นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
106
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
106
หมวด : ซึ้งกินใจ
อัปเดตล่าสุด : 19 พ.ค. 61 / 20:40 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
หนึงในความทรงจำของใครหลายๆคนกับความรักที่ครั้งหนึ่งในชีวิตก็อาจะประสบพบเจอบ่อยครั้ง
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
นี่เป็นวามโีหนึ่อย่าในวามโร้ายมาลอีวิอันยาวนานอผม
เรื่ออผมเริ่ม้นมาาป่ารร้าริมถนนให่ที่ไหนัที
ผมเอ็ไม่รู้มันือที่ไหนแ่แม่อผมบอว่ามันือบ้านหลัที่สออเธอในีวิ
ในวัยเ็ผมมัะุน วิ่เล่นามประสาเ็ับพี่น้อและ็แม่
ส่วนพ่อผมไม่เยเอเา แม่บอว่าเาหายไปนานมาแล้ว่อนที่ผมะเิ เธอเอ็ไม่รู้ว่าเาหายไปไหน
นระทั่เธอไ้ยินเสียุบิบอนแถวนั้นว่าเาายไปนานแล้ว ายอย่าหน้าอนาถ
อยู่ลาถนนให่ร่าอเาแหลเหลวไม่มีใรเหลียวแล
ผู้นไ้แ่มอสสารและเวทนาในัวเ้าแ่็ไม่มีใรทำอะไร่าแ่หยุมอและาไปนระทั่มีนแปลหน้าแ่ัวแปลๆมานำร่าอเาไปแ่็่ามันเถอะรอบรัวเรา็ยัอยู่ผมมีพี่น้อมามายในวามทรำแ่ผม็นึไม่ออว่า่วเวลาที่ผ่านไปในแ่ละวันพี่น้ออผม็เริ่มหายไปนระทั่เหลือผมอยู่เพียลำพัับแม่
ผมมัะถามแม่ว่าพี่น้อหายไปไหนเธอ็อบทำท่าเศร้าๆและเปลี่ยนเรื่อเสมอเวลา็ผ่านไปอีรั้แม่อผมเธอ็หายไป
ผมไ้แ่รอวันแล้ววันเล่าเธอ็ไม่ลับมาเสียที ผมไ้ยืนรอเธออยู่ริมถนนในทุๆวันอย่าหวาลัวและสิ้นหวั้ออยหลบสัว์ประหลาที่วิ่เร็วๆแ็ๆที่อยู่บนถนนให่และนแปลๆที่เ้ามาะับัวอผม
วันนี้็เป็นอีหนึ่วันที่ผมออมารอแม่และเอับเธอนนั้น
“น่าเลียั” เธอพูพร้อมับพยายามะับผมผมเลยัเธอเพื่อเือนเธอว่าอย่ามายุ่ับผม
“ุะ้วย ัวแ่นี้แม่ไปไหนะล่ะ” เธอพูพร้อมับหัวเราะ่อนสอสายาไปมารอบัวอผม ผมมอเธอ้วยวามสสัย
“แม่มันายไปแล้วล่ะหนู
โนรถนายพี่น้ออเียวัน็โนเหยียบไปหมแล้วเหลือมันัวเียว
ถ้ามันยัอยู่รนี้็ไม่พ้นโนเหยียบายนั่นแหละ” เสียป้าแ่ๆัึ้นเรียวามสนใาเธอนนั้น่อนที่เธอะหันมามอผมพร้อมับมีน้ำไหลออาาอเธอ
แปลน้ำออาา้วยเธอบาเ็บหรออนผมบาเ็บที่าน้ำ็ไหลออาาเหมือนัน
“ไปอยู่้วยันไหม”
เธอพูพร้อมับยิ้มให้วันนั้นเป็นอีวันที่ผมรู้สึอบอุ่นในหัวใ
และผม็ถูเธอลัพาัวไปาบ้านในวันนั้นผมมอไปยับ้านรั้สุท้ายพื้นห้ารและเศษยะที่เยอาศัยอยู่ผมะิถึที่นี่มาแน่ๆบ้านหลัแรที่อยู่ับแม่และพี่น้อ
