คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 งานเลี้ยงรวมมิตรสหาย
เมื่อปีเอร์ เมส์ และแมรี่เินเ้ามาในห้อโถลาอสถาบันพีเอ็ม ภายในห้อโถมีุรับแ ทาเ้าโรอาหาร ทาเ้าสู่สนามฝึ้อม ทาไปห้อพยาบาล ลิฟ์สำหรับไปห้อพั ห้อสมุ และโรยิม
“สถาบันพีเอ็ม ไม่ไ้เอันนานมาเลยนะ” ปีเอร์พูับัวเอเบาๆ น้ำเสียอเาแสออถึวามิถึ สีหน้าอเาแสออถึวามสบายใ
“ันว่าพวเราทิ้ระเป๋าเินทาเอาไว้ที่นี่่อนีว่านะ นายอยาไปเินส่วนไหนอสถาบัน่อนีล่ะ” แมรี่ถาม ปีเอร์รุ่นิ
“แ่ันว่าไปบอบรู่อนีว่านะ ว่าพวเรามาถึแล้ว” เมส์แสวามิเห็น านั้นายวัยลาน็เินออมาาประูลิฟ์ เาือบรู อห์นสัน ในุสูทสีำ สีหน้าอเาแสออถึวามอ่อนโยน
“สวัสีรับ บรู ไม่ไ้เอันนานมาเลยนะรับ” ปีเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามีใ
“สวัสีปีเอร์ เมส์ แมรี่ ันีใมานะที่พวเธอมาามำเิอัน” บรูอบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“เิอะไรึ้นรับ บรู ถึไ้เรียพวเราให้มาสืบทอำแหน่อพวุอนนี้” ปีเอร์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามสสัยอย่ามา บรูถอนหายใ แมรี่เะาััหวะเา
“ันว่าอย่าเพิ่พูอะไรอนนี้เลยนะ” แมรี่พู น้ำเสียอเธอแสออถึวามไม่สบายใ
“ไม่เป็นไร แมรี่ ันมาเพื่อบอเหุผลอารเรียัวพวเธอลับมา” บรูอบ น้ำเสียอเาแสออถึวามเหนื่อยล้า เาี้ไปทีุ่รับแเิทั้สามนนั่ล านั้นบรู ปีเอร์ เมส์ และแมรี่็นั่ลทีุ่รับแ
“ที่ันอยาให้พวเธอสืบทอำแหน่อัน เฮเลน และเฮนรี่นั้น็เพราะหลัาที่พวเราไปาที่นี่แล้ว สถาบันพีเอ็มะาผู้นำในทันที พวเราทั้สามนิเรื่อนี้มาั้แ่พวเธอเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยแล้ว อันที่ริันอยาให้ปีเอร์เป็นผู้นำ่อาัน แ่เฮนรี่ั้าน เพราะเฮนรี่รู้ว่าเธอะ้อปิเสธอย่าแน่นอน” บรูอธิบาย
“เฮนรี่ิถูริๆรับ ผมไม่อบเป็นผู้นำเลยแม้แ่น้อย” ปีเอร์อบ รอยยิ้มใีปราบนใบหน้าอบรู
“เฮเลน็เลยเสนอให้เมส์เป็นผู้นำสถาบันแทนที่ัน ให้แมรี่เป็นที่ปรึษา้านารใ้พลัแทนัวเอ ส่วนเฮนรี่็ไปทาบทามให้เธอมาเป็นนาย่าอที่นี่” บรูอธิบาย
“แ่ทำไมพวุ้อเษียอายุใน่วเวลานี้้วยล่ะรับ ผมไม่อยาให้พวุไปาที่นี่เลย” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามเสียใ น้ำาไหลอาบใบหน้าอเา บรูลูบศีรษะอเมส์เบาๆแสวามรัใร่
“ันเอ็ไม่ไ้อยาาที่นี่ไปหรอนะ เมส์ แ่พวเราำลัะมีลู ทั้ลอว์เรน และเฮเลนำลัั้รรภ์ไ้หเือนแล้ว พวเราอยาูแลภรรยา และลูให้ีที่สุ” บรูอบ น้ำเสียอเาแสออถึวามเมา เมส์พยัหน้าเบาๆ
“มันถึเวลาที่พวเราะเษียัวเอแล้ว เมส์ ันเอ็อายุมาแล้ว ไม่ไ้ล่อแล่วว่อไวเหมือนเมื่อ่อน แ่เฮเลนสิ นาั้รรภ์อยู่ยัอุส่าห์ระับเหุาร์่าๆที่เิึ้นในสถาบันไ้อยู่เลย” บรูพู ปีเอร์หัวเราะเบาๆ
“สมับเป็นเฮเลนริๆรับ” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“ไม่้อเป็นห่วหรอนะ เมส์ ันยัอยู่ที่นี่นถึเือนหน้า เมื่อหมู่บ้านบนเอะ าร์เี้ยน่อสร้าเสร็แล้ว พวเราถึะย้ายไปอยู่ที่นั่นพร้อมับอีผู้น้ำสถาบันนอื่นๆ” บรูอบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“แสว่าุะยัูแลที่นี่อยู่นถึเือนหน้าสินะรับ” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามีใ บรูส่ายศีรษะ
