ซาลาเปาที่รัก

ข้อมูลเบื้องต้น

จริงๆ แล้ว นี่ก็เป็นเรื่องที่เขียนขึ้น เพื่อแทนความรักและอาลัย

กับเพื่อนที่ดีที่สุดของเรา

หมาเราเอง ชื่อซาลาเปา
 

 

เนื้อเรื่อง

            เราเกลียดวันลอยกระทงที่สุด เพราะวันลอยกระทง ทำให้เราต้องเสียหมาที่เรารักไป 2 ตัวแล้ว เราก็รู้นะ ว่าไม่ได้มีใครผิดเลย ที่เป็นแบบนี้ มันคงเป็นกรรมของมันเอง แต่เราก็อดไม่ได้ที่จะเกลียดวันนี้ 

            เราไม่ได้กลับบ้านเลย 2 อาทิตย์ พอเมื่อวาน เรากำลังตัดสินใจว่าจะกลับบ้าน พ่อก็โทรมา บอกว่า เปาตายแล้ว มันตกใจเสียงประทัด แล้ววิ่งพันล้อรถยนตร์ของพ่อที่เข้ามาจอดพอดี พ่อก็ไม่เห็นมัน เพราะมันตัวเล็ก ไม่รู้ว่า ชนมันหรือ ทับมัน หรือยังไง พอเอารถไปจอดเสร็จ ก็เจอมันนอนอยู่กลางลานบ้าน ไม่มีเลือด ไม่มีแผลเลย แต่พอแตะตัว มันก็กระตุก แล้วก็นิ่งไป บอกตรงๆ ว่า เราโคตรเสียใจ ตอนที่รู้ เราไม่ได้คิดจะโทษพ่อเลย เพราะเรารู้ว่าพ่อเรารักมันมากกว่าเราซะอีก เราเสียใจที่ไม่ได้กลับไปดูแลมันเลย ไม่ได้เจอมันนานมาก พ่อไม่ยอมให้เรากลับบ้าน พ่อบอกว่าไม่อยากให้เราร้องไห้ที่ไม่ได้เจอมันอีกแล้ว แต่เราก็ร้องไห้มาวันนึงเต็มๆ แล้ว การผูกพันกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งนี่ ไม่ดีเลย เราร้องไห้มากี่ครั้งแล้วก็ไม่รู้ จนมาวันนี้ เหมือนน้ำตาจะไม่มีให้ไหลอีกแล้ว บางคนอาจจะมองว่ามันเว่อร์ แต่คนเรามันก็มีสิ่งที่สำคัญต่างกัน เรารักหมา รักมากด้วย ไปดีนะลูก หมดเวรหมดกรรมแล้วชาตินี้ พี่ขอโทษนะ