L.O.V.E

 

“นี่ก็เทอมสุดท้ายของพวกเธอแล้ว  เธอต้องใช้ช่วงเวลานี้ให้คุ้มค่า” อาจารย์นาตาชา ที่ปรึกษาประจำชั้นปี4 แจ้งให้พวกนักศึกษาทราบว่า เทอมสุดท้ายของการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยของพวกเค้ามาถึงแล้ว

“พวกเธอทุกคนต้องออกฝึกงานกันในเทอมนี้ ส่วนเรื่องที่ฝึกงาน อาจารย์จะให้ที่ปรึกษาฝึกงานของแต่ละคนดูให้

ขอให้พวกเธอโชคดีในการฝึกงานนะจ๊ะ”

บรรดานักศึกษา ต่างคุยกันอย่างตื่นเต้น เพราะพวกเค้าจะต้องใช้เวลาช่วงนี้เพื่อหาประสบการณ์ให้ได้มากที่สุด

“ตายแน่ ฉันตายแน่ๆ” มินอาหญิงสาวชาวเกาหลีบ่นพรึมพรำ

“เราคงต้องตายไปพร้อมกันแล้วล่ะ” โทนี่ ชายหนุ่มสุดหล่อคนเดียวในกลุ่มพูดด้วย หน้าตาซีเรียส

“พวกเธอจะเครียดกันทำไม ยังไงเราก็ต้องทำได้อยู่แล้ว ไม่มีอะไรเกินความสามารถของพวกเราหรอก” ฮานานักศึกษาสาวลูกครึ่ง เกาหลี ญี่ปุ่นให้กำลังใจเพื่อน

“ก็ฉันกลัวน่ะสิ ถ้าที่ปรึกษาเราเลือกบริษัทที่ ซุปเปอร์โหดให้พวกเราล่ะ” มินอาเอ่ยขึ้น

“แต่ฉันน่ะ อยากไปฝึกที่บริษัทของพ่อฉันน่ะสิ” โทนี่พูดพร้อมชวนสองสาว “เอามั้ย ลองดูกันสักตั้ง ฉันจะลองติดสินบนที่ปรึกษาดู”

“ไม่ดีกว่า ฉันขอบาย ฉันอยากทดสอบความสามารถตัวเองดู”

“จ้า....” ทั้งมินอาและโทนี่พูดน้ำเสียงประชดฮานา

ณ อพาร์ทเมนท์

ตึ๊งงงง “”” เสียงเตือนอีเมล์จากคอมของฮานาดังขึ้น

“ฉันดูให้นะ” มินอาเอื้อมมือเปิดอีเมล์

“ STAR คอมพานี!!” มินอาพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

“เธอว่าไงนะ” หญิงสาววิ่งหน้าตื่นออกมาจากห้องน้ำ

“สตาร์คอมพานี เธอได้ฝึกที่สตาร์คอมพานี ทำไมนะ ทำไมไม่เป็นฉัน” มินอาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเศร้า

“นี่มันบริษัท ร่วมทุนเกาหลีนี่” ฮานาเปิดอ่านจดหมาย สถานที่ฝึกงานอย่างละเอียด

“ทำไมอาจารย์ไม่เลือกบริษัทนี้ให้ฉันนะ น่าอิจฉาจัง” มินอาตัดพ้อ

“ยังดีนะ ที่เธอชอบสอนภาษาเกาหลีให้ฉันน่ะ ไม่งั้นฉันคงตายแน่ๆ” เธอพูดพร้อมเปิดดูเว็บไซต์ของบริษัท

กริ๊งงงงง !!!   

“ว่าไงโทนี่..”

“เฮ้..วันนี้พวกเราไปดื่มกันหน่อยมั้ย”

“ได้ๆ ตอนนี้นายอยู่ที่ไหน.........โอเคงั้นพวกเราจะออกไปเดี๋ยวนี้แหละ”

“โทนี่ว่าไงหรอ” มินอาถาม

“เค้าชวนพวกเราไปดื่มน่ะ ไปแต่งตัวกันเถอะ”

ณ ไนท์คลับแห่งหนึ่ง

ดื่ม!!!! โทนี่พูดพร้อมยกแก้วชวนพวกเราดื่ม

“ตกลงนายฝึกงานที่ไหนน่ะ”

“บริษัทพ่อฉันน่ะสิ”

“โห นายทำได้ไงเนี่ย” มินอาถาม

“ระดับฉันแล้ว พวกเธอสนใจมั้ยล่ะ”

“ไม่ล่ะ”

“แต่ฉันสนนะ” มินอารีบตอบ

“ได้สิ งั้นพรุ่งนี้เธอไปที่มหาลัยกับฉัน” โทนี่พูดพร้อมเดินออกไปโทรศัพท์

“เธอไม่ไปกลับพวกเราจริงๆหรอ นี่ถ้าครอบครัวฉันมาเปิดสาขาที่นี่ ฉันคงไม่ต้องพึ่งโทนี่หรอก”

“งั้นเธอมีอะไรให้ฉันช่วยเธอก็บอกมานะ โดยเฉพาะเรื่องภาษาน่ะ” มินอาบอกเพื่อนสาว

“จ้า ขอบใจมากนะ”