ตอนที่ 16 : บทที่ 7 - เหยียบย่ำศักดิ์ศรี ! ( 50% )
https://www.facebook.com/DekDHayase/
รบกวนเข้าไปกดไลค์แฟนเพจกันหน่อยนะคะ มีบล็อคแฟนเพจอยู่ในหน้าแรกของนิยาย แต่ถ้าใครขี้เกียจกดย้อนไปที่หน้าแรก วันนี้เพื่อนแพงมีลิ้งค์มาให้ค่ะ กดถูกใจกันเยอะๆ น้า จะได้ติดตามข่าวสารกัน ^^
https://www.facebook.com/Tippawan.Myfriend
บทที่ 7
เหยียบย่ำศักดิ์! ( 50% )
ฉันนอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียงมาเป็นชั่วโมงแล้ว หัวสมองเอาแต่คิดเรื่องที่ซีโร่พูด มันรบกวนจิตใจของฉันมากเหลือเกิน เรื่องที่ฉันคิดว่าฉันฝังมันลงไปพร้อมกับอดีต เรื่องที่ฉันเกลียดที่สุดในชีวิต เรื่องที่ฉันไม่ต้องการให้ใครรับรู้ โดยเฉพาะ ‘ พ่อกับแม่ ‘
เรื่องรูป… มันกำลังย้อนกลับมาทำร้ายฉัน
“ เฮ้อ… “
ไม่รู้ว่านี่เป็นครั้งที่เท่าไหร่ที่ฉันเอาแต่ถอนหายใจ มันหลับไม่ลงจริงๆ นะ ไม่ว่าจะพลิกซ้ายพลิกขวาฉันก็เอาแต่เครียดเรื่องรูป จนจะบ้าตายอยู่แล้วเนี่ย ! ทำไมฉันต้องมาเจอกับเรื่องราวแย่ๆ แบบนี้ด้วย
“ เฮ้อ… “ ถอนหายใจอีกครั้งอย่างเหนื่อยใจ
“ มีอะไรหรือเปล่าไอรีน ทำไมเอาแต่ถอนหายใจ “
น้ำหวานถามเมื่อเห็นว่าเพื่อนรักเอาแต่นอนพลิกไปพลิกมาพร้อมกับถอนหายใจไม่ขาดสาย เธออยากจะถามตั้งแต่ตอนทานข้าวแล้ว เห็นไอรีนทำหน้าไม่สบายใจตลอดเวลา
“ ที่บริษัทมีอะไรหรือเปล่า เครียดเรื่องอะไรเหรอ ? “ น้ำใสถามด้วยความเป็นห่วง
“ ไม่มีอะไรหรอก แค่เรื่องน่าหงุดหงิดใจนิดหน่อยน่ะ เลยเซ็งๆ “ ฉันตอบแบบเลี่ยงๆ ขืนบอกความจริงกับน้ำใสว่าฉันเจอกับซีโร่ มีหวังยัยนี่ต้องเป็นทุกข์มากแน่ๆ
ฉันไม่อยากให้เพื่อนต้องมาคิดมากไปกับฉัน มันดูไม่แฟร์กับน้ำใส ยัยนี่ช่วยเหลือฉันมาก็มาก ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาตลอด ฉันอยากให้ยัยน้ำใสสบายใจมากกว่า
“ มีอะไรก็บอกฉันได้นะ อย่าเก็บเอาไว้คนเดียว รู้มั้ย ? “ น้ำใสจ้องตาเพื่อนรัก
“ อืม… รู้แล้ว “ ฉันยิ้มตอบ
“ ดีมาก “ น้ำใสพลิกกายมากอดร่างบางของฉัน “ รักแกที่สุดเลย… ไอรีน “ เสียงหวานกระซิบเบาๆ
“ ฉันก็รักแก… น้ำใส “
สองสาวบอกรักซึ่งกันและกัน ก่อนที่ทั้งคู่จะหลับใหลไปในที่สุด…
ณ มหาวิทยาลัย
“ อาทิตย์หน้าอาจารย์ขอพรีเซ็นต์งานเลยนะคะ ใครพร้อมก็เริ่มคิวแรกได้เลย โอเคนะทุกคน “
อาจารย์ประจำวิชาภาษาอังกฤษบอกกับนักศึกษาที่พากันเก็บข้าวของเตรียมกลับบ้าน หมดคาบเรียนปุ๊บก็รีบปิดหนังสือเรียนลงกระเป๋าทันที เฮ้อ ทั้งๆ ที่บางคนก็ล้มหัวนอนตั้งแต่เริ่มคาบเลยด้วยซ้ำ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมพวกนี้ถึงได้คิดว่าห้องเรียนเป็นห้องนอน ไม่เสียดายเงินที่พ่อแม่ส่งเสียให้เรียนเลยหรือไงกัน
