ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (EXO+U) Tears of love น้ำตาแห่งความรัก

    ลำดับตอนที่ #1 : -INTRO- Tears of love... NC*

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.59K
      8
      25 ก.พ. 56


    รัก......... ก็มีน้ำตา
    ไม่รัก......... ก็มีน้ำตา
    นี่น่ะหรือความรักที่คนเราเเสวงหา


    .
    .
    .
    .

     

    " เราเลิกกันเถอะ " คำพูดนี้มันยังคง วนครั้งเเล้วครั้งเล่าอยู่ในหัวของคุณ คุณไม่คิดว่าในที่สุดคำๆนี้มันจะหลุดออกมาจากปากของคนที่คุณรัก ...... จือเทา

    คุณไม่ได้ไปพบเทาอีกเลยหลังจากวันที่ถูกบอกเลิก คุณอ่อนเเอเกินกว่าจะเผชิญหน้ากับเขา....
    " พี่มีเรื่องสำคัญที่อยากจะบอก ออกมาเจอพี่หน่อยนะ พี่จะรอที่เดิม " ข้อความสุดท้ายที่เทาได้ทิ้งไว้บนมือถือของคุณ เเม้ว่าคุณจะยังไม่พร้อมที่จะไปเจอเขาอีกครั้ง เเต่ลึกๆในใจก็ยังคงเเอบหวังว่าการไปเจอกันครั้งนี้ มันอาจจะทำให้คุณทั้งสองได้กลับไปเป็นเหมือนเดิมก็ได้

    ในขณะที่คุณกำลังขับรถ ตาของคุณเริ่มร้อนเเละเเดง มีน้ำใสๆไหลรินออกมาอย่างไม่รู้ตัว เมื่อภาพเก่าๆ เเละวันเวลาดีๆที่คุณทั้งสองเคยมีร่วมกันมันได้ย้อนเข้ามาในหัวเพื่อตอกย้ำ
    วันนั้น.... วันที่คุณปล่อยตัวปล่อยใจให้กับเขาคนนั้นที่ชื่อ "จือเทา"  เขาได้ความบริสุทธ์ของคุณในคืนนั้น......

     
      

    เทาค่อยๆจูบคุณอย่างนุ่มนวล ลิ้นของเขาค่อยๆสอดเข้าในปากคุณอย่างระวัง

       คุณรู้สึกเกร็งไปทั้งตัว เขาค่อยๆโน้มตัวคุณให้นอนลงบนเตียง เเละจูบคุณที่ปาก
       เเละค่อยๆเลื่อนลงมาที่คอของคุณ อีกมือนั้นค่อยๆปลดกระดุมเสื้อของคุณทีละเม็ด...


    (ให้ได้เเค่นี้น๊าา ใครอยากอ่าน NC  เดี่ยวส่งทางเมล์จ๊ะ ^_^)
     


    ให้ตายสิ นี่ทำไมภาพเหล่านั้นมันถึงยังติดอยู่ในหัวคุณอยู่ตลอดเวลา คุณควรที่จะลืมมันสิ!
    ในขณะที่คุณนั้นคิดอะไรเรื่อยเปื่อย เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น คุณพยายามมองหาต้นเสียงนั้น คุณหยิบมันขึ้นมาเเต่ดันทำมันหลุดมือ หล่นลงไปใต้เบาะ คุณพยายามก้มหยิบมันอย่างระวัง มือนึงยังคงจับที่พวงมาลัยรถ พอคุณก้มหยิบโทรศัพท์นั้นได้คุณจึงเงยหน้าขึ้นมาเพื่อมองถนนอีกครั้ง เเละในจังหวะนั้น ..... โคร้มมมมมมม ... รถของคุณเสียหลัก พุ้งชนเสาไฟฟ้าข้างถนน


    พอรู้ตัวอีกทีคุณก็นอนอยู่บนเตียงที่โรงพยาบาล คุณรู้สึกปวดหัวเเละรู้สึกเเน่นที่หน้าอก คุณค่อยๆลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ ภาพเเรกที่คุณเห็นคือคุณหมอเเละนางพยาบาล เเละผู้หญิงอีกสองคน อายุเท่าๆกันกับคุณยืนอยู่ข้างๆเตียง
    ผู้หญิงคนนึงกล่าวด้วยความดีใจเมื่อเห็นคุณฝื้น " *เรียกชื่อคุณ* ฝื้นเเล้วหรอ? ^__^"


