จดหมายจากหมีขาวยุนโฮ ถึง แจแจน้อย

เนื้อเรื่อง

ถึงโบแจที่รัก

           ตั้งแต่ที่หมีขาวตัวนี้จากภรรยาและมาศึกษาเพิ่มที่ประญี่ปุ่นเป็นเวลา2ปีแล้ว ทำให้หัวใจของหมีขาวเหี่ยวเฉาถึงแม้ว่าจะมีสาวๆรายล้อมอยู่รอบตัวตลอดเวลา แต่สบายใจได้ ผมไม่คิดอะไรกับพวกเธอหรอก ที่น่าเจ็บใจก็คือ วันหนึ่งเพื่อนที่เรียนด้วยกันมันพาผมไปเลี้ยงส่งเพื่อนมันที่บาร์เกย์แห่งหนึ่ง เชื่อได้เลยว่าเวลา5ชั่วโมงมันนานเหมือนทั้งชีวิต ผมโดนกระทิงแดงทั้งหลายแหล่ลูบไล้ไปทั่ว แถมพวกคุณเธอยังจ้องจะลากผมไปโรงแรมม่านรูดซะอีกT^T แต่ในที่สุดผมก็หนีมาได้(เฮ้อ รอดตัวไป:รินๆ) ที่รัก...ผมคิดถึงคุณเหลือเกิน คิดถึงผมนุ่มสลวย ริมฝีปากอิ่ม ความหวานของคุณ ซอกคอขาวเนียนของคุณ(เริ่มหื่นแระ:เฮริน) คุณอยากรู้มั้ยว่าผมคิดถึงคุณมากแค่ไหน หันมามองผมสิ ผมอยู่ข้างหลังคุณแล้วนะ
"อ๊ะ......อา"
ร่างบางครางเบาๆเมื่อมีแขนของใครบางคนที่คุ้นเคยโอบกอดเธอจากข้างหลัง
นิ้วเรียวหยอกล้ออยู่กับยอดอกสีชมพูด ใบหน้าซุกไซร้ที่ซอกคอขาวเนียน
มืออีกข้างรูดขึ้นลงที่จุดอ่อนไหว
"อ๊า...ยุนโฮ"
นิ้วที่หยอกล้ออยู่กับยอดอกเปลี่ยนเป็นสอดเข้าที่ช่องทางที่แสนคิดถึงจากสองเป็นสาม
ทำให้ร่างบางอ่อนไหวหมดแรงไปดื้อๆ แต่ร่างสูงยกตัวเธอไว้และพาไปที่เตียงเพื่อบรรเลงบทรักต่อ
ค่ำคืนนี้ช่างสวยงามเสียเหลือเกิน เว้นแต่ว่าคนข้างบ้านเค้าจะนอนไม่หลับเพราะนึกว่าผีหลอก

---------------------------

แต่งไปเหมือนงี่เง่ายังไงไม่รู้
รู้สึกว่าตัวเองเหมาะที่แต่งยาโยยมากว่าชายหญิงซะอีก
โอ้ย หนักใจตัวเอง
ขอบคุณที่สละเวลาอันมีค่ามาอ่านนะคะ