ให้อดนอนยังไงฉันก็ไม่เคยนิสัยเสียมาแอบหลับในห้องเรียนนะ
“ ไอรีนไปกินติมกันมั้ยวันนี้ “
น้ำใสถามเพื่อนสาวที่เอาแต่ทำหน้าซึมตลอดทั้งวัน เธอไม่รู้หรอกว่าไอรีนมีเรื่องอะไรไม่สบายใจ แต่ที่เธอจับสังเกตุได้คือ มันจะต้องเป็นเรื่องที่ไม่ดีเอามากๆ อย่างแน่นอน
ก็ได้แต่หวัง… ว่าอย่าให้เป็นเรื่องนั้นอีกเลย
‘ See you tomorrow… baby ‘
คำพูดของซีโร่แวบเข้ามาในโสตประสาทของหญิงสาว ไอรีนส่ายหน้าแล้วตอบด้วยรอยยิ้ม
“ ไม่ดีกว่าจ้ะ พอดีว่าวันนี้พี่ที่บริษัทเขาเรียกให้ไปพบน่ะ เผื่องานที่ถ่ายเสร็จแล้วมีอะไรต้องแก้ “ ฉันโกหกคำโต
“ เหรอ… เสียดายจัง วันนี้อุตสาห์เลิกเรียนครึ่งวัน “ น้ำใสทำหน้ามู่
“ ขอโทษน้าแก เอาไว้ฉันเสร็จงานทุกอย่างแล้วฉันจะโทรหาแกนะ “
“ โอเค… รีบกลับห้องล่ะ เดี๋ยวฉันจะทำกับข้าวรอ “ น้ำใสเอ่ย
ฉันพยักหน้าก่อนจะรีบเก็บของใส่กระเป๋าแล้วเดินออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว โดยที่เธอไม่รู้เลยว่ากำลังมีสายตาคู่หนึ่งที่จ้องมองแผ่นหลังบางอย่างระแวงใจ !
ไอรีนเดินเตะฝุ่นไปตามทางเท้าอย่างใจลอย ร่างบางรู้สึกผิดไม่น้อยที่ต้องโกหกเพื่อนสาวอีกแล้ว กี่ครั้งแล้วเนี่ยที่ฉันต้องโกหกน้ำใสเรื่องผู้ชายคนนั้น
ลมหายใจถูกระบายออกมาแทนความอัดอั้น…
ฉันตั้งใจมาขึ้นรถเมล์แทนการนั่งแท็กซี่ เพราะว่าฉันไม่อยากไปถึงบริษัทนรกนั่นในเวลาอันรวดเร็ว ฉันต้องการถ่วงเวลาเอาไว้ให้มากที่สุดเท่าที่ฉันจะทำได้
การที่ต้องไปเผชิญหน้ากับคนใจร้าย… มันไม่ใช่เรื่องสนุกเลยสักนิด !
บรึ้น !
เอี๊ยด !
เสียงล้อรถดังสนั่นหวั่นไหวทั่วท้องถนน รถคันหรูเปิดประทุนปรากฏแก่สายตาของทุกคนที่กำลังยืนรอรถเมล์อย่างใจจดใจจ่อ ไม่นาน… ชายหนุ่มรูปร่างสูงเพรียวก็ย่างเท้าลงมาจากรถ ใบหน้าคมคายสวมแว่นตากันแดดสีดำสุดเทห์ ส่งผลให้ทุกองค์ประกอบเป็นที่หมายตาต่อผู้พบเห็น
ใครจะเชื่อ ว่าหล่อเหลาปานเทพบุตรอย่างเขา จะมีจิตใจที่โหดเหี้ยมเกินมนุษย์มนา !
“ ขึ้นรถ “ คำสั่งสั้นๆ หลุดออมาจากริมฝีปากหยักสวย ทันทีที่ชายหนุ่มย่างกรายเข้ามาหาเธอ
“ ฉันจะไปเอง “ ฉันตอบเสียงเรียบ
“ แต่ฉันบอกให้ขึ้นรถ “ ซีโร่กดน้ำเสียงต่ำลงตามอารมณ์
หึ คงกำลังโมโหฉันอยู่สินะ เอาเลย เดือดให้ถึงที่สุด เดือดให้มากๆ เพราะยิ่งถ้านายโกรธมากเท่าไหร่ คนเลวอย่างนายก็ต้องแสดงธาตุแท้ออมามากเท่านั้น
“ ไมจำเป็น “ ฉันตอบกลับด้วยรอยยิ้มหยัน
ลมหายใจอุ่นร้อนของคนตรงหน้า บ่งบอกได้ดีเหลือเกินว่าตอนนี้เขากำลังอดกลั้นมากแค่ไหน
ซีโร่รู้ดีว่าไอรีนต้องการที่จะยั่วประสาทเขา คนอย่างเธอ… แค่อ้าปากก็เห็นไปถึงลำไส้ !
