คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 ก็คือ ตอนต่อจากตอน ที่1
ุ๊บ เฮ้ยๆๆๆ หล่นๆ แล้ว ่วย เฮ้ยยยยย
้า โรม ่วย้วยๆๆผมน้ำ หน้าีเลยราฟฟฟ
่วย ้วย ่วย้วยยยย อย ่อยยยยแน่
(ร้อ ไป ะเีย ะายไป ไม่ไหววว)
วยัเลยุใรนรูน้ำวะ แ่อนนั้นไม่ไ้ิแบบนี้ไ อนนั้นิแ่ว่า
่วยยยย้วยยยยยยย รู ว่าย น้ำไม่เป็นนนนนนนนนนน
ะ ใรมาล็ออรู ่วย้วยๆๆๆๆ
ไม่เอาแล้วไม่อยาายแล้วๆๆๆ
ผีอำแน่เลยมานะึรูลน้ำแล้วๆๆๆๆ
เฮ้ยยยยย ผมนึนะ อนนั้นโวยวายให่เลย
ลัวมารับ ยอมรับเลย ไม่เอาไม่อยาาย
ไม่เอา แล้วๆๆลัวๆๆ อารม์ ลัวายอ่าเนอะ
ใรเยใล้ าย นะ นั้นเลย (วู้ยยยยยย พิมพ์ไปแล้วนลุ น่าัวววว)
แบบ ภาพเ่าๆ มันลอยเ้ามา ทีละภาพ แล้วเร็วึ้นๆ เหอะๆ (เหมือนาร์ูนเนอะ แ่ ริๆนะ)
หลัาึ้นมาไ้ผมรีบวานหาโทรศัพท์ เลยรับ
ผมรีบโทรหาทีบ้านทันที
แบบิถึแม่๋าึ้นมาเลยผมนะ
แ่ อ้า โทรศัพท์ ผมเปียน้ำมันะโทรไ้ยัไเล่า วายยย อ ่าัวเอทีนึ
(อนนั้นโทรศัพท์บ้านั้น็แพะมั้เลย)
แ้ๆๆๆัวเหม็นไปหมแล้วๆๆๆ (วามเะๆไม่เหม็นเท่าไหร่ แ่ อนุมาน ไปว่าเหม็น โหูน้ำเะเนอะ )
ผมโวยวาย เป็นบ้านเป็นหลั เ ป็นนบ้าเลย บ้าเป็นธรรมาิ
แ่ไม่ทัน ทีผมะหันไปูว่าใร่วยผม แบบว่าโวยวายอยู่
มันมาเลยรับหมัฮุ1หมั โนัๆทีแ้มผมนหน้าผมหันเลย
ริมฝีปาบาๆอผม ระทบับ เหล็ั ใน่อปา อเหลวสีแ
เริ่มไหลออมา นเห็นไ้ั เ็บรับ เ็บ เ้อออ
“ไอ้เหี้ย เินนนนอื่นน้ำแล้วไม่อโท แม่่วยึ้นมา็ไม่อบุแล้ว ยัะโวยวายอี เหี้ยเอ้ย”
ผมอึ้รับ พูไม่ถู เหี้ยเ็มหัวเลย เ้อ เ็บปา็เ็บ
สรุปือูนมันน้ำหรือมันนรู สับสนราฟฟ
แล้วรูลามันน้ำ้วยเหรอ แล้วใร่วยรูอย่าบอนะว่าเป็นมัน
สับสน...ะลั เป็นเ่าเหม็น เหอะๆ
แล้วมัน่อยรูทามไม แ้ๆๆๆ เ็บๆ แล้รู สั
วันนี้รูเศร้ามาทั้วัน ทำไม้อแล้รู้วย แ้ๆๆๆๆ
“แล้วมึ่อยรูทามไม”
ผมัฟัน่ามันไปทีนาทีมันำลัะเินหนี มันไม่อบ้วย หยิ่ นะมึ
“เฮ้ย ะเินหนีเหรอ ว่ะ” ผมะโนออไป เรียนะ เนี่ย บิ้วเรียหน่อย เะ นอ่าน
“ใรเินหนีมึ วะ สันี่ ” มันพู แล้วยัเมินใส่ผมอี
“เออ นึว่ามึะหนี เียวแม่” เหอะๆทามเป็น เท่ห์ อีรู นมอทั่วท่าน้ำแล้วววววว
ผมวิ่ามมันไปนเริ่มมอผมเยอะึ้นเหอะอายบวเหม็นไม่ไหวแล้วๆๆๆ
“รูไม่หนีมึแน่ ”
อ่าวึ้นเสีย เ็ น่าัวๆ
“มึมึ ..... ้อ ใ้รู นรูนำ โทรศัพท์รูพัเนีย ยัะมา ่อยรูอี”
ผมไม่พูถึ เรือ ทามมันนำ แ่เบี่ยไปพู เรืออื่น แล้ววัโทรศัพท์ ให้มันูว่าพั
มัน็ว้าโทรศัพท์ผมไปแล้วล้าน้ำ๊ออะ
‘อ้าๆๆๆๆ แพ อ้าๆๆๆๆๆ’ T-T
“อ้า มึเอาอรูไปล้าทำไม”
แ้ๆๆๆๆวันนี้ทามไมมันวย้ำวย้อนวะแม่ๆๆๆๆ
“อะ สะอาแล้ว” มันยื่นโทรศัพท์ทีมันเพิ่ล้านำ๊อให้ผม
ูมันทำเะ อ้าๆๆๆๆอยาร้อ ูิ มันทำหน้าแบบไม่ทุไม่ร้อนอะแ้ๆๆๆๆ
แว้ เรียๆ ยุ็เยอะิบ เริ่มัผมแล้ว้วย
ในที่สุผมะ้อล้าัวไปับมัน วยยย มา
ออผมเปียทุอย่ายัีทีระเป๋านัเรียนไม่มีอาไร
แ่มันเะ หนัสือมันเปียหม โทรศัพท์มันะะพั้วยเหอๆๆ
สมน้ำหน้า 5555+ อย่าน้อยยย รู ะไม่ไ้เพิ ะารรมเน่าๆนเียวละว่ะ
แล้ว็ มาถึอนที่ 2แล้ว เหอะๆ ปิเทอมว่าๆ ิวๆ 5555
ที่อ่านมานั้น นิสัย นเๆนะรับ บ้าๆ ี้โวยวาย แ่ ือ มัน็นึในในั้นละ ปาล้า แ่ใลัว
เหอะๆ นแบบนี้ เยอะรับ เ่นผม้วยนนึละ ราฟผม
ความคิดเห็น