คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : บทที่ 6.1 - ทำร้ายจิตใจ
ทำร้ายจิตใจ
“นะ นาย”
“จุ๊ๆ อย่าเพิ่งพูดอะไรตอนนี้เลยดีกว่าที่รัก ฉันว่าเราไปหาที่เงียบๆ อยู่คุยกันสองต่อสองดีกว่าไหม” เสียงเข้มเอ่ยเบาๆ พลางกับม้วนผมของหญิงสาวเล่นอย่างอารมณ์ดี
ทำไมฉันจะไม่รู้ว่าเขาต้องการยั่วโมโหฉัน
“ฉันไม่ไปไหนกับนายทั้งนั้น ระหว่างเราไม่มีอะไรต้องคุย!”
ฉันกระชากเสียงใส่ ทุกคนในบริษัทฯ ต่างส่งสายตาที่เต็มไปด้วยคำถามมากมายมาทางฉันและเขา แต่คนอย่างซีโร่ก็ไม่แคร์อะไรนอกจากความสะใจของตัวเอง
“แน่ใจเหรอไม่มีอะไรต้องคุย” ชายหนุ่มกระซิบข้างหู “แล้วเรื่องรูปเมื่อสามปีก่อนล่ะ” เสียงเข้มเอ่ยพร้อมยิ้มหยัน คำว่า ‘รูป’ ที่หลุดออกมาจากปากของเขา ทำให้ร่างกายของฉันแข็งทื่อ
“นะ นาย” ฉันตวัดสายตามองคนใจร้าย เม้มริมฝีปากแน่น
“ไง มันสำคัญพอที่จะทำให้เธอไปคุยกับฉันแบบสองต่อสองได้ไหม” ชายหนุ่มจงใจเน้นคำว่าสองต่อสองชัดเจน
“กี่ปีๆ นายก็เลวไม่เคยเปลี่ยน ฉัน ฉัน ฉันเกลียดนายจริงๆ!”
น้ำตาเริ่มคลอเบ้า ทำไมนะ ทำไมโชคชะตาต้องแกล้งให้ฉันมาเจอคนอย่างเขาด้วย
“อย่าเพิ่งด่วนสรุปสิ ความเลวที่ฉันมี มันยังไม่หมดเพียงเท่านี้หรอก” ร่างสูงยิ้มยียวน มือหนากระชากร่างบางให้ลอยหวือตามตนไปแบบไม่สนใจสายตาใคร
“นี่!” ฉันหวีดร้องเสียงหลงเมื่อร่างทั้งร่างถูกชายหนุ่มกระชากอย่างไม่ใยดี นาทีนี้ฉันรู้ได้ทันทีว่าเขามีอิทธิพลมากแค่ไหน การกระทำป่าเถื่อนขนาดนี้ยังไม่มีใครหยุดเขาได้เลยคิดดูสิ แล้วผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างฉันจะเอาอะไรไปต่อกรกับคนอย่างเขา
ปัง!
ซีโร่เหวี่ยงคนตัวเล็กเข้าไปด้านในก่อนจะจัดการปิดห้องลงกลอนเสร็จสรรพ ใบหน้าคมคายเป่าปากออกมาเพียงเล็กน้อยเพื่อไล่อาการเหนื่อยหอบ เพราะตลอดทางที่เดินมานั้นแม่ตัวดีเอาแต่ดิ้นแหกปากร้องให้คนช่วยไม่หยุด
“มากไปแล้วนะซีโร่!” ฉันตวาดใส่ เหวี่ยงกันแรงขนาดนี้จงใจให้ขาแข้งฉันหักหรือยังไงกัน
“มากกว่านี้ฉันก็จะทำ ทำไม มีปัญหาเหรอ” ไม่พูดเปล่า มือหนายังผลักไหล่บางเป็นการท้าทาย ไอรีนเซเล็กน้อยกับการกระทำของชายหนุ่ม แต่หญิงสาวก็พยายามทรงตัวเอาไว้ไม่ให้ล้มอีกเป็นครั้งที่สอง
“นายนี่มันเลวเสมอต้นเสมอปลายจริงๆ ภูมิใจนักหรือไงที่รังแกคนไม่มีทางสู้ โดยเฉพาะกับผู้หญิง”
คำพูดของฉันไม่ได้ทำให้คนหน้ามึนสลดเลยสักนิด ตรงกันข้ามกลับได้ยินเสียงหัวเราะราวกับชอบใจ
“ฉันไม่สนหรอกนะว่าเธอจะเป็นเพศอะไร ฉันสนแค่ความ สะใจ ของฉันเท่านั้น” ร่างสูงเน้นเสียงคำว่าสะใจชัดเจน ริมฝีปากหยักเหยียดยิ้มพร้อมกับเบ้ปากยามมองหน้าหญิงสาว
สายตาของเขา… กำลังทำให้หัวใจของฉันเจ็บปวด!
“อย่ามามองฉันด้วยสายตาแบบนั้นนะ” ฉันกำหมัดแน่น กัดริมฝีปากจนแทบห้อเลือด
“ฉันจะมอง” คนพูดกระตุกยิ้ม “ยัยขี้แพ้นี่ไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด ต่อให้ทำสวยมาราวกับนางฟ้านางสวรรค์ แต่ในสายตาฉันเธอมันก็เป็นแค่ยัยอัปลักษณ์อยู่วันยังค่ำ!”
“ซีโร่!”
เพียะ!
ใบหน้าหล่อคมคายสะบัดไปตามแรงของฝ่ามือเรียว
ชายหนุ่มรับรู้ได้ถึงกลิ่นคาวเลือดที่คละคลุ้งอยู่ในโพรงปาก ดวงตาดุจเหยี่ยวมองหน้าหญิงสาวที่ประทุษร้ายตน ราวกับอาฆาตแค้นกันมานานแสนนาน
เป็นครั้งแรกที่เขาถูกเธอทำร้ายร่างกาย เป็นครั้งแรกที่ยัยผู้หญิงอัปลักษณ์กล้าตบหน้าผู้ชายอย่างเขา
“ไอรีน” ชายหนุ่มกดเสียงต่ำในลำคอ พลางกับสาวเท้าเดินเข้าไปใกล้ร่างบางมากยิ่งขึ้น “ไอรีน”
เขายังคงเรียกชื่อเธอซ้ำเป็นครั้งที่สอง
ยิ่งเขาสาวเท้าเข้ามาใกล้มากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งถอยหลังห่างมากเท่านั้น
พลาด!
ความคิดเห็น