ผู้เข้าชมรวม
522
ผู้เข้าชมเดือนนี้
5
ผู้เข้าชมรวม
522
อัปเดตล่าสุด : 3 ก.ย. 57 / 14:51 น.
แท็กนิยาย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
อ้างอิงมาจากเล่มหนึ่ง เลโกลัสนำสารจากบิดามายังริเวนเดลล์เพื่อบอกเอลรอนด์ว่ากอลลัมหนีไป ทำให้เขาได้เข้าร่วมคณะเดินทางแห่งแหวน
+ +
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
------------------------------------------------------------------------------------------
อาราอร์นระหระเหินมานถึายป่าแห่หนึ่ เาใ้วามพยายามอย่ามาที่ะไม่เะอลลัมเ้าสัป๊าบ เาับมันยัระสอบและมันไม่เยอยู่นิ่เลย มันำลัพูับัวเอ พูถึอรัสส์ และลิ้ไปมาอยู่ในระสอบป่าน อาราอร์น้อใ้แรทั้หมที่มีลาร่าผอมะหร่อไปลอทา แม้ว่ามันะผอม แ่แรเยอะอย่าเหลือเื่อ เาภาวนาให้แนัล์ฟามมาให้ทัน เพราะเาะไม่ไหวับมันแล้ว
“เียบหน่อยไ้ไหม” อาราอร์นำราม “เ้าส่เสียแบบนี้เี๋ยวพวออร์็แห่ันมา”
“เ้าับเราใส่ระสอบนะอรัสส์ มันอึอั ใ่สิ อรัสส์” มันพึมพำอบลับมา
“ถ้าเ้ายอมให้้าับีๆล่ะ็...”
“พวใ้วามรุนแรนะอรัสส์” อลลัมอบ แล้วร้อเหวอเมื่ออาราอร์นฟามัน้วย้ามาบ ใรสันที่อลลัมวระลัว ะเป็นอาราอร์น
มีเสียเลื่อนไหวอยู่ายป่า อาราอร์นัาบเมื่อาำนวนไ้ว่ามาว่าสิบ เาหันไปและพบว่าำลัเผิอยู่ับพรายร่าสูผมสีน้ำาลสวมุสีเียวแบบป่า พวเาเล็ธนูมาที่อาราอร์น และเบื้อหลัอพวเามีพรายร่าสูผมทอ บนเรือนผมประับใบไม้ ประทับมาับวาัวให่ อาราอร์นเยไ้ยินเรื่อราวอพรายสูศัิ์นนี้มาาเอลรอน์
อาราอร์นเ็บาบ “้าืออาราอร์น บุรแห่อาราธอร์น ทายาทแห่อิิลูร์ ออภัยที่ลุล้ำายป่าอท่าน ษัริย์ธรันูอิล”
ธรันูอิลเลื่อนสายาไปที่ระสอบ อลลัมหยุิ้นไปแล้ว อาราอร์นเาว่ามันำลัแล้าย “สิ่นั้นือ...?”
“อลลัม ้าับแนัล์ฟไล่ล่ามันมาหลายวันแล้ว มันมีสิ่หนึ่ที่แนัล์ฟ้อารรู้ และ้าับมันมาไ้ อนนี้ไ้แ่รอพ่อมสีเทาว่าะามมาถึเมื่อไร”
“เราะ่วยเป็นธุระให้” ธรันูอิลบอ
พรายสอนเินไปที่ระสอบ ึอลลัมออมามัแนเอาเือล่ามอแล้วบัับให้มันเิน มันเริ่มส่เสียัอีรั้ พรายอีนเลย้อเอาผ้ามาอุปาและทำให้เาเือบโยมันัมือเ้าให้
------------------------------------------------------------------------------------------
เลโลัสไม่อานิ่นอนใ ัวอะไร็ามที่อาราอร์นพามามันำลัส่เสียร้อยโหยหวนหนวหูไปทั่วุใ้ินอันมืมิ เาไ้แ่มวิ้วและส่สายาุันไปที่อาราอร์น แ่สหายเาหัวเราะำและนั่สูบไปป์สบายอารม์
ทำไมท่านพ่อ้อยอมรับฝาเ้าัวระย่อระแย่นั่น เลโลัสิอย่าุัน
เวลามันไม่ร้อโหยหวน็ะส่เสียรืราอยู่ในลำอ เลโลัสเยพบพ่อมเทา เาเรียมันว่าอลลัม มันเยเป็นฮอบบิท นั่นไม่สำั เพราะอนนี้มันถูัอยู่ในเมิร์วู้ ที่นี่ยัมีปัหาไม่พอหรือยัไนะ ใยแมมุมสีาวโยใยไปทั่วหมู่แมไม้ ป่าที่รั้หนึ่เยสวยามถูวามั่วร้ายัินนูน่าสะพรึแม้ในยามลาวัน ผีร้ายและแมมุมเินเพ่นพ่านไปหม พรายพไพรเลียแมมุม เลโลัสลุยืนอย่ารวเร็วทำเอาอาราอร์นสะุ้เฮือ
“ะไปไหนรึ” อาราอร์นถาม
“้ามี้อสสัย และ้อารำอบ” เลโลัสอบ
“ถ้าเป็นเรื่ออลลัมล่ะ็...”
