คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : เรื่องที่ ๑๗ โยมน้อย แก้วแดง เป็นความหวังพระนิพพานในบรรดานักปฏิบัติชุดแรกของหลวงพ่อ
“..อนที่อามามาอยู่ที่วัท่าุใหม่ๆ นั้น มีลูศิษย์รุ่นแรอยู่ ๓ นือ โยมน้อย โยมพว และโยมทอี เป็นทายทายี่าประำวั เอาล้วย อ้อย ผับ้า ปลาบ้า ส่มาถวายเป็นประำ ถ้าย้อนอีอ ๓ ท่านนี้ อู ุูปปาา ในสมัยพระยาานบุรี (ท่านุนแผน) เวลายทัพ้อไปพัที่วัันทาราม (ท่าุ) และทั้ ๓ ท่านนี้ สมัยนั้น็เป็นหัวหน้าเ์าวบ้านให้เอาอาหารมี ปลา เนื้อ ผั มาให้อทัพ สมัยนั้นื่อวัันทารามมีื่อเสียมา เพราะหลวพ่อันทร์ท่านเป็นพระยาและเป็นนัรบเ่ามา่อน มาบวอยู่ที่วันี้ไ้ฝึวิาทหารให้แ่าวบ้านและมีผ้ายัน์แ หนัเหนียวมา ถ้าทหารที่ไปพัที่วัท่านะแผ้ายัน์สีแ พอแเสร็็ให้แทันเี๋ยวนั้นทั้อทัพ โยถอเสื้อ่อน พอมาาิปัุบันนี้ ทั้ ๓ ท่านมาเิ่อนอามา เวลาที่อามามาอยู่วัท่าุ ทั้ ๓ ท่าน็มาเริพระรรมานและเอาอาหารมีผั ปลา มาถวายเป็นประำ
โยมน้อย แ้วแ มีวามเ้มแ็ในทาน ศีล เริภาวนารบทุอย่า และเริพระรรมานเ่มา เวลานั้น็เริพระรรมานันอยู่ ๓ น เป็นประำแน่นอน บาวัน็มีนอื่นมาร่วม้วยบ้า ่อมาโยมน้อยเป็นโรมะเร็ในระเพาะ ่อนที่อามาะเ้ารุเทพฯ หนึ่วันไ้ไปเยี่ยมท่านที่บ้าน เห็นท่านนอนเยไม่แสอาารอะไรทั้หม ไม่เยราไม่เยบ่น ถามว่า“โยมปวไหม” ท่านอบว่า “ปวมาเ้า่ะ” ถามว่า “เวลานี้โยมนึถึอะไร” ็อบว่า “นึถึพระนิพพานอย่าเียวเ้า่ะ” ถามว่า “โยมเห็นพระไหม ” อบว่า “เห็นเ้า่ะ” ถามว่า“เห็นรูปร่าเป็นอย่าไร” อบว่า “รูปร่าใส เป็นแ้ว” ถามว่า “พระอ์นั้นเป็นใร โยมทราบไหม” อบว่า “ทราบ” ถามว่า “ใรล่ะ” อบว่า “พระพุทธเ้า เ้า่ะ” บอว่า “พรุ่นี้อามา้อไปรุเทพฯ เพราะว่าะ้อไปสอนพระรรมานที่บ้านอยสายลมบ้านเ้ารมเสริม ศุสวัสิ์” ท่าน็พยัหน้า อามาทราบแล้วว่าอี ๒ วัน โยมน้อยะาย ที่ไม่ราเลยเพราะิเป็นานับพระนิพพานเป็นปิ ึบอว่า “อย่าลืมพระนิพพานนะ” ท่านอบว่า “ไม่ลืมเ้า่ะ เห็นเสมอเป็นปิ ที่นิ่ไม่ราเพราะิับที่พระนิพพาน อารม์เป็นสุ”
เวลา ๒ ทุ่ม อามาสอนพระรรมานที่บ้านอยสายลมที่รุเทพฯ พอเริ่มอามาเห็นบวนๆ หนึ่ มีรถแ้วแพรวพราวเป็นระยับ มีบวนนาฟ้า เทวา และพรหมล้อมรอบ ลอยผ่านหน้า และไ้ยินเสียเรีย “หลวพ่อเ้าะๆ อลาไปพระนิพพาน” พอลับวัโยมพวมาเล่าให้ฟัว่า โยมน้อยายอนยาม้น อนนั้นโยมพวำลันั่เริพระรรมานอยู่ เห็นภาพบวนรถแห่โยมน้อยในอาาศลอยมาใล้ผ่านหน้าเห็นัมา มีเสียะโนลมาว่า “พวเอ๊ย พว นิพพานนะน้อนะ” ำไ้แ่เสียแ่ัวำไม่ไ้เพราะสวยมา โยมพวบออามาว่า “ี่เวียนสวยเหลือเิน แ่เวียนไม่มีม้าเทียมไม่มีโเทียม เป็นอน้าหน้ามีเทวาลา”
และืนเียวันนั้นเอมีเ็สาวนหนึ่อยู่ในลาอุทัย ไม่ไ้เี่ยว้อันเลยไม่เยรู้ัันเลย ืนนั้นเธอนอนฝันเห็นบวนรถแห่โยมน้อยในอาาศัมาเหมือนที่โยมพวเห็น เ็นนี้ไม่เยมาที่วัเลยบอว่า “โยมน้อยนั่เวียนไปสวยมา แพรวพราวเป็นระยับ มีเทวา นาฟ้า มีพรหมล้อมรอบ” และไ้บอว่าำไ้แ่เสียเพราะท่านสวยเหลือเิน มีาใส่ ทั้ัวแพรวพราวไปหม นในบวนที่มา็มีสภาพเียวัน สวยพรรนาไม่ไหว
เมื่อวันที่ ๖ ุลาม พ.ศ. ๒๕๓๑ อามาไปพบโยมน้อย แ้วแ ับุานา ท่านแ่ัวสวย ทั้สอท่านมีวามสุไปนานแล้ว ท่านโยมน้อย แ้วแ เป็นวามหวัพระนิพพานในบรรานัปิบัิุแรที่อามาสอนพระรรมาน ส่วนุานา นั้น่อนายบูาพระเริพระรรมานเป็นปิ เมื่อป่วยมาไ้นิมน์พระมาสวพระปริร หรือที่าวบ้านเรียว่า่อนาม เมื่อพระเริ่มสวราบพระเสร็ ำลัฟัพระสว็ายเวลานั้น..”
ความคิดเห็น