Stop of Love หยุดรักร้ายไว้ที่นายกระล่อน - นิยาย Stop of Love หยุดรักร้ายไว้ที่นายกระล่อน : Dek-D.com - Writer
×

    Stop of Love หยุดรักร้ายไว้ที่นายกระล่อน

    เมื่อเขาคนนั้นได้อยู่ในความทรงจำของเธอตลอดเวลา แล้วเขาได้หาไปโดยไม่บอกเธอ ถึงกี่ปีเธอก็ลืมเขาไม่ได้ และวันหนึ่งเธอได้เจอกับเขาโดยความบังเอิญ...แล้วเธอจะทำยังไงต่อไป เมื่อเธอได้ไปตกลงคบกับเพื่อนของเขา

    ผู้เข้าชมรวม

    166

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    166

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  3 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 ต.ค. 51 / 11:46 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

                                                             บทนำ

     

    ณ... ห้างเดอะมอลล์งามวงศ์วาน (วันที่ 13 กุมภาพันธ์ 25xx)

                    นี่ พี่สปาย พี่ว่าฉันซื้อไรดีอ่ะ พรุ่งนี้ก็วันวาเลนไทน์แล้ว ฉันถามพี่สาวที่ห่างกัน 2 ปี   

                    แกอยากซื้ออะไรก็ซื้อไปสิ ถึงจะเป็นวันวาเลนไทน์ก็เท่านั้นแหละ แกมีแฟนรึยังล่ะ เออ นั่นสินะ แฟนก็ยังไม่มีแล้วจะซื้อของขวัญวันวาเลนไทน์ไปให้ใครล่ะ -0-

                    ~ ฉันซื้อกุหลาบให้ตัวเอง ฉันซื้อกุหลาบให้ตัวเอง ต้องทนเดียวดายวังเวงอย่านี้ จะส่งความรักไปให้ใคร เมื่อคนๆนั้นไม่เคยมี บอกรักตัวเองอีกทีนะเรา ~

                    ฉันเกลียดห้างนี้จริงๆเลย ดูสิมาดังตอนท่อนทุกข์พอดีเลย -_- จะตอกย้ำฉันงั้นสิ  เบื่อที่สุด ทำไมนะ ฉันก็สวยจะตายแต่อยู่ที่ว่าทำไมไม่มีแฟน(?)

                    ~  When you're gone The pieces of my heart are missing you When you're gone
    The face I came to know is missing too ~

                    เอ๊ะ!  ใครโทมาเนี่ย

                    ฮัลโหล

                    (ฮัลโหล สเกล เรา ต้นนะ เธออยากได้อะไรเป็นของขวัญวันวาเลนไทน์รึเปล่า) ยี้ ไอ้หน้าอึ่งอ่างโทมานี่หน่าแต่ฉันไม่เคยให้เบอร์เค้านี่ -_-

                    เอ่อ ไม่เป็นไรอ่ะ ฉันไม่อยากได้อะไรหรอก น่าเบื่อที่สุด

                    (อื้ม งั้นไม่เป็นไร เดี๋ยวเราเลือกใหเธอเอง) โอ้ยย! ก็บอกว่าไม่อยากได้ไง ไอ้อึ่งอ่างนี่

                    เอ่อ ไม่ต้องหรอก ฉันเกรงใจ เปลืองเงินนายเปล่าๆ ไม่ได้เกรงใจอะไรหรอกนะ แต่ขยะแขยงมากกว่า

                    (ไม่เป็นไรไม่ต้องเกรงใจหรอก ฉันเต็มใจให้ซะอย่าง เธอก็รู้ว่าฉันไม่ได้จนอะไรขนาดนั้นหนิ เรื่องแค่นี้ฉันทำให้เธอได้) โว๊ยยยย!  ก็บอกว่าไม่เอาไงว่ะ ฉันรู้ว่าแกรวย ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรอไงเนี่ย อ๋อ ลืมไป มันเป็นอึ่งอ่าง แล้วฉันต้องพูดภาษอึ่งอ่างให้มันฟังม๊ะ (?)

                    เอ่อ แค่นี้ก่อนนะ ฉันต้องไปหาแม่แล้วแหละ  ขี้เกียจคุยกะมัน จากนั้นฉันก็วางไปเลยโดยไม่รอให้คนในสายพูดกลับไม่งั้นไม่ได้วางพอดี -_-^

                    พี่สปาย ฉันควรทำไงดีอ่ะ ไอ้บ้านั่นโทมาอยู่ได้ โคตรน่ารำคาญเลยอ่ะ T^T ฉันบอกพี่ฉันเผื่อเขาจะช่วยอะไรได้

                    ถ้ามันโทมาแกจะรับทำไม ถ้าไม่รับซะอย่างมันก็ทำอะไรแกไม่ได้หรอก เออ มันจริงอย่างที่พี่พูดอะแหละ

                    แต่ฉันรำคาญหนิ เดี๋ยวมันว่าฉันโง่ ต้องพูดก่อน

                    แล้วทำไมแกไม่ปิดเสียงล่ะ ฉันเชื่อแล้วแหละว่าพี่ฉันฉลาดจริงๆ -_- และหลังจากนั้นฉันก็ขี้เกียจเถียงต่อ เลยจัดการกับมือถือโดยการตั้งระบบเงียบเอาไว้ซะเลย *-*