“หลัเสร็สิ้นานเลี้ยในืนนี้ พวเธอะ้อเริ่มทำหน้าที่อพวเรา ส่วนพวเราะอยให้ำปรึษาพวเธอนว่าพวเธอะูแลที่นี่ไ้้วยัวเอ” บรูอบ
“บรูะ ันไ้ยินมาว่าสถาบันภาะวันออให้ผู้นำนใหมู่แลสถาบันแล้วนี่ะ” แมรี่ั้้อสัเ บรูหัวเราะเบาๆ
“ทานะะัเห็นว่าวาารุพร้อมที่ะูแลสถาบันแล้ว เา็เลยมอบหมายหน้าที่ให้วาารุูแลสถาบันในทันที ส่วนหน่วยะระุริ็ัสินใเษียัวเอพร้อมับทานะะั” บรูอบ
“ูเหมือนสถาบันอพวเราะลบทบาททาสัมไปเยอะเลยนะรับ” เมส์ั้้อสัเ น้ำเสียอเาแสออถึวามัวลใเล็น้อย
“อนนี้โลสบสุแล้ว เมส์ พวเรามีหน้าที่แ่นำผู้มีพลัพิเศษมาฝึสอนเพื่อเรียนรู้ในารวบุมพลั และเป็นสถานทูอยูแลผู้มีพลัพิเศษที่ระายัวอยู่ทั่วโลเท่านั้น ทาอาาัรนิวเอิร์ธไม่อบเ้าไปยุ่เี่ยวทาารเมือ พวเราสนใแ่วามสบสุเท่านั้น” บรูอบ สีหน้าอเาแสออถึวามสบายใ
“ที่ผมลับมา เพราะผมเอ็เบื่อวามวุ่นวายอโล้านอเหมือนันรับ บรู ที่ทำานอผมมัน่าโหร้าย” ปีเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“ันรู้ว่าเธอทำอะไรับุพอร์ เ้านายอเธอ ปีเอร์ เธอเปลี่ยนไปมานะที่ไม่ทำอะไรามอารม์อัวเอ เพราะถ้าเป็นเธอเมื่อ่อน ไม่บที่ารแยิ้นส่วนปืนพ และลบวามทรำหรอ ใ่ไหม” บรูอบ น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นม ปีเอร์พยัหน้าอบ
“ถ้าเป็นผมเมื่อ่อน อาารถูทำลายไปหมแล้วรับ บรู” ปีเอร์อบ รอยยิ้มใีปราบนใบหน้าอบรู
“ันีใที่พวเธอไ้เรียนรู้ีวิมาึ้นแล้ว และัน็ไ้เห็นวามพร้อมอพวเธอที่ะูแลที่นี่่อาันแล้ว” บรูอบ เาเินาไปทันที
“ันะไปหาเฮนรี่หน่อย พวนายะไป้วยันหรือเปล่า” ปีเอร์พู เมส์ และแมรี่มอหน้าัน
“ไปสิ พวเราะไปับนาย” แมรี่อบ านั้นพวเา็หยิบระเป๋าเินทา และเินไปที่สนามฝึ้วยัน
“ทุอย่ายัเหมือนเิมเลยนะ” ปีเอร์พูเบาๆ เามอไปรอบๆสนามฝึ ึ่มีเป้า้อมสำหรับฝึยิปืน และธนู หุ่น้อมสำหรับฝึาร่อสู้ระยะประิ และ้นไม้ให่สำหรับนั่พัผ่อน ึ่ในเวลานี้มีเ็ำนวนหนึ่ำลัฝึ้อมามุ่าๆ พวเาเินเ้าไปในสนามฝึส่วนใน ึ่เป็นที่ั้อโรเ็บยานพาหนะ หออยสำหรับวบุมารเลื่อนที่อสถาบัน เรือนระ และห้อทำานอเฮนรี่
“เอาล่ะ พวเรามาถึแล้ว” ปีเอร์พู เาเาะประูห้อทำานอเฮนรี่ทันที สีหน้าอเาแสออถึวามื่นเ้น
“เิรับ” เฮนรี่อบ ปีเอร์เปิประูห้อทำาน เาเินเ้าไปพร้อมับเมส์ และแมรี่ พวเาเห็นเฮนรี่ำลันั่อยู่ที่โ๊ะทำานอเา เมื่อเฮนรี่สัเเห็นปีเอร์ เมส์ และแมรี่เินเ้ามาในห้อทำานอเา รอยยิ้มใีปราบนใบหน้าอเา
“ในที่สุพวเธอ็มาแล้ว” เฮนรี่พู น้ำเสียอเาแสออถึวามีใอย่ามา
“พวเราอฝาระเป๋าเินทาไว้ที่นี่่อนไ้ไหมรับ” ปีเอร์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นเ้น
“ไ้สิ ปีเอร์ ามสบายเลย หลัาันย้ายไปที่เอะ าร์เี้ยนแล้ว ห้อทำานนี้ะเป็นอเธอทันที” เฮนรี่อบ สีหน้าอปีเอร์แสออถึวามไม่สบายใเล็น้อย เฮนรี่ี้ไปที่เ้าอี้แทนำเิให้นั่ล ปีเอร์ เมส์ และแมรี่หยิบเ้าอี้มานั่ับเฮนรี่ามำเิ
“น่าใหายนะรับ พอพวเราลับมาที่นี่ พวุ็ะเษียอายุ และไปาที่นี่แล้ว” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามัวลใ
“พวเรา็เหมือนับยุสมัยนั่นแหละ ปีเอร์ ยุสมัย้อเปลี่ยนแปลามาลเวลา ัรวรริย่อมเปลี่ยนผัน รับาลเ้ามา และาไป อนนี้ำลัเ้าสู่ยุสมัยแห่วามสบ หน้าที่ในารูแลวามสบอพวเราำลัะสิ้นสุ และมันถึเวลาอพวเธอที่ะูแลวามสบ่อาพวเราแล้ว” เฮนรี่อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามโล่ใ
