รักร้าย ซ่อนรักมาเฟีย

EP.1 น้ำอิง

              บนเวทีที่มีแสงไฟหลากสี กับดนตรีเร้าใจ ดังก้องกังวานในไนต์คลับแห่งหนึ่งที่มีนักท่องเที่ยวมากมายด้านล่างเวที มีโต๊ะและผู้คนมากมายรอดูโชว์จากสาวน้อยนางหนึ่งที่หน้าตาสะสวยโดดเด่น สวย เซ็กซี่ จนสะกดทุกสายตาถอนสายตาไม่ได้

น้ำอิงอยู่ในชุดสีขาว เสื้อและกางเกงสีขาวรัดรูปน้อยชิ้น สาวน้อยร่างเล็ก สูงเพรียวระหงสง่างาม ความขาวอึ๊ม และทรวดทรงองเอวของเธอทำให้ผู้คนที่มารอดูโชว์ตาค้าง น้ำอิงถูกให้ออกมาเต้นโชว์ในชุดน้อยชิ้นบางเบา ใช่แล้ว ในคืนนี้ หน้าที่ของเธอคือการเต้นโชว์วาบหวิวให้ผู้คนที่มาเที่ยวในคลับแห่งนี้ได้ชม

เธอเคลื่อนไหวไปตามดนตรีบรรเลงอย่างเป็นธรรมชาติ เย้ายวน เซ็กซี่ ผมของเธอยาวสยายมาถึงตรงหน้าอกสวย ชุดที่แทบจะโป้เปลือยกับรองเท้าบูตสีขาวที่ยาวมาถึงเข่า เธอส่ายสะโพกไปมาบทเวทีด้วยความเย้ายวนน่ามอง ตรงกลางเวที มีเสาเหล็กอยู่หนึ่งอันให้เธอได้ทำการแสดงโชว์

แต่ใครเลยจะรู้ว่า แท้ที่จริงแล้วนั้น เธอ ตาบอด เห็นแค่ภาพรางเลือนเท่านั้น ใครเลยจะรู้ว่า ภาพด้านล่างเวทีนั้นเธอเห็นแค่เพียงรางเลือนมองใบหน้าคนไม่ชัดเลยด้วยซ้ำ

เธอเพิ่งจะมาทำงานที่นี้ได้ไม่นานเท่าไหร่นัก แต่ก็มาทำด้วยความกดข่มใจเพราะร้อนเงิน หาเงินเลี้ยงชีพ และหาเงินเพื่อเอาไปไถ่ถอนบ้านที่เธออยู่มาแต่เล็กแต่น้อย บ้านของพ่อแม่เธอ บ้านที่มีแต่ความอบอุ่นเสมอ

เช้าเธอตื่นแต่เช้าขายข้าวเหนียวหมูปิ้ง กลางคืน เธอมาเป็นพริ้ตตี้โชว์ในไนต์คลับ ด้วยรูปร่างหน้าตาสะสวยหุ่นดีแต่เธอต้องดิ้นรนทำมันด้วยเหตุผลอะไรหลายๆอย่าง

"ฉันตั้งใจจะเก็บเงินให้ได้สักก้อนก็จะเลิกทำแนน"

"แกคิดแบบนั้นหรอ"

"แกคงดูถูกฉันใช่มั้ย"

"เปล่าเลยแก ฉันแค่เป็นห่วงเเกเฉยๆ คอยเป็นกำลังใจให้แกตรงนี้นะเพื่อน" สองสาวกอดกันร้องไห้ในโชคชะตา