    คุณมองพวกเขาอย่างงงๆ เอามือกุมที่หัวตัวเอง เเละเอ่ยเสียงเเหบออกไปว่า " คุณคือใครค่ะ? "
    ผู้หญิงสองคนนั้นมองหน้ากันอย่างงงๆ คุณหมอจึงช่วยอธิบายให้คุณฟัง
    " สองคนนี้บอกว่าเป็นเพื่อนของคุณครับ เเละตอนนี้หมอก็อยากพบพ่อเเม่คุณด้วย "


    " พ่อเเม่ของชั้น? " คุณตอบเบาๆ เเละทำท่าเหมือนกำลังนึกว่าพ่อเเม่ของคุณคือใคร เเละอยู่ที่ไหน... เเต่นึกเท่าไหร่คุณก็นึกไม่ออกสักที คุณเอามือกุมที่หัวอีกครั้งด้วยอาการที่เจ็บปวด คุณดิ้นไปมาบนเตียงจนพยาบาลเเละหมอต้องเข้ามาจับตัวคุณไว้
    " ตอนนี้ความจำของคุณได้หายไป หมอว่าคุณอย่าเพิ่งนึกอะไรตอนนี้เลย มันยิ่งจะทำให้คุณปวดหัวมากกว่านี้นะครับ " คุณหมอกล่าว


    คุณหยุดดิ้นเเละอึ้งไปสักพัก ก่อนที่จะหันไปคุยกับหมอ "หมอกำลังจะบอกว่าชั้นความจำเสื่อม?"
    " ใช่ครับ เเละที่เลวร้ายกว่านั้นคือ หมอตรวจพบว่าคุณเป็นโรคหัวใจ หมอจึงอยากพบพ่อเเม่ของคุณไงครับ " พอคุณหมอพูดจบเท่านั้นเเหล่ะ น้ำตาของคุณก็ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว ตอนนี้สมองของคุณว่างเปล่า คุณคิดอะไรไม่ออก คุณไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันเเน่
    "กริ๊ดดดดดดดดด " คุณกรีดร้องออกมาอย่างบ้าคลั่ง บ้าจริงทำไมคุณถึงนึกอะไรไม่ออกเลย


    ผู้หญิงสองคนนั้นที่คุณหมอบอกว่าคือ เพื่อน ของคุณ ได้ถูกคุณหมอสั่งให้ออกไปรอข้างนอก เเต่ก่อนที่เขาจะออกไป เขาได้ยื่นการ์ดใบหนึงใส่มือคุณ เเละกล่าวว่า " ชั้นเห็นมันตกอยู่ที่หน้าห้องเเก เลยเอามาให้ เดี่ยวพรุ่งนี้พวกชั้นจะมาเยี่ยมใหม่นะ : ) "  คุณหยิบเอาการ์ดนั้นอย่างระวัง
    คุณยังไม่ค่อยเเน่ใจว่าเขาใช่เพื่อนคุณจริงๆหรือเปล่า ในสถาณะการแบบนี้คุณจะไว้ใจใครไม่ได้
    คุณวางการ์ดนั้นไว้ที่ข้างเตียง เเละทำเหมือนไม่สนใจที่จะเปิดอ่านมัน


    หลังจากที่ทุกคนได้ออกไปจากห้องจนหมด คุณค่อยๆหยิบการ์ดนั้นมาดู เเละเปิดดูมันช้าๆ
    ข้างในการ์ดเขียนเป็นภาษาจีน ซึ่งเเน่นอนว่าคุณอ่านมันไม่ออก เเต่สิ่งที่เด่นชัดกว่าตัวหนังสือ ก็คือภาพวาดการ์ตูนรูปหมีเเพนด้า คุณจ้องที่รูปนั้น เเละอุทานออกมาเบาๆว่า
    " เเพนด้าอย่างนั้นหรอ...? "


     




    เพราะเหตุใด ทำไมเทาถึงบอกเลิกคุณ?
    ถ้าวันนั้นไม่เกิดอุบัติเหตุ เเละคุณไปตามนัด ......
    เขาจะบอกอะไรคุณ? เเละทำไมเขาถึงหายไปหลังจากวันนั้น


     





    ติดตามตอนต่อไป
    อย่าลืมคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ด้วยนะจ้า
    ไรเตอร์จะได้รู้ว่ามีคนอ่าน จะได้มั่นใจว่าควรเเต่งต่อไปหรือเปล่า?

    ส่วนใครที่อยากได้ NC ก็ทิ้งเมล์ไว้ได้เลย เดียวไรเตอร์จัดส่งให้ทางเมล์นะจ้า :*


     














     


     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×