เวลาเป็นบทพิสูจน์ของทางเดินหัวใจ...

ข้อมูลเบื้องต้น

เวลาเป็นตัวกำหนดเส้นทางและทิศทางต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการเดินทางของชีวิต
หรือไม่ว่าจะคิดริเริ่มทำอะไรซักอย่างหนึ่ง เวลานั่นแหละที่เป็นส่วนประกอบที่สำคัญที่สุด
ว่าเราจะเลือกทำสิ่งนั้นโดยดูจากเวลาหรือปล่อยให้เวลาลอยไปโดยที่เรายังไม่ได้ทำอะไรเลย

เนื้อเรื่อง

คนที่มีความสุขก็อยากจะให้เวลานั้นผ่านไปอย่างช้าๆ.........
แต่เสียนี่กระไร เวลามีความสุขทีไร เวลามันผ่านไปเร็วทุกที แต่เวลาที่มีความทุกข์นั้น
จะดูเหมือนว่าเวลานั้นกว่าจะเดินผ่านไปได้แต่ละนาที แต่ละวินาที มันช่างยาวนานเหลือเกิน
ยาวนานราวกับสายน้ำที่ไหลไปไม่เคยหยุด
คนทุกคนเคยผ่านทั้งสุขและทุกข์ แต่ก็แตกต่างกันไปว่าสิ่งใดมากกว่ากัน
บางคนอาจจะเจอกับทุกข์มากกว่าความสุข บางคนเกิดมาอาจจะมีแต่ความสุข
โดยไม่ค่อยจะมีความทุกข์มาย่างกรายสักเท่าไร
ทุกๆ อย่างก็ขึ้นอยู่กับเวลาว่ามันจะนำพาไปในทิศทางใด ..........
แต่ยังไง เวลาก็ไม่สามารถกำหนดได้ว่า จะให้มีทุกข์หรือมีสุขเวลาไหน
เมื่อมันจะเกิดมันก็ต้องเกิดขึ้นมาเอง โดยที่บางทีเรายังไม่รู้ตัวเลยว่าเราทำอะไรผิด
จากเวลาที่มีความสุขก็กลายเป็นทุกข์ถนัด


เวลากับความรักเป็นสิ่งที่คู่กันและเข้ากันได้ดีที่สุด
เรารักใครสักคน เราก็ไม่สามารถกำหนดได้เลยว่าจะให้เรารักกันไปได้นานสักเท่าไร
จะให้เวลาความสุขมากกี่นาที จะให้ความทุกข์หมดไปในกี่วัน เราก็ไม่สามารถกำหนดมันได้เลย
เวลาทำให้คนสองคนได้มาเจอกัน ได้มาเรียนรู้กัน ..........
แต่อย่างไรก็ตามคนสองคนก็มาจากคนละที่คนละทาง
โดยไม่เคยรู้ว่าตัวตนที่แท้จริงของแต่ละคนเป็นอย่างไรกันแน่
ก็ยังต้องอาศัยเวลาในการเรียนรู้กันและกัน
กว่าจะรู้กว่าจะเข้าใจตัวตนของคนทั้งคู่จริงๆ แล้ว
ใช้เวลานานมากพอๆ กับการที่เรามีความสุข
หากเราได้มีเวลาอยู่กับความสุขมากๆ เราจะรู้ตัวตนที่แท้จริงของความสุขว่า..........
มันดูดีมากขนาด กับเวลาที่มีความทุกข์ ยิ่งทุกข์ก็ยิ่งจะได้เรียนรู้ว่าความทุกข์เกิดจากอะไร
ต้นต่อที่ทำให้เกิดทุกข์คืออะไร ความรักก็เหมือนกับสองสิ่งนี้
การใช้เวลาเพียงไม่นานในการพิจารณาจะไม่รู้จักมันหรอกว่ามันเป็นอย่างไร


