ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : -Chapter1- ...Tears of love...
เวลาผ่านไป 3 ปี คุณได้ย้ายเข้ามาเรียนมหาวิทยาลัยในกรุงโซล เเละตอนนี้คุณก็อยู่ปี 3 แล้ว
คุณทำงานพิเศษอยู่ที่ร้านกาเเฟ kiss coffee เจ้าของร้านชื่อว่าคริส คุณนับถือคริสเหมือนพี่ชายคนนึง เพราะคริสให้งานคุณทำตั้งเเต่คุณอยู่ปี 1 เขาเป็นผู้มีพระคุณต่อคุณมาก เพราะถ้าไม่มีเขา คุณเองก็ไม่รู้ว่าจะหาเงินที่ไหนเพื่อนำไปจ่ายค่าห้องของคุณ....
ตอนนี้ความจำของคุณเริ่มดีขึ้น คุณจำพ่อเเม่ของคุณได้ จำเพื่อนๆ เเละจำได้เเล้วว่าคุณคือใคร เเต่คุณยังคงมีความรู้สึกว่ายังมีเรื่องราวบางอย่างที่ยังติดอยู่ในหัวคุณอยู่ ทุกครั้งที่คุณมองการ์ดรูปหมีเเพนด้านั้น มันทำให้คุณสงสัยอยู่ตลอดเวลาว่า "เขาคือใคร เเละอักษรนี้หมายความว่ายังไงกัน.."
"ว่าไงยัยตัวเเสบ" เสียงใครบางคนทักคุณ คุณรีบเก็บการ์ดนั้นใส่กระเป๋า ก่อนจะเงยหน้ามองคนที่ทัก
.. คยองซู หรือ ดีโอ ที่ใครๆหลายคนมักจะเรียกเขา.. นอกจากพ่อเเม่คุณ , คริส เเละเพื่อนๆของคุณที่ต่างจังหวัด ยังมีดีโออีกคนที่รู้ว่าคุณเป็นโรคหัวใจ เขาจึงคอยดูเเลเเละเป็นห่วงคุณอยู่ตลอดเวลา
" นั่งมองการ์ดนั้นทุกวันเลยนะ มันคุยกับเธอรู้เรื่องหรือไง " ดีโอพูดพรางยิ้มเเละเอามือขยี้ที่หัวของคุณ� คุณสะดุ้งเฮือกเมื่อรู้ว่าเขาจับได้
คุณยู่ปาก ก่อนที่จะตอบ " ก็ป่าวสักหน่อย .. เเค่หยิบขึ้นมาดูเฉยๆ "
" วันนี้มีเรียนบ่ายไม่ใช่หรอ อีก 20 นาทีจะบ่ายเเล้วนะ " พอดีโอพูดจบ คุณก็ดึงเเขนดีโอที่มีนาฬิกาสวมอยู่มาดู คุณเบิกตากว้างเเละอ้าปากค้าง เมื่อเห็นเวลาของนาฬิกานั้น
"ตายละ!! นี่เราสายอีกเเล้วหรอเนี้ย" คุณรีบลุกขึ้น รีบวิ่งไปหลังร้านกาเเฟ เพื่อเปลี่ยนชุดเเละไปมหาลัยฯ
.
.
.
�
คุณวิ่งออกจากร้านกาเเฟด้วยความรีบ จนคุณไม่ทันได้มองรถที่กำลังขับผ่านมา รถคันนั้นเกือบจะชนคุณเข้าเเล้ว เเต่ดีที่เขาเเบรกมันได้ทัน คุณยืนอึ้งอยู่กลางถนน ภาพที่ย้อนเข้ามาในหัวคือภาพวันที่คุณขับรถชนเสาไฟฟ้า...เเละภาพเหล่านั้นค่อยๆจางหายไปเมื่อคุณได้ยินเสียงเเตรที่เขาบีบเพื่อขับไล่ให้คุณหลีกทางให้เขา
" โถ่เว้ย คิดว่ารีบคนเดียวหรือไง ชั้นก็รีบเหมือนกันนั้นเเหล่ะ! " คุณบ่นพรึมพรำอยู่กลางถนน ชายคนนั้นที่นั่งอยู่ในรถยังคงบีบเเตรใส่คุณ คุณเห็นหน้าเขาไม่ชัดเท่าไหร่ เพราะเขาใส่เเว่นตากันเเดด เขาทำหน้าโมโห ค่อยๆเปิดประตูรถ เเละเดินมุ้งมาที่คุณ
" อยากตายหรือไงห๊ะ ? " ชายคนนั้นพูดพรางค่อยๆถอดเเว่นตากันเเดดนั้นออก
" ระ ..รุ่นพี่ ..ซะ ..เซฮุน " คุณรู้สึกตกใจ เเละเขินอายเมื่อชายคนนั้นคือรุ่นพี่ที่คุณเเอบชอบ
