[END] I’ll turn you into mine ที่รักขา...อย่าหนีสิคะ

I’ll turn you into mine ที่รักขา...อย่าหนีสิคะ

.........................

แนะนำตัวละคร

ช่อม่วง (รินรดา นรินทรกุล)

ธาม (ธาวิน หิรัญวัฒนากุล)

......................

     [สปอยล์ 1]​

     รินรดาแทบทำโทรศัพท์มือถือหลุดมือ ถึงแม้จะเบลอหน้าทั้งคู่ไว้ แต่ชุดที่ผู้ชายคนนี้ใส่ รูปลักษณ์ภายนอกนั้นจะเป็นใครไปได้ ทำไมหล่อนจะจำไม่ได้ ไหนจะประโยคข้างหลังนั่นอีก มันหมายความว่าอย่างไร หญิงสาวแคปภาพดังกล่าวส่งไปในชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว หัวใจของหล่อนตอนนี้มันเจ็บแปลบปวดร้าวไปหมด

     นี่เหรอคือเหตุผลที่ปล่อยให้เธอนั่งรออยู่ในร้านตั้งสามสี่ชั่วโมงโดยไม่มีการติดต่อมาสักนิด นี่น่ะเหรอที่บอกว่าจะทำดีกับเธอ ไอ้ที่รีบมาหาก็คงเพราะมีชนักติดหลัง นี่สินะความจริง จากเมื่อครู่ที่คิดว่าเธอคงมีสำคัญกับเขาบ้าง กลับกลายเป็นว่าเขาเก็บเธอไว้ทีหลังเสมอ ไม่ว่าจะงานหรืออะไรทั้งหลายแหล่ เธอมักมาจะเป็นอันดับสุดท้ายเสมอ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นสะท้อนความจริงบางอย่าง นั่นก็คือ เธอไม่เคยสำคัญสำหรับเขาเลยสักนิด แม้แต่เศษเสี้ยวเวลาของเขายังเจียดเวลามาโทรหาเธอไม่ได้เลย บอกกันสักนิดก็ได้นี่ว่ายุ่งอยู่ หรืออะไรก็ได้ ไม่จำเป็นต้องให้เธอนั่งรอนานถึงสามสี่ชั่วโมงขนาดนั้น มันแสดงถึงว่าเขาไม่ได้นึกถึงเธอเลยแม้แต่น้อย 

     รินรดารู้สึกเหมือนมีใครเอาค้อนมาทุบศีรษะอยู่ในตอนนี้ มันทั้งมึนงง เจ็บปวดจนบรรยายไม่ถูก หล่อนทรุดตัวลงนั่งอยู่ที่ขอบเตียงอย่างหมดแรง นี่หล่อนต้องเข้มแข็งขนาดไหนกันที่ปล่อยให้เขาหลอกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำร้ายจิตใจกันแบบนี้ สิ่งที่เขาทำทั้งหมดมันคือเรื่องจริงหรือการแสดง ไม่ใช่เรื่องยากเลยหากสิ่งเขาทำเป็นเพียงแค่การแสดง เขาเคยเป็นถึงนักแสดงชื่อดังขนาดนั้น การจะหลอกให้ผู้หญิงโง่ๆ คนหนึ่งอย่างหล่อนเชื่อ มันไม่เกินความสามารถเขาเลยสักนิด! 

     [สปอยล์ 2]

     "คือผมอธิบายได้นะคุณช่อ" รินรดายกแขนข้างขวาขึ้นมาเท้าคาง ยิ่งทำให้ชุดนอนช่วงเนินอกหย่อนลงในสภาพหมิ่นเหม่

     "ก็อธิบายมาสิคะ ช่อรอฟังอยู่" หญิงสาวเท้าคางทำตาใสซื่อ ทำท่าตั้งใจฟังเขาอย่างเต็มที่

     "คุณช่วยนั่งดีๆ ได้ไหมคุณช่อ! ผมไม่มีสมาธิ"

     "เอ้า! ช่อจะนั่งยังไงมันก็เรื่องของช่อไหมล่ะคะ พี่ธามจะมาหงุดหงิดทำไม"

     "เอาล่ะ คือความจริงแล้ว..." ในขณะที่ชายหนุ่มกำลังจะเล่า รินรดาตัดสินใจลุกขึ้นไปนั่งบนตักแกร่งของเขา ยกแขนทั้งสองข้างคล้องลำคอเขาไว้ และโน้มตัวเอาหูไปแนบชิดกับริมฝีปากเขาใกล้ๆ

     ยั่วขนาดนี้แล้ว จะแก้ปัญหายังไงล่ะคะพี่ธาม

     "คุณช่อ! " ชายหนุ่มอุทานขึ้นอย่างตกใจ คว้าเอวของหล่อนไว้อัตโนมัติ

     "พี่ธามพูดเบา ช่อกลัวไม่ได้ยินนี่คะ" น้ำเสียงเย้ายวนของหญิงสาวบวกด้วยท่าทางของหล่อน ทำเอาความแข็งขืนภายใต้ร่างของเขาตื่น

     "คุณยั่วผมใช่ไหมคุณช่อ" เขาถามหล่อนด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก

     "รู้ตัวแล้วเหรอคะ ว้า...หมดสนุกเลย" ทันทีที่เขาพูดจบ หล่อนรีบเอามือออกจากลำคอเขาและลุกขึ้นยืน แต่ยังไม่ทันที่  หล่อนจะทรงตัวได้ที่ เขากลับลุกขึ้นมาช้อนร่างบอบบางของหล่อนมาอุ้มไว้ในวงแขนแกร่ง

     "ว้าย! พี่ธามจะทำอะไรคะ ปล่อยช่อนะ" รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลาของเขา

     "ก็คุณยั่วผม"

...........................................................................................

* นิยายเรื่อง  I’ ll turn you into mine ที่รักขา...อย่าหนีสิคะ  ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537

เรียบเรียงเนื้อเรื่องโดยผู้แต่งห้ามผู้ใด ทำซ้ำ ดัดแปลง เผยแพร่ต่อสาธารณชนโดยมิได้รับอนุญาต

หากผู้ใดฝ่าฝืน จะถูกดำเนินคดีทางกฎหมาย *