คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : INTRO..
Distorted Day Time
“ชานยอล”
“ฮะ …” ชานยอลในวัย6ขวบขานรับเสียงเรียกของผู้เป็นมารดา
“แม่รักลูกนะ รักมากด้วย …พี่ซูโฮก็รักลูก” ซอนยอลเอ่ยกับบุตรชายคนเล็กที่กำลังปีนขึ้นมานั่งบนตัก
“งื่อ…แม่ครับ” ใบหน้าเล็กเงยหน้าขึ้นสบตากับผู้เป็นมารดา ดวงตากลมโตเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา
“ถึงไม่มีพ่อ แม่ก็จะดูแลพวกหนูเอง”ใบหน้าสวยหวานซุกลงกับกลุ่มผมสีดำ เพื่อปิดบังความเศร้าหมองจากเรื่องราวที่เกิดขึ้น พยายามซ่อนความอ่อนแอไว้ภายใต้ใบหน้าที่สวยงาม
“แม่ครับ ชานยอลจะดูแลแม่เอง แม่อย่าร้องไห้นะฮะ” ชานยอลกระโดดลงจากตักของผุ้เป็นมารดา เส้นผมสีดำเปียกชื้นเพราะน้ำตาจากเจ้าของตัก แขนเล็กโอบกอดเอวบางของหญิงสาวที่กำลังก้มหน้าร้องไห้
“ชานยอล ซูโฮ แม่รักลูก แม่รักลูก” หญิงสาวโอบร่างของลูกชายตนเองไว้ในอ้อมกอด พร่ำเอ่ยคำบอกรักด้วยน้ำเสียงสะอื้น
“พวกผมรักแม่นะฮะ แม่อย่าร้องไห้เลย ซูโฮจะไม่ให้ใครมาทำร้ายแม่กับชานยอล ซูโฮจะเข้มแข็ง จะดูแลแม่กับน้อง แม่อย่าร้องนะฮะ” ซูโฮผู้เป็นบุตรคนโตเอ่ยขึ้นพร้อมกระชับอ้อมแขนแน่นเพื่อเป็นการยืนยันคำพูดว่าต่อจากนี้เขาจะเป็นคนดูแลแม่กับน้องเอง
“จ๊ะ ฮึก แม่จะไม่ร้องไห้อีกแล้ว ฮึก แม่จะไม่ร้อง เราจะอยู่กันสามคน แม่รักพวกหนูนะจ๊ะ” น้ำเสียงหวานติดสะอื้นเอ่ยคำสัญญา พลางส่งยิ้มที่เป็นรอยยิ้มแรกในสองวันที่ผ่านตั้งแต่ได้รับข่าวว่า ปาร์ค กูยอน ผู้เป็นสามีและเสาหลักของครอบครัวได้จากไปด้วยอุบัติเหตุทางเครื่องบิน ทิ้งธุระกิจผลิตและส่งออกอาหารไว้เป็นอนาคตให้พวกตน
“ผมจะทำทุกอย่างเพื่อแม่ เพื่อพี่ซูโฮ เพื่อครอบครัวของเรานะฮะ ชานยอลสัญญา”
“อู๋ฟาน มานี่สิจ๊ะ”
“ครับ” ร่างของเด็กชายวัย8ขวบวิ่งมาตามเสียงเรียกของผู้เป็นแม่
“อู๋ฟาน เก่งมากเลยรู้มั้ย ลูกแม่เก่งมากจริงๆ”
มือบางวางลงไปบนกลุ่มผมหนุ่มของบุตรชายคนเดียวของตระกูล คลุกเข่าลงกับสนามหญ้าหน้าคฤหาสน์ มืออีกข้างหยิบสมุดบันทึกผลการเรียนเล่มเล็กจากโรงเรียนชื่อดังระดับประเทศขึ้นมา ถึงจะเป็นเพียงผลการเรียนจากโรงเรียนระดับประถมศึกษา แต่มันก็เป็นเรื่องสำคัญของผู้ที่จะเป็นผู้นำของตระกูลคนต่อไป
“ขอบคุณครับ คุณแม่” ผู้ได้รับคำชมเอ่ยเพียงคำขอบคุณ ริมฝีปากเล็กยกยิ้มเพียงเล็กน้อย
“อยากได้อะไรเป็นรางวัลเอ่ย โน๊ตบุ๊คเครื่องใหม่ดีไหมจ๊ะ”
“จริงหรือครับคุณแม่”
ดวงตาสีนิลเบิกกว้าง ส่งเสียงร้องออกมาอย่างดีใจ ถึงแม้โน๊ตบุ๊คตัวเก่ายังซื้อได้ไม่ถึงปี แต่เครื่องใหม่ก็ยอมจะดีกว่าเสมอ
“จริงสิจ๊ะ ลูกของแม่เก่งแบบนี้ อยากได้อะไรแม่ให้ได้ทั้งนั้น” หญิงสาวที่ได้ชื่อว่าเป้นหญิงแกร่งคนหนึ่งของประเทศจีนเอ่ยขึ้น พลางส่งยิ้มอย่างใจดีให้บุตรชายที่เป็นที่รักยิ่งกว่าชีวิตของตน
“อู๋ฟาน รักแม่ที่สุดเลย” เด็กน้อยพูดพร้อมกระโดดกอดร่างบอบบางของผู้เป็นแม่อย่างดีใจ สัญญากับตัวเองว่าครั้งหน้าเขาจะต้องทำได้ดีกว่านี้
อู๋ เหม่ย หลิง โอบกอดร่างของบุตรชายไว้แนบอก อนาคตของตระกูลอู๋คือคนในอ้อมกอด เธอมั่นใจว่าในอนาคตลูกชายคนเดียวของตนจะทำให้ตระกูลอู๋ที่ยิ่งใหญ่เติบโตขึ้นอย่างมั่นคง ด้วยรากฐานที่สามีของเธอได้สร้างขึ้นมากับมือก่อนจะลาโลกไปตั้งแต่บุตรชายอายุได้เพียง3ขวบ ทิ้งให้เธออยู่กับบุตรชายเพียงลำพัง อุปสรรคต่างๆที่ผ่านเข้ามาทำให้ อู๋หลิงแข็งแกร่งขึ้นโดยมีญาติๆของฝ่ายสามีคอยช่วยเหลืออยู่ห่างๆ
“อู๋ อี้ ฟาน ลูกคือทายาทคนเดียวของตระกูลอู๋ ลูกต้องแข็งแกร่ง และยิ่งใหญ่กว่าใคร”
คำพูดที่มารดาคอยพร่ำบอกตั้งแต่เขาจำความได้คอยตอกย้ำเขาอยู่เสมอ อู๋ฟานจ้องมองคฤหาสน์หลังใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า ให้คำมั่นกับตัวเองว่าเขาจะต้องเก่งกว่านี้ ต้องทำให้ทุกคนสยบอยู่ใต้เท้าเขาให้ได้
ความคิดเห็น