คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : รักได้ไหม ถ้าใจตรงกัน>>>> 2
Hut Part
สวัสดีครับ ผมฮัท จิรวิชญ์ น้องชายสุดหล่อ และนิสัยดีของพี่ฮั่นครับผมเรียนอยู่ปี2 คณะนิเทศครับ จะว่าไปก็สงสารพี่ฮั่นเนอะโดนพ่อบังคับให้แต่งงาน ผมว่าผมต้องเรียนไม่จบ ไม่ทำงานดีกว่า พ่อจะได้ไม่จับแต่งงาน 555 ผมคิดไรเนี่ย
“ฮัท ถึงแล้ว” พี่ฮั่นบอกผม นี่ถึงคณะผมแล้วเหรอเร็วแฮะ
“งั้นผมไปก่อนนะพี่ บายคร้าบ”
“อืม” แล้วพี่ฮั่นก็ขับรถไปทำงาน ส่วนผมก็มุ่งหน้าไปที่ห้องเรียน
“หวัดดี ฮัท!!!” โดมกับยัยต็อปเพื่อนสนิทผมตะโกนทักผม
“หวัดดี พวกแกจะตะโกนทำไมเนี่ย”ผมบ่นพวกมัน
“เด่นดี5555” โดมบอก
“ฮัท!กิ๊กแกยังไม่มาเหรอ” ยัยต็อปมันแซวผม แล้วกิ๊กที่มันพูดถึงก็คือไอ้แคน คนที่ผมหมั่นไส้มันที่สุด
“นี่ยัยต็อปเลิกพูดแบบนี้ซักทีได้มั้ย!!!” ผมตะโกนใส่หูมัน
“โธ่ เค้าล้อเล่นนิดเดียว” มันสะกิดและทำหน้าอ้อนใส่ผม
“ไม่ได้โว๊ย”
“ก็ได้ๆๆ ไม่ว่าแล้วคร้า ขอโทษคร้า”
“ดีมาก”
“หวัดดีแคน”ทุกคนในห้องทัก เมื่อเห็นไอ้แคนเข้ามา
“หวัดดีครับทุกคน” แล้วมันก็ยิ้มหวานใส่ทุกคน ฮึหมั่นไส้ครับ หมั่นไส้มาก
“หวัดดีแคน”โดมกับยัยต็อปทักมัน จะไปทักมันทำมาย
“หวัดดีครับโดม หวัดดีครับสต็อป” มันทักกลับ ยัยต็อปยิ้มปากจะฉีกถึงหูแล้ว
“นี่นาย ทุกคนทักฉันหมดแล้ว นายไม่ทักฉันบ้างเหรอ” มันถามพร้อมกับทำหน้ากวนใส่ผม
“ไม่” ผมตอบหน้านิ่ง
“ทำไมอ่ะ”
“ไม่ชอบ น่ารำคาญ” ผมหันไปตอบมัน
“ไอ้คิ้วหนา”
“อ้าว แกด่าฉันใช่มั้ย ไอ้เตี้ย” ผมด่ามันกลับ มันกำลังจะด่าผมอีก แต่อาจารย์มาซะก่อน มันเลยเดินไปนั่งเรียนเงียบๆข้างโดมแทน 5555สะใจมัน
Hun Part
หลังจากที่ผมไปส่งฮัทที่มหาลัยผมกำลังจะขับรถไปทำงาน ผมดันขับรถไปชนรถเก๋งคันหนึ่ง ผมรีบลงจากรถและมาดูรถที่ผมชน รถคันนั้นไม่เป็นไรมาก ผมจึงเดินไปหาเจ้าของรถเพื่อเจรจา
ก็อกๆๆ ผมเคาะกระจกเพื่อให้เจ้าของรถ พอเจ้าของรถลงมาผมก็เห็นผู้ชายคนหนึ่ง ตัวสูงๆ แก้มขาวๆปากแดงๆ หน้าเค้าหวานมาก หวานกว่าผู้หญิงบางคนอีก และผมก็คิดหาทางออกกับปัญหาการแต่งงานของผมได้แล้ว
