ThE MiSsioN!

                       

ThE MiSsioN! 's  B a n n e r

บางที ผมก็ชอบแหงนหน้ามองท้องฟ้า...ทำใจลืมทุกสิ่ง...ภารกิจ..แผนการในอนาคต หรือว่าสถานการณ์ที่เป็นอยู่ในตอนนี้

มันเป็นอะไรที่คาดเดายากมากเลย คุณรู้ไหม? เป็นหนึ่งในน้อยสิ่งในโลกที่ผมคาดเดาไม่ออก

เมื่อกี้พึ่งฉายสีฟ้าครามสดใสโล่งสะอาดตา...แต่อีกเดี๋ยวก็เต็มไปด้วยปุยเมฆออกมาบดบังทุกสิ่ง พลันย้อมจากสีฟ้าสดใสสู่สีเทา ขุ่นมัว มืดหม่น...แล้วก็กลั่นตัวเป็นหยดฝน ชะล้างทุกสิ่งที่อยู่เบื้องล่าง

...แล้วก็กลับมาเป็นฟ้าที่สดใสดังเดิม

แต่ก็..นะ ถึงแม้ผมจะพยายามทำใจลืมทุกสิ่งขนาดไหน.. ก็ยังมีอยู่เพียงสิ่งเดียวที่ตามหลอกหลอน วนเวียนซ้ำซากไปมาอยู่ในหัวไม่ยอมหนีไปไหน..  ราวกับเป็นตราประทับที่ถูกรนด้วยไฟร้อน ๆ แล้วประทับลงบนร่างของผม...อดีต..ความทรงจำที่เต็มไปด้วยความเคียจแค้นนี่..

ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้ทุกอย่างนี่ถูกชะล้างไปกับหยาดฝน... ฮะ....บ้าใช่ไหม แต่ผมมันก็แบบนี้แหละ

แต่ไม่ว่ายังไง ความคิดบ้า ๆ นี่คงไม่มีวันเป็นไปได้หรอก

เพราะถึงแม้ท้องฟ้าจะยังคงแจ่มใส หรือว่าจะกลายเป็นสีเทา แล้วก็กลับมาสดใสอีกครั้ง ถึงแม้วัฐจักรนี่จะดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ ไม่มีที่สิ้นสุด...ถึงกระนั้น ทุกครั้งที่ส่องกระจก เงาสีเทาที่สะท้อนออกมาจากดวงตาคู่เดิมคู่นี้..ก็คงเหมือนกับท้องฟ้า ที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีดำมืดครึ้ม... รอคอยสักวัน ที่จะโหมกระหน่ำลงมาเป็นพายุฝน..

ไม่ใช่เพื่อการชะล้าง.. หากแต่เป็นการทำลายทุกสิ่ง..

By.-ga-dcu [BG. Sound - Three Ring Nightfall]

.