“ถ้าพวเราไปหาุที่เอะ าร์เี้ยน ุะยั้อนรับพวเราอยู่ไหมรับ” เมส์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามสสัย รอยยิ้มใีปราบนใบหน้าอเฮนรี่
“แน่นอน พวเรายินี้อนรับพวเธอเสมอ ถ้ามีเรื่อะปรึษาพวเรา ส่หมายโฮโลแรมิ่อพวเราไ้นะ” เฮนรี่อบ เาเปิลิ้นัโ๊ะทำานออ ภายในนั้นมีระาษเปล่า และอหมายำนวนมาบรรุอยู่ สีหน้าอเมส์แสออถึวามประหลาใ
“อย่าบอนะรับว่า นี่ือ...” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามประหลาใอย่ามา
“นี่เป็นหมายโฮโลแรมรุ่นใหม่ล่าสุที่ันไ้ประิษ์ึ้น ันเพิ่มวามสามารถในาร้นหาที่อยู่อผู้รับเอาไว้ ไม่ว่าผู้รับที่ถูระบุื่อบนหมายะอยู่ที่ไหน หมายบับนี้็ะถึผู้รับเสมอ ส่วนวิธีารสร้าหมายนี้ อยู่ในหนัสือที่เธอมีอยู่แล้ว ปีเอร์” เฮนรี่อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามพอใอย่ามา
“หมายรุ่นใหม่นี้ สามารถุยโ้อบในเวลาริไ้ ใ่ไหมรับ” ปีเอร์ถาม น้ำเสียอแสออถึวามอยารู้อยาเห็น ะหยิบหมายโฮโลแรมึ้นมารวสอบ
“ไ้แน่นอน นอามีวามสามารถ้นหาที่อยู่อผู้รับแล้ว หมายรุ่นนี้ยัสามารถเทเลพอร์[1]เ้าไปหาผู้รับโยรไ้อี้วย” เฮนรี่อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ ปีเอร์รุ่นิ
“หมายทีุ่ส่มาหาผม เป็นหมายรุ่นใหม่หรือเปล่ารับ” ปีเอร์ั้้อสสัย
“ใ่แล้ว ปีเอร์ แ่ที่หมายเ้าไปในบ้านอเธอโยรไม่ไ้ เพราะบ้านอเธอมีสนามพลัป้อันารเทเลพอร์ปลุมอยู่ หมาย็เลยไปถึไ้แ่ประูหน้าบ้าน และบิน่อเ้าไปหาเธอ” เฮนรี่อบ สีหน้าอปีเอร์แสออถึวามสบายใ
“แสว่าระบบรัษาวามปลอภัยที่ผมิั้ในบ้านอผมใ้ไ้ผลสินะรับ” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามีใอย่ามา
เป็นระบบรัษาวามปลอภัยที่ออแบบไ้อย่าีเยี่ยมเลย ันอื่นมริๆ” เฮนรี่พู รอยยิ้มแสออถึวามื่นมปราบนใบหน้าอเา
“ผม็แ่อยาป้อันบ้านอผมเอาไว้ ระหว่าที่ผมไม่อยู่รับ เฮนรี่” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามเินอาย
“เฮนรี่ะ ุไ้่าวาสมาิสถาบันพีเอ็มนอื่นๆอีไหมะ” แมรี่ถาม น้ำเสียอเธอแสออถึวามสสัยอย่ามา เฮนรี่รุ่นิ
“เท่าที่ันรู้นะ อนนี้เสัน ฟิวรี่ย้ายไปอยู่ที่สถาบันลา เามีำแหน่เป็นหัวหน้าานภาสนาม ฮันเอร์ เลอร์แมน็อยู่ที่สถาบันลาเหมือนัน เาทำานร่วมับพ่อแม่อเา ส่วนาร์ล โลสัน และอลิส าร์เนอร์เป็นผู้่วยอลอว์เรน ั้แ่เือนหน้าาร์ล และอลิสะเป็นพยาบาลประำที่นี่ร่วมัน” เฮนรี่อบ สีหน้าอแมรี่แสออถึวามสบายใ
“อย่าน้อย็ยัมีนุ้นเยอยู่ับพวเรา” แมรี่พู น้ำเสียอเธอแสออถึวามสบายใ เฮนรี่ลุึ้นยืน
“เอาล่ะ ันอัวไปรวสอบสถานที่ารัานเลี้ย่อนนะ ืนนี้พวเราะัานเลี้ยที่โรยิมั้นห พวเธอะนั่พัอยู่ที่นี่่อน็ไ้นะ” เฮนรี่พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ เาเินออไปาห้อทำานทันที ปีเอร์ เมส์ และแมรี่มอหน้าัน สีหน้าอพวเาแสออถึวามสสัย
“ปิพวเราะัานที่สนามฝึ ไม่ใ่เหรอ” ปีเอร์ั้้อสสัย น้ำเสียอเาแสออถึวามสสัยอย่ามา
“่วนี้ที่สนามฝึไ้รับวามเสียหายาารฝึใ้พลัอยู่บ่อยๆ พวเรา็เลยย้ายสถานที่ัิรรมส่วนให่ไปอยู่ที่โรยิมแทน อีอย่านะ โรยิมมีเรื่อปรับอาาศที่อยให้วามเย็นลอเวลา อาาศร้อนแบบนี้ไม่มีใรอยาัานเลี้ยลาแ้หรอ ริไหม” แมรี่อธิบาย ปีเอร์พยัหน้าล้อยาม