“บาเรื่อทายาทแห่อิิลูร์็ไม่สามารถอบ้าไ้” เลโลัสบออย่าอารม์เสียแล้วเินหายไปในห้อ้าๆ อาราอร์นหัวเราะ
ษัริย์ธรันูอิลนั่อยู่บนบัลลั์เหมือนทุที มีแเลียนอยเิมไวน์อุ่นเป็นระยะๆ แเลียนยัิ้วหลิ่วาให้เ้าายอย่านอารม์ี เลโลัสเินไปยืน้าหน้าบัลลั์
“ท่านพ่อ ้ามี้อสสัยเรื่ออลลัม ทำไม้อรับฝามันไว้ที่นี่” เลโลัสถามเสียั
“ทุนมีเหุผลเป็นอัวเอเสมอ เลโลัส พ่อมเทาเป็นนลา ารที่เา้อารัวอลลัมนั่นหมายถึมัน้อมีอะไรบาอย่าที่เี่ยวเนื่อับเามืในป่าอเรา”
เลโลัสไม่ถามอะไรอี เมื่อเาลับไปที่ห้อ็พบว่าอาราอร์นาไปแล้ว สหายนนี้มัทำัวลึลับและไปหลายๆที่้วยหลายๆื่อ เลโลัสมั่นใว่าสัวันหนึ่เาะลายเป็นษัริย์ผู้ยิ่ให่ ถ้าเาล้าโลนออารอเท้าบู๊เสียบ้า...
------------------------------------------------------------------------------------------
เ้าอลลัมอบธรรมาิ ิเนนเลับพรายหลายๆนที่รับหน้าที่ในารูแลอลลัมะพามันไป้านอ มันอบปีนึ้นไปบน้นไม้ ะที่ผูุ้ม็ะเฝ้ามันอยู่ที่โน้นไม้ อลลัมเป็นนัปีนที่เ่า มือและเท้าู่ให่่วยในารเาะุม วาโทำให้มันมอเห็นไ้ีในวามมื ษัริย์อพวเาไม่ไ้อยาให้นัโทษอับเาอยู่ในุนั ็นับั้แ่สรามห้าทัพ รั้หนึ่พวเาเยัธอริน โอเนีล์ไว้ในุ
วันนี้็เหมือนัน ิเนนเลเินนำทุนไปยั้นไม้้นที่อลลัมอบปีนึ้นไป และเฝ้ารอ...
นานเท่าไร...นานเท่าไรที่อลลัมปีนึ้นไปแล้วไม่ลมา เาสั่ให้พรายสอสามนปีนึ้นไปูอลลัมและนาที่อมา็ไ้ยินเสียร้ออพวเา ไร้สุ้มเสีย ออร์และ็อบลินำนวนหนึ่ระโออมาาเามืโยพรายเมิร์วู้ไม่ทันไ้ั้ัว ิเนนเลัาบฟันพวมันไปสอสามัวแล้วสั่ถอย ลูธนูพุ่้ามหัวเา พวมันล้มายำนวนหนึ่ เาเห็นผูุ้มถูพวออร์ับัวไปและำลัะไล่าม่อนที่ะถูหยุ้วยมืออเ้าายแห่เมิร์วู้
“ใเย็น ิเนนเล” เลโลัสบอ ้มลสำรวรอยเท้าทั้พราย ออร์และ็อบลินปะปนันไป “นี่มันรอยเท้าอลลัม ให่และบานนานั้น ามไปันเถอะ”
ิเนนเลไม่ห่วเรื่ออลลัม มันะเป็นายร้ายีอย่าไร็่ามัน เาสนใสวัสิภาพอผูุ้มมาว่า พรายใ้บัับบัาอเายัอายุน้อย สมวรอยู่นานว่านี้และยั้อเรียนรู้อะไรอีมามาย ไม่สมวรบีวิลเพราะเ้าัวผอมะหร่อนั่น
เหล่าพรายามรอยเท้าอมันไปไลนเือบะถอใ เลโลัสพบร่อยรอยอะไรบาอย่า เารู้มาาบิาว่าในเมิร์วู้มีป้อมปราารร้าแห่หนึ่ั้อยู่ เาไม่ปรารถนาะพบมัน โยเพาะอนนี้ วันนี้ และที่นี่ แ่ไ้แ่ิเพราะรอยเท้าออลลัม ออร์และ็อบลินมุ่รไปยัป้อมปราารร้าที่เรียว่าโล ูร์ูร์ ไร้วามหวัะนำัวพรายับอลลัมลับมา ทุนลับไป้วยวามสิ้นหวั ิเนนเลแทบะปล่อยโฮออมา
เลโลัสนำเรื่อนี้ไปบอธรันูอิล บิาอเาูระหน อมพรายรู้มานานว่าแนัล์ฟอยู่ริเวนเลล์ พ่อมเทาับเอลรอน์มีสัมพันธ์อันี่อัน และเรื่อนี้เอลรอน์ะ้อรู้
“เลโลัส เ้านำสารา้าไปที่ริเวนเลล์ นำเรื่อนี้ไปบอเอลรอน์” ธรันูอิลรับสั่
สอวัน่อมา เลโลัสเรียมัวไปริเวนเลล์ับิลินเและพรายนอื่นอีสอสามน (ิเนนเลปิเสธหัวนฝาที่ะไป้วย เายัรู้สึผิ) เลโลัส่อน้าื่นเ้น ฤหาสน์ลาส์ โฮมลี่ เฮ้าส์ที่อยู่ออมพรายึ่มนุษย์ เาำลัไ้ไปที่นั่น อีรั้
------------------------------------------------------------------------------------------
The End
ผลงานอื่นๆ ของ Proxima Centauri ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Proxima Centauri
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้