ผู้หญิงคนหนึ่งเธอได้พบและได้รู้จักกับผู้ชายคนที่เธอคิดว่าเค้าจะไม่มีจริงอยู่ในโลกนี้อีกแล้ว
ผู้ชายดีๆ จะไม่มีอยู่ในโลกนี้อีกแล้ว แต่เมื่อเธอได้พบเค้า
เค้าทำให้เธอเกิดความรู้สึกว่าอย่างน้อยในโลกนี้ก็ยังมีผู้ชายอย่างเค้าที่พร้อมจะรับเธอได้ทุกอย่าง
ด้วยเวลาเพียงไม่นาน เธอตัดสินใจมอบคำว่ารักให้กับเค้าโดยที่เธอคิดว่าคำนี้มันจะไม่มาจากใจของเธออีกแล้ว
แต่โชคดีของผู้ชายคนนี้ที่เค้าได้รับความว่ารักจากเธอไป
เวลาอีกไม่นานเหมือนกัน ถึงจุดเปลี่ยนของทางเดินชีวิตเธออีกครั้ง
ทางที่ครั้งหนึ่งเธอตัดสินใจมาแล้วว่า จะเดินไปทางนั้น..........
แต่แล้ว ชายคนนี้ก็ทำให้เธอเปลี่ยนความคิด การตัดสินใจครั้งยิ่งใหญ่ได้เริ่มขึ้น
เธอได้มาเลือกทางเดินที่จะได้มีเค้าร่วมอยู่กับทางเดินเส้นนั้นด้วย
เธอผ่านความลำบากด้วยการต้องทำงานเพื่อมาแลกกับค่าเทอมที่เธอจะเรียนต่อ
เพียงเพื่อที่จะได้อยู่ใกล้กับคนที่เธอรัก ไม่ว่าเธอจะเหนื่อย ท้อ
แต่ด้วยกำลังใจที่ชายคนนั้นมีให้ ทำให้เธอลุกขึ้นสู้ต่อเสมอ
เธอให้ความสนใจเอาใจใส่กับเค้าเป็นอย่างมาก เวลาส่วนตัวของเธอทั้งหมดยกให้เค้าไป
ในทุกเวลาที่..........เค้าพร้อมจะมอบเวลาส่วนตัวของเค้ามาให้
เวลาผ่านไปอีกไม่นาน เค้าคนนั้นเริ่มแสดงตัวในสิ่งที่เค้ารับเธอไม่ได้
เริ่มพูด เริ่มที่จะมีการต่อเถียงกัน จากคนที่ไม่เคยทะเลาะกันมาตั้งแต่แรกคบกัน
เราเริ่มทะเลาะกัน มากขึ้น มากขึ้น ทุกวัน
ถึงจะรู้ว่าเธอทั้งคู่ทะเลาะกันเพียงไม่นานก็ต้องมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเป็นคนขอโทษเสมอ
แต่ยิ่งได้ทะเลาะกันยิ่งมากขึ้นเท่าไร กลายเป็นเธอที่ต้องยอมเค้าจะตลอด ยอมใจเย็นเพื่อที่จะได้ไม่ทะเลาะกัน