“มัน็ริอเธอ” ปีเอร์อบ แมรี่ลุึ้นยืน สีหน้าอปีเอร์แสออถึวามประหลาใ
“ันอไปหาเฮเลน่อนนะ พวนายอยู่ที่นี่ไป่อน เอาไว้เอันที่านเลี้ย” แมรี่พู เธอรีบเินออไปาห้อทำานอย่ารวเร็ว
“เอาล่ะ อรวสอบหน่อยว่าห้อทำานอเฮนรี่มีอะไรให้เล่นบ้า” ปีเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามอยารู้อยาเห็น เาเพ่สมาธิไปที่ลไารทำานอห้อทำานทันที
“นั่นนายำลัทำอะไรน่ะ ปีเอร์” เมส์ถาม สีหน้าอเาแสออถึวามสสัย
“ันำลัรวสอบอยู่ว่า ห้อทำานอเฮนรี่มีอะไรบ้า” ปีเอร์อบ ะเพ่สมาธิไปยัลไารทำาน
“นายเออะไรที่น่าสนใบ้าล่ะ” เมส์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามสสัย
“หลายอย่าเลย ที่นี่มีทั้ล้อวรปิสำหรับสัเาร์วามเรียบร้อยทั่วทั้สถาบัน อุปร์เลื่อนย้ายมวลสาร แถมมีประูลับไปห้อใ้ิน้วย” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นเ้น เาเินไปที่มุมห้อ ึ่มีรอย่ออประูที่มีสีเียวับำแพห้อ เาสัมผัสำแพที่เป็นรอย่อเบาๆ มันเปิออ และเผยให้เห็นบันไโลหะึ่เป็นทาลไปยัห้อใ้ิน
“ปีเอร์ ันว่ามันไม่ีหรอนะ ที่ะไปสำรวห้อใ้ินในอนนี้” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามัวลใ ปีเอร์ส่ายศีรษะ
“ไม่้อัวลหรอ เมส์ พวเราแ่ะไปรวสอบประโยน์อห้อใ้ิน” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ านั้นเา็เินลบันไ้ไปยัห้อใ้ิน เมส์รีบเินามเาไปทันที เมื่อพวเาเินมานถึบันไั้นสุท้าย ภายในห้อใ้ินนั้นมืสนิท ปีเอร์รู้สึถึมือที่บีบไหล่อเาแน่นึ้น รอยยิ้มปราบนใบหน้าอเา
“นายลัววามมืสินะ เมส์ ไม่้อห่ว เี๋ยวันเปิไฟให้” ปีเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ เาีนิ้วหนึ่ที ภายในห้อใ้ินเริ่มสว่าึ้น เมส์่อยๆปล่อยมือาไหล่อปีเอร์ พวเามอเห็นลานโล่ๆ และท่าน้ำสำหรับอยานพาหนะเินทาน้ำ แ่อนนี้ไม่มียานพาหนะใๆออยู่
“เหมือนลานอเรือเลยนะ” เมส์ั้้อสัเ น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นเ้น
“แ่าันรที่ไม่มีเรือออยู่ ูเหมือนที่นี่ะยัสร้าไม่เสร็้วย” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามเ้าใ
“พวเราไปันเถอะ อนนี้ใล้ถึเวลาที่ะ้อไปร่วมานเลี้ยแล้วนะ” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามัวลใ ปีเอร์พยัหน้า พวเาพาันเินลับไปที่ห้อทำานในทันที
“ูเหมือนเฮนรี่ะยัวุ่นวายับารัเรียมานเลี้ยอยู่นะ” ปีเอร์พู เาีนิ้วหนึ่ที ประูทาเ้าห้อใ้ินถูปิทันที
“เอาล่ะ ้อเรียมที่นอนหน่อย” ปีเอร์พู เาีนิ้วหนึ่ที แสสว่าสีาวสว่าึ้น เียนอนนาเล็หนึ่เียปราออมา สีหน้าอเมส์แสออถึวามประหลาใอย่ามา
“อย่าบอนะ นายะใ้ห้อทำานนี่เป็นที่พัอนาย” เมส์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามสสัย
“ันว่าห้อนี้มัน็ีเหมือนันนะ สะวสบายี้วย ันเบื่อที่ะ้อึ้นลลิฟ์ และบันไแล้ว” ปีเอร์อบ สีหน้าอเาแสออถึวามสบายใ พวเาเินลับไปนั่ที่เ้าอี้ที่พวเานัุ่ยับเฮนรี่
“ถึนายะเป็นนาย่าประำที่นี่ แ่านอนายไม่หนัถึนา้อหลับนอนในห้อทำานหรอนะ” เมส์ั้้อสัเ
