กวดวิชา...มาหานะเธอ

ข้อมูลเบื้องต้น

นี่เป็นเรื่องที่พบเห็นได้ทั่วไปในสมัยนี้

เนื่องจาก ช่วงต้นเดือน ม.ค. มีผู้คนมาแจกใบปลิวจากสถาบันกวดวิชา
แก่ผมที่หน้า รร. จึงเกิดไอเดียที่จะบ่นเรื่องนี้ให้ฟังกัน

เนื้อเรื่อง

เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ เป็นเรื่องปกติในสังคมไทย

นักเรียนมัธยมโดยเฉพาะม.ปลาย มักใช้เวลาในวันเสาร์-อาทิตย์-ปิดเทอม ไปกับการเรียนพิเศษ เพื่อเพิ่มความรู้ และเพื่อเกรดดีๆ
บางคนเรียน 3 หรือ 4 สถาบันก็มี ในขณะที่อีกหลายๆคน ถึงกับต้องไปซื้อแฟล็ตในเมืองกรุงก็ยังมี

มัน เป็นวิถีชีวิตที่มีการแข่งขันสูง เพื่อที่จะสามารถเรียนต่อใน รร.ระดับท็อป เช่น เตรียมอุดม มหิดลฯ บดินทร์ฯ หรือ ม.ชั้นนำเช่น จุฬาฯ ธรรมศาสตร์ เกษตรฯ โดยมีคู่แข่งเป็นแสนๆ และถูกคาดหวังจากผู้ปกครองเป็นอย่างมาก บางครั้ง เมื่อไม่ได้ดั่งที่หวัง ก็แก้ปัญหาด้วยการฆ่าตัวตายบ้างละ สูบบุหรี่ติดเหล้าบ้างละ บางทีก็หนีเข้าทางธรรมไปเลยก็มี ซึ่งนั่น เป็นความผิดของเด็ก ของผู้ปกครอง และของระบบการศึกษา โดยที่ไม่สามารถโยนความผิดให้ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งแต่เพืยงฝ่ายเดียว และเป็นปัญหาสำคัญในการพัฒนาประเทศด้วย

ต้นเหตุแห่งปัญหาสำคัญๆ มีดังนี้

เด็ก---ความขี้เกียจเรียน และไม่ตั้งใจเรียน เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เด็กได้เกรดที่ไม่น่าพอใจ และต้องไปเรียนพิเศษเพื่อทำคะแนนดีๆ

ถึงจะไปเรียนพิเศษ แต่เด็กบางคนก็ไม่เข้าเรียนพิเศษ ซึ่งพวกเขาจะไปดูหนัง หรือชอปปิ้ง โดยที่หลอกผู้ปกครองว่าจะไปเรียนพิเศษ
นั่น! คือการผลาญเงินโดยใช่เหตุ เสียเงินค่าสมัคร 4,000 ค่ารถและเงินติดตัว ครั้งละ1,000 รวมแล้วไม่ต่ำกว่า100,000 บาท เด็กที่มีทุนทรัพย์เท่านั้นถึงจะทำได้

ผู้ปกครอง---บางครั้ง ผู้ปกครองก็มักจะคาดหวังกับเด็ก ว่าเด็กจะเป็นอย่างงั้น อย่างนี้ โดยที่ไม่รู้ว่า เด็กมีขีดความสามารถทางด้านการเรียนรู้แค่ไหน จึงบังคับให้เด็กไปเรียนพิเศษทุกวันหยุด เพื่อที่จะได้เป็นที่เชิดหน้าชูตาแก่พ่อแม่ หรือ เพื่อที่เด็กจะเรียนได้ตามที่พ่อแม่ต้องการ และสามารถเข้าคณะที่พ่อแม่ต้องการ

แต่! เคยถามเด็กบ้างรึไม่ ว่าอยากจะเรียนทางด้านไหนเมื่อโตขึ้น
เพราะเมื่อถูกยัดเยียดมากๆเข้า เด็กจะเครียดจัดจนหนีเรียน
ฆ่าตัวตาย หรือเกรดต่ำลง เป็นต้น

และต้นเหตุที่สำคัญที่สุดคือ...

ระบบการศึกษา---เวลาที่ครูมาสอนแก่นักเรียนมักจะเขียนบนกระดานบ้างล่ะ ให้นักเรียนจดตามที่ครูบอกบ้างล่ะ หรือให้จำสูตรบ้างล่ะ
มักจะปล่อยให้นักเรียนเข้าใจเนื้อหาเอาเอง เวลาถามก็มักจะอ้างว่า
เป็นระบบ child centerแต่อันที่จริง มันน่าจะเป็น ควาย เซ็นเตอร์
มากกว่า บางครั้งครูก็สอนไปงั้นๆ ผลักไสให้นักเรียนไปติวพิเศษกับ
ตัวของครูเอง ด้วยประโยคที่ว่า

*ถ้านักเรียนไม่เข้าใจ สนใจจะมาติวพิเศษกับครูมั้ย ค่าเรียนเพียงแค่
*,***บาท มาลงชื่อได้ที่นี่ และไปยังบ้านครูได้ตามที่อยู่นี้ บลาๆๆ*

นักเรียน 7ใน 10 ก็เลือกที่จะเรียนกับครู โดยหารู้ไม่ว่า นี่เป็นการหารายได้ทางอ้อมของครู เนื่องจากครูนั้น มักจะมีหนี้เยอะเสมอๆ

บาง ทีก็เรียกสอบในเนื้อหาที่ยังไม่ได้สอนบ้างละ ให้งานที่หนักหนาเกินเหตุบ้างละ หรือ ครูหนีสอนบ้างละ ทำให้เด็กจำใจที่จะต้องไปเรียนพิเศษเพื่อตามครูให้ทัน เมื่อเกรดตก ครูบางคนก็มักจะซ้ำเติมเด็กจนกลายเป็นเด็กเก หนีเรียน สูบบุหรี่ เป็นต้น

เดี๋ยวนี้ มี gat-pat กับ o-net มาบั่นทอนความสามารถของเด็กอีก
เลยยิ่งต้องไปเรียนพิเศษ เพื่อทำคะแนน gat-pat หรือ o-net สูงๆอีก เฮ้อ...

ระบบการศึกษาที่เปลี่ยนไป(สมัยก่อน ไม่มีกวดวิชาหรอก) ทำให้ผู้ปกครองมีความคาดหวังว่า เด็กจะโตขึ้นเป็นอย่างงั้น อย่างนี้
เด็กจึงต้องขวนขวาย หาสิ่งที่ดีที่สุดแก่ตนเอง โดยหารู้ไม่ว่า
นั่นเป็นวงจรอุบาทว์ ของระบบการศึกษาของไทย
ถ้ายังไม่มีใครแก้ปัญหานี้ได้อย่างจริงจังและจริงใจมันก็จะยังคงเป็นวงจรอุบาทว์ที่คงจะอยู่คู่สังคมไทยไปอีกนาน...แสนนาน

ปล. ในส่วนของตัวผมเองนั้น ไม่เคยไปเรียนพิเศษ แต่มีเกรดเฉลื่ยประมาณ 3.00 เนื่องจากความขยันเรียนเป็นพิเศษนั่นเอง