[SF] special #HappyYunhyeongDay - ขอจูบหน่อย - {BOBYUN}

เนื้อเรื่อง

[SF] special #HappyYunhyeongDay - ขอจูบหน่อย - {BOBYUN}

#ความบ็อบบี้

“วันนี้วันเกิดยุนฮยอง” คิมจินฮวานผู้มีฐานะเป็นผู้ใหญ่และอาวุโสสุดในไอคอนพูดขึ้นขณะที่ทุกคนนั่งฟังแบบกึ่งหลับกึ่งตื่น ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง

“วันนี้วันเกิดพี่ยุนฮยอง?” ฮันบินผู้ได้ฉายาว่าคาริสม่าลีดเดอร์กึ่งพูดกึ่งถามแฟนตัวเล็กของเขา

            ใช่ครับ คิมฮันบินกับคิมจินฮวานเป็นแฟนกัน คบกันตั้งแต่เป็นเด็กฝึกมาด้วยกันนับๆดูนี่ก็ปีจะสองแล้วล่ะที่เปลี่ยนสถานะจากพี่น้องมาเป็นแฟน

“วันนี้วันเกิดพี่ยุนฮยอง!” จุนฮเวพูดตามขึ้นมาอีกคน

“หืม วันนี้วันเกิดพี่ยุนฮยอง!!” ตามด้วยดงฮยอก

“วันนี้วันเกิดพี่ยุนฮยอง” ตบท้ายด้วยชานอูที่พูดแบบเนือยๆตามประสาเด็กน้อยเพิ่งตื่น

            แล้วมันจะพูดตามกันทำไม.

สมาชิกทุกคนโดนพี่จินฮวานกึ่งปลุกกึ่งลากออกมาเพื่อคุยกันเรื่องเซอร์ไพรส์วันเกิดยุนฮยอง ที่ตอนนี้เจ้าตัวยังคงนอนอูดปูดอยู่ในห้องโดยที่ไม่รู้เรื่องอะไรอยู่

แน่นอนว่าวันเกิดยุนฮยองผมเองย่อมรู้ดี

ก็ผมน่ะ พิเศษกว่าคนอื่นๆน่ะสิ

พวกเราเป็นเด็กฝึกที่กำลังรอการเดบิ้วต์ในนามของ iKON ครับ พวกเราซ้อมกันอย่างหนักเพื่อการเดบิ้วต์ที่สมบูรณ์แบบที่สุด มันจึงไม่แปลกที่ทุกคนจะดูเหนื่อยๆง่วงๆสลึมสลือกันแบบนี้ แล้วก็ไม่แปลกที่ยุนฮยองยังสามารถหลับลึกไม่ได้ยินเสียงที่พวกผมคุยกันอยู่ตอนนี้ ก็เพราะเขาเหนื่อยมากน่ะสิ เขามักจะทำการฝึกซ้อมหนักกว่าคนอื่นๆเสมอ ทั้งร้องทั้งเต้น ยุนฮยองเป็นคนขยันครับ และก็น่ารักมากๆด้วย…

“คืนนี้เราจะจัดปาร์ตี้เซอร์ไพรส์วันเกิดยุนฮยองกัน” พี่จินฮวานว่า

“หูยพี่ ตั้งคืนนี้อ่ะ แล้วปลุกพวกเรามาทำไมตั้งแต่ตีห้าเนี่ย” เป็นดงฮยอกที่ค้านขึ้น เออ ผมก็คิดแบบนั้น

“เราก็ต้องมาแบ่งหน้าที่กันดิ อย่าเถียงตัวเล็กจะได้มั้ย” ฮันบินว่าเข้าให้ มือหนาตบเบาๆที่หัวของดงฮยอกเป็นการเตือน ไอ้นี่ก็เกินไปครับ รักแฟนหวงแฟนเชื่อฟังแฟนถนอมแฟนซะยิ่งกว่าไข่ในหิน เอะอะตัวเล็กของบินๆ