น้ำอิงปาดน้ำตาในความปลาบปลื้มที่มีเพื่อนเข้าใจและน้ำตาแห่งความน้อยใจในชะตาชีวิต

ย้อนไปเมือ ปีก่อน น้ำอิง ยังไม่ได้ตาบอดเหมือนดังตอนนี้ เธอมีอนาคตที่กำลังสดใส กับครอบครัวที่อบอุ่นของเธอ เธอมีชีวิตดังซินเดอเรลล่า พ่อแม่เลี้ยงดูส่งเสียเธอให้ได้ร่ำเรียนโรงเรียนนานาชาติดีๆ ที่มีชื่อเสียงที่สุด พอจบ ป.หก คุณพ่อตัดสินใจส่งน้ำอิงไปเรียนที่เมืองนอกจนจบเกรดสิบสอง ด้วยความคิดถึงบ้านและคิดถึงคุณพ่อคุณแม่จึงบินกลับมาเรียนมหาลัยที่ไทย จะติดตามคุณพ่อไปบริษัทบ้างเป็นครั้งคราวนานๆ ที

แต่อุบัติเหตุรถคว่ำคราวนั้นได้คร่าชีวิตคนในครอบครัวของเธอไปหมดสิ้นรวมทั้งดวงตาของเธอด้วย ด้วยเหตุเศษกระจกรถที่แตกเข้าไปในดวงตาของเธอ

"ไม่ เราจะตายไม่ได้ เราต้องมีชีวิตอยู่ต่อเพื่อแก้แค้นไอคนที่มันเอาบริษัทคุณพ่อไป"

พอคุณพ่อเธอเสียบริษัทและกิจการทุกอย่างก็โดนหุ้นส่วนฮุบไปและบ้านก็โดนยึดเพราะอ้างพ่อของเธอติดหนี้และยักยอกเงินในบริษัทไปเป็นจำนวนมาก เธอต้องย้ายออกทันทีที่ออกจากโรงพยาบาล เธอที่เติบโตมามีทุกอย่างเพียบพร้อม ชีวิตไม่เคยขาดอะไร แต่แล้วอยู่ๆ ฟ้าก็เล่นตลกกับชีวิตของเธอ เมื่อเธอตื่นมาในโรงพยาบาลด้วยความมืดมนอับแสงมองไม่เห็นอะไรพร้อมรู้ข่าวการตายจากไปของพ่อและแม่ของเธอ

"ขอแสดงว่าเสียใจด้วยนะครับ คุณพ่อคุณแม่คุณได้เสียชีวิตพร้อมกันในที่เกิดเหตุ"

ตำรวจที่มาทำคดีตัดสินใจบอกเรื่องนี้กับเธอขณะนอนพักรักษาตัวบนเตียงคนไข้ในโรงพนาบาลด้วยมีผ้าก๊อซตปิดแผลพันรอบดวงตาไว้

กรี้ด "ไม่ ไม่จริงงงงงงงงง"

ผ้าม่านสีขาวพลิ้วไหวพร้อมกับลมอ่อนๆ พัดผ่านมา แต่มันก็พัดข่าวร้ายมาด้วย เธอยังคงเจ็บจุกเสียดในอกที่รู้ข่าวเมื่อกี้ เธอแทบอยากจะลุกออกไปจากเตียงเพื่อไปถามคนรับใช้ที่บ้าน ถามทุกๆ คนว่าไม่ใช่เรื่องจริงใช่มั้ย

"คุณหนูค่ะ น้าต้องขอตัวกลับบ้านนอกก่อนนะคะ คุณหนูดูแลตัวเองดีๆ นะคะ" น้าเล็กร้องไห้ออกมาเพราะสงสารน้ำอิงจับใจแต่ก็ต้องจำใจจากไปเพราะป้าก็มีคนในครอบครัวต้องดูแลอีกหลายชีวิตเช่นกัน

น้ำตาน้ำอิงไหลอาบแก้ม "น้าก็ต้องดูแลตัวเองดีๆ ด้วยนะน้ำอิงขอให้น้าโชคดีนะคะ"

"คุณหนูก็เช่นกันนะคะ"

"ยังดีที่น้ำอิงยังมีป้าแม่นมอีกคนที่ยังคอยอยู่ดูแลเธอในตอนนี้"