“หน้าที่อันไม่หนัเท่านายหรอ เมส์ เพราะในานะผู้นำสถาบันพีเอ็มแล้ว นายยัเป็นผู้นำอสถาบันพันธมิร้วย พวผู้นำโลที่อยู่ในวามสับสนะ้อิ่อหานาย เพื่ออำปรึษา เหมือนอนที่ิ่อหาบรูอย่าแน่นอน ส่วนแมรี่ที่รับำแหน่ที่ปรึษาแทนเฮเลน นอาะมีหน้าที่ในาร้นหาผู้มีพลัพิเศษ และูแลารฝึฝนประำวันแล้ว เธอยั้อทำหน้าที่อยวาแผนเพื่อบริหารที่นี่่วยนาย้วย ส่วนัน็แู่แลระบบารทำานอระบบรัษาวามปลอภัย และสร้าท่าเรือใ้ินให้เสร็สมบูร์” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“แ่ที่แ่าัน ือ นายับแมรี่เป็นแฟนัน ถ้าภาระหน้าที่อแมรี่มันเินำลัอแมรี่ นายะ้อเ้าไป่วยเธออย่าแน่นอน” เมส์ั้้อสัเ ปีเอร์บไหล่เมส์เบาๆ
“ไม่ใ่แ่แมรี่เท่านั้นที่ัน้อ่วยเหลือ เมื่อภาระหน้าที่เินำลัอนาย ัน็ะ่วยนายอีแร” ปีเอร์อบ เาสวมอเมส์ และบหลัเมส์เบาๆ
“พวเราโีริๆ ที่นายลับมาพร้อมับพวเรา” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามาบึ้ใ
“ันเอ็ีใ ที่ไ้ลับมาในสถาบันแห่นี้พร้อมับพวนาย เทพผู้สร้า่ามีเมาที่ทำให้พวเราไ้มาเอัน” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามีใ รอยยิ้มแสออถึวามสบายใปราบนใบหน้าอทั้สอน านั้นทั้สอน็ลายอัน
“แ่เทพผู้สร้า ือ พ่ออนายไม่ใ่เหรอ แถมพวเรา้อเรียเาว่าาร์ล้วย” เมส์พู เาหัวเราะเบาๆ
“มัน็ริอนาย” ปีเอร์อบ พวเาลุึ้นยืนพร้อมัน
“ไ้เวลาเรียมัวไปเ้าร่วมานเลี้ยแล้วนะ ว่าแ่ห้อน้ำอยู่ที่ไหนล่ะ” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นเ้น ปีเอร์รุ่นิ เาั้สมาธิในทันที
“อยู่รนั้น” ปีเอร์อบ เาี้ไปที่้านวาอโ๊ะทำาน ห้อน้ำอยู่ห่าาโ๊ะทำานประมาสอเมร
“อบในะ” เมส์พู พวเาหยิบเสื้อผ้า และอใ้ออมาาระเป๋าเินทาอย่ารวเร็ว านั้นพวเา็ทำภาริส่วนัว และเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นุสูทสีฟ้า
“เอาล่ะ พวเราไปันเถอะ” ปีเอร์พู านั้นเา และเมส์็เินออไปาห้อทำาน้วยันอย่ารวเร็ว เมื่อพวเาเินมาถึห้อโถลา พวเามอเห็นแมรี่ และเฮเลนำลัยืนอยู่หน้าลิฟ์้วยัน
“รอเี๋ยวรับ พวเราไป้วยรับ” ปีเอร์พูเสียั เารีบพาเมส์วิ่ไปที่ลิฟ์ในทันที
“สวัสีรับ เฮเลน ไม่ไ้เอันนานเลยนะรับ” ปีเอร์พู เมื่อเา และเมส์วิ่เ้ามาในลิฟ์
“สวัสี ปีเอร์ เมส์ แมรี่เล่าเรื่ออเธอให้ันฟัมามามายเลย ไม่อยาะเื่อเลยนะว่านที่ใ้ปืนพ่มู่เธอะรอีวิมาไ้ เธอเป็นนใีมาเลยนะ” เฮเลนอบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามสบายใ สีหน้าอปีเอร์แสออถึวามเินอาย เามอูเฮเลน ึ่อนนี้เธออยู่ในุลุมสีาวสำหรับนั้รรภ์ ึ่อนนี้เฮเลนั้รรภ์ไ้หเือนแล้ว
“เรื่อนี้มันูัมาเลยนะ ปีเอร์” เมส์พู น้ำเสียอเาแสออถึารหยอล้อ ปีเอร์แท้อศอเ้าหน้าท้ออเมส์เบาๆ
“สิ่ที่ปีเอร์ทำลไปถู้อแล้ว เมส์ อนนี้นธรรมา และผู้มีพลัพิเศษสามารถอยู่ร่วมันไ้แล้ว ราบเท่าที่สนธิสัานิวเอิร์ธยัมีผลบัับใ้อยู่” เฮเลนอบ านั้นประูลิฟ์็เปิออ เผยให้เห็นทาไปโรยิม
“ุหมายถึ ราบเท่าที่ี หรือวามรุนแรที่เิึ้นโยผู้มีพลัพิเศษ ะเป็นีพิเศษึ่อยู่ในอำนาออาาัรนิวเอิร์ธ สินะรับ” เมส์ั้้อสัเ ทั้สี่นเินออาลิฟ์ไป้วยัน
“ไม่มีใรหลบหนีารับุมาเ้าหน้าที่ออาาัรนิวเอิร์ธไ้ เมส์ ผู้มีพลัพิเศษอย่าพวเราทุนรู้เป็นอย่าี ถึแม้เ้าหน้าที่ำรว หรือทหารบานะเรียร้ออให้อำนาในารำเนินารับพวเราลับมาอยู่ในารัารอพวเาอย่าเ็มรูปแบบแล้ว็าม ึ่พวเราเอ็ยินยอมภายใ้เื่อนไหนึ่้อ” เฮเลนอธิบาย ะที่พวเาเินเ้าไปในโรยิม้วยัน
