเสียงให้ดูเรียบมากขึ้นกว่าเดิม มันคงไม่ใช่การดีนักหากผมเผลอตัวมีพิรุธไปมากกว่านี้ ไฮเฟลลุกขึ้นยืนเต็มความสูง สองมือหนาล้วงกระเป๋ากางเกง แล้วยืนหันหน้าไปทางหน้าต่างบานใหญ่ของห้องรับแขก
“ ฉันว่า… เธอดูเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจ ไม่ใช่แค่ความสวย แต่มันมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ในแววตาของเธอ ซึ่งสิ่งๆ นั้นมันไม่ได้มีกันทุกคน… “
“ หึ “
ผมเค่นเสียงหัวเราะในลำคอ ดูก็รู้ว่าไอ้หมอนี่มันสนใจไอรีน ผมรู้จักมันดีพอๆ กับที่มันรู้จักผมดีเช่นกัน คนอย่างไอ้ไฮเฟลเป็นประเภทพวกเสือร้ายที่ชอบเก็บตัวเงียบอยู่ในถ้ำ รอเวลาที่จะเจอเหยื่อที่ถูกใจ และเมื่อเวลานั้นมาถึง…
เสือร้ายอย่างมันก็พร้อมทำทุกทางเพื่อขย้ำเหยื่อให้ตายคามือ !
“ นายว่าไง “ ชายหนุ่มหันใบหน้าหล่อเหลามาถามน้องชายที่นั่งไขว่ห้างไม่ไหวติง “ คนนี้ผ่านมั้ย ? “
“ ผ่านที่ว่านี่หมายถึงอะไร ? “ ผมจ้องหน้า “ ผ่านดีพอที่จะเซ็นต์สัญญากับทางบริษัท หรือว่าผ่านเพื่อที่จะเป็นของเล่นชิ้นใหม่ของนาย ! “ ผมถามเสียงเข้ม
คนถูกถามขมวดคิ้วแน่น ความไม่พอใจแล่นเข้ามาทักทาย…
“ ฉันรู้นะว่านายไม่ได้นับถือฉันเป็นพี่ แต่อย่างน้อยๆ ก็ช่วยรักษามารยาทต่อฉันก็ยังดี “ คนพูดกดเสียงต่ำ เป็นครั้งแรกในรอบปีเลยก็ว่าได้ ที่เขาอารมณ์เสียใส่คนตรงหน้า
“ หึ… คนอย่างนาย ไม่คู่ควรกับมารยาทของฉันหรอก “
ผมเองก็เดือดไม่แพ้กัน ความหงุดหงิดใจอัดแน่นมาตลอดการรับฟังเรื่องราวของร่างบางที่หลุดออกจากปากของมัน ผมยอมรับว่าผมไม่พอใจที่มันบอกว่ามันชอบไอรีน และไหนจะไอ้ท่าทางต่างๆ นานา ที่มันทำเวลาพูดถึงไอรีนอีก ให้เด็กอมมือมาดูก็รู้ว่ามันชอบเธอ
ชอบเธอ… ในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง !
“ ซีโร่… ขอโทษฉันซะ “ ไอเฟลกัดฟันกรอด
แล้วไง ? ผมควรทำเหรอ ไม่นิ ไม่เลย !
“ ลูกนอกคอกอย่างนาย ไม่คู่ควรแม้แต่ใช้นามสกุลของพ่อฉันด้วยซ้ำ ! “ ผมตะคอกเสียงดังลั่น
สองมือกำหมัดแน่นเมื่อหัวสมองพลันคิดถึงเรื่องราวต่างๆ ในอดีต ความหลังระหว่างเราสองคนมันมีมากเกินกว่าที่คนนอกอย่างใครๆ จะเข้าถึงได้ มันคือความอัปยศอดสูที่สุดในชีวิตของผม เป็นเหมือนปมที่คอยหลอกหลอนผมมาตลอดชีวิต
แม่ของมัน… ทำอะไรไว้กับแม่ของผม ผมไม่มีวันลืม !