เซฮุนยืนกอดอกมองหน้าคุณด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างนิ่งเเละเย็นชา "หลีกไป!ชั้นจะรีบไปมหาลัยฯ"� คุณรู้สึกดีใจที่ได้ยินว่าเขาจะไปมหาลัยฯเหมือนกัน คุณจึงอยากจะขอติดรถไปด้วย
"คะ.. คือ.. คือ ..ว่า.. ชั้นขอติดรถไปกับรุ่นพี่ได้มั๊ยคะ? พะ.. พอ.. ดีว่า.. ชั้นสายเเล้วค่ะ "
คุณพูดติดๆขัดๆ จนน่าโมโห เซฮุนชะงักหน้ามองคุณ ก่อนที่จะหลุดหัวเราะออกมา
" หึๆๆ เธอคิดว่าเธอสายคนเดียวหรือไง? " เซฮุนมองหน้าคุณด้วยสีหน้าที่กวน TEEN มาก พอพูดจบเขาก็เดินกลับไปที่รถของเขา ก่อนที่เขาจะก้าวขาขึ้นรถ เขายังหันมาพูดกับคุณอีกว่า
" ล้มเลิกความคิดนั้นซะ อย่าหวังเลยว่าจะได้นั่งรถชั้น เเค่เธอเดินบนถนนมันก็หรูสำหรับเธอละ! "
คุณไม่ได้ตอบโต้อะไรเขา เเค่ยืนก้มหน้าก้มตามองตามรถที่เขาขับผ่านคุณไปอย่างเยือกเย็น
�
.
.
.
�
เมื่อคุณมาถึงมหาลัยฯ ประตูรั่วมหาลัยฯ ก็ได้ถูกปิดชะเเล้ว เนื่องจากมหาลัยฯนี้จะกำหนดเวลาประตูอยู่เสมอ เพราะฉะนั้นถ้าคุณมาสาย คุณก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้าไปข้างในเลย เเต่วันนี้คุณจำเป็นที่จะเข้าไป เพราะวันนี้คุณดันมีสอบ คุณจึงพยายามหาทางที่จะเข้าไปให้ได้
คุณโยนกระเป๋าของคุณข้ามรั่วนั้นไป จากนั้นคุณก็ทำการปีนขึ้นรั่วนั้น คุณได้ยินเสียงดัง ตุ๊บบ!
เเละตามด้วยเสียงใครคนนึงอุทานออกว่ามา " โอ๊ยย กระเป๋าใครว่ะ ..."
คุณรู้สึกตกใจมากเมื่อได้ยินเสียงนั้น คุณจึงรีบปีนขึ้นไปดู ...
เมื่อชายคนนั้นเห็นคุณที่นั่งอยู่บนรั่วกำเเพง เขาเกิดอาการตกใจ มือนึงถือประเป๋าของคุณอยู่ เเละอีกมือชี้มาที่หน้าคุณ "� นี่เธออีกเเล้วหรอ ยัยบ้าเอ้ยยย !! "
" รุ่นพี่เซฮุน!! O.o " คุณตกใจไม่ต่างจากเขาเลย คุณจึงตัดสินใจที่จะกระโดดลงจากรั่วนั้นเพื่อไปขอโทษเขา หน้าของเขาดูตกใจมากเมื่อเห็นคุณกำลังจะกระโดด "เห้ยๆๆๆ อย่าาาาาาาา! "
โคร้มมมมมมมมมม� คุณลงไปนอนทับอยู่บ่นร่างของเขาอย่างเต็มเเรง คุณทั้งสองรู้สึกจุกมาก
เข่าเเละข้อศอกของคุณถลอก มีเลือดซึมออกมานิดหน่อย ส่วนเซฮุนนั้นมีเลือดซึมที่หน้าผากข้างซ้ายเนื่องจากหัวไปชนกับกระถางดอกไม้ เเต่โชคดีที่ไม่ถึงกับหัวเเตกเเค่ถลอกเฉยๆ
เขาผลักคุณออกจากร่างเขาอย่างเต็มเเรงจนคุณเเทบปลิว เขาเอามือเเตะๆที่หน้าผากตัวเองเบาๆ พอรู้ว่าตัวเองได้รับบาดเจ็บจึงหันมาตะคอกใส่คุณด้วยความโมโห�
" เธอนี่มันเง๊อะงะจริงๆเลย ยัยตัวซวย! " เขาโยนกระเป๋าใส่บนตักคุณ ก่อนที่จะเดินหนีไป....
ติดตามตอนต่อไป
อย่าลืมคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยนะจ้า
�
�
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น