[character in despair!]

ลำดับตอนที่ #91 : [character in despair! : The Anime World] ch.91 : Danshi Koukousei no Nichijou-1

[ณ โลกของ ดันชิ โควโควเซย์ โนะ นิจิโจว]

ทาดาคุนิ - เมื่อไหร่จะมาซักทีน้า. . .

เมย์จัง(น้องสาวของทาดาคุนิ) - อะไรจะมารึไงยะ อ้ายคุณพี่ชาย

ทาดาคุนิ - ลองวิ่งคาบขนมปังขึ้นเนินเขา และมองบ้านเรือนข้างล่าง แล้วจะได้เห็นของดี

เมย์จัง - เอ๊ะยังไง?

[บนเรือเหาะ]

อ.สิ้นหวัง - อีกกี่นาทีจะถึงที่หมายล่ะ?

นามิเฮ - อีกไม่นานก็ถึงแล้วค่ะ

[ทันใดนั้นเอง. . .]

ไอจัง - แย่แล้ว แย่แล้ว เรือถูกแรงดึงดูดของโลกเป้าหมาย ดูดจนบังคับเรือไม่ได้
และกำลังพุ่งดิ่งลงบนพื้นข้างล่างแล้วค่ะ

คะฟุกะ - นึกออกแล้ว!  ตอนแรกของอนิเมเรื่องนี้ก็มีฉากคล้ายๆกันอยู่นี่นะ

ยามาดะซัง - งั้นก็. . .อย่าบอกนะว่า!!!

[แล้วเรือก็พุ่งชนบ้านเรือนใต้เนินเขาอย่างจัง เรือไม่เป็นไร ผู้โดยสารไม่เป็นไร
แต่บ้านเรือนพังเสียหานเป็นบริเวณกว้าง]

ทาดาคุนิ - นี่กะเอาฮาใช่มั้ย? ล้อเลียนฉากเปิดตัวแบบนี้เนี่ยนะ

เมย์จัง - เชรี่ยยยยยแล้วไง วอดวายแบบนี้ ยังจะมีหน้ามาตบมุกฝืดๆอีกเรอะ?

ทาดาคุนิ - จะยังไงก็เอาเถอะ เมย์จัง แบบนี้คงต้องไปหาพวกเขากันเสียหน่อยแล้ว!

เมย์จัง - เรามีสกู๊ตเตอร์คันนึง แล้วพี่ขี่เป็นไหม?

ทาดาคุนิ - ขี่ไม่เป็น

เมย์จัง - ใช้ไม่ได้เลยนะพี่เนี่ย งั้นหนูจะขี่เอง พี่มาซ้อนท้ายเร็ว

ทาดาคุนิ - โอเค

[แล้วพี่น้องคู่นี้ก็ขี่สกู๊ตเตอร์ไปยัง ณ จุดเกิดเหตุ]
[ความเร็ว : 120 กม./ช.ม.]

ทาดาคุนิ - เอ่อ. . .คุณน้องครับ จะขี่เร็วไปไหนล่ะเนี่ย?

เมย์จัง - มัวชักช้าก็เสียเวลาเปล่า เพราะเราต้องรีบไปแนะนำตัวก่อนที่ทางนั้น
จะออกจากเรือลำนั้น

ทาดาคุนิ - อย่าประมาทก็แล้วกัน

เมย์จัง - เข้าใจแล้วน่า

[บนเรือเหาะ]

ซุสุ - เรือมีความเสียหายมั้ย?

ยามาดะซัง - ไม่มี

คะฟุกะ - แล้วมีใครได้รับบาดเจ็บบ้างมั้ย?

ไอจัง - ไม่มี

อ.สิ้นหวัง - คุโดคุง ช่วยเช็คหน่อยสิ ว่าตอนนี้เราอยู่ที่ไหน?

คุโด - ตอนนี้เราอยู่ในโลกของ นิจิโจว(ชาย) & รวมพลสาวเถื่อน เสื่อมสะบัด
แล้วล่ะครับ

[บนทางลงเนิน]

ทาดาคุนิ - แบบนี้มันเร็วเกินไปแล้วนะ เดี๊ยวได้แหกโค้งกันหรอก

เมย์จัง - แหกโค้งก็ช่างมัน เดี๋ยวชั้นจะปกป้องพี่เอง

ทาดาคุนิ - ถึงขนาดน้องจะยอมปกป้องพี่ด้วยเนี่ย ศักดิ์ศรีความเป็นพี่หายเกลี๊ยงเลยน้อง!