หมั่นไส้มากแต่ทำอะไรไม่ได้

“ใช่ เราต้องแบ่งหน้าที่กัน ฉันกับฮันบินจะออกไปซื้อของ”

“ถูกต้องแล้วครับที่รัก จะไปไหนก็ได้ขอแค่น้องบินมีพี่จินตัวเล็กอยู่ข้างๆ” ฮันบินว่าพลางเอาหัวถูไหล่พี่จินฮวานแบบอ้อนๆ อื้อหือ แล้วมันจะมาหวานกันทำไม อิจนะอิจ คิมบับอิจจจจจจจ

“ฮันบินอยู่นิ่งๆมาถูทำไมเนี่ยยย” พี่จินฮวานดันหัวหัวทุยนั่นออกก่อนจะพูดต่อ

“ส่วน จุนเน่ ดงฮยอก และชานอู เป็นฝ่ายจัดสถานที่รอบนดาดฟ้าของหอพัก” ทุกคนฟังพี่จินพูดอย่างตั้งใจก่อนจะพยักหน้ารับกันพัลวัน

“ส่วนบ็อบบี้…”

“ผมจะคอยกันยุนฮยองไม่ให้ขึ้นไปบนชั้นดาดฟ้า” ผมพูดขึ้นเป็นประโยคแรกของวัน

“เฮ้ย นายรู้ได้ไง พี่กำลังจะบอกแบบนั้นพอดี”

            โถ่พี่เตี้ย อย่ามาขี้เลียนแบบดิ

ไอ้แค่คอยกันยุนฮยองไม่ให้ขึ้นดาดฟ้าน่ะ ไม่เหนือบ่ากว่าแรงหรอก แต่ยุนฮยองพื้นฐานเป็นคนขี้สงสัยมากครับ ผมก็คงต้องหาคำตอบนู่นนี่นั่นมาตอบเขานั่นแหละ

            แต่ผมก็มีแผนของผมแหละนะ เดี๋ยวก็รู้ครับ หีหี

สี่ชั่วโมงต่อมา

นี่เป็นเวลาเก้าโมงเศษๆแล้วครับ หอทั้งหอเหลือแค่ผมที่นอนแผ่ยึดโซฟากลางห้องนั่งเล่นอยู่คนเดียว พี่จินฮวานกับฮันบินเพิ่งออกไปซื้อของเมื่อสักครู่นี้ครับ ส่วนสามคนฝ่ายจัดสถานที่ก็แบกอุปกรณ์ขึ้นดาดฟ้าตั้งแต่สองชั่วโมงก่อนหน้าแล้ว

“อ้าวบ็อบบี้ ทำไมนอนคนเดียวอ่ะยังไม่มีใครตื่นหรอ”

ไม่นานก็ได้ยินเสียงใสเอ่ยขึ้น พร้อมร่างเล็กๆที่เดินมานั่งลงข้างๆผมที่นอนอยู่

            แหม่ะ สายขนาดนี้มีแต่นายคนเดียวนั่นแหละที่ยังไม่ตื่น

“เอ่อ คือ อ๋อ ตื่นกันหมดแล้ว”

“แล้วพวกเค้าไปไหนกัน” ยุนฮยองถามพร้อมมือเล็กก็ยังขยี้ตาตัวเองอย่างต่อเนื่อง ไอ้บ้า ทำไมน่ารัก

“เอ่อ …พี่จินกับบินออกไปซื้อของน่ะ ของใช้ที่หอหมด” นี่แน่ะ สกิลการโกหกของบ็อบบี้ก็เทพเหมือนกันนะทุกโคนนนนน

“แล้วจุนเน่ ดงฮยอก ชานอูล่ะไปไหน”