“ให้ันเานะะ เื่อนไหนึ่้อนั้น ือ ัวแทนเ้าหน้าที่านิวเอิร์ธมาทสอบฝีมืออำรว และทหารในารับุม ใ่ไหมะ” แมรี่ั้้อสสัย น้ำเสียอเธอแสออถึวามสสัย
“ใ่แล้ว แมรี่ แ่เมื่อถึเวลาทสอบ พวำรว และทหารที่ปาเ่เอาแ่เรียร้อพวนั้น็เป็นพวไร้ฝีมือีๆนี่เอ ้อเสนอที่พวเาเรียร้อมามีผลเป็นโมะทันที” เฮเลนอบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามสบายใอย่ามา
“ัวแทนเ้าหน้าที่อนิวเอิร์ธที่้อไปทสอบนนั้น อย่าบอนะว่า...” ปีเอร์ั้้อสัเ
“เสัน ฟิวรี่ หัวหน้าานภาสนามอสถาบันลา นาเาไม่ใ้พลัในส่วนอเทเลพาธี[2]แล้วนะ แ่พวำรว และทหารว่าหนึ่ร้อยนาย็ไม่สามารถเอานะเสันไ้” เฮเลนอบ พวเาเินไปนั่ที่โ๊ะัเลี้ย้วยัน
“ูเหมือนหน้าที่อพวเราะไม่ใ่แ่ฝึฝนผู้มีพลัพิเศษรุ่นใหม่เพียอย่าเียวแล้ว ใ่ไหมรับ” เมส์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามสสัย
“พวเรามีสถานะเป็นสถานทูอนิวเอิร์ธ เมส์ ในอนนี้พวเราทุนเป็นเ้าหน้าที่ปิบัิานอนิวเอิร์ธ แน่นอนว่ามี่าอบแทนรายเือน และสวัสิาร รวมถึ่าอบแทนพิเศษาารเสี่ยภัย้วย” เฮเลนอบ สีหน้าอปีเอร์แสออถึวามีใ
“นิวเอิร์ธะ่ายเินเือนให้พวเราเท่าไรรับ และ่ายเป็นอะไรรับ” ปีเอร์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามอยารู้อยาเห็นอย่ามา
“เมื่อถึเวลารับ่าอบแทนเธอะรู้เอ ปีเอร์ แ่ันรับประันไ้เลยว่าเป็น่าอบแทนที่เธอไม่มีทาปิเสธไ้อย่าแน่นอน” เฮเลนอบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามสบายใ เวลา่อมาบรู และเฮนรี่็เินมานั่ที่โ๊ะอาหารร่วมับปีเอร์ เมส์ แมรี่ และเฮเลน
“ูเหมือนำลัุยันสนุเลยนะ เฮเลน ให้พวเราร่วม้วยสิ” เฮนรี่พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ เาหอมแ้มเฮเลนเบาๆแสออถึวามรั
“บรูรับ ลอว์เลนยัไม่ออมาาห้อพยาบาลอีอย่านั้นเหรอรับ” เมส์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามสสัย
“ันเรียมาแล้ว แ่ลอว์เลน าร์ล และอลิสบอว่าให้นอื่นๆมาที่านเลี้ยรบทุน่อน พวเาถึะึ้นมา” บรูอบ
“ไม่เปลี่ยนเลยนะ ลอว์เรนน่ะ เธอมัะรอให้ทุนออาสนามฝึ่อนถึะยอมพัผ่อน” เฮนรี่เสริม เาหัวเราะเสียั านั้นหิวัยลานในุลุมสีมพูสำหรับนั้รรภ์ ายหนุ่ม และหิสาวใบหน้าูุ้นเย็เินเ้ามาในโรยิม้วยัน สีหน้าอพวเาแสออถึวามเหนื่อยล้า
“สวัสีรับ ลอว์เรน สวัสี าร์ล สวัสี อลิส” ปีเอร์พู รอยยิ้มแสออถึวามีใปราบนใบหน้าอเา พวเานั่ที่โ๊ะ้วยันทันที
“สวัสี ปีเอร์ สบายีไหม” าร์ลพู น้ำเสียอเาแสออถึวามเหนื่อยล้าเล็น้อย
“็โอเนะ ันีใมาที่ไ้ลับมาที่นี่” ปีเอร์อบ
“ูเหมือนวันนี้านในห้อพยาบาละหนัมาเลย ใ่ไหม” แมรี่ั้้อสัเ เมื่อเธอเห็นสีหน้าอาร์ล และอลิสที่แสออถึวามเหนื่อยล้า
“หนัมาเลยล่ะ พวเทเลิเนิ[3]อบท้าประลอันเป็นประำเลย เธอลอนึภาพอาวุธทั่วทั้สนามฝึลอยไปมาราวับพายุถล่มูสิ มันเป็นแบบนั้นเือบทุวันเลย” อลิสอบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามไม่สบายใ
“ันเอ็พยายามเ้าไประับเหุแล้ว แ่เฮนรี่น่ะสิ เาพยายามให้ันอยู่แ่ในห้อทำาน เาเอาแ่บอว่ามันะไม่ีับลู” เฮเลนเสริม น้ำเสียอเธอแสออถึวามไม่พอใ
