[Fic-Beast] The Cubic Game

สวัสดีค่าา ขอแนะนำตัวก่อนนะ เออตรงๆเลยคือเราเป็นคนไม่ค่อยอ่านนิยาย นิยายในเด็กดีแทบจะไม่เคยเข้ามาอ่านเลย แต่ช่วงนี้เป็นอะไรไม่ไรู้อยากแต่ง 555555 แล้วถ้าให้พูดถึงนิยายเรื่องนี้ใครที่ปรารถนาฉากหวานแหววกดออกได้เลยค่ะเพราะมันไม่มีเลย เนื่องจากไรเตอร์ไม่เคยมีประสบการณ์ ตามจริงไม่เกี่ยวหรอกแต่แต่งแนวนี้ไม่ถนัด ส่วนฉากncชอบอ่านนะแต่ถ้าให้แต่งขอดูอีกที เพราะคิดไม่ออกเลยจะให้ไปมีncฉากไหน >< านไปเรื่อยๆ ncชอบอ่านแต่จะให้แต่งขอเรื่องนี้ด้วยนะคะ ส่วนนิยายเรื่องนี้มันจะลึกลับ แรกๆอาจจะดูไม่ค่อยมีอะไรแต่ต้องลองอ่านไปเรื่อยๆ มันจิตๆหน่อยนะ(ไม่แน่ใจหน่อยป่าว) ไม่อยากสปอยมากไปอ่านเองเลย ท้ายๆหักมุมด้วยมันจะเผยออกมาทีละนิดว่าใครเป็นคนฆ่าใคร ซ้ำกับที่อื่นรึป่าวไม่รู้เพราะบอกแล้วว่าไม่ค่อยอ่านฟิคในเด็กดี ผิดพลาดยังไงติชมกันได้นะเรื่องแรกจริงๆ เม้นให้หน่อยนะเพราะอาจจะไม่ค่อยได้ไปโปรโมทเท่าไหร่ T______T

                                                                                                                                                                           บทนำ

   ภายในห้องที่กว้างใหญ่หรูหรา เต็มไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพงมากมาย แต่ในห้องกลับเงียบและเย็นเฉียบ ไม่มีเสียงใดๆเล็ดลอดเข้ามาทั้งสิ้นแม้กระทั่งเสียงลมหายใจหรือเสียงแอร์ที่กำลังเปิดอยู่ มีสิ่งมีชีวิตทั้งสองที่ไม่แน่ใจว่าจะสามารถเรียกว่ามนุษย์ได้หรือเปล่า เพศหญิงและชายหน้าตาทั้งเรียกได้ว่าว่าดูดีมากเลยทีเดียว ฝ่ายหญิงกำลงก้มหน้ากำมือแน่นเหมือนกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ในแววตานั้นรู้สึกอดอัดและกดดันดั่งภูเขาไฟที่แทบจะระเบิดเสียให้ได้ ผิดกับฝ่ายชายที่กำลังใช้ปลายนิ้วชี้ตวัดแก้วน้ำชาขึ้นมาดื่มพร้อมอ่านหนังสืออย่างสบายใจ
   "นี่คุณ ฉันไม่เข้าใจเลยทำไมต้องเป็นพวกเค้า พวกเค้าทั้ง6คน เค้าเกิดมาพร้อมทั้งหน้าตานิสัยฐานะ เค้าดีทุกอย่าง เค้าไม่ควรโดนอะไรแบบนี้" ด้วยความที่ทนไม่ไหวและอึดอัดใจมากว่าหนึ่งชั่วโมง หญิงสาวได้ทุบโต๊ะอย่างแรงและเอ่ยปากถามฝ่ายชายไป ดั่งภูเขาไฟที่ระเบิดไปเรียบร้อยแล้ว
   "อื้มคุณพูดถูก พวกเขาเพรียบพร้อมทุกอย่าง แล้วยังไงเหรอ? มันเกี่ยวกันตรงไหน? เรื่องพวกนี้คุณสมบัติเหล่านั้นไม่สำคัญเลยด้วยซ้ำ ถ้าคุณรู้จักเหง้านิสัยแท้ๆของพวกเขาคุณจะไม่มาถามผมอย่างนี้หรอก แต่ผมว่าเราเคยคุยเรื่องนี้กับไปแล้วนะ" ฝ่ายชายละสายตาจากหนังสือและหันมาจ้องหน้าอีกฝ่ายที่อยู่ตรงหน้า และบิดตัวเล็กน้อยเพื่อคลายความเมื่อยล้าจากการอ่านหนังสือ
   "คุณช่วยอธิบายอีกรอบได้ไหม?" ฝ่ายหญิงทำเสียงเรียบๆ แต่ใบหน้าของเธอมีนั้นเปี่ยมไปด้วยความสงสัย
   "ได้สิ คนอย่างคุณให้ผมอธิบายร้อยรอบแล้วยังไม่เข้าใจก็ไม่แปลกหรอก ที่เราต้องให้พวกเค้าทั้งหกคนมาเล่นเกมเกมนี้ผมไม่ใช่คนลิขิต ผมแค่รับคำสั่งมาแล้วลงมือปฎิบัติก็แค่นั้น แล้วทำไมต้องเป็นเค้าทั้งหกคนน่ะเหรอ เพื่อเป็นการไถ่บาปที่พวกเค้าเคยทำไว้เมื่อชาติที่แล้วไงล่ะ ผมยังไม่เข้าใจเลยนะพวกเค้าบาปหนาขนาดนี้ทำไมพระเจ้าถึงปราณีให้หน้าตาพวกเขาดีฐานะดี เพรียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง ทีนี้คุณหายข้องใจหรือยัง?" ฝ่ายชายพูดจบพร้อมกระตุกยิ้มขึ้นมาเหมือนมันเป็นเรื่องปกติ ทำให้ฝ่ายหญิงที่นั่งอยู่ตรงข้ามเริ่มขนลุกกราว  
   "ถ้าอย่างนั้น ทำไมคุณไม่ฆ่าให้เขตายเลยล่ะ มาให้เล่นเกมโรคจิตบ้าๆทรมาณพวกเขาแบบนี้ทำไมกัน" ฝ่ายหญิงสวนกลับทันที คิ้วโก่งขมวดเข้าหากันด้วยความไม่เข้าใจ ว่าฝ่ายชายที่กำลังพูดอยู่ข้างหน้าเธอต้องการอะไรกันแน่ "เหอะ..ถ้าง่ายอย่างงั้นก็คงไม่สนุกสมใจท่านแน่ๆ ไม่งั้นท่านจะออกคำสั่งออกเกมพวกนี้มาทำไมกัน? อ้อ แล้วคุณก็คงรู้ดิสินะว่าถ้าเราไม่ทำตามจะเกิดอะไรขึ้น?" ฝ่ายชายค่อยๆก้มหน้าเข้ามาใกล้ฝ่ายหญิงพร้อมกับเข้าเราะคิกคักอย่าชอบใจและหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านต่อ ทำเอาฝ่ายหญิงเริ่มสั่นคลอและชงักไปซักพัก
   "ฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ เผาทั้งเป็นแบบที่บรรพบุรุษฉันเคยโดนสินะ…"
   "ใช่ ฉลาดนิ....มันใกล้ถึงเวลาของพวกเขาทั้ง6แล้วแหละ THE CUBIC GAME WILL START AGAIN"


**ไม่มีรูปมีแต่ตัวหนังสือโจ้งๆเลย ขอโทษทีนะ TT**