“ ซีโร่… “ คนเป็นพี่ยังคงพยายามระงับอารมณ์
“ แม่ของนายคงจะเสี้ยมสอนให้นายเลียแข้งเลียขาพ่อสินะ ถึงได้มีตำแหน่งเป็นถึงท่านประธานอย่างทุกวันนี้ หึ สารเลวกันทั้งคู่ ! “
“ ซีโร่ ! “
หมดสิ้นความอดทน ไฮเฟลตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อของคนชอบยั่ว ลมหายใจแรงถี่ ริมฝีปากหนาสั่นสะท้านเมื่อได้ยินคำพิพากษาจากคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นน้องชายของตน
“ ถ้านายเกลียดฉันก็ลงที่ฉัน อย่าลามปามแม่ของฉัน “ เสียงเข้มลากต่ำจนน่ากลัว
แต่ทว่า…
“ แม่นายมันเป็นผู้หญิงใจง่าย ที่ยอมนอนกับพ่อฉันง่ายๆ เพียงเพื่อหวังสมบัติ ! “
ผมยังคงรื้อฟื้นทุกอย่างขึ้นมากรอกหูของมัน
“ ไอ้ซีโร่ !!! “
พลั่ก !
ร่างของผมล้มลงกับพื้นอย่างไม่ทันตั้งตัว กลิ่นคาวเลือดในปากคละคลุ้งไปทั่วกระพุ้งแก้ม ผมใช้นิ้วโป้งปาดเอาหยดเลือดออกจากริมฝีปาก ก่อนจะหยัดกายลุกขึ้นยืนหวังจะเอาคืนคนตรงหน้าที่มันบังอาจมาต่อยหน้าของผม
เพล้ง !
“ เสียงอะไร ? “
ไฮเฟลถามเมื่อได้ยินคล้ายกับเสียงอะไรสักอย่างดังมาจากด้านบน…
“ ช่วยด้วย ! ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย !!! “
[ จบบันทึกพิเศษ : ซีโร่ ]
สวัสดีค่า ^^ เพื่อนแพงคนเดิมเพิ่มเติมมาอัพให้แล้วนะคะ 555 ขอโทษที่หายไปหลายวันสำหรับเรื่องนี้นะคะ พอดีว่าเพื่อนแพงเรียนหนัก ( เพิ่งเปิดเทอมจร้า ) แล้วก็เปื่อยอีก แม้แต่ขณะนี้ก็กำลังเปื่อยอยู่จ้ะ Y^Y แต่เราก็ยังมาอัพให้นะตัว >< ก็เช่นเดิมนะคะ เรื่องนี้ตอนแรกเหลือแค่ตอนที่ 10 อีกตอนเดียวที่จะอัพให้อ่าน แต่เนื่องจากว่าในระหว่างที่เพื่อนแพงกำลังจ้างคนทำหน้าปกนิยายเรื่อง “ เพียงใจรัก “ อยู่ ( เรื่องแรกที่เก๋าเอาลงเด็กดี แต่ว่าลยไปแย้ว 555 ) เพราะเพื่อนแพงจะเริ่มต้นการขาย E Book ด้วยนิยายเรื่องเพียงใจรักก่อนเลยค่ะ เพื่อนแพงเลยใจดีอัพเรื่องซีโร่ให้เรื่อยๆ จนกว่าหน้าปกของ เพียงใจรัก จะเสร็จสมบรูณ์ค่ะ >< !!!! เอ้า เพื่อนแพงใจดีขนาดนี้ ถ้าหน้าปกของเพียงใจรักเสร็จเมื่อไหร่ ลงขายเมื่อใด ฝากทุกคนติดตาม อุดหนุนกันด้วยน้า ส่วนเรื่องซีโร่ก็แน่นอนค่ะ ไม่ลงจนจบค่ะ ตามโควตาที่ชี้แจงเลย ลงจนกว่าปกเพียงใจรักจะเสร็จ ถ้าเสร็จปุ๊บจะหยุดอัพทันทีนะคะ เพราะเพื่อนแพงก็จะเอาเรื่องนี้ลงขาย E Book เช่นกันค่ะ ขอบคุณค่า ^^ ปล.เม้นๆ โหวตๆ ให้กันด้วยนะคะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ

114 ความคิดเห็น
-
#100 จิตร (จากตอนที่ 21)วันที่ 4 ธันวาคม 2558 / 12:55ทันไหม#1000