หนุ่มหล่อห้าดาวเขย่าหัวใจ

เรื่อง  หนุ่มหล่อ  5  ดาว  เขย่าหัวใจ

บทนำ  1

  ฟี้ๆๆๆ  

ก๊อกๆๆๆ

ปังๆๆๆ ไอ้ลูกบ้าตื่นได้แล้ว

แอดดดด.....มีอารายค่ะแม่ เสียงของฉันยังงัวเงียถามทันทีที่เปิดประตู

เพี้ยะ..OoO  อึ้ง ( อึ้งกิมกี่เลย ) มะ...แม่อะไรกันค่ะ

นังลูกไม่รักดี แกทำให้ชื่อเสียงวงค์ตระกูลป่นปี้หมดแล้ว ไปเลยออกจากบ้านของฉันเดี๋ยวนี้เลย ไป๊

มันเกิดอะไรขึ้นกับคนสวยแต่เช้าล่ะเนี้ยะ ( ไม่ลืมที่จะห่วงสวย )

แกไม่ต้องมาทำหน้าไม่รู้เรื่องเลย ไอ้ลูกเลวไม่รู้จักรักนวลสงวนตัวไปทำอะไรมาถึงขึ้นหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์ทุกฉบับ

ตึกๆๆๆๆ

ฉันวิ่งกระโดดลงจากบันไดขั้นที่แปดของชั้นบนโดยไม่ต้องใช้สลิงและไม่ต้องใช้สแตนด์อินเลย ( ซะงั้น ) หยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาดูแล้วแทบช๊อก OoO ( ว้ายฉันได้เป็นดาราแล้ว )

กรี้ดดดดดดดด ~~~ ทำไมรูปของฉันกับหมอนั้นถึงขึ้นหน้าหนึ่งไปได้ โอ้ย ลมจับคนสวย ( สวยได้อีก ) แล้วหมอนั้นเป็นใคร ( หล่อยิ่งกว่าเทพบุตรเสียอีก เฮ้ย ผิดเวลา ) แถมอุ้มฉันในสภาพเสื้อแจ๊กเก็ตห่อตัวเข้ามาในโรงแรมเพื่อนรักของฉันได้ โอ้ย คิดไม่ออกกรรมของคนงาม

( คนสวยจ้าไม่ไหวแล้วแล้วเร็วๆๆๆๆๆ รับโทรศัพท์ที )

เสียงเรียกข้าวของโทรศัพท์ของฉันที่ยัยยูรินเป็นคนตั้งให้ช่างเสี่ยวได้ใจจริงๆ แบบว่าอยากอ้วก

ฉันกดรับสายทันที เอ่อ............!!!!

( เกิดอะไรขึ้นว่ะไอ้วี่ทำไมแกโดนอุ้มเข้าโรงแรมในสภาพนั้นได้ยังไง หรือว่าแกเสียเวอร์จิ้นแล้วว่ะ โอพระเจ้าจอร์ดมันยอดแย่ )

เฮ้ยยยยยย !!! หายใจบ้างหรือเปล่าว่ะ แต่ฉันชื่อเอวี่ ไม่ใช่ไอ้วี่จำไว้ด้วย และที่สำคัญเวอร์จิ้นของฉันยังอยู่ครบย่ะ ยัยนี่หาว่าฉันเสียเวอร์จิ้นที่ฉันหวงแหนมาตลอดสิบเจ็ดปีเต็ม ฮึ งอนแล้วน่ะ

( แกยังมีเวลามาเล่นมุกอีกหรอว่ะมันเป็นเรื่องใหญ่นะโว้ย หุ้นในเครือโรงแรมของคุณป๋าตกทั้งกระดานเลยรู้บ้างหรือเปล่า )  

นี่ตกลงแกโทรมาแต่เช้าแกห่วงฉันหรือหุ้นกันแน่ แงๆๆๆๆๆ

( ก็ทั้งสองอย่างนั่นแหละน้อยใจไปได้หัวไม่ได้ล้านซักหน่อย แล้วตกลงมันเกิดอะไรขึ้น )

ฉันก็ไม่รู้มันเกิดอะไรขึ้น รู้แต่ว่าเมื่อวานสอบเสร็จพวกเราก็ไปเลี้ยงฉลองกันที่คาราโอเกะที่รัชด้า พอเริ่มมึนก็เลยขอกลับบ้านก็เรียกรถแท๊กซี่กลับ แต่พอตื่นขึ้นก็มานอนอยู่ในห้องที่ฉันเคยมาค้างกับแกประจำแต่ไม่เห็นแกฉันเลยกลับ ฉันนึกว่าแกพาฉันกลับมาเสียอีก แล้วใครเป็นคนพามาล่ะ ซวยตั้งแต่ปิดเทอมวันแรกเลย

( แล้วแกเจอกับ..ตู้ดๆๆๆๆๆๆๆ )

เงียบ

เกิดอะไรขึ้น  ยูริน...ยูริน...เงียบอ่ะ

( หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ค่ะ กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้ง )

มันเกิดอะไรขึ้นกับคนสวยอย่างฉันล่ะเนี้ยะ กรรมของฉันจริง จริ๊ง  TToTT  คิดแล้วก็ไปหายูรินดีกว่า

ปิ้งป่อง ~~~ ปิ้งป่อง ~~~~~   ฉันกดออดหน้าบ้านของยูรินทันทีที่มาถึง

ครืดดดดดดดด    คนที่มาเปิดประตูคือพี่ชะอม

พี่ชะอมยูรินอยู่ไหมค่ะ ฉันถามทันทีที่ประตูเปิดออก

ไม่อยู่ค่ะคุณเอวี่ คุณหนูไปโรงแรมแต่เช้าแล้วค่ะ  

ขอบคุณค่ะ .. แล้วแกไปทำไมที่โรงแรมแต่เช้าเนี้ยะสวยล่ะงง

ฉันต้องถ่อสังขารมาที่โรงแรมแบบใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวลองนึกย้อนเหตุการณ์เมื่อวานแต่นึกยังไงก็นึกไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่ คิดแล้วปวดหัว ป่นนี้แม่คงตัดฉันออกจากกองมรดก ( พัน้าน ) แล้วแน่ๆเลย ( คิดไปได้ ) แงๆๆๆๆ

เอี้ยดดดดดด...ถึงแล้วอีหนู !!!

โห่ ลุงแกเบรกซะหัวเกือบทิ่ม นี่ลุงอย่ามาเรียกฉันว่าอีหนูนะฉันอายุสิบเจ็ดปีบริบรูณ์แล้วน่ะลุง ( เค้าเป็นสาวแล้ว )

แต่ว่าเอ็งหน้าตาคุ้นๆนะเหมือนเคยเห็นที่ไหน งานเข้าแล้วมีคนจำหน้าได้เผ่นดีกว่า

เอาค่ารถไปเลย ฉันรีบออกจากรถทันทีเพราะว่าขืนอยู่นานกว่านี้งานคงจะเข้าของจริง ฉันรีบเดินเข้าโรงแรมแต่ เอ็ะทำไมพนักงานมองฉันเป็นตาเดียว ตายหละ!!สงสัยเรื่องเมื่อคืนแน่ๆน่าอายชะมัด คิดแล้วก็ก้มหน้าก้มตาเดิน จ้ำๆๆไปแต่