            บอกแล้วไงว่ายุนฮยองน่ะขี้สงสัย

“เอ่อ…หืม อยู่กับฉันแล้วถามหาคนอื่นนี่ไม่น่ารักเลยนะ” ผมยันตัวลุกขึ้นแล้วใช้แขนเพียงข้างเดียวจัดการรวบเอวบางเขามาใกล้ ไม่นานร่างทั้งร่างก็ปลิวมานั่งบนตักผมอย่างง่ายดาย

            เปลี่ยนเรื่องแล้วจัดการแต๊ะอั๋งแม่งซะเลย ถามมากดีนัก

“อะไรอ่ะ” ยุนฮยองดูไม่ตกใจกับการกระทำของผมหรอกครับเพราะมันไม่ใช่ครั้งแรก ดูเหมือนเขาจะออกแนวสงสัยมากกว่า

ก็ผมกับยุนฮยองน่ะ จะบอกยังไงดีล่ะ เราไม่ใช่แฟนที่คบกันแบบเปิดเผยเหมือนพี่จินฮวานและฮันบินหรอกครับ แต่จะว่าเป็นเพื่อนกันก็ไม่ใช่เพราะมันมากกว่านั้น เราอยู่ในสถานะที่สามรถแตะต้องกันและกันได้มากกว่าคนอื่น สามารถหวงได้หึงได้ ทำอะไรหลายๆอย่างมากกว่าที่เพื่อนเขาทำกันได้ แต่เราไม่ได้เรียกกันว่าแฟนหรอก คือผมและยุนฮยองต่างก็มีความสุขที่มันเป็นแบบนี้ เราอยู่ด้วยกันทุกวัน กินข้าว ฝึกซ้อม ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด แค่นี้ก็พอแล้วหรือเปล่าสำหรับคนพิเศษๆแบบยุนฮยองน่ะ…

“อยากจูบนายน่ะ” ผมพูดก่อนจะเลื่อนใบหน้าเข้าใกล้จนอีกคนต้องหันหน้าหนี

“นี่ ฉันยังไม่ได้อาบน้ำนะ”

“แค่นายบอกว่าได้ฉันจะจูบเดี๋ยวนี้เลย”

          จะบอกให้ว่ายุนฮยองตอนยังไม่ได้อาบน้ำน่ะ หวานยิ่งกว่าตอนอาบน้ำแล้วซะอีก

“ไม่ได้” อีกคนยังคงยืนยันที่จะดันใบหน้าผมออกห่าง

“ทำไมดื้อแบบนี้ครับ”

“นายดื้อกว่าอีก ปล่อยก่อนจะไปอาบน้ำ”

“ไม่ให้ไป” ผมพูดอย่างเอาแต่ใจพลางแขนแกร่งก็รัดเอวบางไว้แน่น

“บ็อบบี้” ยุนฮยองดิ้นขลุกขลิกในอ้อมกอดผมอยู่นานก่อนที่ร่างเล็กจะนึกขึ้นได้ว่ามันคงเสียเปล่าเลยหยุดดิ้นไปเสียดื้อๆ

“แค่อยู่เฉยๆน่า” ผมไม่ว่าเปล่า จมูกโด่งๆถูกส่งไปหอมแก้มอีกคนฉกชิงความหอมหนึ่งฟอดใหญ่ๆ

“ย่าห์ ฉันยังไม่ได้อาบน้ำนะ”

“ไม่เห็นจะเกี่ยว จะตอนไหนๆนายก็หอมตลอดนั่นแหละ”

“ปากหวาน”

“วันนี้อาจจะไม่หวานก็ได้นะ ลองจูบดูก่อนสิ”

“เจ้าเล่ห์”

“ฉันรักนายจังเลยยุนฮยอง ฉันหลงในทุกๆอย่างที่เป็นนาย”

“จริงหรอ”

“กวนตีนนักนะ” ผมอดจะด่าให้ไม่ได้กับท่าทางยียวนกวนประสาทนั่น แต่จะทำยังไงก็น่ารักหมดนั่นแหละ ศิโรราบแล้วครับ คิมจีวอนยอมแล้วจริงๆ

