เรื่องของเเม่

เนื้อเรื่อง

>>เช้าวันหนึ่ง..ที่โรงพยาบาล...
>>
>>
>>"ขอให้ชั้นดูหน้าลูกหน่อย..ได้มั๊ยคะ"
>>คุณแม่คนใหม่เอ่ยขึ้น..
>>
>>
>>
>>เมื่อห่อผ้าน้อย ๆ .อยู่ในอ้อมกอดเธอ เธอค่อย ๆ คลี่ผ้าที่ห่อออก..
>>เพื่อมองใบหน้าเล็ก ๆ .
>>
>>
>>
>>กรี๊ดดดด.....เธอกรีดร้อง
>>หมอต้องอุ้มเด็ก..ออกไปอย่างรวดเร็ว
>>
>>
>>
>>**เด็กทารกที่เกิดมา...ไม่มีใบหู**
>>
>>
>>
>>และแล้ว....กาลเวลาพิสูจน์ว่า.... การได้ยินของเจ้าหนู..ไม่มีปัญหา
>>
>>
>>
>>ปัญหา..มีเฉพาะสิ่งที่มองเห็นภายนอก คือ....ใบหูที่หายไป
>>
>>
>>
>>หลายครั้ง..ที่เจ้าหนูกลับจากโรงเรียน
แล้ววิ่งมาบอกแม่
>>
>>
>>
>>เธอรู้ว่า..หัวใจลูกปวดร้าวแค่ไหน...
>>เจ้าหนูพูดโพล่งออกมา..อย่างน่าเศร้า
>>"พวกเด็กตัวโต ..พวกมันล้อผมว่า
>>..
>>--ไอ้ตัวประหลาด--"
>>
>>
>>
>>จนกระทั่ง... เจ้าหนูเติบโตขึ้น..หล่อเหลา.. เป็นที่รักของเพื่อน ๆ..
>>เค้ามีพรสวรรค์ ในด้านอักษรศาสตร์.. วรรณคดี..และดนตรี..
>>เค้าอาจได้เป็นหัวหน้าชั้น
>>...
>>
>>
>>
>>แต่เพราะเจ้าสิ่งนั้น... ทำให้เค้า..ไม่อยากเจอใคร
>>
>>
>>
>>"ลูกต้องพบปะกับผู้คนบ้างนะลูก" แม่กล่าว..ด้วยความสงสารลูก
>>
>>
>>
>>พ่อของเด็กชาย.. ปรึกษากับหมอประจำครอบครัว
>>และได้รับข่าวดีจากหมอว่า...
>>"ผมสามารถปลูกถ่ายใบหูได้ครับ ถ้ามีผู้บริจาค..แต่ใครล่ะ..
>>จะเสียสละใบหู..เพื่อเด็กน้อยคนนี้"
คุณหมอกล่าว
>>
>>
>>
>>จนกระทั่ง ..2 ปีผ่านไป พ่อบอกกับลูกชาย..
>>"ลูกเตรียมตัวไปโรงพยาบาลนะ พ่อกับแม่..หาคนบริจาคใบหู
>>
>>
>>
>>ที่ลูกต้องการได้แล้ว...
>>แต่นี่เป็นความลับ"
>>
>>
>>
>>
>>การผ่าตัด..สำเร็จด้วยดี และแล้ว...คนคนใหม่ก็เกิดขึ้น..
>>
>>
>>
>>....เค้ากลายเป็น..ผู้มีพรสวรรค์...
>>เป็นอัจฉริยะในโรงเรียน...ในวิทยาลัย
>>จนเป็นที่กล่าวขานกัน..รุ่นต่อรุ่น
>>
>>
>>
>>ต่อมาได้แต่งงาน... และทำงาน.. เป็นข้าราชการในสถานทูต
>>
>>
>>
>>วันหนึ่ง.. ชายหนุ่มถามผู้เป็นพ่อว่า.
>>
>>
>>
>>"พ่อครับ.. ใครเป็นคนมอบใบหูให้ผมมา ใครช่างให้ผมได้มากมาย..
>>แต่ผมไม่เคยทำอะไร..
เพื่อเค้าได้เลยสักนิด"
>>
>>
>>
>>"พ่อไม่เชื่อว่า.. ลูกจะตอบแทนเค้าได้หมดหรอก.