“อนนีุ้ั้รรภ์มาหเือนแล้วนะ เฮเลน ุ้อพยายามูแลัวเอให้ี” เฮนรี่อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามเป็นห่ว
“ไม่้อเป็นห่ว่ะ เี๋ยวันะ่วยูแลเรื่อนี้เอ ันเยระับเหุวิวาทที่โรเรียนแมนฮััน อาเมี่มาหลายรั้แล้ว” แมรี่อบ น้ำเสียอเธอแสออถึวามมั่นใ สีหน้าอเฮเลนแสออถึวามัวลใ เฮนรี่บไหล่เฮเลนเบาๆ
“ันฝาพวเธอทุนูแลที่นี่้วยนะ” เฮนรี่อบ านั้นเ็สถาบันพีเอ็มนอื่นๆ็ทยอยเินเ้ามาในโรยิม รวมถึสมาิบาส่วนาสถาบันพันธมิรทุแห่ ไม่ว่าะเป็นเนิ ทานะะ วาารุ าโ้ และมิะ ุเรไน าสถาบันภาะวันออ แ็ รอส วิทอเรีย รอส และวิเอร์ สโลนาสถาบันภาเหนือ มาเรีย บราวน์ วิลเลี่ยม ฮัสัน และลูเธอร์ แอเโล่าสถาบันภาใ้ ฮาร์เวิร์ โรเอร์ ไบรอัน ลูอิส ไมอน ฟอร์ และริส ริมันาสถาบันภาะวัน ลุ่มสุท้าย ือ เ ลอว์สัน เมอรี่ ลอว์สัน เสัน ฟิวรี่ และฮันเอร์ เลอร์แมนาสถาบันลา
“ูเหมือนะมารบทุนแล้ว” บรูพู น้ำเสียอเาแสออถึวามีใ านั้นเา็เินไปที่เวที เาหยิบไมโรโฟนึ้นมา สีหน้าอเาแสออถึวามื่นเ้น
“สวัสีาวสถาบันพันธมิรทุท่าน ผมในานะผู้นำอสถาบันพีเอ็มรู้สึเป็นเียริ และยินีเป็นอย่ายิ่ที่ไ้้อนรับทุท่าน ในปีนี้เป็นปีที่หแล้วที่สนธิสัาแห่อาาัรนิวเอิร์ธไ้ให้สถานะอพวเราเป็นสถานทูแห่อาาัรนิวเอิร์ธ ึ่เป็นเียริอันสูส่ที่ษัริย์ริาร์ที่สามแห่ราวศ์เนโอเปี้ยนไ้มอบหมายให้พวเรา” บรูประาศ ทุนปรบมือให้ับบรูพร้อมันอย่า่อเนื่อ โยเพาะปีเอร์ เมส์ และแมรี่ที่ปรบมือเสียัว่านอื่นๆ
“่อนอื่น ผมมีเรื่อะแ้ให้ทุท่านรับทราบ ั้แ่วันพรุ่นี้เป็น้นไปผมะเษียอายุาำแหน่ผู้นำสถาบันพีเอ็มแห่นี้ และอมอบหมายให้เมส์ แอนเอร์สันเป็นผู้นำสถาบันพีเอ็มน่อไป เมส์ ่วยึ้นมาบนเวที้วย” บรูประาศ สีหน้าอเมส์แสออถึวามเินอาย
“ไปสิ เมส์ อาารย์อนายเรียนายแล้วนะ” ปีเอร์พู น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ เมส์ยันั่อยู่ับที่ สีหน้าอเาแสออถึวามลัเลใ
“ปีเอร์ นาย่วยออไปับัน ไ้ไหม” เมส์ถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นเ้น รอยยิ้มปราบนใบหน้าอปีเอร์
“ไ้สิ พวเราไป้วยันนะ” ปีเอร์อบ านั้นทั้สอน็ลุาโ๊ะไปที่เวที้วย
“ผมอแนะนำให้รู้ั เมส์ แอนเอร์สัน ว่าที่ผู้นำอสถาบันพีเอ็มน่อไป เมส์ ่วยล่าวอะไร่อาวสถาบันพันธมิรหน่อยนะ” บรูพู สีหน้าอเมส์แสออถึวามัวลใ เามอไปหาปีเอร์ ปีเอร์พยัหน้าให้ำลัใเมส์ รอยยิ้มปราบนใบหน้าอเมส์
“สวัสี าวสถาบันพันธมิรทุท่าน ผมเมส์ แอนเอร์สัน ผมรู้สึีใเป็นอย่ายิ่ที่ไ้พบับทุท่านอีรั้ ไม่ว่าะเป็นาร์ล อลิส เสัน ทานะะั วาารุ มิะ ุโรเอร์ ไบรอัน ไมอน ริส ุบราวน์ วิลเลี่ยม ลูเธอร์ ุสโลน แ็ วิทอเรีย ุลอว์สัน และาวสถาบันพันธมิรทุนที่เยร่วม่อสู้้วยันในเวลาที่ผ่านมา” เมส์พูับทุนผ่านระบบระายเสีย ทุนปรบมือให้เา
“และที่สำั ผมออบุเมอร์ี่ นรัอผม ปีเอร์ และแมรี่เพื่อนที่ผมรัมาที่สุที่อยอยู่เีย้าผมลอเวลาที่ผ่านมา” เมส์พู น้ำาไหลอาบใบหน้าอเมส์ สีหน้าอเาแสออถึวามาบึ้ใ
“บรู เฮเลน เฮนรี่ ลอว์เรน ผมออบุพวุมาทีู่แลผมเป็นอย่าี ไม่ใ่แ่ในานะอาารย์ แ่พวุเป็นเหมือนับพ่อแม่อผม ผมอบุพวุริๆรับ” เมส์พู สีหน้าอเาแสออถึวามาบึ้ใเป็นอย่ามา ปีเอร์เินเ้าไปสวมอเมส์