“นี่คุณ ไม่มีตาหรือไง ถึงขับรถชนผมได้เนี่ย” เค้าดุผม พอผมเห็นหน้าชัดๆแล้ว เค้าน่ารักมาก น่ารักแบบนี้ต้องกวนซะหน่อยแล้ว
“นี่คุณ รถคุณก็ไม่ได้เสียงหายมากผมไปนะ”
“เฮ้ย คุณ รถผมยุบเนี่ยนะไม่เป็นไร คุณต้องรับผิดชอบ”
“งั้นผมจ่ายค่าเสียหายคุณเป็นค่าจ้าง ให้คุณทำอะไรซักอย่างได้มั้ย”
“อะไร”
“แกล้งแฟนผมที”
Kangsom Part
ผมแกงส้มนะครับ เรียกสั้นๆว่าแกงละกัน ผมมีน้องชายที่น่ารักชื่อแคนครับ ตอนนี้ผมทำงานเป็นสถาปนิกของบริษัทพี่รุจ รุ่นพี่ของผม ผมขอแนะนำตัวแค่นี้ก่อนนะครับเพราะตอนนี้ผมกำลังมีปัญหา ก็ผมโดนคนขับรถชน รถผมพัง อันนี้ยังไม่น่าตกใจเท่าไอ้คนนั้นมันขอผมเป็นแฟน
“แกล้งแฟนผมที” ไอ้คนที่ชนรถผมพูด
“ห๋า” ที่จริงได้ก็ได้ยินนะแต่ขอฟังอีกที
“แกล้ง เป็น แฟน ผม ที” เค้าพูดช้าๆ ชัดๆ
“แกล้งเป็นแฟน” นึกว่าขอเป็นแฟน แกงเซ็ง เฮ้ยผมคิดไรเนี่ย
“ครับ ผมถูกบังคับให้แต่งงานผมไม่อยากแต่งนะครับช่วยผมหน่อย” เค้าทำตาปริบๆ
“ผมเป็นผู้ชาย”
“ก็เป็นผู้ชายไง พ่อผมจะได้ยกเลิก” โหความคิดเค้า เจิดมาก
“เอ่อ” เอาไงดีๆ คิดสิแกงคิดสิ
“ผมจ้างคุณ 30000” เอาเงินมาขู่เหรอ แต่ช่วงนี้ช็อต ทั้งค่าเทอมแคน ค่าห้อง ค่าน้ำ ค่าไฟฯลฯ
“ก็ได้ ที่ช่วยเพราะไม่ได้เห็นแก่เงินนะ แต่คุณชนรถผมคุณต้องรับผิดชอบ” ผมอธิบาย เค้าฟังแล้วอมยิ้ม
“ผมขอเบอร์คุณหน่อย” เค้าถาม
“อืม 082-XXXXXXX”
“ผมชื่อฮั่นนะ คุณล่ะ”
“แกงส้ม แล้วผมต้องทำไงบ้าง”
“เดี๋ยวผมจะโทรหาคุณเองคร้าบ”
“อืม”
เอาแล้ว ผมคิดถูกหรือคิดผิดเนี่ย แต่ยังไงก็เพื่อน้อง เพื่อตัวเอง สู้โว๊ย
Can Part
ผมชื่อแคนครับ ผมมีพี่ชายที่น่ารักมากคนหนึ่งชื่อพี่แกงคร้าบ ผมเรียนอยู่คณะนิเทศ ปีสองคร้าบ ผมมีเพื่อนสนิทของผมที่กากและกวนอยู่สองคนครับคือ ริทกับกัน ตอนนี้ผมกับสองคนนี้กำลังนั่งกินข้าวอยู่ที่โรงอาหารอย่างเอร็ดอร่อย