เมย์จัง - เอาน่า เอาน่า

ทาดาคุนิ - เฮ้ย เฮ้ย เฮ้ย เชรี่ยยยยย จะแหกโค้งแล้ว!!!

เมย์จัง - ว้ายยยยย!

อุมิ - เอ๊ะ เมื่อกี๊ได้ยินเสียงของหายนะอะไรซักอย่างรึเปล่า?

ไคโซ - หูฝาดไปเองรึเปล่า?

มาเรียทาโร่ - ทุกคน ดูนั่นสิ!

[กิ๊ง! และแล้ว สกู๊ตเตอร์ของสองพี่น้องคู่นั้นก็เหิรฟ้า. . . ลงมาถล่มหลังคาเรือเหาะอย่างจัง แล้วสองพี่น้องก็สลบไป]

[หลังจากนั้นไม่นาน]

ทาดาคุนิ - เอ. . .ที่นี่มันที่ไหนกันล่ะเนี่ย?

เมย์จัง - นั่นน่ะสิ

คะฟุกะ - ตื่นแล้วหรือคะ! ขอต้อนรับเข้าสู่ เรือเหาะเวทย์พิสดาร แห่งโรงเรียนสิ้นหวังค่ะ

นามิ - ดิชั้นชื่อ ฮิโต นามิ ส่วนคนข้างๆชั้นนั้นชื่อ ฟุอุระ คะฟุกะ ค่ะ

คะฟุกะ - แล้วพวกคุณชื่ออะไรกันคะ?

ทาดาคุนิ - ผมชื่อ ทาดาคุนิ ครับ ส่วนนี่คือน้องสาว ชื่อว่า เมย์จัง

เมย์จัง - เมย์จังเองค่ะ

นามิ - คุณเป็นผู้ส่งจดหมายมาเชิญชวนพวกเราสินะคะ

ทาดาคุนิ - ใช่แล้วล่ะ

คะฟุกะ - งั้นมาคุยกันนอกห้องนี้เถอะค่ะ

[แล้วก็เริ่มคุยกันเรื่องแผนการต่างๆนานา]

อ.สิ้นหวัง - งานเทศบาลที่พวกคุณถึงกับต้องทำหนังสือเชิญมาเนี่ย
มีอะไรเป็นจุดขายบ้างครับ

ทาดาคุนิ - เป็นเทศกาลของสองโรงเรียนที่จัดร่วมกัน และจัดตรงกับวันสงกรานต์
ของทุกปี

เมย์จัง - และมีการจำหน่ายสินค้า โชว์การแสดง และจัดบูทห้อง ของโรงเรียนชายล้วน
และโรงเรียนหญิงล้วนประจำเมืองนี้

คะฟุกะ - ช่วยพาพวกเราไปทัศนศึกษาหน่อยสิคะ

ทาดาคุนิ - เพื่อความสะดวกของทางเรา เราจะขอแบ่งกลุ่มเป็น 2 ทีม
ทีมชาย จะไปทัศนศึกษาที่ ร.ร.หญิงล้วนครับ

เมย์จัง - ส่วนทีมหญิง ก็จะไปทัศนศึกษาที่ ร.ร.ชายล้วนค่ะ

อ.สิ้นหวัง - ฝั่งชายมีแค่สาม ฝั่งหญิงมีตั้งเจ็ด แบ่งมาทางนี้ซักสองคนสิ

เมย์จัง - งั้นก็คงต้อง โอน้อยออก!

[ทีม1 : อ.สิ้นหวัง,คุโดคุง,ไคโซ,คะฟุกะ,อุมิ]
[ทีม2 : นามิ,ไอจัง,ซุสุ,ยามาดะซัง,มาเรียทาโร่]

อ.สิ้นหวัง/ซุสุ - งั้นพวกเราก็ไปทัศนศึกษากันเลยดีกว่า. . .

[ทาดาคุนิ - ตอนหน้า จะไปทัศนศึกษาแล้วครับ
เมย์จัง - ติดตามกันต่อไปเรื่อยๆนะคะ!]