ผมมอมันนระทั่บ้าน่อยๆไลห่าออไปนลับาผมเห็นแม่อผมเหมือนะยิ้มให้และหายไปหลัาวันนั้นผม็ไม่เยไ้ลับไปที่นั่นอีเลย
วันแรที่มาถึสถานที่ที่เธอนนั้นเรียว่าบ้าน
สิ่ปลูสร้าแปลๆและ้นไม้ให่ๆสอสาม้นพร้อมับห้าสั้นๆมามายผมวิ่สำรวพร้อมับวิ่หาที่หลบ
มีแ่สิ่แปลๆหน้าลัวเ็มไปหม
“ไม่้อลัวนะ อนไปนี้แะอยู่ที่นี่ับัน มีอินเยอะๆมีบ้านให้อยู่”
เธอนนั้นเินมาลูบหัวอผมเบาๆพร้อมับพูปลอบ มือเธออุ่นมาเลยผมอบที่เธอลูบหัวบ่อยๆมันรู้สึีและปลอภัย
ั้แ่วันนั้นผม็รัเธอและูเหมือนว่าเธอ็รัผมมา เธอือโลทั้ใบอผมั้แ่อนนั้นนระทั่อนนี้วันเวลา็ผ่านมาสิบปีแล้วไม่ว่าะสุหรือทุ์พวเรา็ยัอยู่้าๆัน
หลายวันมานี่ผมรู้สึ่วมาๆมุมโปรที่สุ็ือเบาะาๆรหน้าประูบ้าน ผมว่าผมะพััหน่อย
“หลับอีแล้ว” เธอที่รัอผมเินเ้ามาลูบที่หัวเบาๆ่อนที่ะนั่้าๆผม่อยๆลืมามอเธอ้าๆ่อนะแสอาารีใเบาๆที่เธอลับมาหา่อนะ่อยเอาหัวไปนอนบนัอเธอ
ัอเธออุ่นมาๆพอๆับมือที่ลูบหัวไปมา อาาศวันนี้ีไม่ร้อนมาเหมือนหลายๆวันที่ผ่านมา
ลมเย็นพัเย็นสบาย ลิ่นหอมออำปีที่ลอยโยผ่านลม เสียัั่นัระมที่ะมีในหน้าร้อนอทุปีใรๆ็ว่ามันน่าหนวหูแ่สำหรับผมวันนี้เป็นวันที่ผมรู้สึสบและทุอย่า็เป็นไปอย่า้าๆ
ผมรู้ีวันนี้เป็นวันที่แ่าออไปและะเป็นวันที่น่าำในีวิอีรั้หนึ่
“เหนื่อย็นอนนะ” เธอพู้วยน้ำเสียสั่นพร้อมับลูบหัวอผม้วยวามอ่อนโยนแผ่วเบาไปเรื่อยๆอย่า้าๆระหว่าเรามีแ่วามเียบสบและหัวใอผมที่เ้น้าล
ผม่อยๆลืมามอหน้าอผู้หิที่ผมรัอีรั้ วที่เยพร่ามัวมอทุอย่าไม่่อยัในวันนี้ภาพอเธอที่รัลับัเน
มูที่เยรับลิ่นไ้ย่ำแย่็่อยๆไ้ลิ่นหอมๆาัวเธอผมสูหายใเพื่อำลิ่นนี้เ้าไปอย่า้าๆ ร่าายอผมในอนนี้เริ่มหนัเรื่อยๆ
รู้สึเหนื่อยมาเลยแ่็สุใที่เธอที่รัอยู่้าๆ ผมพยายามส่เสียอันแผ่วเบาอัวเอเพื่อบอเธอรั้สุท้ายว่า
“าแฟรัเ้านายมาๆเลย”
ไม่นานนัผม็่อยๆหลับาลร่าายที่เยหนั็เบาหวิวเหมือนะล่อลอยไปในอาาศ
ทุอย่าสบเียบ หัวใที่หยุเ้น ลมหายใที่าหายไปพร้อมับเสียร่ำไห้อผู้หิที่ผมรัสุหัวใ
‘ไม่ร้อไห้นะ
ไม่้อเสียใผมมีวามสุที่สุแล้ว ผมไ้อยู่ับนที่รัและเา็รัและูแลผมีมา
เสมอมา ผมมีบ้านที่แสนอบอุ่นนถึบั่นปลายีวิและสุท้ายผม็ไ้หลับอย่าสบในบ้านหลัสุท้าย
อบุวันนั้นที่ทำให้เราไ้เอันลอเวลาที่ผ่านมาผมมีวามสุมาริๆ’
บ
ผลงานอื่นๆ ของ Horror HK ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Horror HK
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น