“แคนๆ ทำไมถึงชอบแกล้งฮัทอ่ะ” อยู่ๆสต็อปก็เดินมาถามผมที่โต๊ะ
“หือ ก็ไอ้คิ้วหนามันหน้าแกล้งอ่ะ” ผมงงแต่ก็ตอบกวนๆไป เรื่องกวนไม่มีใครสู้ผมได้หรอก
“ไอ้แคน มึงแกล้งเค้าเดี๋ยวเค้ามาเอาคืน” ไอ้ริทมันเตือนผม
“ไม่กลัว” ผมทำหน้ากวนใส่มัน
“ไอ้เตี้ย!”ซ่า เสียงด่ามาพร้อมกับเสียงน้ำครับ ไอ้ฮัทมันเอาน้ำมาสาดผม แล้วเดินจากไป
“เฮ้ย!”ผมโวยวายแต่ไม่รู้จะด่าใคร
“กูว่าแล้ว” นี่เสียงไอ้ริทครับ
“มึงไปเปลี่ยนเสื้อที่รถกูป่ะ กูมีเสื้อ”นี่เสียงไอ้กัน เพื่อนที่น่ารักของผม
“ฮึ ไอ้คิ้วหนา เดี๋ยวแกเจอฉันแกแค้นแน่” ผมเดินบ่นมาก็เห็นไอ้ฮัทนั่งอ่านหนังสือการ์ตูนชินจังอยู่และมันก็วางโทรศัพท์ไว้ข้างตัว555 ได้เวลาเวลาแก้แค้นมันแล้ว ผมเลยหยิบโทรศัพท์ใส่กระเป๋า แล้วดึงหนังสือการ์ตูนมันเพื่อเรียกร้องความสนใจ
“อ่านหน่อย”
“ไอ้แคน แกช่วยทำตัวดีๆเหมือนหน้าตาได้ป่ะ”ไอ้ฮัทมันว่าผม แต่คำพูดมันแปลกนะๆดูเหมือนจะชมผมมากกว่า
“นี่นายชมว่าฉันหน้าตาดีเหรอ ชอบฉันล่ะสิ”ผมว่าและยักคิ้วใส่ไอ้ฮัท
“ไอ้บ้า ฉันไม่ชอบแกโว๊ย!”ไอ้ฮัทมันเถียงผม
“เหรอ!!!”ผมกวนมัน
“ฮัทแคนไปเรียนกันเหอะ” กันมาเรียกแล้วพวกเราก็ไปเข้าเรียน
ในห้องเรียน
“นี่ๆไอ้คิ้วหนา” ผมสะกิดมัน
“อะไร”มันหันหน้ามาถามผมด้วยอารมณ์หงุดหงิด
“ฉันไม่ได้เอาหนังสือมา ดูด้วยสิ” ผมกระซิบ
“โหย ไอ้เตี้ย แกโง่แถมยังขี้ลืมอีก” ฮัทบ่นผม แต่ก็ยอมให้ผมดูด้วย เวลามองใกล้ๆ ฮัทนี่ก็น่ารักเหมือนกันแฮะ เฮ้ยไม่ได้ๆ แคนไม่คิดแบบนี้
Hut Part
และแล้วเวลาแห่งความสุขก็มาถึง ไชโยเลิกเรียนแล้วครับ ผมเก็บของจะกลับบ้าน แต่โทรศัพท์ผมหายไปไหน
“ไอ้แคนแกเห็นโทรศัพท์ ฉันมั้ย” ผมหันไปถามมัน
“อันนี้ใช่มั้ยจ๊ะ”มันตอบพร้อมกับชูโทรศัพท์ผม
“เฮ้ย ! เอามานะ” ผมเข้าไปแย่งโทรศัพท์จากไอ้แคน ผมจับโทรศัพท์ได้แล้วแต่ขาผมไปสะดุดกับเก้าอี้
ทำให้ผมถลาเข้าไปหาไอ้แคน และหน้าเราก็ห่างกันแค่ 2 เซนอ่ะ เราสบตากัน ใจผมจะเต้นแรงทำเนี่ย
“ทำไรกันอ่ะ”เสียงโดมกับยัยต็อปพูดพร้อมกัน ผมกับไอ้แคนเลยผละออกจากกัน
