ツンデレ ซึนเดเระแทยง #TaeTen

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

ツンデレ 

ซึนเดเระแทยง

คุณเคยรู้สึกเซ็งอะไรมากๆไหมฮะ

Q : อยากจะให้ชื่นชมเสน่ห์ของแต่ละคนกันหน่อยนะคะ โดยเริ่มจากเตนล์ชื่นชมมาร์ค มาร์คชื่นชมแทยง และแทยงชื่นชมชมเตนล์นะคะ

Mark : อ่า ผมมีเยอะเลยใช่ไหมล่ะพี่

Ten : แล้วนายอยากได้ยินอันไหนล่ะ หึ บุคลิกของมาร์คนะครับ คือเป็นน้องสาวที่ร่าเริงสดใสอยู่ตลอดเวลา

Taeyong : น้องสาว ?

Ten : หื้ม ? น้องชายที่สดใสตลอดเวลาสิครับ น้องชาย (โอ้ยยยย ให้ตายเถอะ ผมพูดผิดได้ไงเนี่ย)

Mark : ส่วนแทยองฮยองนะครับ บลาๆ

Taeyong : เสน่ห์ของเตนล์ก็คือ...

        ผมเอาแต่ก้มหน้า เขี่ยพื้นไปมา ไม่รู้ทำไมผมถึงต้องลุ้นกับคำตอบของพี่แทยงขนาดนี้ อาจจะเป็นเพราะพี่แทยงไม่เคยชมผมแบบตรงๆล่ะมั้ง ส่วนใหญ่เราจะคุยกันทางภาษากายมากกว่า หมายถึงเต้นด้วยกันอย่างเดียวน่ะฮะ ไม่อะไรนอกเหนือจากนั้น

Taeyong : ในบริษัทนะครับ ผมก็จะมีรุ่นน้องเป็นผู้ชายอยู่เยอะมาก แต่เตนล์สำหรับผม... (พี่แทยงเว้นเสียงพูด ผมที่สงสัยว่าพี่เขาเว้นเสียงทำไม จึงชะงักมือแล้วตั้งใจฟัง) เขาเป็นเหมือนน้องสาวนะครับ

Ten : ห๊ะ !?

         ผมหันขวับไปมองพี่แทยงทันที อะไรคือการที่พี่เขามองผมเหมือนน้องสาวน่ะ ผมเป็นผู้ชายเหมือนพี่เขานะ พี่เขาควรจะมองผมเป็นน้องชายหล่อๆเหมือนรุ่นน้องด้วยสิ

Taeyong : เพราะ เค้าชอบทำท่าทางน่ารักใส่ผม ผมก็เลยคิดว่าเค้าเป็นเหมือนน้องสาว

          พี่แทยงมองผมกลับแบบยิ้มๆ เหมือนพี่เขาไม่ได้สึกว่าตนเองพูดผิดตรงไหน คำชมนั้นมันจะไม่ผิดเลยถ้าผมเป็นผู้หญิงน่ะ พี่พูดแบบนี้ เหมือนพี่กำลังจะบอกผมกลายๆว่า ตลอดเวลาที่ฝึกด้วยกันมาพี่มองผมเป็นผู้หญิงตลอดงั้นแหละ แต่ชั่งเถอะ อย่างไงพี่เขาส่งมาแบบนี้แล้ว ผมก็ต้องรับไปก่อน ผมหันไปยิ้มหวานๆให้กับกล้อง

Ten : ตอนนี้...

Taeyong : ดูเหมือนนายไม่ชอบที่ฉันพูดนะ (ก็รู้หนิ แล้วพี่จะแกล้งผมทำไมเนี่ย)

Ten : น้องสาวของ NCT U ก็คือเตนล์นะครับ

Mark : โอ้... ฟังดูดีนะครับ (มาร์คที่นั่งอยู่ตรงกลางระหว่างผมกับพี่แทยงพึ่งเอ่ยคำพูดส่งเสริมขึ้นมาเพื่อให้บทสัมภาษณ์ดูสนุกสนานขึ้น แต่ผมไม่สนุกตั้งแต่พี่แทยงมองผมว่าเป็นน้องสาวแล้ว ชิ)

Ten : สวัสดีครับ ผม เตนล์ น้องแห่ง NCT U ครับ (ผมก้มหัวเล้กน้อยตามด้วยรอยยิ้มกว้างๆสดใส)

Mark + Taeyong : 5555+

      มาร์คกับพี่แทยงหัวเราะชอบใจ ให้กับท่าทางยอมรับของผม มันเป็นเพราะผมไม่ค่อยได้คุยกับพี่หรอ พี่ถึงได้แกล้งเรียกผมเป็นน้องสาวแบบนี้ อันที่จริงตอนอยู่บริษัทผมก็ทำท่าทางปกตินะ ผมไปทำท่าน่ารักตอนใส่พี่เขาไหน นอกจากผมจะแอบบึนปากใส่เวลาพี่เขาไม่ตอบคำถามผมก็เท่านั้นเอง มันน่ารักตรงไหนวะ ผมไม่เข้าใจเลยจริงๆเนี่ย

.