“หัวหน้าอัน านี้ไปันะอยู่เีย้านายเอ” ปีเอร์พู เาบหลัเมส์เบาๆ เวลา่อมาเาลายอับเมส์ และหันหน้าไปทาแผู้มาเยือนที่นั่อยู่ที่โ๊ะ
“ูนั่นสิ นั่นปีเอร์ สมิทธ์ ทำไมเาถึึ้นไปบนเวทีับผู้นำอพวเราล่ะ” เ็หนุ่มนหนึ่พูเสียั
“นายไม่รู้อย่านั้นเหรอ ั้แ่วันพรุ่นีุ้สมิทธ์ะเป็นนาย่านใหม่อสถาบันเราแทนเฮนรี่ที่ำลัะเษียอายุ” เ็หนุ่มอีนอบ ปีเอร์หันไปมอู พวเาหยุารสนทนาทันที
“ไม่ว่าะเิอะไรึ้น พวเราอสัาว่าะปป้อสถาบันแห่นี้ึ่เป็นเหมือนบ้านอพวเราอย่าเ็มที่รับ” ปีเอร์ประาศ่อหน้าทุน ทุนปรบมือื่นมปีเอร์ในทันที
“อบุปีเอร์ สำหรับำสัาที่มี่ารั้นี้รับ เอาล่ะรับ อเิทุท่านรับประทานอาหาร่ำร่วมัน และสนทนาันามอัธยาศัยรับ” บรูประาศ านั้นเา็เินลาเวทีไปสนทนาับเหล่าอีผู้นำสถาบันพันธมิรทันที ส่วนปีเอร์ เมส์ และแมรี่ไปพบปะเหล่าผู้นำสถาบันพันธมิรรุ่นใหม่นอื่นๆ พวเาพูุยันอย่าสนุสนาน
“เรื่อริหรือเปล่า ปีเอร์ ที่นายะลับมาเป็นนาย่าอสถาบันพีเอ็ม” วาารุถาม น้ำเสียอเาแสออถึวามสสัย
“ริสิ ันลาออาานประำแล้ว” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“ันไ้ยินมาว่า นายทำลายปืนพอเ้านาย เป็นเรื่อริหรือเปล่า” มิะถาม น้ำเสียอเธอแสออถึวามสสัยอย่ามา
“ันแ่ทำให้อบรรุระสุนหลุออมา และทำให้ปืนอเาสลายไปเท่านั้นเอ แน่นอนว่าันลบวามทรำอเาไปแล้ว เาะำในสิ่ที่ันทำไม่ไ้” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“ีเหมือนันนะที่นายลับมา ันอยาเห็นอาวุธใหม่อนายริๆ” เสันพู น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นเ้น ปีเอร์หัวเราะเบาๆ
“ันห่าหายไปาารพันาอาวุธมานานแล้ว เสัน ่วนี้ันอบสร้าระบบรัษาวามปลอภัยมาว่า” ปีเอร์อบ น้ำเสียอเาแสออถึวามสบายใ
“ถามแ่เรื่ออันนะ เสัน ทำไมนายไม่เล่าเรื่อำแหน่านอนายบ้าล่ะ เป็นหัวหน้าานภาสนามอสถาบันลาไม่ใ่เหรอ ันว่าน่าะมีเรื่อสนุให้ทำเยอะเลย” ปีเอร์ั้้อสัเ น้ำเสียอเาแสออถึวามื่นเ้น
“มันไม่สนุนานั้นหรอ ปีเอร์ อย่าที่รู้ัน ่วนี้เป็น่วเวลาแห่วามสบสุ ไม่มีศัรู ไม่มีาร่อสู้” เสันอบ น้ำเสียอเาแสออถึวามเบื่อหน่าย
“แ่นาย็ไ้ไปประลอับพวำรว และทหารไม่ใ่เหรอ” แมรี่ั้้อสสัย สีหน้าอเธอแสออถึวามอยารู้อยาเห็น รอยยิ้มปราบนใบหน้าอเสัน
“ประลอ้วยมือเปล่า และใ้พลัเทเลิเนิัารู่่อสู้แบบไม่ถึาย ถึะไ้่อสู้ แ่มัน็แ่ทสอบฝีมือพวำรว ทหาร ไม่อยาะเื่อเลยว่านพวนี้เป็นพวที่เรียร้อออำนาับุมนแบบพวเราเอ” เสันอบ น้ำเสียอเาแสออถึวามผิหวั
“ันว่าพวเราอย่าพูเรื่อแบบนี้อีเลยนะ พวเรามาสนุันให้เ็มที่เถอะ” ปีเอร์แสวามิเห็น านั้นพวเา็เ้นามัหวะเพลที่เปิในานเลี้ยอย่าสนุสนาน เมื่อานเลี้ยเลิราทุน็แยย้ายันลับไปพัผ่อน ปีเอร์เินลับมาที่ห้อทำานอเฮนรี่ ึ่อนนี้ำลัะเป็นห้อทำานอเา
“แม่รับ อนนี้ผมเป็นนาย่าอสถาบันพีเอ็มแล้วนะรับ เป็นำลัใให้ผม้วย” ปีเอร์พูับัวเอเบาๆ น้ำเสียอเาแสออถึวามเหนื่อยล้า านั้นเา็ล้มัวนอนบนเีย สีหน้าอเาแสออถึวามผ่อนลาย
[1]เทเลพอร์ (Teleport) ือ พลัในารเลื่อนย้ายาที่หนึ่ไปอีที่หนึ่โยับพลัน
[2]เทเลพาธี (Telepathy) ือ พลัที่สามารถอ่านวามิ และส่วามิให้ับผู้อื่นไ้ รวมถึสามารถสื่อสารันทาิไ้
[3]เทเลิเนิ (Telekinetic) ือ ผู้มีพลัที่สามารถย หรือเลื่อนย้ายสิ่อไ้โยไม่้อใ้มือสัมผัส
ความคิดเห็น