>>เรื่องนี้..เป็นความลับ เราตกลงกันแล้ว"
>>พ่อตอบ..
>>
>>
>>
>>หลายปีผ่านไป....
>>มันยังคงเป็นความลับ
>>
>>
>>
>>และแล้ว..วันนึง..วันที่มืดมิดที่สุด.. ผ่านเข้ามา..ในชีวิตของลูกชาย
>>
>>
>>
>>
>>แม่เค้าได้เสียชีวิตลง.
>>
>>
>>
>>เค้ายืนข้าง ๆ พ่อ... ใกล้หีบศพของแม่
>>
>>
>>
>>พ่อเรียกเค้า..
>>"มานี่สิลูก..มานั่งใกล้ ๆ นี่"
>>พ่อลูบผมแม่อย่างช้า ๆ..และนุ่มนวล
>>
>>
>>
>>ผมสีน้ำตาลแดง..ถูกเสยขึ้น จนมองเห็นใบหน้า..
>>ที่มองดูเหมือนคนนอนหลับ
>>
>>
>>
>>...และแล้ว..
สิ่งที่ทำให้ลูกชาย..ถึงกับต้องตะลึง..
>>...ใบหูของแม่...หายไป!..
>>
>>
>>
>>แม่ไม่มีใบหู...
>>"นี่เป็นคำตอบ.. ที่ลูกอยากรู้มาตลอดชีวิต"..
>>พ่อกระซิบผ่านลูกชาย
>>
>>
>>
>>"แม่บอกพ่อว่า..เธอดีใจ.. ที่ได้ทำอย่างนี้..ตั้งแต่วันผ่าตัด..
>>
>>
>>
>>แม่ไม่เคยตัดผมอีกเลย..
>>ไม่มีใคร..มองเห็นว่า.. เธอไม่สวยจริงมั๊ย?
>>- - - - - - - - - - - - - -
>>- - - - - - - -
>>
>>
>>
>>จงจำไว้..
>>
>>
>>
>>~สิ่งมีค่า..ที่แท้จริง~
>>ไม่ได้อยู่ที่..การมองเห็น.. หากแต่อยู่ที่..
>>~สิ่งที่เรา..มองไม่เห็น~
>>- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
-
>>
>>
>>
>>~ความรัก..ที่แท้จริง~
>>
>>
>>
>>ไม่ได้อยู่ที่.. เราได้ทำอะไร.. แล้วมีคน..รับรู้..
>>
>>
>>
>>หากแต่อยู่ที่.. สิ่งที่เรา..กระทำ..แล้วไม่มีใคร..รับรู้ ..
>>- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
>>
>>
>>
>>~ความรัก~
>>
>>
>>
>>บางครั้ง.. ไม่จำเป็น.. ต้องพูดพร่ำเพรื่อ..
>>
>>
>>
>>หากแต่อยู่ที่....การกระทำ. ซึ่งเรา..อาจรับรู้..
>>
>>
>>
>>เพียงแค่..ฝ่ายเดียว..
>>
>>
>>
>>- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
-
>>
>>
>>
>>
>>อ่านจบแล้ว..ใช้สมอง..ตรึกตรองสักนิด..
>>
>>
>>
>>ถ้าพรุ่งนี้..เราตายไป..
>>
>>
>>
>>บริษัท..
>>สามารถหาคนมาแทนเราได้
>>ภายในไม่กี่วัน..
>>
>>
>>
>>แต่ครอบครัวเรา..
>>ต้องสูญเสีย..
>>และคิดถึงเรา..ไปตลอด
>>
>>
>>
>>เราได้ใช้ชีวิต..กับการทำงาน
>>มากกว่าครอบครัว..หรือเปล่า?
>>
>>
>>
>>ถ้ามากกว่า...
>>ก็เป็นการลงทุน..
>>ที่ไม่ฉลาดเลยจริง ๆ..
-s b-

+ +