ชีวิตคนเราไม่สามารถเป็นดั่งนิยายได้ มะลิลาคิดยังงั้น
ไม่มีใครที่ประสบอุบัติเหตุแล้วสามารถข้ามภพย้อนอดีตได้่
เธอจึงตั้งใจเล่าเรียน เพื่อความปรารถนาเดียว
คือ การย้อนกลับไปแก้ไขอดีต แก้ไขอุบัติเหตุนั้นที่พรากบุพการีที่รักของเธอ
ในเมื่อฟ้าไม่สามารถลิขิตได้ เธอเนี่ยละจะเป็นคนลิขิตฟ้าเอง
••••••••••••••••••••••••••••••••
มะลิลาขาวนวลดุจ...จันทร์สว่าง
แย้มสะพ้านเบิกบาน...ยามเช้าตรู่
ส่งกลิ่นหอมเย้ายวน...ระดวนดู
ดั่งกับกู่เรียกหา...ไปเชิญชม
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ 2 ในนาม หัตฤทัย นะค่ะ ฝากติดตามกันด้วยนะค่ะ
หมายเหตุ : ลิขิตดวงฤทัยจะอัพสลับกับสิ้นเสียงเพรียกหาจากซากุระ นะค่ะ :D
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น