                    เออ นี่พี่ฉันว่าไปกินซเว่นเซ่นกัน ฉันไม่ได้กินนานแหละ แล้วพี่ก็เลี้ยงด้วยนะ ^O^ ฉันบอกพลางกระโดดกอดพี่สาวที่ฉันรักม๊ากมาก ในขณะที่พี่ฉันกำลังคุยโทรศัพท์อยู่ ฉันมารยาทดีใช่ไหมล่ะ แล้วก็กระโดดไปเรื่อยจนเข้าไปในโต๊ะประจำของฉันและพี่สาว ^^

                    อุ๊ย รู้ไหมคะว่าเกิดอะไรขึ้น

                    ขอโทษคะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ขณะที่เท้าฉันจะลงที่พื้นกลับมีเท้าของใครบ้างคนมาวางพอดี ฉันเลยเผลอเหยียบเท้าเค้า เรื่องของเรื่อง คือ เขาหล่อด้วยแหละ ฮิๆ

                    เอ่อ ... ไม่เป็นไรครับ ^o^ อ๊ากกก ยิ้มน่ารักมากเลย

                    แหะๆ ^______^ ฉันยิ้มแก้เขิน

                    เอ่อ... คราวหลังถ้าเธอคิดจะเหยียบเท้าคนอื่นเนี่ยช่วยลดน้ำหนักด้วยนะ ฉันรู้สึกเหมือนช้างล้มทับยังไงอย่างงั้นเลยน่ะ แป่วว... ภาพพจน์ที่ดีของนายได้หายไปจากความทรงจำฉันแล้วแหละ ดูมันเปรียบเทียบฉันสิ ฉันไม่ใช่ช้างนะ T^T

                    นี่ ปากหรอไง ไอ้ผู้ชายเฮงซวยเอ้ยย

                    แล้วเธอเห็นเป็นอะไรล่ะ

                    นายคิดว่าฉันจะเห็นเป็นอะไรล่ะ

                    เธอลองพิสูจน์หน่อยไหมว่านี่ใช่ปากรึเปล่า อ๊ากก !  เขายักคิ้วทำไมเนี่ย เขาคิดอะไรอยู่

                    ฉันไม่พิสูจน์อะไรบ้าๆบอๆกับคนแปลกหน้าหรอกนะ

                    เดี๋ยวต่อไปฉันก็ไม่แปลกหน้าสำหรับเธอแล้วแหละ เอ๊ะ! เค้าหมายความว่าไงเนี่ย

                    นายจะทำอะไรอ่ะ เขาเดินเข้ามาใกล้ๆฉันเรื่อย แล้วพอฉันหันไปพี่ฉันไม่อยู่แล้ว

                    นี่นายอย่าเข้ามานะตัวฉันจะติดกำแพงอยู่แล้วเนี่ย เขาเขยิบเค้ามาเรื่อยๆจนตัวฉันติดกำแพง

                    เธอจูบเป็นไหม ^.^ จูบหรอ! เอ่อ เห้ยยยยย!!!

                    นายจะ.....อุ๊บ! OxO อ๊ากกกกกกกกกก! จูบแรกของฉัน ฉันรู้สึกถึงจูบนั้นมันนานมากนานพอที่จะทำให้ฉันสามารถเคลิ้มได้เลย T^T

                    เพียะ!!! ฉันตบเค้าเต็มๆแรง ผู้คนมากมายหันมามองฉันกับเค้า พวกเค้ามองด้วยสายตาที่ขยะแขยงมากเลยสินะ ฉันเกลียดตัวเองที่สุด T__________________T !

                    นายเป็นใครฉันก็ยังไม่รู้จัก นายมาทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง ฮือๆๆๆ

                    เอ่อ...ฉันขอโทษ ฉันตั้งสติไม่อยู่แล้วฮือๆๆ T^T

                    ขอโทษงั้นหรอ ขอโทษแล้วมันได้อะไรล่ะ ฮึกๆๆ......ทำไม...นายต้องทำขนาดนี้ด้วย ฮือๆๆ..T^T

                    คือ ฉันไม่ได้ตั้งใจ

                    นายจะบอกว่า....ที่นายจูบเมื่อกี้ไม่ได้ตั้งใจหรอ..ฮึกๆๆ..ฮือๆๆ

                    เพียะ!!!

                    ถ้าเธอคิดว่าตบฉันแล้วพอใจก็เชิญ เขาเป็นใครทำไมเขาถึงทำกับฉันแบบนี้ด้วย ฉันเคยทำอะไรเขางั้นหรอ

                    แล้วเธอจะให้ฉันทำยังไง เขาถามฉันในขณะฉันยังไม่หยุดร้องไห้

                    มันคงแก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้วสินะ ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆแต่ฉันคิดว่าเค้าคงได้ยิน

                    ต่อไปนี้ฉันจะดูแลเธอเอง เขาพูดอะไรของเขา เขาจะดูแลฉันทำไม

                    ไม่ต้อง! ฉันตะโกนใส่หน้าเขา แล้วก็รีบวิ่งกลับบ้านไป แต่ไม่ทันมือเขารั้งฉันไว้ก่อน ก่อนที่เขาจะบอกฉันว่า

                    ต่อจากนี้ฉันจะดูแลเธอเอง เธออย่าร้องไห้ได้ไหม ฉันขอร้อง เขาเป็นใครกัน ทำไมเขาต้องมาพูดกับฉันแบบนี้ด้วยทั้งๆที่ฉันไม่รู้จักเค้าเลย เขาทำแบบนี้เพื่ออะไรหรอ (?) แล้วอยู่ๆเขาก็ดึงฉันไปกอด o_O ! แต่ฉันไม่มีเรี่ยวแรงจะผลักเค้าได้เลย ฉันง่ายไปไหม ฉันกอดกับคนแปลกหน้างั้นหรอ ....O_O

     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น