“ ฉันจะบอกเป็นครั้งสุดท้าย ขึ้นรถซะ… “
“ ฉันก็จะบอกนายเป็นครั้งสุดท้ายเช่นกัน ว่า… ไม่จำเป็น ! “
ไอรีนจ้องใบหน้าหล่ออย่างเกลียดชัง
“ เธอลองดีเองนะ… ไอรีน “ ซีโร่กัดฟันแน่น
และเพียงเสี้ยววินาที…
“ อื้อ ! “
ซีโร่ก็ลงโทษคนอวดดีด้วยการกระชากหญิงสาวเข้าหาตัวแล้วบดจูบริมฝีปากอวบอิ่มอย่างดุดัน ! ไอรีนพยายามขืนร่างกายเอาไว้สุดฤทธิ์ แต่แรงมดของเธอก็ไม่อาจต้านทานแรงช้างที่กำลังโกรธจนฟาดงวงฟาดงาเช่นเขาได้ ร่างบางทำได้เพียงแต่ทุบตีไปตามอกแกร่งพร้อมกับน้ำตาเจ้ากรรมรินไหลลงอาบสองแก้ม
เนิ่นนานพอสมควรกว่าที่เขาจะปล่อยให้เธอเป็นอิสระ
ฮือฮา !
เสียงพูดคุยกันให้แซดของผู้คนที่อยู่ในรัศมีเหตุการณ์จูบโชว์ของหญิงสาวและชายหนุ่ม ซีโร่มองปฎิกิริยาของผู้คนด้วยความชอบใจ ต่างจากไอรีน… หญิงสาวรู้สึกอับอายจนแทบไม่อยากยืนหายใจ !
“ ไง… ทีนี้จะขึ้นรถไปกับฉันได้หรือยัง ? “ ร่างสูงยิ้มอย่างเป็นต่อ
ฉันยืนกำหมัดแน่น ! มองคนตรงหน้าด้วยความเคียดแค้น ทำไม ทำไมเขาถึงต้องทำร้ายกันอย่างนี้ด้วย ทำไม !
ไอรีนได้แต่ตั้งคำถามภายในใจ แต่สิ่งที่เธอได้รับเป็นคำตอบก็คือ
“ ผู้หญิงไร้ราคาเช่นเธอ มันก็เหมาะแล้วกับการลิ้มลองในที่สาธารณะ “ วาจาอันดูถูกเปรียบเสมือนเป็นมัจจุราชที่พรากเอาลมหายใจของเธอไปฆ่าให้ตายคามือ
“ จะยืนนิ่งอวดโฉมอีกนานมั้ย ? “ เสียงเข้มถามเสียงห้าว “ ไปขึ้นรถ ! “ มือหนากระชาก
“ ไม่ ! “ ฉันสะบัดแขนอย่างแรง “ ฉันไม่ไปไหนกับนายทั้งนั้น ไม่ไป ไม่ไป ไม่ไปได้ยินมั้ย !!! “
ฉันตะโกนเสียงดังราวกับคนบ้า เวลานี้ฉันไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ไม่แคร์แล้วว่าตัวเองจะถูกมองด้วยสายตายังไง ไม่สนแล้ว !
“ นายจะไปตายที่ไหนก็ไป ไป๊ ! “
และนี่เป็นคำพูดสุดท้าย… ก่อนที่สติของฉันจะดับวูบ
สวัสดีค่ะ เพื่อนแพงคนเดิม มาอัพนิยายให้อีกตอนแว้วววววว ! เหลืออีกแค่ 3 ตอนนะคะ ที่เพื่อนแพงจะอัพให้อ่านกัน ( 8 9 10 ) เพราะว่าถ้าครบกำหนด เพื่อนแพงจะลงขาย E-Book แล้วนะคะเรื่องนี้ ถ้าใครอยากติดตามต่อ ไม่อยากค้าง ก็ไปอุดหนุนกันได้นะคะ รับรองว่าสนุก เข้มข้น จุใจ แน่นอนค่ะ นี่แค่น้ำจิ้มนะคะ เพราะว่าหลังจากนี้จะแบบ อร๊าย ไม่สปอยดีฝ่าา อิอิ เอาเป็นว่า เม้นๆ โหวตๆ ให้กันด้วยนะคะ ชอบไม่ชอบยังไง ขอบคุณ FC ทุกคนในเด็กดี ( แต่จะน่ารักกว่านี้ถ้าตามไปกดไลค์แฟนเพจเก๋าน้า 555 ) ขอบคุณค่ะ
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
รักไรท์จุ๊ฟฟฟๆๆๆ
^^