“ฉันกลับล่ะ ป่ะโดมไปส่งหน่อย”แล้วผมก็จูงมือโดมออกมา
“ไอ้คิ้วหนา” ไอ้แคนมันเรียกผม จะเรียกทำมาย
“อะไร”ผมหันไปถามมัน
“หน้านายแดง” แกจะพูดทำไม
“ไอ้บ้า”ผมว่าแล้วก็รีบดึงโดมเดินออกมาจากที่นั่น
“นี่ฮัท” โดมมันสะกิดผม
“อะไรอีก” ผมเหวี่ยงโดม
“หน้าแกแดงจริงนะ”
“ไอ้โดมเงียบไปเลยนะ” ผมด่ามัน แล้วมันก็นั่งขับรถเงียบๆจนมาถึงบ้านผม
“ขอบใจมาก”ผมบอกโดมแล้วรีบลงจากรถกลัวมันพูดอะไรบ้าๆอีก
“ผมกลับมาแล้วครับ หวัดดีพ่อ หวัดดีพี่ฮั่น” ผมทักพ่อกับพี่ฮั่นที่นั่งอยู่ตรงโซฟา
“เป็นไรฮัท หน้าแดงๆนะเรา” เอาแล้วคำแรกที่พี่ฮั่นทักผม
“อากาศมันร้อนพี่” ผมตอบและไปนั่งข้างพี่ฮั่นที่โซฟา
“พี่แกมีแฟนแล้วนะ”พ่อบอกผม ผมหันไปมองหน้าพี่ฮั่น ฮั่นยักคิ้ว และยิ้มกวนๆให้ผม
“พี่ฮั่นมีแฟน”ผมถามกลับไปงงๆ มีตอนไหนวะ
“พรุ่งนี้พี่แกจะพามา แล้วฉันจะรอดู”พ่อพูดแล้วเดินไปที่ห้องของพ่อ
“พี่มีแฟนตอนไหนอ่ะ” ผมขยับเข้าไปถามพี่ฮั่นใกล้
“อะไรกันฮัท ฉันออกจะหล่อขนาดนี้ ไม่มีแฟนได้ไง”พี่ฮั่นพูดจบแล้วยักคิ้วให้ผม
“เอาความจริงพี่ฮั่น”ผมว่ามันต้องมีอะไรแน่ๆ คนอย่างพี่ฮั่นเนี่ยนะจะมีแฟน ทั้งบ้างาน ไม่สนใจผู้หญิงซักคน
“ก็ได้ๆ คือตอนที่พี่ไปส่งแก พี่ขับรถชนรถของแกงส้ม เห็นเค้าน่ารักเลยจ้างให้มาเป็นแฟน”พี่ฮั่นตอบผม และยิ้มเขินๆ
“โห แค่นี้ทำเป็นคุย”ผมว่าพี่ฮั่น ว่าแล้วคนอย่างพี่ฮั่นเนี่ยนะจะมีแฟน
“แหมให้คุยนิดหน่อยก็ไม่ได้”พี่ฮั่นทำหน้าน้อยใจ
“ไปละผมไปอาบน้ำดีกว่า พรุ่งนี้ผมไปกับพี่ด้วยนะ”ผมบอกพี่ฮั่น พี่ฮั่นก็พยักหน้าและผมมาที่ห้องนอนของตัวเอง ผมว่าผมอยากเห็นหน้าคนที่พี่ผมชมว่าน่ารักแล้วล่ะสิชื่อ แกงส้มเหรอชื่อแปลกดี อยากเจอเร็วแล้วสิ
.........................................................................................................................................................................
จบไปแล้วตอนที่2
ชอบไม่ชอบก็บอกเรานะ:)
ความคิดเห็น