จากที่เคยมีความสุขจนร้องไห้ แต่กลับกลายเป็นความทุกข์ที่เธอไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นกับเธออีกครั้ง
หลังจากที่เธอเคยผิดหวังมา และเธอก็ไม่อยากจะให้มันกลับไปเป็นแบบนั้นอีก
เวลาผ่านไปเธอกับเค้าทะเลาะกันมากขึ้นถึงขั้นทุกวัน แต่อย่างไรก็ตามก็ยังดีกันได้ทุกวัน
แต่สภาพจิตใจของเธอย่ำแย่ลงทุกวัน ถึงแม้วันนั้นเธอจะคุยกันตอนจบได้อย่างมีความสุข
แต่เธอก็อดร้องไห้ก่อนนอนทุกคืนไม่ได้ ที่เธอไม่เคยต้องยอมอะไรขนาดนี้มาก่อน
เธอพูดอะไรออกมากลายเป็นเธอผิดทุกอย่าง ซึ่งผิดกับช่วงเวลาแรกที่เธอได้เจอเค้า ได้เค้ามาเป็นคนรัก
นั่นก็คือเค้าเพิ่งจะแสดงตัวตนที่เป็นของเค้าจริงๆ ออกมา เธอไม่อยากจะคิดถึงเรื่องนี้เลย
เพราะเธอได้เคยสัญญากับตัวเองแล้วว่าจะไม่ร้องไห้แบบนี้อีก และแล้วเธอก็ร้องไห้เสียใจทุกวัน
เธอคิดและพยายามที่จะปลอบใจตัวเองอยู่เสมอ บางครั้งเธอถึงกับคิดที่จะไม่ยุ่งกับผู้ชายคนนี้และผู้ชายบนโลกนี้อีก
แต่สิ่งที่ทำให้เธอทำแบบนั้นไม่ได้ก็คือ เส้นทางเดินชีวิตของเธอ เธอได้เลือกให้มีเค้าอยู่ในเส้นทางนั้นไปเสียแล้ว .............
และตอนนี้มันก็เดินมากเกือบครั้งทาง จะให้เธอไปเริ่มต้นใหม่ตอนนี้ คงไม่มีแรงจะเริ่มสู้แล้ว
เค้าให้คำมั่นสัญญากับเธอทุกอย่าง เคยคิดวางแผนอนาคตร่วมกัน แต่ตอนนี้เค้ามาเป็นแบบนี้เสียแล้ว
เหมือนกับไม่ใช่คนๆ นั้นที่เธอเพิ่งคบกันแรกๆ อนาคตที่เธอได้วาดฝันไว้กับเค้ามันทำให้เธอหยุดรักเค้าไม่ได้
เพราะมีอนาคตที่เธอใฝ่ฝันรอเธออยู่ข้างหน้า และที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือคำว่ารัก
ที่เธอได้มอบทั้งกายและใจด้วยความทุ่มเทไปจนหมด ...........แต่ตอนเธอท้อเหลือเกิน
ท้อที่เค้าไม่ได้เป็นเหมือนคนเดิมที่ทำให้เธอรักเค้า ถึงแม้ว่าเค้าจะไม่มีทางไปยุ่งกับคนอื่น
แต่หากเค้าเพิ่งจะแสดงตัวตนออกมาตอนที่เธอกลับตัวกลับใจไม่ทันเสียแล้ว
เธอจึงไม่รู้ว่าเส้นทางที่เธอได้เดินไปกับเค้านั่นมันจะขรุขระมากแค่ไหนกว่าจะไปถึงสิ่งที่หวัง
ถ้าไม่ใช่เพราะเพียงเวลาไม่นานที่มอบทุกสิ่งให้เค้าไปจนหมด
แม้กระทั่งทางเดินของชีวิตเธอก็ยังมอบให้เค้าไป และเหลือเวลาอีกนานเท่าไรที่เธอต้องทนต่อไป
เพราะเธอหาทางกลับไม่ถูกแล้ว จนกระทั่งทุกวันนี้เธอก็ยังเดินอยู่บนเส้นทางที่เค้าไม่เป็นอย่างที่เธอมองเห็นในครั้งแรก


เพียงเพราะเธอให้เวลาเรียนรู้และเข้าใจเค้าไม่พอทำให้เธอทนอยู่กับเวลา..........แห่งความทุกข์ไปอีกนานเท่าไรกัน
เธอถึงจะได้รู้ว่าความสุขที่แท้จริงว่าเป็นอย่างไร การตัดสินใจครั้งนั้นทำให้เธอรู้ว่า
เธอควรจะใช่เวลารู้จักเค้าให้มากกว่าที่จะเอาชีวิตทั้งชีวิตมาแลกกับทางเดินที่ไม่เป็นสุขของเธอ
เวลาทำให้คนเราได้รู้ถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่มันชัดเจน เวลายิ่งนานยิ่งมีคุณค่ายิ่งได้รู้ว่า
สิ่งสูงสุดของการมีความรักคือการมีความสุข จากการที่ได้ใช้เวลาเป็นบทพิสูจน์ในการตัดสินใจ
อย่าหลงไหลลืมตัวกับคำพูดเพียงวาจา มีเพียงเวลาเท่านั้นที่เป็นบทพิสูจน์ของทางเดินหัวใจ
จนในทุกวันนี้เธอพบกับสิ่งที่เธอได้รับจากการเวลาทั้งหมด เธอเสียเค้าไปเพียงเพราะเค้ามีคนใหม่.........
เวลาไม่เคยเป็นเพื่อนกับเราเสมอ และเวลาก็พร้อมที่จะทำลายเราเมื่อใดก็ได้ เวลาจะทำให้เราจมปรักอยู่กับทุกข์อีกแสนนาน แล้วเมื่อไรเวลาจะช่วยเธอคนนั้นให้มีความสุขขึ้นมาอีกครั้ง ทำไมกาลเวลาจึงชอบกลั้นแกล้งคนเราแบบนี้นะ