“ว่าฉันทำไมอ่ะ” ปากบางเบ้ลงแสดงอาการไม่พอใจ

            ขนาดเบ้ปากยังน่ารักเลย อร่อสสสสสสสสสสส

“จูบหน่อย”

“ถามว่าเมื่อกี้ว่าฉันทำไม”

“เพราะอยากจูบไงล่ะ จูบหน่อย”

“คนละเรื่องเลย”

“จูบหน่อย”

            รู้หรือไม่ว่าคิม จีวอนเป็นคนมีความพยายาม…

“ทำไมขี้ตู่ขึ้นทุกวันทุกวันแบบนี้ฮะ คิม จีวอน”

“จูบหน่อยสิ”

“ย่าห์”

“ขอจู…” ไม่ทันที่ผมจะได้พูดจบประโยค ยุนฮยองก็ยื่นปากบางๆของเขามาประกบกับปากผมทันที ถ้ายุนฮยองเป็นคนขี้อ้อนผมเองก็คงเป็นคนขี้ตื้อแหละครับ ผมแพ้ลูกอ้อนยุนฮยองมากมายขนาดไหน ยุนฮยองก็คงเอาชนะลูกตื้อของผมไม่ได้เช่นกัน

แขนเล็กที่เคยวางแนบลำตัว ตอนนี้ถูกยกขึ้นมาวาดคล้องคอผมในขณะที่ปากของเราสองคนก็ยังหยอกล้อกันอยู่ไม่ห่าง

            หวาน ยุนฮยองหวานมากจริงๆ

เนิ่นนานที่ผมส่งลิ้นร้อนเข้าไปตักตวงความหวานจากโพลงปากนุ่มนิ่ม ก่อนจะเปลี่ยนจังหวะให้กลายเป็นจูบที่ร้อนแรงขึ้น

“อืออออ” ยุนฮยองครางออกมาเสียงเบา ผมเดาว่าเขาคงพอใจกับรสจูบที่ผมมอบให้ล่ะ

ผมละริมฝีปากออกจากปากหวานนั่นอย่างอ้อยอิ่ง ก่อนจะเลื่อนจุดหมายลงมายังซอกคอขาว

“บ็อบ  บี้ อย่าทำรอยนะ อ้ะ!” ยุนฮยองเอ่ยท้วงเมื่อผมจงใจฝังเขี้ยวลงบนใบหูอีกคน

“รู้ใช่มั้ยว่าถ้าดื้อมากๆจะโดนอะไร” ผมกระซิบเบาๆที่ข้างหู

“รู้…ปล่อยก่อน”

“คิดว่ามันจะง่ายขนาดนั้นหรอ”

“แต่..” ไม่ปล่อยให้อีกคนได้ทักท้วงอะไรขึ้นมาอีก ผมจัดการปิดปากคนตัวเล็กนี่อีกครั้งด้วยปากของผม ตักตวงความหวานจนพอใจ ก่อนจะละปากออกอีกครั้ง

“ฉันจะอดใจรอให้นายอาบน้ำก่อน”

“นายควรคิดได้ตั้งนานแล้วนะ เอะอะจูบหน่อยๆอยู่นั่นแหละ” ยุนฮยองเอ็ดผมเบาๆพลางใบหน้าหวานๆก็มีสีแดงระเรื่อ

“หรือจะต่อดีนะ”

“ไม่เอาดิ  ฉันจะไปอาบน้ำ”

“แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะยุนฮยอง” ผมพูดขณะที่ก็ยังกอดอีกคนอยู่

“นึกว่านายจะไม่พูดซะแล้ว” ยุนฮยองยิ้มร่าก่อนจะหอมแก้มผมสลับกันซ้ายขวา

“วันเกิดนายฉันมีของขวัญให้นายด้วยนะ”