.

.

“เด็กๆมากันครบแล้วนะ”

“ครับ/ค้าบบบบ” พวกเราทั้งหกคนขานรับพร้อมกัน

      รถตู้คันสวยสีดำแล่นไปตามถนนใหญ่ ตอนนี้ผมนั่งอยู่หลังสุดโดนมีพี่แทอิล มาร์ค แล้วก็แจฮยอนนั่งอยู่ข้างหน้า ส่วนโดยองกับพี่แทยงนั่งประกบข้างผม ความเงียบเข้าครอบงำตลอดทาง เพราะทุกคนเหนื่อยกันมากจึงต่างพากันนอนหลับ แต่ผมยังไม่ค่อยง่วงก็เลยนั่งเล่นโทรศัพท์ไปพลางๆ ผมเหลือบตาไปมองข้างซ้ายของตนเองที่มีพี่แทยงนั่งข้างๆอยู่

“มีอะไรหรอครับ ? ” ผมมองพี่แทยงด้วยสายตาหวาดๆ ก็พี่แทยงเล่นเท้าคางกับหน้าต่างมองผม แล้วยิ้มที่มุมปากเล็กน้อยแบบนั้น เหมือนมีอะไรบ้างอย่าง “มีอะไรติดหน้าผมงั้นหรอ ? ”

“ป่าว ไม่มีอะไรหรอก” พี่แทยงหันหน้าไปฟุบศีรษะกับกระจกทันที

       ‘อะไรของพี่เค้าเนี่ย’ วันนี้พูดแปลกๆบอกว่า ผมเป็นน้องสาว อย่าคิดนะว่า มองแล้วใช้ใบหล่อๆยิ้มหวานแบบนั้นให้ แล้วผมจะหายโกรธง่ายๆนะ ชิ

       ผมหันมากดปิดโทรศัพท์จับมันใส่กระเป๋าก่อนจะจับหมอนรองคอให้เข้าที่ ผมว่าผมควรจะนอนพักได้แล้ว เพราะผมจะต้องเก็บแรงไปอัดรายกาสดอีกตั้ง 2 รายการ ผมเริ่มปิดเปลือกตาที่หนักอึ้งนั้นลงช้าๆ

.

.

.

“ขอโทษนะ”

“...”

“ขอโทษที่เรียกนายว่า น้องสาว”

“...”

“แต่ฉันคิดแบบนั้นจริงๆนะ” เจ้าของเสียงทุ้มที่ชวนหลงใหลกระซิบเบาๆ ก่อนจะพาตนเองไปนอนหลับในท่าเดิม

        แทยงรู้ว่าเตนล์ไม่ค่อยชอบใจเท่าไรนัก ที่ถูกเรียกว่าน้องสาว แต่เมื่อเขาส่งไปอย่างนั้นแล้ว เตนล์ก็ต้องรับบทต่อ เขารู้สึกไม่ค่อยสบายใจจึงอยากจะขอโทษ แต่เขาไม่กล้าจริงๆ ไม่กล้าพอที่จะบอกต่อหน้าเตนล์  จึงทำได้แค่กระซิบบอกเตนล์เบาๆเพื่อทำให้ตนเองสบายใจขึ้น

“ไม่เป็นไรหรอกครับ”

“...!?” แทยงหันไปมองตามเสียง ก็พบคนร่างเล็กที่ยื่นหน้าห่างจากเขาเพียงไม่กี่เซน ตาคมโตเบิกตากว้างทันที เมื่อรู้ว่า เตนล์ยังไม่ได้หลับ แสดงว่าคนร่างเล็กได้ยินสิ่งที่เขาพูดหมดเลยนะสิ แทยงกำลังอ้าปากพูดแต่ว่า เตนล์เอามือปิดปากเขาไว้ก่อน

“อย่าเสียงดังสิครับ เดี๋ยวทุกคน...ก็ตื่นหรอก” เตนล์ยิ้มกว้างจนฟัน “นอนนะฮะ ไม่ต้องคิดมาก” เตนล์ลดมือออกจากปากของแทยง แล้วเอานิ้วชี้แตะริมฝีปากบางของตนเองเชิงห้าม เมื่อเห็นว่าแทยงกำลังจะอ้าปากพูดอีกรอบ แทยงได้แต่เกาท้ายทอยของตนเองอย่างเก้ๆกังๆแล้วลอบมองเตนล์บ้าง  ท่าทีที่เหมือนเขินของพี่แทยงทำให้เตนล์หันไปยกยิ้มกว้างให้กับตนเอง

‘ผมว่า ผมหายโกรธผู้ชายซึนซึนอย่างพี่แทยงแล้วแหละ คริ’

---------------------------------

Thank you

- ดัดแปลงบทสัมภาษณ์มาจาก JaAom

- บทเพลงประกอบฟิคสั้นจาก ShuNFuku

 

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านจินตนาการของไรท์ค่ะ ^^