“อะไรหรอ” ทีงี้ดูตื่นเต้นขึ้นมาเชียว

“ไปอาบน้ำก่อนสิ แล้วเดี๋ยวกลับมาจะให้ จะให้ตั้งแต่ตอนนี้ไปถึงตอนเย็นเลยเป็นไง”

“คิดอะไรทะลึ่งๆอยู่หรือเปล่าบ็อบบี้…”

“…^^” ผมไม่ได้ตอบอะไรเพียงแต่ส่งยิ้มให้อีกคนตรงหน้าเท่านั้น

“…”

“ของขวัญของฉันคือการให้นายทั้ง”ตัว”และ”หัวใจ”ของฉันไง”

“ว่าแล้วเชียว คนทะลึ่ง”

“หรือจะไม่เอา”

“ฉันจะปฎิเสธิของขวัญที่แสนล้ำค่าอย่างนายได้ยังไง”

          ยิ๊ ปากหวาน สลับหน้าที่กันมั้ยล่ะ จะยอมเคะให้ก็ได้นะ ฮริงค์

“รักนะ”

“รักครับ” ยุนฮยองยื่นปากของเขามาแตะปากผมเบาๆ แล้วใช้โอกาสตอนที่ผมเผลอฉุดตัวเองลุกขึ้นจากอ้อมกอดของผม

ผมมองร่างเล็กที่เดินออกไปก่อนจะระบายยิ้มออกมาบางๆ น่ารักจริงๆนั่นก็คงรีบไปอาบน้ำแล้วเตรียมตัวมารอรับของขวัญสินะ หืม ให้ช่วยอาบน้ำให้ไหมจ้ะที่รักกกกกกกกก

            ชักรอไม่ไหวแล้วสิ…

แผนเซอร์ไพรส์ของพี่จินฮวานน่ะหรอจะสู้แผนของคิม จีวอนคนนี้ได้

แผนที่ทำให้ผมได้อยู่กับยุนฮยองทั้งวัน

แผนที่จะไม่มีใครสามารถเข้ามาขัดขวางความสุขของเราได้

แผนนี้ที่ คิม จีวอน นั่งคิดนอนคิดวไว้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว!

ล็อคประตูหอไม่ให้ใครเข้ามาแม่ ง!!!

เป็นไง แผนผมเด็ดใช่ไหมล่ะ หึ

END

          ฟิคสั้นนี้ท่านได้แต่ใดมา 5555555555555

ชื่อเรื่องหากินง่ายมากอันนี้รู้ดี คือคิดอะไรไม่ออกแล้วไง คิดแค่ว่าอยากจูบซงปริ้นซ์ #ผิด #โดนตบ

สองคนนี้ไม่ใช่แฟนกันแกแต่เป็นซะยิ่งกว่าเมียอีก เง้อออออ

อันเนื่องมาจากวันนี้วันเกิดซงปริ้นซ์ผู้น่ารักของกระหม่อม

กระหม่อมจึงเซ่นด้วยการจับบ็อบบบี้ผูกโบว์แล้วถวายแก่ปริ้นซ์ซงซะเลย

ข้ารักคู่นี้มากข้าจะบอกไว้ก่อน ถึงข้าจะแต่งฟิคไม่รู้เรื่องแต่ข้าก็ยังพยายามจะแต่ง ถถถถถ

ปล่อยมันไปช่างมันเถอะ แต่งไปก็อยากจะสิงบ็อบบี้ไป

จินตนาการขั้นแอดว๊านซ์ว่าเป็นตัวเอง 5555555

พอออออ ทอล์คของอิไรท์นี่จะยาวกว่าฟิคอยู่ละ ถถถถ

เม้นนะ นะ นะ นะ

แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยูนะคนดี คนน่ารักที่หนึ่ง *ปาลิปปาล์ม* #HappyYunhyeongDay